PAROKSETYNA TARBIS 20 mg TABLETKI POWLEKANE

Wprowadzenie

Charakterystyka produktu: informacje dlapacjenta

Paroksetyna Tarbis 20 mg tabletki powlekane

Paroksetyna (chlorowodorek)

Przeczytaj całą charakterystykę produktu uważnie przed rozpoczęciem przyjmowaniatego leku, ponieważ zawiera ważne informacje dla Ciebie.

• Zachowaj tę charakterystykę, ponieważ możesz potrzebować ponownego przeczytania jej.
• Jeśli masz jakieś wątpliwości, skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.
• Ten lek został przepisany wyłącznie dla Ciebie i nie powinieneś go dawać innym osobom, nawet jeśli mają takie same objawy, ponieważ może im zaszkodzić.
• Jeśli doświadczasz działań niepożądanych, skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą, nawet jeśli są to działania niepożądane, które nie są wymienione w tej charakterystyce. Zobacz sekcję 4.

Zawartość charakterystyki

1. Co to jest Paroksetyna TARBIS i w jakim celu się ją stosuje
2. Informacje, które należy wiedzieć przed rozpoczęciem stosowania Paroksetyny TARBIS
3. Jak stosować Paroksetynę TARBIS
4. Mogące wystąpić działania niepożądane
5. Przechowywanie Paroksetyny TARBIS
6. Zawartość opakowania i dodatkowe informacje

1. Co to jest Paroksetyna TARBIS i w jakim celu się ją stosuje

Paroksetyna TARBIS 20 mg należy do grupy leków zwanych antydepresantami i działa na ośrodkowy system nerwowy.

Paroksetyna TARBIS jest wskazana w:

Leczeniu depresji

Leczeniu zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych

Leczeniu zaburzeń lękowych

Leczeniu fobii społecznej

Leczeniu zaburzeń lękowych uogólnionych.

2. Informacje, które należy wiedzieć przed rozpoczęciem stosowania Paroksetyny TARBIS

Nie przyjmuj Paroksetyny TARBIS

• jeśli jesteś uczulony na substancję czynną paroksetynę lub na którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w sekcji 6).
• jeśli jesteś leczony lekiem zwany tioridazyną lub pimozidem, lub lekiem przeciw depresji zwany inhibitory enzymu MAO (IMAO) lub jeśli byłeś pod takim leczeniem w ciągu ostatnich dwóch tygodni.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą przed rozpoczęciem stosowania Paroksetyny TARBIS

• Jeśli masz problemy z nerkami, wątrobą lub sercem
• Jeśli miałeś epizody maniakalne
• Jeśli masz padaczkę lub jeśli występują u Ciebie drgawki
• Jeśli masz cukrzycę
• Jeśli masz jakąś chorobę, która powoduje podwyższone ciśnienie w gałkach ocznych (jaskrę)
• Jeśli masz siniaki lub krwawienia lub jesteś leczony lekiem, który może zwiększyć ryzyko krwawienia, lub jeśli jesteś w ciąży (zobacz „Ciąża, laktacja i płodność”)
• Jeśli przyjmujesz leki neuroleptyczne (przeciw chorobom psychicznym)
• Jeśli przyjmujesz jakiś produkt zawierający herbę świętojańską.
• Jeśli jesteś w ciąży, jeśli uważasz, że możesz być w ciąży lub jeśli planujesz zajść w ciążę, a także jeśli karmisz piersią.

Stwierdzono zwiększone ryzyko złamań kości u pacjentów leczonych tym typem leków.

Pewne leki z grupy, do której należy Paroksetyna TARBIS (zwane ISRS/IRSN) mogą powodować objawy dysfunkcji seksualnej (zobacz sekcję 4). W niektórych przypadkach te objawy utrzymują się po zaprzestaniu leczenia.

Bądź szczególnie ostrożny z paroksetyną, jeśli masz ponad 65 lat, ponieważ ten lek może zmniejszyć ilość sodu we krwi i powodować senność oraz osłabienie mięśni. Jeśli wystąpią u Ciebie te objawy, skonsultuj się z lekarzem jak najszybciej.

Mysli samobójcze i pogorszenie depresji lub zaburzeń lękowych

Jeśli jesteś depresyjny i/lub masz zaburzenia lękowe, możesz czasami mieć myśli samobójcze. Mogą one nasilać się podczas przyjmowania leków przeciwdepresyjnych, ponieważ wszystkie te leki wymagają czasu, aby zacząć działać, zwykle około dwóch tygodni, choć w niektórych przypadkach może to trwać dłużej.

Będziesz bardziej narażony na te myśli:

• Jeśli wcześniej miałeś myśli samobójcze.
• Jeśli jesteś młodym dorosłym. Informacje z badań klinicznych wykazały zwiększone ryzyko zachowań samobójczych u młodych dorosłych (poniżej 25 lat) z chorobami psychiatrycznymi, które były leczone lekami przeciwdepresyjnymi.

Jeśli w dowolnym momencie masz myśli samobójcze, skontaktuj się z lekarzem lub udaj się bezpośrednio do szpitala.

Może być pomocne, jeśli powiesz bliskiej osobie lub przyjacielowi, że jesteś depresyjny lub masz zaburzenia lękowe i poproś, aby przeczytali tę charakterystykę. Możesz zapytać, czy uważają, że Twoja depresja lub zaburzenia lękowe pogorszyły się, lub czy są zaniepokojeni zmianami w Twoim zachowaniu.

Dzieci i młodzież poniżej 18 lat

Paroksetyna nie powinna być stosowana zwykle w leczeniu dzieci i młodzieży poniżej 18 lat. Jednocześnie powinieneś wiedzieć, że u pacjentów poniżej 18 lat istnieje większe ryzyko działań niepożądanych, takich jak próby samobójcze, myśli samobójcze i agresja (głównie zachowania agresywne, konfrontacyjne i irytujące) przy przyjmowaniu tego typu leków. Mimo to, lekarz może przepisać paroksetynę pacjentom poniżej 18 lat, jeśli uzna to za najwłaściwsze dla pacjenta. Jeśli lekarz przepisał paroksetynę pacjentowi poniżej 18 lat i chcesz omówić tę decyzję, skonsultuj się z lekarzem. Powinieneś poinformować lekarza, jeśli którykolwiek z objawów wymienionych poniżej nasili się lub wystąpią powikłania, gdy pacjenci poniżej 18 lat przyjmują paroksetynę. Jednocześnie, długoterminowe skutki bezpieczeństwa paroksetyny w tej grupie wiekowej nie zostały jeszcze ustalone.

Stosowanie Paroksetyny TARBIS z innymi lekami

Poinformuj lekarza lub farmaceutę, jeśli przyjmujesz, przyjmowałeś niedawno lub możesz potrzebować przyjmować inny lek.

Szczególnie Paroksetyna TARBIS może modyfikować działanie następujących leków:

• innych leków przeciwdepresyjnych
• leków przeciw chorobom psychicznym (neuroleptyków)
• leków przeciw padaczce
• litu, stosowanego w leczeniu manii
• cymetydyny (w leczeniu dolegliwości żołądkowych)
• procyklidyny, w leczeniu choroby Parkinsona
• leków zawierających tryptofan
• leków, które mogą zwiększyć ryzyko krwawień lub zmienić krzepnięcie krwi (np. leki przeciwzakrzepowe, kwas acetylosalicylowy i inne)
• niektórych leków stosowanych w leczeniu pacjentów z nieregularnymi rytmami serca (arytmiami)
• metoprololu, stosowanego w leczeniu nadciśnienia, arytmii i dławicy piersiowej.
• leków przeciw migrenie
• tramadol (stosowany w leczeniu bólu)
• antybiotyków (linezolid)
• inhibitorów metabolizmu

Stosowanie Paroksetyny TARBIS z pokarmem, napojami i alkoholem:

Podobnie jak w przypadku wszystkich leków tego typu, zaleca się unikanie spożycia alkoholu podczas przyjmowania paroksetyny.

Przyjmuj lek rano, najlepiej z śniadaniem. Tabletki należy połykać całe, z wodą i, preferencyjnie, z pokarmem. Tabletek nie należy żuć.

Ciąża, laktacja i płodność

Jeśli przyjmujesz paroksetynę w końcowej fazie ciąży, może wystąpić zwiększone ryzyko obfitego krwawienia po porodzie, szczególnie jeśli masz historię zaburzeń krwawienia. Twój lekarz lub położna powinni wiedzieć, że przyjmujesz paroksetynę, aby mogli Ci doradzić.

Jeśli jesteś w ciąży lub karmisz piersią, uważasz, że możesz być w ciąży lub planujesz zajść w ciążę, skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą przed przyjmowaniem tego leku.

Skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą przed przyjmowaniem leku. Nie przyjmuj paroksetyny podczas ciąży lub laktacji, chyba że zaleci to lekarz. Poinformuj lekarza natychmiast, jeśli odkryjesz, że jesteś w ciąży lub planujesz zajść w ciążę. Lekarz może zalecić stopniowe odstawienie leczenia Paroksetyną TARBIS lub kontynuowanie leczenia. Niektóre badania sugerują możliwe zwiększone ryzyko wad serca u noworodków, których matki przyjmowały Paroksetynę TARBIS w pierwszych miesiącach ciąży. Badania te wykazały, że mniej niż 2% dzieci, których matki przyjmowały paroksetynę na początku ciąży, miało jakieś problemy z sercem, w porównaniu z 1% obserwowanym w ogólnej populacji.

Upewnij się, że Twoja położna i/lub lekarz wiedzą, że przyjmujesz Paroksetynę TARBIS. Kiedy są przyjmowane w ciąży, szczególnie w ostatnich 3 miesiącach ciąży, leki takie jak Paroksetyna TARBIS mogą zwiększyć ryzyko ciężkiej choroby u noworodków, zwanej trwałym nadciśnieniem płucnym noworodka (HPPN), co powoduje, że dziecko oddycha szybciej i staje się sina. Objawy te zwykle pojawiają się w ciągu pierwszych 24 godzin po urodzeniu dziecka. Jeśli tak się stanie, skontaktuj się natychmiast z położną i/lub lekarzem.

Udowodniono, że paroksetyna obniża jakość nasienia w badaniach na zwierzętach. Teoretycznie, może to wpłynąć na płodność, ale wpływ na ludzką płodność nie został dotąd zaobserwowany.

Jazda i obsługa maszyn

Podczas leczenia Paroksetyną TARBIS możesz czuć się senny lub zawroty głowy. Nie prowadź pojazdów ani nie obsługuj maszyn, dopóki nie wiesz, jak leczenie Paroksetyną TARBIS wpływa na Ciebie.

Paroksetyna TARBIS zawiera lecytynę sojową.

Ten lek zawiera lecytynę sojową. Nie powinien być stosowany w przypadku alergii na orzeszki ziemne lub soję.

3. Jak przyjmować Paroksetynę TARBIS

Przestrzegaj dokładnie wskazówek dotyczących dawkowania tego leku, wskazanych przez lekarza.

W przypadku wątpliwości skonsultuj się ponownie z lekarzem lub farmaceutą.

Pamiętaj, aby przyjmować swój lek.

Lekarz wskaże, czy należy zwiększyć lub zmniejszyć dawkę leku w trakcie leczenia, a także jego czas trwania.

Zaleca się podawanie Paroksetyny TARBIS 20 mg raz dziennie, rano, z śniadaniem. Tabletki należy połykać całe, z wodą i, preferencyjnie, z pokarmem. Tabletek nie należy żuć.

Należy kontynuować przyjmowanie leku, nawet jeśli nie zauważasz poprawy, ponieważ może to potrwać kilka tygodni, zanim lek zacznie działać.

Dorośli:

Depresja

Zalecana dawka to 1 tabletka (20 mg) na dobę u dorosłych, z możliwością zwiększenia dawki do 50 mg na dobę.

Zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne

Zalecana dawka to 2 tabletki (40 mg) na dobę, przy czym leczenie powinno być rozpoczynane od 20 mg na dobę, do maksymalnej dawki 60 mg na dobę.

Zaburzenia lękowe

Zalecana dawka to 2 tabletki (40 mg) na dobę, przy czym leczenie powinno być rozpoczynane od 10 mg na dobę, do maksymalnej dawki 60 mg na dobę.

Fobia społeczna

Zalecana dawka to 1 tabletka (20 mg) na dobę u dorosłych, z możliwością zwiększenia dawki do 50 mg na dobę.

Zaburzenia lękowe uogólnione

Zalecana dawka to 1 tabletka (20 mg) na dobę, z możliwością zwiększenia dawki do 50 mg na dobę.

Pacjenci w podeszłym wieku

Zalecane dawki początkowe są takie same jak u dorosłych. U tej grupy pacjentów maksymalna dawka to 40 mg na dobę.

Dzieci

Paroksetyna nie jest zalecana u dzieci poniżej 18 lat (zobacz sekcję 2: Przed przyjęciem Paroksetyny TARBIS).

Pacjenci z niewydolnością nerek lub wątroby

Jeśli masz problemy z nerkami lub wątrobą, powinieneś przyjmować mniejsze dawki niż zwykle. Poinformuj lekarza, jeśli masz jakieś zaburzenia nerek lub wątroby przed rozpoczęciem leczenia.

Jeśli uważasz, że działanie Paroksetyny TARBIS jest zbyt silne lub zbyt słabe, poinformuj o tym lekarza lub farmaceutę.

Tabletkę można podzielić na dwie równe dawki.

Jeśli przyjmujesz zbyt dużo Paroksetyny TARBIS

W przypadku przedawkowania lub niezamierzonego przyjęcia leku skonsultuj się natychmiast z lekarzem lub farmaceutą lub zadzwoń do Centrum Informacji Toksykologicznej, nr tel. 91 562 04 20, podając nazwę leku i ilość przyjętą.

Przestrzegaj zaleconej dawkowania leku przez lekarza. Mało prawdopodobne, że przyjęcie większej niż zalecona dawki będzie niebezpieczne, nawet jeśli zostanie przyjęty cały zawartość opakowania. W przypadku wystąpienia takiej sytuacji, skontaktuj się z lekarzem bez zwłoki lub skontaktuj się z najbliższym szpitalem.

Leczenie obejmuje standardowe środki stosowane w przypadku przedawkowania każdego leku przeciwdepresyjnego. Należy wykonać płukanie żołądka lub wywołać wymioty. Po ewakuacji treści żołądka podaje się 20-30 gramów węgla aktywnego co 4-6 godzin w ciągu pierwszych 24 godzin po przyjęciu leku. Zaleca się również leczenie zachowawcze z monitorowaniem parametrów życiowych i obserwacją pacjenta.

Jeśli zapomnisz przyjąć Paroksetynę TARBIS

Nie przyjmuj podwójnej dawki w celu uzupełnienia zapomnianej dawki.

Jeśli zapomnisz przyjąć Paroksetynę TARBIS, przyjmij ją tak szybko, jak tylko sobie przypomnisz, a następnego dnia przyjmij zwykłą dawkę o odpowiedniej porze.

Jeśli przez cały dzień zapomnisz przyjąć Paroksetynę TARBIS, NIE przyjmuj podwójnej dawki następnego dnia.

Jeśli przerwiesz leczenie Paroksetyną TARBIS

Jeśli nagle przerwiesz leczenie paroksetyną, mogą wystąpić pewne zaburzenia wywołane przez odstawienie, takie jak zawroty głowy, zaburzenia zmysłów, bóle głowy, zaburzenia snu, pobudzenie lub lęk, nudności i potowanie, które są łagodne do umiarkowanych i zmniejszają się samoistnie. Lekarz zaleci sposób stopniowego odstawienia leczenia, aby uniknąć wystąpienia tych objawów.

Dzieci mogą mieć dodatkowe objawy, takie jak bóle brzucha, nerwowość i zmiany nastroju, gdy leczenie jest przerywane.

Jeśli masz jakieś inne wątpliwości dotyczące stosowania tego leku, skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.

4. Możliwe działania niepożądane

Podobnie jak wszystkie leki, paroksetyna może powodować działania niepożądane, chociaż nie wszystkie osoby je doświadczają.

Niektórzy pacjenci mogą doświadczyć tych działań podczas leczenia lub po jego przerwaniu.

Możliwe działania niepożądane podczas leczenia:

Niektóre osoby mogą być uczulone na niektóre leki, chociaż zdarza się to bardzo rzadko (może dotyczyć mniej niż 1 na 10 000 pacjentów). Jeśli doświadczy Pan/Pani któregokolwiek z poniższych objawów przyjmując paroksetynę, powinien/powinna niezwłocznie skontaktować się z lekarzem lub udać się do najbliższego szpitala:

1. - obrzęk twarzy, powiek, warg, jamy ustnej lub języka
2. - wysypka skórna lub pokrzywka (swędzenie skóry) w dowolnej części ciała
3. - trudności w oddychaniu lub połykaniu

Jeśli zostanie zaobserwowany którykolwiek z poniższych działań niepożądanych, który może lub nie może być związany z paroksetyną, należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

Działania niepożądane, które mogą wystąpić bardzo często (mogą dotyczyć więcej niż 1 na 10 pacjentów) przyjmując Paroksetynę TARBIS, to:

• nudności. To działanie może być zmniejszone przez przyjmowanie leku rano po śniadaniu
• działanie na funkcje seksualne (brak orgazmu, a u mężczyzn nieprawidłowa erekcja i ejakulacja)

Poniższe działania niepożądane mogą wystąpić często (mogą dotyczyć od 1 do 10 na 100 pacjentów):

1. - zmniejszony apetyt
2. - bezsenność (brak snu) lub senność
3. - zawroty głowy, drżenie
4. - pobudzenie
5. - niewyraźne widzenie
6. - ziewanie
7. - suchość w jamie ustnej, biegunka, zaparcie
8. - potliwość, osłabienie
9. - przybranie na wadze

Działania niepożądane, które mogą wystąpić rzadko (mogą dotyczyć od 1 do 10 na 1000 pacjentów) podczas leczenia Paroksetyną TARBIS, to:

• krwawienie podskórne (niebieskawe zabarwienie skóry spowodowane gromadzeniem się krwi pod skórą), krwawienie z błon śluzowych
• zamęt
• halucynacje
• działania pozapiramidowe (zaburzenia ruchu i koordynacji)
• zaburzenia rytmu serca
• tymczasowe wzrosty lub spadki ciśnienia tętniczego, zwykle u pacjentów z wysokim ciśnieniem lub lękiem
• wysypka skórna (plamy na skórze), swędzenie skóry
• zatrzymanie moczu
• zmniejszenie liczby białych krwinek

Działania niepożądane, które mogą wystąpić bardzo rzadko (mogą dotyczyć od 1 do 10 na 10 000 pacjentów) podczas leczenia Paroksetyną TARBIS, to:

• niedobór sodu we krwi (szczególnie u osób starszych lub z zespołem niewłaściwego wydzielania hormonu antydiuretycznego), co może powodować objawy takie jak osłabienie i senność.
• drgawki
• reakcje maniakalne (euforyczne)
• lęk
• ataki paniki
• utrata osobowości
• zwolnienie rytmu serca
• zwiększenie enzymów wątrobowych
• wydzielanie mleka u kobiet niekarmiących (galaktoresa)
• ból mięśni i stawów, uczucie niepokoju i potrzeba ruchu, określane jako akatyzja (niezdolność do siedzenia, potrzeba chodzenia, przestawiania nogi na nogę).

Działania niepożądane, które mogą wystąpić bardzo rzadko (mogą dotyczyć mniej niż 1 na 10 000 pacjentów), to:

• zespół serotoninowy; objawy mogą obejmować pobudzenie, zamęt, nadmierne pocenie się, halucynacje, zwiększoną reakcję na bodźce, mimowolne ruchy mięśni, dreszcze, przyspieszone bicie serca i drżenie
• działania na wątrobę, takie jak zapalenie wątroby (niekiedy związane z żółtaczką i/lub niewydolnością wątroby)
• wrażliwość na światło słoneczne
• zespół niewłaściwego wydzielania hormonu antydiuretycznego (SIHAD) (hormon, którego nadmiar może powodować zatrzymanie wody i elektrolitów, prowadząc do zmęczenia, osłabienia lub zamętu)
• ostre jaskra (wysokie ciśnienie wewnątrzgałkowe)
• obwodowy obrzęk (zatrzymanie wody w kończynach)
• krwawienie z błony śluzowej żołądka
• małopłytkowość (zmniejszenie liczby płytek krwi)
• reakcje alergiczne (w tym pokrzywka i obrzęk naczynioruchowy)
• przerośnięcie penisa (nieprawidłowa i przedłużona erekcja)

Działania niepożądane, których częstość występowania nie jest znana, to:

• agresja
• zgrzytanie zębami
• zapalenie jelita grubego (powodujące biegunkę)
• obfite krwawienie z pochwy krótko po porodzie (krwawienie poporodowe), patrz „Ciąża” w sekcji 2, aby uzyskać więcej informacji.

Możliwe działania niepożądane po przerwaniu leczenia:

Badania wykazały, że 3 na 10 osób zgłosiło występowanie objawów po przerwaniu leczenia paroksetyną, w porównaniu z 2 na 10 pacjentów, którzy przerwali leczenie placebo. Jest bardziej prawdopodobne, że te objawy wystąpią, jeśli pacjent przyjmował paroksetynę przez długi czas, jest w fazie zwiększania dawki lub jeśli dawka jest zmniejszana zbyt szybko. W większości przypadków objawy te znikają same w ciągu dwóch tygodni.

Przy przerwaniu leczenia paroksetyną lekarz zaleci stopniowe odstawienie leku, co zmniejszy prawdopodobieństwo wystąpienia działań niepożądanych. Należy skonsultować się z lekarzem, jeśli wystąpią ciężkie działania niepożądane po przerwaniu leczenia paroksetyną, lekarz może zalecić kontynuowanie leczenia i późniejsze jego stopniowe odstawienie. Jeśli pacjent doświadczy któregokolwiek z działań niepożądanych, nie oznacza to, że nie będzie mógł przerwać leczenia.

Poniższe działania niepożądane mogą wystąpić częściej przy przerwaniu leczenia:

• zawroty głowy, emocjonalna niestabilność
• zaburzenia czucia, w tym uczucie kłucia, pieczenia, oraz rzadziej uczucie wstrząsu elektrycznego (nawet w głowie)
• zaburzenia snu (w tym bardzo wyraźne sny, koszmary, bezsenność)
• lęk
• ból głowy

Poniższe działania niepożądane mogą wystąpić rzadziej przy przerwaniu leczenia:

1. - nudności
2. - potliwość (w tym nocna potliwość)
3. - pobudzenie
4. - drżenie
5. - zamęt
6. - emocjonalna niestabilność
7. - zaburzenia widzenia
8. - kołatanie serca
9. - biegunka
10. - drażliwość

Działania niepożądane, które najczęściej występują u dzieci i młodzieży poniżej 18 roku życia, to:

• zmniejszony apetyt
• drżenie (niekontrolowane drganie)
• nadmierne pocenie się
• nadpobudliwość
• agresywne lub nieprzyjazne zachowanie (głównie u dzieci poniżej 12 roku życia z obsesjami i kompulsjami)
• pobudzenie
• niestabilność emocjonalna, w tym płacz, zmiany nastroju, próby samouszkodzenia, myśli i próby samobójcze (głównie w badaniach na adolescentach z depresją).

Dodatkowe działania niepożądane, które często występują u dzieci i młodzieży poniżej 18 roku życia, które przerwały leczenie paroksetyną, to: niestabilność emocjonalna (w tym płacz, zmiany nastroju, próby samouszkodzenia, myśli i próby samobójcze), zawroty głowy, nudności, ból brzucha i nerwowość.

Jeśli którykolwiek z tych objawów staje się uciążliwy lub nasila się, należy powiadomić lekarza.

Zgłaszanie działań niepożądanych

Jeśli doświadczy Pan/Pani jakiegokolwiek działania niepożądanego, powinien/powinna skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą, nawet jeśli jest to możliwe działanie niepożądane, które nie występuje w tej ulotce. Można również zgłosić je bezpośrednio przez System Hiszpańskiej Farmakowigilancji Leków Stosowanych u Ludzi: https://www.notificaRAM.es. Poprzez zgłaszanie działań niepożądanych można przyczynić się do zapewnienia większej ilości informacji na temat bezpieczeństwa tego leku.

5. Przechowywanie Paroksetyny TARBIS

Należy przechowywać ten lek poza zasięgiem dzieci.

Nie wolno stosować Paroksetyny TARBIS po upływie terminu ważności podanego na opakowaniu po skrócie CAD. Termin ważności jest ostatnim dniem miesiąca, który jest podany.

Nie są wymagane specjalne warunki przechowywania.

Leków nie wolno wylewać do kanalizacji ani wyrzucać do śmieci. Opakowania i leki, których nie potrzebuje się, należy oddać do punktu zbiórki odpadów niebezpiecznych w aptece. W przypadku wątpliwości należy zapytać farmaceutę, jak się pozbyć opakowań i leków, których nie potrzebuje się. Dzięki temu można pomóc chronić środowisko.

6. Zawartość opakowania i dodatkowe informacje

Skład Paroksetyny TARBIS

• Substancją czynną jest paroksetyna w postaci chlorowodorku. Każda tabletka zawiera 20 mg paroksetyny.
• Pozostałe składniki (substancje pomocnicze) to: stearynian magnezu, glikolan sodu skrobi ziemniaczanej, manitol (E-421), mikrokrystaliczna celuloza, polimeryzowany kwas metakrylowy, częściowo hydrolizowany alkohol poliwiniowy, dwutlenek tytanu (E-171), talk, lecytyna sojowa (E-322), guma ksantanowa (E-415).

Wygląd produktu i zawartość opakowania

Paroksetyna TARBIS 20 mg jest dostępna w postaci tabletek powlekanych, okrągłych, dwuwypukłych, z rowkiem na jednej stronie, w kolorze białym lub szaro-białym.

Dostępna jest w opakowaniach zawierających 14, 28, 56 i 500 (opakowanie kliniczne) tabletek.

Możliwe, że tylko niektóre rozmiary opakowań są dostępne.

Posiadacz pozwolenia na dopuszczenie do obrotu i odpowiedzialny za wytwarzanie

Posiadacz:

Tarbis Farma, S.L.

Gran Vía Carlos III, 94

08028 Barcelona (Hiszpania)

Odpowiedzialny za wytwarzanie:

FERRER INTERNACIONAL, S.A.

Joan Buscallà, 1-9

08173 Sant Cugat del Vallès (Barcelona)

Hiszpania

Data ostatniej aktualizacji tej ulotki:Październik 2023

Szczegółowe i aktualne informacje o tym leku są dostępne na stronie internetowej Hiszpańskiej Agencji Leków i Produktów Medycznych (AEMPS) http://www.aemps.gob.es/