Wprowadzenie
Charakterystyka produktu: informacje dla użytkownika
Lenalidomida Zentiva 5 mg kapsułki twarde EFG
lenalidomida
Przeczytaj całą charakterystykę produktu uważnie przed rozpoczęciem stosowania tego leku, ponieważ zawiera ważne informacje dla użytkownika.
- Zachowaj tę charakterystykę produktu, ponieważ może być konieczne ponowne jej przeczytanie.
- Jeśli masz jakieś wątpliwości, skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.
- Ten lek został przepisany wyłącznie dla Ciebie i nie powinieneś go udostępniać innym osobom, nawet jeśli mają takie same objawy, ponieważ może im zaszkodzić.
- Jeśli doświadczasz działań niepożądanych, skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą, nawet jeśli dotyczą one działań niepożądanych, które nie są wymienione w tej charakterystyce produktu. Zobacz sekcję 4.
Zawartość charakterystyki produktu:
- Czym jest Lenalidomida Zentiva i w jakim celu się go stosuje
- Informacje niezbędne przed rozpoczęciem stosowania Lenalidomidy Zentiva
- Jak stosować Lenalidomidę Zentiva
- Mogące wystąpić działania niepożądane
- Przechowywanie Lenalidomidy Zentiva
- Zawartość opakowania i dodatkowe informacje
1. Czym jest Lenalidomida Zentiva i w jakim celu się go stosuje
Czym jestLenalidomidaZentiva
Lenalidomida Zentiva zawiera substancję czynną „lenalidomidę”. Lek ten należy do grupy leków, które wpływają na sposób funkcjonowania układu immunologicznego.
W jakim celu się go stosujeLenalidomidaZentiva
Lenalidomidę stosuje się u dorosłych w celu:
- leczenia szpiczaka mnogiego
- leczenia zespołów mielodysplastycznych (SMD)
- leczenia chłoniaka mantycznego (LCM)
- leczenia chłoniaka grudkowego
Szpiczak mnogi
Szpiczak mnogi to rodzaj raka, który wpływa na konkretny typ białych krwinek, zwanych komórkami plazmatycznymi. Komórki te gromadzą się w szpiku kostnym i mnożą, tracąc kontrolę. Może to uszkodzić kości i nerki.
Szpiczak mnogi zwykle nie ma wyleczenia. Można jednak znacznie zmniejszyć objawy lub sprawić, że znikną one na jakiś czas. Nazywa się to „remisją”.
Szpiczak mnogi nowo zdiagnozowany: u pacjentów, którzy przeszli przeszczep szpiku kostnego
Lenalidomidę stosuje się jako leczenie podtrzymujące po odpowiednim wyzdrowieniu po przeszczepie szpiku kostnego.
Szpiczak mnogi nowo zdiagnozowany: u pacjentów, którzy nie mogą być leczeni przeszczepem szpiku kostnego
Lenalidomidę stosuje się w połączeniu z innymi lekami:
- lekami chemioterapeutycznymi, takimi jak „bortezomib”;
- lekami przeciwzapalnymi, takimi jak „deksametazona”
- lekami chemioterapeutycznymi, takimi jak „melfalan” i
- lekami immunosupresyjnymi, takimi jak „prednisona”.
Będziesz brał te leki na początku leczenia, a następnie będziesz kontynuował stosowanie lenalidomidy samodzielnie.
Jeśli masz 75 lat lub więcej lub masz umiarkowane do ciężkich problemów z nerkami, Twój lekarz będzie cię uważnie monitorował przed rozpoczęciem leczenia.
Szpiczak mnogi: u pacjentów leczonych uprzednio
Lenalidomidę stosuje się w połączeniu z lekiem przeciwzapalnym, takim jak „deksametazona”.
Lenalidomida może spowolnić pogorszenie objawów szpiczaka mnogiego. Udowodniono również, że opóźnia nawrót szpiczaka mnogiego po leczeniu.
Zespoły mielodysplastyczne (SMD)
Zespoły mielodysplastyczne to grupa różnych chorób krwi i szpiku kostnego. Komórki krwi stają się nieprawidłowe i nie funkcjonują prawidłowo. Pacjenci mogą doświadczyć różnych objawów, w tym niskiego poziomu czerwonych krwinek (anemia), potrzeby transfuzji krwi i zwiększonego ryzyka infekcji.
Lenalidomidę stosuje się w celu leczenia dorosłych pacjentów z zespołami mielodysplastycznymi, gdy wszystkie poniższe punkty są spełnione:
- pacjent wymaga okresowych transfuzji krwi w celu leczenia niskiego poziomu czerwonych krwinek („anemia zależna od transfuzji”);
- pacjent ma nieprawidłowość komórek szpiku kostnego, taką jak „nieprawidłowość cytotogenetyczna delecji 5q izolowanej”. Oznacza to, że organizm pacjenta nie wytwarza wystarczającej ilości zdrowych komórek krwi;
- inne leczenia, które pacjent stosował wcześniej, nie są odpowiednie lub nie działają wystarczająco dobrze.
Lenalidomida może zwiększyć liczbę zdrowych czerwonych krwinek wytwarzanych przez organizm, zmniejszając liczbę nieprawidłowych komórek:
- może to zmniejszyć liczbę potrzebnych transfuzji krwi. Może być nawet konieczne ich uniknięcie.
Chłoniak mantyczny (LCM)
Chłoniak mantyczny to rodzaj raka, który wpływa na część układu immunologicznego (tkanka limfatyczna). Dotyczy to typu białych krwinek, zwanych limfocytami B lub komórkami B. Chłoniak mantyczny to choroba, w której komórki B rosną bez kontroli i gromadzą się w tkance limfatycznej, szpiku kostnym lub krwi.
Lenalidomidę stosuje się w monoterapii w celu leczenia dorosłych pacjentów, którzy byli leczeni uprzednio innymi lekami.
Chłoniak grudkowy (LF)
Chłoniak grudkowy to rodzaj raka, który rozwija się powoli i wpływa na limfocyty B. Są to rodzaj białych krwinek, które pomagają organizmowi walczyć z infekcjami. Osoba z chłoniakiem grudkowym może mieć zbyt wiele tych limfocytów B we krwi, szpiku kostnym, węzłach chłonnych i śledzionie.
Lenalidomidę stosuje się w połączeniu z innym lekiem, takim jak „rytuksymab”, w celu leczenia dorosłych pacjentów, którzy byli leczeni uprzednio z powodu chłoniaka grudkowego.
Jak działa LenalidomidaZentiva
Lenalidomida działa, wpływając na układ immunologiczny organizmu i atakując bezpośrednio rak.
Działa na różne sposoby:
- zatrzymuje rozwój komórek nowotworowych
- zatrzymuje wzrost naczyń krwionośnych w nowotworze
- stymuluje część układu immunologicznego do ataku na komórki nowotworowe.
2. Informacje niezbędne przed rozpoczęciem stosowania Lenalidomidy Zentiva
Należy przeczytać charakterystykę wszystkich leków, które będą stosowane w połączeniu z lenalidomidą, przed rozpoczęciem leczenia lenalidomidą.
Nie stosować LenalidomidyZentiva:
- jeśli jesteś w ciąży, podejrzewasz, że możesz być w ciąży lub planujesz ciążę, ponieważ lenalidomida może być szkodliwa dla płodu(zobacz sekcję 2, „Ciąża, laktacja i antykoncepcja: informacje dla kobiet i mężczyzn”).
- jeśli możesz zajść w ciążę, chyba że stosujesz wszystkie niezbędne środki, aby temu zapobiec (zobacz sekcję 2, „Ciąża, laktacja i antykoncepcja: informacje dla kobiet i mężczyzn”). Jeśli możesz zajść w ciążę, Twój lekarz zanotuje w każdym przepisie, że zostały podjęte wszystkie niezbędne środki i udostępni Ci tę informację.
- jeśli jesteś uczulony na lenalidomidę lub na którykolwiek z pozostałych składników tego leku wymienionych w sekcji 6. Jeśli podejrzewasz, że możesz być uczulony, skonsultuj się z lekarzem.
Jeśli którakolwiek z powyższych sytuacji dotyczy Ciebie, nie stosuj lenalidomidy. W przypadku wątpliwości skonsultuj się z lekarzem.
Ostrzeżenia i środki ostrożności
Skonsultuj się z lekarzem, farmaceutą lub pielęgniarką przed rozpoczęciem stosowania lenalidomidy, jeśli:
- miałeś kiedykolwiek zakrzepy krwi; podczas leczenia, masz większe ryzyko wystąpienia zakrzepów krwi w żyłach i tętnicach
- masz jakikolwiek objaw infekcji, taki jak kaszel lub gorączka
- masz lub miałeś wcześniej infekcję wirusową, szczególnie infekcję wirusem zapalenia wątroby B, półpaśca lub HIV. W przypadku wątpliwości skonsultuj się z lekarzem. Leczenie lenalidomidą może spowodować, że wirus stanie się aktywny ponownie u osób zakażonych, prowadząc do nawrotu infekcji. Twój lekarz powinien sprawdzić, czy kiedykolwiek miałeś infekcję wirusem zapalenia wątroby B
- masz problemy z nerkami; Twój lekarz może dostosować dawkę lenalidomidy
- miałeś zawał serca, miałeś kiedykolwiek zakrzep krwi, lub jeśli palisz, masz wysokie ciśnienie krwi lub wysoki poziom cholesterolu
- miałeś reakcję alergiczną podczas stosowania talidomidy (innego leku stosowanego w leczeniu szpiczaka mnogiego), taką jak wysypka, swędzenie, obrzęk, zawroty głowy lub problemy z oddychaniem
- miałeś w przeszłości kombinację któregokolwiek z następujących objawów: wysypka ogólna, zaczerwienienie skóry, wysoka gorączka, objawy grypopodobne, zwiększenie enzymów wątrobowych, nieprawidłowości krwi (eozynofilia), powiększenie węzłów chłonnych (są to objawy ciężkiej reakcji skórnej zwaną zespołem lekowrażliwości, który jest również znany jako DRESS lub zespół nadwrażliwości na leki), (zobacz także sekcję 4 „Mogące wystąpić działania niepożądane”).
Jeśli którakolwiek z powyższych sytuacji dotyczy Ciebie, poinformuj o tym lekarza przed rozpoczęciem leczenia.
W każdym momencie, podczas lub po leczeniu, poinformuj lekarza lub pielęgniarkę niezwłocznie, jeśli doświadczasz:
- niewyraźnego widzenia, utraty wzroku lub podwójnego widzenia, trudności z mową, słabości w ramieniu lub nodze, zmiany w sposobie chodzenia lub problemów z równowagą, mrowienia, zmniejszenia czucia lub utraty czucia, utraty pamięci lub zmęczenia. Mogą to być objawy ciężkiej i potencjalnie śmiertelnej choroby mózgu, znanej jako wieloogniskowa leukoencefalopatia postępująca (LMP). Jeśli doświadczasz któregokolwiek z tych objawów przed rozpoczęciem leczenia lenalidomidą, poinformuj lekarza, jeśli zauważysz jakąkolwiek zmianę w tych objawach.
- braku powietrza, zmęczenia, zawrotów głowy, bólu w klatce piersiowej, przyspieszonego bicia serca lub obrzęku w nogach lub stopach. Mogą to być objawy ciężkiej choroby, znanej jako nadciśnienie płucne (zobacz sekcję 4).
Badania i testy
Przed rozpoczęciem leczenia lenalidomidą i w trakcie leczenia będą wykonywane regularne badania krwi, ponieważ lenalidomida może powodować zmniejszenie liczby komórek krwi, które pomagają walczyć z infekcjami (białe krwinki) i które biorą udział w krzepnięciu (płytki krwi).
Twój lekarz zażąda wykonania badania krwi:
- przed leczeniem
- co tydzień, przez pierwsze 8 tygodni leczenia
- następnie, co najmniej raz w miesiącu.
Możliwe, że zostaniesz poddany ocenie w celu wykrycia objawów problemów sercowo-płucnych przed i w trakcie leczenia lenalidomidą.
Dla pacjentów z zespołami mielodysplastycznymi, którzy stosują Lenalidomidę Zentiva
Jeśli masz zespół mielodysplastyczny, możesz być bardziej narażony na rozwinięcie cięższej choroby, znanej jako ostra białaczka szpikowa (LMA). Ponadto, nie wiadomo, jak lenalidomida wpływa na prawdopodobieństwo rozwoju LMA. Twój lekarz może zlecić badania w celu wykrycia objawów, które mogą lepiej przewidzieć prawdopodobieństwo rozwoju LMA w trakcie leczenia lenalidomidą.
Dla pacjentów z chłoniakiem mantycznym, którzy stosują Lenalidomidę Zentiva
Twój lekarz zażąda wykonania badania krwi:
- przed leczeniem;
- co tydzień, przez pierwsze 8 tygodni (2 cykle) leczenia;
- następnie, co 2 tygodnie w cyklach 3 i 4 (zobacz sekcję 3 „Cykl leczenia” w celu uzyskania więcej informacji);
- po tym badanie będzie wykonywane na początku każdego cyklu;
co najmniej raz w miesiącu.
Dla pacjentów z chłoniakiem grudkowym, którzy stosują Lenalidomidę Zentiva
Twój lekarz zażąda wykonania badania krwi:
- co tydzień, przez pierwsze 3 tygodnie (1 cykl) leczenia;
- następnie, co 2 tygodnie w cyklach 2-4 (zobacz sekcję 3 "Cykl leczenia" w celu uzyskania więcej informacji).
- po tym badanie będzie wykonywane na początku każdego cyklu i
- co najmniej raz w miesiącu.
Twój lekarz może sprawdzić, czy masz wysoki poziom guza w organizmie, w tym szpiku kostnym. Może to prowadzić do choroby, w której guzy ulegają rozkładowi i powodują nieprawidłowe poziomy substancji chemicznych we krwi, co może spowodować niewydolność nerek (choroba ta nazywa się „zespół rozpadu guza”).
Twój lekarz może również zbadać Twoją skórę w celu wykrycia zmian, takich jak czerwone plamy lub wysypka.
Twój lekarz może dostosować dawkę lenalidomidy lub przerwać leczenie, w zależności od wyników Twoich badań krwi i ogólnego stanu zdrowia. Jeśli jesteś pacjentem z nowo zdiagnozowanym szpiczakiem mnogim, Twój lekarz może również ocenić Twoje leczenie w zależności od Twojego wieku i innych chorób, które masz.
Oddawanie krwi
Nie powinieneś oddawać krwi podczas leczenia ani przez tydzień po zakończeniu leczenia.
Dzieci i młodzież
Stosowanie lenalidomidy nie jest zalecane u dzieci i młodzieży poniżej 18 lat.
Osoby w podeszłym wieku i osoby z problemami nerkowymi
Jeśli masz 75 lat lub więcej lub masz umiarkowane do ciężkich problemów z nerkami, Twój lekarz będzie cię uważnie monitorował przed rozpoczęciem leczenia.
Stosowanie LenalidomidyZentivaw połączeniu z innymi lekami
Poinformuj lekarza lub pielęgniarkę, jeśli stosujesz lub stosowałeś niedawno inne leki. Wynika to z faktu, że lenalidomida może wpływać na sposób działania innych leków. Ponadto, niektóre leki mogą wpływać na sposób działania lenalidomidy.
Szczególnie poinformuj lekarza lub pielęgniarkę, jeśli stosujesz którykolwiek z następujących leków:
- niektóre leki stosowane w celu zapobiegania ciąży, takie jak tabletki antykoncepcyjne, ponieważ mogą one przestać działać
- niektóre leki stosowane w celu leczenia problemów serca, takie jak digoksyna
- niektóre leki stosowane w celu rozrzedzania krwi, takie jak warfaryna
Ciąża, laktacja i antykoncepcja: informacje dla kobiet i mężczyzn
Ciąża
Kobiety stosujące Lenalidomidę Zentiva
- Nie powinnaś stosować lenalidomidy, jeśli jesteś w ciąży, ponieważ lenalidomida może być szkodliwa dla płodu.
- Nie powinnaś zajść w ciążę podczas stosowania lenalidomidy. Dlatego też powinnaś stosować skuteczne metody antykoncepcyjne, jeśli istnieje możliwość, że możesz zajść w ciążę (zobacz „Antykoncepcja” poniżej).
- Jeśli zajdziesz w ciążę podczas leczenia lenalidomidą, powinnaś przerwać leczenie i niezwłocznie poinformować o tym lekarza.
Mężczyźni stosujący Lenalidomidę Zentiva
- Jeśli Twoja partnerka zajdzie w ciążę, podczas gdy Ty stosujesz lenalidomidę, powinieneś niezwłocznie poinformować o tym lekarza. Zalecane jest, aby Twoja partnerka zasięgnęła porady medycznej.
- Ty również powinieneś stosować skuteczne metody antykoncepcyjne (zobacz „Antykoncepcja” poniżej).
Laktacja
Nie powinnaś karmić piersią podczas stosowania lenalidomidy, ponieważ nie wiadomo, czy lenalidomida przenika do mleka matki.
Antykoncepcja
Dla kobiet stosujących Lenalidomidę Zentiva
Przed rozpoczęciem leczenia poproś lekarza, czy masz możliwość zajścia w ciążę, nawet jeśli uważasz, że jest to mało prawdopodobne.
Jeśli możesz zajść w ciążę
- będą wykonywane testy ciąży pod nadzorem medycznym (przed każdym leczeniem, co 4 tygodnie w trakcie leczenia i 4 tygodnie po zakończeniu leczenia), chyba że potwierdzono zamknięcie jajowodów (ligacja jajowodów)
I
- powinnaś stosować skuteczne metody antykoncepcyjne od 4 tygodni przed rozpoczęciem leczenia, w trakcie leczenia i do 4 tygodni po zakończeniu leczenia. Twój lekarz zaleci najbardziej odpowiednie metody antykoncepcyjne.
Dla mężczyzn stosujących Lenalidomidę Zentiva
Lenalidomida przenika do nasienia ludzkiego. Jeśli Twoja partnerka jest w ciąży lub może zajść w ciążę i nie stosuje skutecznych metod antykoncepcyjnych, Ty powinieneś stosować prezerwatywy w trakcie leczenia i do 1 tygodnia po zakończeniu leczenia, nawet jeśli zostałeś poddany wazektomii.
Jazda samochodem i obsługa maszyn
Nie powinieneś prowadzić samochodu ani obsługiwać maszyn, jeśli czujesz się zawroty głowy, zmęczony, senny, masz problemy ze wzrokiem lub masz zawroty głowy po zażyciu lenalidomidy.
Lenalidomida Zentivazawiera laktozę
Ten lek zawiera laktozę. Jeśli Twój lekarz poinformował Cię, że masz nietolerancję niektórych cukrów, skonsultuj się z nim przed zażyciem tego leku.
Ten lek zawiera mniej niż 1 mmol sodu (23 mg) na kapsułkę; jest to ilość nieistotna.
3. Jak przyjmować/stosować Lenalidomidę Zentiva
Lenalidomidę powinien stosować wykwalifikowany personel medyczny z doświadczeniem w leczeniu szpiczaka mnogiego, SMD, LCM lub LF.
- Po przyjęciu lenalidomidy w leczeniu szpiczaka mnogiego u pacjentów, którzy nie mogą być leczeni przeszczepem szpiku kostnego lub byli wcześniej leczeni innymi metodami, przyjmuje się ją w połączeniu z innymi lekami (patrz sekcja 1).
- Po przyjęciu lenalidomidy w leczeniu szpiczaka mnogiego u pacjentów, którzy przeszli przeszczep szpiku kostnego lub w leczeniu pacjentów z SMD lub LCM, przyjmuje się ją samodzielnie.
- Po przyjęciu lenalidomidy w leczeniu chłoniaka grubokomórkowego, przyjmuje się ją w połączeniu z innym lekiem o nazwie "rytuximab".
Przestrzegaj dokładnie wskazówek dotyczących podawania lenalidomidy wskazanych przez lekarza. W przypadku wątpliwości skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.
Jeśli przyjmujesz lenalidomidę w połączeniu z innymi lekami, powinieneś przeczytać ulotkę tych innych leków, aby uzyskać dodatkowe informacje o ich stosowaniu i skutkach ubocznych.
Cykl leczenia
Lenalidomidę przyjmuje się przez pewne dni w okresie 3 tygodni (21 dni).
- Jeden "cykl leczenia" trwa 21 dni.
- W zależności od dnia cyklu, przyjmujesz jeden lub więcej leków. Niektóre dni nie przyjmujesz żadnego leku.
- Po zakończeniu każdego cyklu 21-dniowego, powinieneś rozpocząć nowy "cykl" przez następne 21 dni.
Lub
Lenalidomidę przyjmuje się przez pewne dni w okresie 4 tygodni (28 dni).
- Jeden "cykl leczenia" trwa 28 dni.
- W zależności od dnia cyklu, przyjmujesz jeden lub więcej leków. Niektóre dni nie przyjmujesz żadnego leku.
- Po zakończeniu każdego cyklu 28-dniowego, powinieneś rozpocząć nowy "cykl" przez następne 28 dni.
Jaką ilość Lenalidomidy Zentiva przyjmować
Przed rozpoczęciem leczenia, lekarz wskaże:
- jaka ilość lenalidomidy powinna być przyjęta
- jaka ilość innych leków powinna być przyjęta w połączeniu z lenalidomidą, jeśli dotyczy
- które dni cyklu leczenia powinny być przyjęte każde leki.
Jak i kiedy przyjmować Lenalidomidę Zentiva
- połknij kapsułki całe, najlepiej z wodą.
- nie łam, nie otwieraj ani nie żuj kapsułek. W przypadku gdy proszek z kapsułki lenalidomidy wejdzie w kontakt ze skórą, umyj skórę natychmiast i starannie wodą i mydłem.
- Personel medyczny, opiekunowie i członkowie rodziny powinni używać rękawiczek jednorazowych podczas manipulowania blistrem lub kapsułką. Następnie rękawiczki powinny być zdjęte ostrożnie, aby uniknąć narażenia skóry, umieszczone w worku z polietylenu i wyrzucone zgodnie z lokalnymi wymogami. Ręce powinny być dobrze umyte wodą i mydłem. Kobiety w ciąży lub podejrzewające ciążę nie powinny manipulować blistrem ani kapsułką.
- kapsułki mogą być przyjmowane z jedzeniem lub bez.
- powinieneś przyjmować lenalidomidę mniej więcej o tej samej godzinie w dniach zaplanowanych.
Prijęcie tego leku
Aby wyjąć kapsułkę z blistru:
- naciśnij tylko jeden koniec kapsułki, aby wyszła przez laminat.
- nie naciśnij na środek kapsułki, ponieważ mogłaby się rozpaść.

Czas trwania leczenia Lenalidomidą Zentiva
Lenalidomidę przyjmuje się w cyklach leczenia, każdy cykl trwa 21 lub 28 dni (patrz "Cykl leczenia" powyżej). Powinieneś kontynuować cykle leczenia, aż do momentu, gdy lekarz powie ci, aby przerwać leczenie.
Jeśli przyjmujesz więcej Lenalidomidy Zentiva niż powinieneś
Jeśli przyjmujesz więcej lenalidomidy niż przepisano, powinieneś natychmiast powiedzieć o tym lekarzowi.
W przypadku przedawkowania lub przypadkowego przyjęcia, skonsultuj się natychmiast z lekarzem, farmaceutą lub pielęgniarką, lub zadzwoń do Centrum Informacji Toksykologicznej, telefon: 91 562 04 20, podając nazwę leku i ilość przyjętą.
Jeśli zapomnisz przyjąć Lenalidomidę Zentiva
Jeśli zapomnisz przyjąć lenalidomidę o zwykłej godzinie i
- minęło mniej niż 12 godzin: przyjmij kapsułkę natychmiast.
- minęło więcej niż 12 godzin: nie przyjmuj kapsułki. Przyjmij następną kapsułkę następnego dnia o zwykłej godzinie.
Jeśli masz jakieś inne wątpliwości dotyczące stosowania tego leku, poproś o radę lekarza lub farmaceutę.
4. Możliwe działania niepożądane
Podobnie jak wszystkie leki, lenalidomida może powodować działania niepożądane, chociaż nie wszystkie osoby je doświadczają.
Przerwij przyjmowanie lenalidomidy i skonsultuj się z lekarzem natychmiast, jeśli zauważysz któryś z poniższych ciężkich działań niepożądanych; możesz potrzebować pilnej pomocy medycznej:
- Swędzenie, wysypka skórna, obrzęk oczu, ust lub twarzy, trudności z oddychaniem lub swędzenie, które mogą być objawami ciężkich reakcji alergicznych zwanych angioedemą i reakcją anafilaktyczną.
- Ciężka reakcja alergiczna, która może zacząć się jako wysypka na jednej powierzchni, ale rozprzestrzenia się na dużą utratę skóry na całym ciele (zespół Stevens-Johnsona i/lub toksyczna nekroliza naskórka).
- Wysypka ogólna, podwyższona temperatura ciała, podwyższone enzymy wątrobowe, anomalie krwi (eozynofilia), powiększenie węzłów chłonnych i uszkodzenie innych narządów ciała (reakcja farmakologiczna z eozynofilią i objawami ogólnymi, znana również jako DRESS lub zespół nadwrażliwości farmakologicznej). Patrz również sekcja 2.
Skonsultuj się z lekarzem natychmiast, jeśli doświadczasz któregokolwiek z poniższych działań niepożądanych:
- gorączka, dreszcze, ból gardła, kaszel, owrzodzenia jamy ustnej lub jakikolwiek inny objaw infekcji, w tym w krwiobiegu (sepsa)
- krwawienie (krwawienie) lub krwiak (siniak) nie spowodowany urazem
- ból w klatce piersiowej (piersi) lub w nogach
- trudności z oddychaniem
- ból kości, osłabienie mięśni, zaburzenia świadomości lub zmęczenie, które mogą być spowodowane wysokim poziomem wapnia we krwi.
Lenalidomida może zmniejszyć liczbę białych krwinek (komórek krwi, które walczą z infekcjami), czerwonych krwinek (komórek krwi, które transportują tlen) i również płytek krwi (komórek, które pomagają w krzepnięciu krwi). Lenalidomida może również powodować zakrzepy krwi w żyłach (zakrzepica).
Pozostałe działania niepożądane
Ważne jest, aby zauważyć, że niewielka liczba pacjentów może rozwinąć inne rodzaje raka, a ryzyko to może wzrosnąć wraz z leczeniem lenalidomidą. Dlatego lekarz powinien starannie ocenić korzyści i ryzyko przy przepisywaniu lenalidomidy.
Działania niepożądane bardzo częste(mogą dotyczyć więcej niż 1 na 10 osób):
- Zmniejszenie liczby czerwonych krwinek, co może powodować anemię, która powoduje zmęczenie i osłabienie.
- Wysypka skórna, swędzenie
- Skurcze mięśni, osłabienie mięśni, ból mięśni, dolegliwości mięśni, ból kości, ból stawów, ból pleców, ból w kończynach.
- Opuchlizna ogólna, w tym opuchlizna ramion i nóg.
- Osłabienie, zmęczenie.
- gorączka i objawy grypopodobne, w tym gorączka, ból mięśni, ból głowy, ból uszu, kaszel i dreszcze.
- Drętwienie, mrowienie lub uczucie pieczenia w skórze, bóle dłoni lub stóp, zawroty głowy, drżenie,
- Zmniejszenie apetytu, zmiany smaku.
- Zwiększenie bólu, rozmiaru guza lub zaczerwienienia wokół guza.
- Utrata masy ciała.
- zaparcie, biegunka, nudności, wymioty, ból brzucha, zgaga.
- Niskie poziomy potasu lub wapnia i/lub sodu we krwi.
- Niedostateczna czynność tarczycy.
- Ból nóg (który może być objawem zakrzepicy), ból w klatce piersiowej lub trudności z oddychaniem (które mogą być objawem zakrzepicy płucnej, zwanej zatorowością płucną).
- Infekcje wszystkich rodzajów, w tym infekcja zatok obok nosa (sinusitis), infekcja płucna i górnych dróg oddechowych.
- Trudności z oddychaniem.
- Niewyraźne widzenie.
- Zamglenie oka (katarakta).
- Problemy z nerkami, w tym niewydolność nerek lub niewydolność w utrzymaniu prawidłowej czynności.
- Wyniki nieprawidłowych badań wątrobowych.
- Wysokie wartości w wynikach badań wątrobowych.
- Zmiany w białku we krwi, które mogą powodować opuchliznę tętnic (zapalenie naczyń).
- Zwiększenie poziomu cukru we krwi (cukrzyca).
- Zmniejszenie poziomu cukru we krwi.
- ból głowy.
- krwawienie z nosa.
- sucha skóra.
- Depresja, zmiany nastroju, trudności ze snem.
- kaszel.
- Spadek ciśnienia krwi.
- Ogólne uczucie niepokoju, poczucie choroby.
- Ból jamy ustnej, suchość jamy ustnej.
- Odwodnienie.
Działania niepożądane częste(mogą dotyczyć do 1 na 10 osób):
- Destrukcja czerwonych krwinek (anemia hemolityczna).
- Pewne rodzaje guzów skóry.
- krwawienie z dziąseł, żołądka lub jelit.
- Wzrost ciśnienia, wolne, szybkie lub nieregularne bicie serca.
- Wzrost ilości substancji, która jest uwalniana po zwykłym lub niezwykłym rozpadzie czerwonych krwinek.
- Wzrost rodzaju białka, które wskazuje na stan zapalny w organizmie.
- Przebarwienie skóry. ; zmiana koloru skóry w wyniku krwawienia wewnętrznego, zwykle spowodowanego krwiakami; stan zapalny skóry spowodowany gromadzeniem się krwi; krwiak.
- Wzrost potu, poty nocne.
- Trudności z połykaniem, ból gardła, trudności z utrzymaniem jakości głosu lub zmiany głosu.
- Wyciek z nosa.
- Wzrost lub spadek ilości moczu w porównaniu z zwykłym lub brak kontroli nad mikcją.
- krwawienie z moczu.
- Trudności z oddychaniem, szczególnie w pozycji leżącej (co może być objawem niewydolności serca).
- Trudności z utrzymaniem wzwodu.
- Udar, omdlenie, zawroty głowy (zaburzenie równowagi, które powoduje uczucie, że wszystko kręci się), utrata przytomności.
- Ból w klatce piersiowej, który rozprzestrzenia się na ramiona, szyję, żuchwę, plecy lub brzuch, uczucie potu i brak powietrza, nudności lub wymioty, które mogą być objawami zawału serca (zawału mięśnia sercowego).
- Osłabienie mięśni, brak energii.
- Ból szyi, ból w klatce piersiowej.
- Dreszcze.
- Opuchlizna stawów
- Wolniejszy lub zablokowany przepływ żółci wątrobowej.
- Niskie poziomy fosforu lub magnezu we krwi.
- Trudności z mową.
- Uszkodzenie wątroby.
- Zaburzenie równowagi, trudności z ruchem.
- Szum w uszach (szum uszny), niedosłuch.
- Ból w nerwach, nieprzyjemne uczucie, szczególnie przy dotyku.
- Nadmiar żelaza w organizmie.
- Pragnienie.
- Zdezorientowanie.
- Ból zęba.
- Upadek, który może powodować urazy.
Działania niepożądane rzadkie(mogą dotyczyć do 1 na 100 osób):
- krwawienie wewnątrzczaszkowe.
- Problemy z krążeniem.
- Utrata wzroku.
- Utrata libido.
- Wydalanie dużej ilości moczu z bólem kości i osłabieniem, które mogą być objawami zaburzenia nerek (zespół Fanconiego).
- Żółtaczka, która może powodować żółtaczkę skóry, błon śluzowych lub oczu, blady stolec, ciemny mocz, swędzenie skóry, wysypka, ból lub opuchlizna brzucha; mogą to być objawy uszkodzenia wątroby (niewydolność wątroby).
- Ból brzucha, opuchlizna brzucha lub biegunka, które mogą być objawami zapalenia jelita grubego (kolitis lub tyfritis).
- Uszkodzenie komórek nerek (zwane martwicą kanalików nerkowych).
- Zmiany koloru skóry, wrażliwość na światło słoneczne.
- Zespół lizy guza – mogą wystąpić powikłania metaboliczne podczas leczenia raka i czasami nawet bez leczenia. Te powikłania występują w wyniku produktów rozkładu komórek nowotworowych, które umierają i mogą obejmować: zmiany w biochemii krwi, wysokie poziomy potasu, fosforu, kwasu moczowego i niskie poziomy wapnia, co powoduje zmiany w funkcji nerek i rytmie serca, drgawki i czasami śmierć.
- Wzrost ciśnienia w naczyniach krwionośnych, które zaopatrują płuca (nadciśnienie płucne).
Częstość nieznana(nie można oszacować na podstawie dostępnych danych):
- Nagły ból lub lekki ból, który nasila się w górnej części brzucha i/lub plecach, który trwa kilka dni, możliwie towarzyszący nudnościom, wymiotom, gorączce i szybkiemu pulsowi. Te objawy mogą być spowodowane zapaleniem trzustki.
- Świsty lub szumy w uszach, trudności z oddychaniem lub suchy kaszel, które mogą być objawami zapalenia tkanki płucnej.
- Stwierdzono rzadkie przypadki zaniku mięśni (ból, osłabienie lub opuchlizna mięśni), które mogą powodować problemy z nerkami (rabdomioliza), niektóre z nich, gdy lenalidomida jest stosowana w połączeniu z statyną (rodzaj leku obniżającego poziom cholesterolu).
- Choroba skóry spowodowana stanem zapalnym małych naczyń krwionośnych, towarzysząca bólowi stawów i gorączce (zapalenie naczyń krwionośnych).
- Pęknięcie ściany żołądka lub jelita. Może to powodować bardzo poważną infekcję. Powiedz lekarzowi, jeśli masz silny ból brzucha, gorączkę, nudności, wymioty, krew w stolcu lub zmiany w zwyczajach jelitowych.
- Infekcje wirusowe, w tym półpasiec (znany również jako "półpaśca", choroba wirusowa, która powoduje bolesną wysypkę z pęcherzami) i ponowne pojawienie się zakażenia wirusem zapalenia wątroby B (co może powodować żółtaczkę, ciemny mocz, ból brzucha po prawej stronie, gorączkę i nudności lub uczucie choroby).
- Odrzucenie przeszczepu narządu stałego (takiego jak nerka, serce).
Przekazanie działań niepożądanych
Jeśli doświadczasz jakiegokolwiek działania niepożądanego, skonsultuj się z lekarzem, farmaceutą lub pielęgniarką, nawet jeśli jest to możliwe działanie niepożądane, które nie występuje w tej ulotce. Możesz również przekazać je bezpośrednio przez System Hiszpańskiej Farmakowigilancji leków stosowanych u ludzi: https://www.notificaram.es. Przekazując działania niepożądane, możesz przyczynić się do dostarczenia więcej informacji o bezpieczeństwie tego leku.
5. Przechowywanie Lenalidomidy Zentiva
Przechowuj ten lek poza zasięgiem dzieci.
Nie używaj tego leku po upływie terminu ważności, który jest podany na blistrze i pudełku po "CAD"/"EXP". Termin ważności to ostatni dzień miesiąca, który jest podany.
Ten lek nie wymaga specjalnych warunków przechowywania.
Nie używaj tego leku, jeśli zauważysz widoczne oznaki uszkodzenia lub oznaki niewłaściwego obchodzenia się z lekiem.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani do śmieci. W przypadku wątpliwości poproś farmaceutę, jak pozbyć się opakowań i leków, których nie potrzebujesz. W ten sposób pomagasz chronić środowisko.
6. Zawartość opakowania i dodatkowe informacje
Skład Lenalidomidy Zentiva 5 mg kapsułek twardych EFG
- Substancją czynną jest lenalidomida. Każda kapsułka zawiera 5 mg lenalidomidy.
- Zawartość kapsułek: laktoza (patrz sekcja 2), celulosa mikrokrystaliczna, kroscarmelosa sodowa i stearynian magnezu.
- Obudowa kapsułki: niebieski lakier (E133), tlenek żelaza czerwony (E172), tlenek żelaza żółty (E172), dwutlenek tytanu (E171) i żelatyna
- Farba drukarska: lakier (shellac), propylenoglikol (E1520), wodorotlenek potasu i tlenek żelaza czarny (E172)
Wygląd produktu i zawartość opakowania
Kapsułki twarde 5 mg mają nieprzezroczystą zakrętkę koloru zielonego i nieprzezroczyste ciało koloru brązowego, z rozmiarem obudowy kapsułki nr 2, 18-19 mm, nadrukowanym czarną farbą z "LP" na zakrętce i "638" na ciele.
Kapsułki są dostarczane w pudełkach z tektury z blistrami z polichlorku winylu (PVC) / polichlorku trifluoroetylu (PCTFE) / aluminium po 7 kapsułek każdy.
21 kapsułek w blistrach PVC/PCTFE/Aluminium.
21x1 kapsułek w blistrach jednodawkowych PVC/PCTFE/Aluminium.
7 kapsułek w blistrach PVC/PCTFE/Aluminium.
Możliwe, że tylko niektóre rozmiary opakowań są dostępne.
Posiadacz pozwolenia na dopuszczenie do obrotu i odpowiedzialny za wytwarzanie
Posiadacz pozwolenia na dopuszczenie do obrotu
Zentiva k.s.,
U kabelovny 130,
Dolní Mecholupy,
102 37 Praga 10
Czechy
Odpowiedzialny za wytwarzanie
Pharmadox Healthcare Ltd.
KW20A Kordin Industrial Park,
Paola PLA 3000,
Malta
lub
Aristo Pharma GmbH
Wallenroder Straße 8-10
13435 Berlin
Niemcy
Można uzyskać więcej informacji na temat tego leku, kontaktując się z lokalnym przedstawicielem posiadacza pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: Zentiva Spain S.L.U.
Avenida de Europa, 19, Edificio 3, Planta 1.
28224 Pozuelo de Alarcón, Madryt
Hiszpania
Ten lek jest dopuszczony do obrotu w państwach członkowskich EEE pod następującymi nazwami:
Islandia Lenalidomid Aristo 5 mg twarde kapsułki
Austria Lenalidomid Aristo 5 mg twarde kapsułki
Chorwacja Lenalidomid Aristo 5 mg twarde kapsułki
Dania Lenalidomid Aristo
Niemcy Lenalidomid Aristo 5 mg twarde kapsułki
Włochy Lenalidomid Aristo
Norwegia Lenalidomid Aristo 5 mg twarde kapsułki
Hiszpania Lenalidomida Zentiva 5 mg kapsułki twarde EFG
Szwecja Lenalidomid Aristo 5 mg twarde kapsułki
Data ostatniej aktualizacji tej ulotki:Lipiec 2022
Szczegółowe informacje o tym leku są dostępne na stronie internetowej Agencji Hiszpańskiej Leków i Produktów Medycznych (AEMPS) http://www.aemps.gob.es/