INSUMAN BASAL 40 IU/ml ZAWIESINA DO WSTRZYKIWAŃ W AMPULCE

Wprowadzenie

Charakterystyka produktu: informacje dla użytkownika

Insuman Basal 40 UI/ml zawiesina do wstrzykiwań w fiolce

Insulina ludzka

Przed rozpoczęciem stosowania leku przeczytaj uważnie całą ulotkę, ponieważ zawiera ona ważne informacje dla Ciebie.

• Zachowaj tę ulotkę, ponieważ może być konieczne ponowne jej przeczytanie.
• Jeśli masz jakieś wątpliwości, skonsultuj się z lekarzem, farmaceutą lub pielęgniarką.
• Ten lek został przepisany wyłącznie Tobie i nie powinieneś go podawać innym osobom, nawet jeśli mają takie same objawy choroby, ponieważ może im to zaszkodzić.
• Jeśli doświadczasz działań niepożądanych, skonsultuj się z lekarzem, farmaceutą lub pielęgniarką, nawet jeśli są to działania niepożądane, które nie są wymienione w tej ulotce. Zobacz punkt 4.

Zawartość ulotki:

1. Co to jest Insuman Basal i w jakim celu się go stosuje
2. Informacje niezbędne przed rozpoczęciem stosowania Insuman Basal
3. Jak stosować Insuman Basal
4. Mogące wystąpić działania niepożądane
5. Przechowywanie Insuman Basal
6. Zawartość opakowania i dodatkowe informacje

1. Co to jest Insuman Basal i w jakim celu się go stosuje

Insuman Basal zawiera insulinę ludzką jako substancję czynną, która jest otrzymywana przez proces biotechnologiczny i jest identyczna z insuliną organizmu ludzkiego.

Insuman Basal jest preparatem insulinowym o stopniowym początku działania i długim czasie trwania.

Insulina jest obecna w postaci małych kryształków insuliny protaminy.

Insuman Basal stosuje się w celu obniżenia podwyższonych poziomów cukru we krwi u pacjentów z cukrzycą, którzy wymagają leczenia insuliną. Cukrzyca jest chorobą, w której organizm nie produkuje wystarczającej ilości insuliny w celu kontrolowania poziomu cukru we krwi.

2. Informacje niezbędne przed rozpoczęciem stosowania Insuman Basal

Nie stosuj Insuman Basal

Jeśli jesteś uczulony na insulinę lub na którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6).

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Skonsultuj się z lekarzem, farmaceutą lub pielęgniarką przed rozpoczęciem stosowania Insuman Basal

Ścisłe przestrzegaj instrukcji dotyczących dawkowania, kontroli (badań krwi i moczu), diety i aktywności fizycznej (pracy fizycznej i ćwiczeń), które ustaliłeś z lekarzem.

Skonsultuj się z lekarzem, jeśli jesteś uczulony na ten lek lub insulinę ludzką.

Określone grupy pacjentów

Jeśli masz problemy z wątrobą lub nerkami lub jeśli jesteś osobą starszą, skonsultuj się z lekarzem, ponieważ może być konieczne dostosowanie dawki insuliny.

Zmiany skórne w miejscu wstrzyknięcia

Należy zmieniać miejsce wstrzyknięcia, aby uniknąć zmian skórnych, takich jak guzki pod skórą. Insulina może nie działać prawidłowo, jeśli zostanie wstrzyknięta w miejsce z guzkami (patrz: Jak stosować Insuman Basal). Skonsultuj się z lekarzem, jeśli obecnie wstrzykujesz insulinę w miejsce z guzkami, zanim rozpoczniesz wstrzykiwanie w inne miejsce. Twój lekarz może zalecić Ci bardziej frequentne monitorowanie poziomu cukru we krwi i dostosowanie dawki insuliny lub innych leków przeciwcukrzycowych.

Podróżowanie

Przed podróżą skonsultuj się z lekarzem. Może być konieczne omówienie:

• dostępności insuliny w kraju, do którego się wybierasz,
• rezerw insuliny, strzykawek itp.,
• prawidłowego przechowywania insuliny podczas podróży,
• godzin posiłków i podawania insuliny podczas podróży,
• możliwych skutków przekroczenia stref czasowych,
• nowych ryzyk zdrowotnych w krajach, które odwiedzasz,
• działań, które należy podjąć w sytuacjach nagłych, gdy czujesz się źle lub zachorujesz.

Choroby i urazy

Zarządzanie Twoją cukrzycą może wymagać specjalnej opieki w następujących sytuacjach:

• Jeśli jesteś chory lub doświadczasz ciężkiego urazu, Twój poziom cukru we krwi może się zwiększyć (hiperglikemia).
• Jeśli nie jesz wystarczająco, Twój poziom cukru we krwi może spaść zbyt nisko (hipoglikemia).

W większości przypadków będziesz potrzebować lekarza. Upewnij się, że skonsultujesz się z lekarzem natychmiast.

Jeśli masz cukrzycę typu 1 (cukrzycę zależną od insuliny), nie przestawaj przyjmować insuliny i spożywać wystarczającej ilości węglowodanów. Zawsze informuj osoby opiekujące się Tobą o tym, że potrzebujesz insuliny.

Niektórzy pacjenci z cukrzycą typu 2 o długotrwałym przebiegu i wcześniejszym udarze mózgu lub chorobie serca, którzy byli leczeni pioglitazoną i insuliną, doświadczyli rozwoju niewydolności serca. Poinformuj swojego lekarza jak najszybciej, jeśli doświadczasz objawów niewydolności serca, takich jak niezwykłe duszności lub szybki przyrost masy ciała lub miejscowe obrzęki (obrzęk).

Pozostałe leki i Insuman Basal

Niektóre leki powodują zmiany poziomu cukru we krwi (spadek, wzrost lub oba, w zależności od sytuacji). W każdym przypadku może być konieczne dostosowanie dawki insuliny w celu uniknięcia zbyt niskich lub zbyt wysokich poziomów cukru we krwi. Należy zachować ostrożność, gdy rozpoczynasz przyjmowanie innego leku i również, gdy przestajesz go przyjmować.

Poinformuj swojego lekarza lub farmaceutę, jeśli stosujesz, stosowałeś niedawno lub możesz potrzebować stosować inny lek.

Zapytaj swojego lekarza przed użyciem leku, czy może on wpłynąć na Twój poziom cukru we krwi i jakie środki powinieneś podjąć, jeśli to konieczne.

Wśród leków, które mogą powodować spadek poziomu cukru we krwi (hipoglikemię), są:

• wszystkie pozostałe leki przeciwcukrzycowe,
• inhibitory konwertazy angiotensyny (ACE) (stosowane w leczeniu niektórych chorób serca lub nadciśnienia),
• disopiramida (stosowana w leczeniu niektórych chorób serca),
• fluoksetyna (stosowana w leczeniu depresji),
• fibraty (stosowane w celu obniżenia poziomu lipidów we krwi),
• inhibitory monoaminooksydazy (MAO) (stosowane w leczeniu depresji),
• pentoksyfilina, propoksyfen, salicylany (takie jak aspiryna, stosowana w celu uśmierzenia bólu i obniżenia gorączki),
• antybiotyki z grupy sulfonamidów.

Wśród leków, które mogą powodować wzrost poziomu cukru we krwi (hiperglikemię), są:

• steroide anaboliczne (takie jak „kortyzon”, stosowane w leczeniu stanów zapalnych),
• danazol (lek wpływający na owulację),
• diazoksyd (stosowany w leczeniu nadciśnienia),
• moczopędne (stosowane w leczeniu nadciśnienia lub nadmiernego zatrzymywania wody),
• glukagon (hormon trzustkowy stosowany w leczeniu ciężkiej hipoglikemii),
• izoniazid (stosowana w leczeniu gruźlicy),
• estrogeny i progestageny (takie jak w pigułce antykoncepcyjnej stosowanej w celu kontroli urodzeń),
• pochodne fenotiazyny (stosowane w leczeniu chorób psychiatrycznych),
• somatotropina (hormon wzrostu),
• leki sympatykomimetyczne (takie jak epinefryna [adrenalina], salbutamol, terbutalina stosowane w leczeniu astmy),
• hormony tarczycy (stosowane w leczeniu nieprawidłowego funkcjonowania tarczycy),
• inhibitory proteazy (stosowane w leczeniu HIV),
• leki przeciwpsychotyczne atypowe (takie jak clozapina, olanzapina).

Twój poziom cukru we krwi może wzrosnąć lub spaść, jeśli stosujesz:

• betablokery (stosowane w leczeniu nadciśnienia),
• klonidyna (stosowana w leczeniu nadciśnienia),
• sole litu (stosowane w leczeniu chorób psychiatrycznych).

Pentamidyna (stosowana w leczeniu niektórych zakażeń wywołanych przez pasożyty) może powodować hipoglikemię, która czasami może być następowana przez hiperglikemię.

Betablokery, podobnie jak inne leki sympatykolityczne (takie jak klonidyna, guanetydina i reserpina), mogą osłabiać lub całkowicie znosić pierwsze objawy ostrzegawcze, które mogą pomóc Ci rozpoznać hipoglikemię.

Jeśli nie jesteś pewien, czy stosujesz którykolwiek z tych leków, zapytaj swojego lekarza lub farmaceutę.

Insuman Basal z alkoholem

Twoje poziomy cukru we krwi mogą wzrosnąć lub spaść, jeśli spożywasz alkohol.

Ciąża i laktacja

Jeśli jesteś w ciąży lub karmisz piersią, lub podejrzewasz, że możesz być w ciąży lub planujesz ciążę, skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą przed zastosowaniem tego leku.

Poinformuj swojego lekarza, jeśli planujesz ciążę lub jesteś w ciąży. Twój schemat podawania insuliny może wymagać zmian podczas ciąży i po porodzie. Szczególnie staranne monitorowanie cukrzycy i zapobieganie hipoglikemii są ważne dla zdrowia Twojego dziecka. Nie ma jednak doświadczenia w stosowaniu Insuman Basal u kobiet w ciąży.

Jeśli karmisz piersią, możesz potrzebować dostosowania dawki insuliny i diety.

Jazda i obsługa maszyn

Twoja zdolność koncentracji lub reakcji może być zmniejszona, jeśli

• masz hipoglikemię (niski poziom cukru we krwi)
• masz hiperglikemię (wysoki poziom cukru we krwi)
• masz problemy ze wzrokiem.

Bądź ostrożny w tej możliwej sytuacji, biorąc pod uwagę wszystkie sytuacje, które mogą stanowić ryzyko dla Ciebie lub innych (takie jak prowadzenie pojazdu lub obsługa maszyn). Powinieneś poprosić swojego lekarza o poradę dotyczącą zdolności prowadzenia pojazdu, jeśli

• masz częste epizody hipoglikemii,
• Twoje pierwsze objawy ostrzegawcze hipoglikemii zmniejszyły się lub zniknęły.

Ważne informacje o niektórych składnikach Insuman Basal

Ten lek zawiera mniej niż 23 mg sodu na dawkę; jest to lek „prawie niezawierający sodu”.

3. Jak stosować Insuman Basal

Dawkowanie

Stosuj się ściśle do instrukcji podawania tego leku wskazanych przez Twojego lekarza lub farmaceutę. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ponownie z lekarzem lub farmaceutą.

W zależności od Twojego stylu życia i wyników badań cukru we krwi oraz poprzedniego leczenia insuliną, Twój lekarz

• określi dawkę Insuman Basal, którą będziesz potrzebować każdego dnia,
• wskaze, kiedy powinieneś badać poziom cukru we krwi i czy potrzebujesz wykonywać badania moczu,
• wskaze, kiedy możesz potrzebować wstrzyknięcia wyższej lub niższej dawki Insuman Basal.

Wiele czynników może wpływać na Twój poziom cukru we krwi. Powinieneś znać te czynniki, aby móc odpowiednio reagować na zmiany poziomu cukru we krwi i uniknąć jego gwałtownego wzrostu lub spadku. Zobacz ramkę na końcu tej ulotki, aby uzyskać więcej informacji.

Częstotliwość podawania

Insuman Basal wstrzykuje się pod skórę 45 do 60 minut przed posiłkiem.

Sposób podawania

Insuman Basal jest płynem (zawiesiną) do wstrzykiwania pod skórę.

NIE wstrzykuj Insuman Basal do żyły (naczynia krwionośnego).

Twój lekarz pokaże Ci, w której okolicy skóry powinieneś wstrzykiwać Insuman Basal. Przy każdym wstrzyknięciu powinieneś zmieniać miejsce wkłucia w określonej okolicy skóry, którą używasz.

Nie używaj go w pompach insulinowych lub innych pompach infuzyjnych. Istnieją specjalne preparaty insuliny do stosowania w tych urządzeniach

Jak obsługiwać fiolki

Insuman Basal zawiera 40 UI insuliny na ml. Należy stosować tylko strzykawki do wstrzykiwań zaprojektowane dla tej koncentracji insuliny (40 UI na ml). Strzykawki do wstrzykiwań nie powinny zawierać innych leków lub ich resztek (np. resztków heparyny).

Przed pobraniem pierwszej dawki insuliny należy usunąć zdejmowaną nakładkę zabezpieczającą fiolki.

Bezpośrednio przed każdym wstrzyknięciem dobrze wymieszać insulinę. Najlepszym sposobem jest obracanie fiolki nachyloną między dłońmi. Nie potrząsaj fiolką, ponieważ może powstać piana. Piana może utrudnić pomiar prawidłowej dawki.

Po wymieszaniu zawiesina powinna mieć jednolity wygląd biały mleczny. Nie powinno się jej stosować, jeśli pozostaje przezroczysta lub np. występują grudki, płatki, flokulacja lub zbiorowiska podobne w zawiesinie lub na bokach lub na dnie fiolki. W takim przypadku należy użyć nowej fiolki z jednolitą zawiesiną po wymieszaniu.

Będzie również stosowana nowa fiolka, jeśli zauważysz, że kontrola Twojego poziomu cukru we krwi pogarsza się w nieoczekiwany sposób. Jest to spowodowane tym, że insulina może stracić część swojej skuteczności. Jeśli uważasz, że możesz mieć jakiś problem z insuliną, poproś swojego lekarza lub farmaceutę o sprawdzenie.

Środki ostrożności przed wstrzyknięciem

Przed wstrzyknięciem usunąć wszystkie pęcherzyki powietrza. Upewnij się, że insulina nie zostaje zanieczyszczona alkoholem lub innymi środkami dezynfekującymi ani innymi substancjami. Nie mieszaj insuliny z żadnym innym lekiem, z wyjątkiem preparatów insuliny ludzkiej, jak opisano poniżej.

Insuman Basal może być mieszany z wszystkimi preparatami insuliny ludzkiej, Z WYJĄTKIEM tych specjalnie zaprojektowanych dla pomp insulinowych. Podobnie, NIE NALEŻY go mieszać z insulinami pochodzenia zwierzęcego lub analogami insuliny.

Twój lekarz powie Ci, czy musisz mieszać preparaty insuliny ludzkiej. Jeśli potrzebujesz wstrzyknąć mieszaninę, umieść Insuman Basal w strzykawce przed umieszczeniem innej insuliny. Wstrzyknij natychmiast po wymieszaniu. Nie mieszaj insuliny o różnych stężeniach (np. 100 UI/ml i 40 UI/ml).

Jeśli przyjmujesz więcej Insuman Basal, niż powinieneś

• Jeśli wstrzyknąłeś zbyt dużo Insuman Basal, Twój poziom cukru we krwi może spaść zbyt nisko (hipoglikemia). Sprawdzaj swój poziom cukru we krwi często. Zazwyczaj, aby zapobiec hipoglikemii, powinieneś jeść więcej i monitorować swój poziom cukru we krwi. Aby uzyskać więcej informacji na temat leczenia hipoglikemii, zobacz ramkę na końcu tej ulotki.

Jeśli zapomnisz użyć Insuman Basal

• Jeśli zapomnisz dawki Insuman Basallub jeśli nie wstrzyknąłeś wystarczającej ilości insuliny, Twój poziom cukru we krwi może gwałtownie wzrosnąć (hiperglikemia). Sprawdzaj swój poziom cukru we krwi często. Aby uzyskać więcej informacji na temat leczenia hiperglikemii, zobacz ramkę na końcu tej ulotki.
• Nie przyjmuj dawki podwójnej, aby zrekompensować zapomniane dawki.

Jeśli przerwiesz leczenie Insuman Basal

Może to spowodować ciężką hiperglikemię (bardzo wysoki poziom cukru we krwi) i kwasicę ketonową (zwiększenie kwasu we krwi, ponieważ organizm rozkłada tłuszcze zamiast cukru). Nie przerywaj leczenia Insuman Basal bez natychmiastowej konsultacji z lekarzem, który określi, czy jesteś naprawdę uczulony i powie Ci, co powinieneś zrobić.

Jeśli masz jakieś inne wątpliwości dotyczące stosowania tego leku, zapytaj swojego lekarza, farmaceutę lub pielęgniarkę.

Pomyłki w insulinie

Zawsze sprawdzaj etykietę insuliny przed każdym wstrzyknięciem, aby uniknąć pomyłek między Insuman Basal a innymi insulinami.

4. Możliwe działania niepożądane

Podobnie jak wszystkie leki, ten lek może powodować działania niepożądane, chociaż nie wszystkie osoby je doświadczają.

Działania niepożądane o większym nasileniu

Działania niepożądane zgłaszane rzadko(mogą wystąpić u do 1 na 100 osób)

• Ciężkie reakcje alergiczne z niskim ciśnieniem krwi(wstrząs)

Działania niepożądane zgłaszane z nieznaną częstością(częstość nie może być oszacowana na podstawie dostępnych danych)

• Najczęstszym działaniem niepożądanym jest hipoglikemia (niski poziom cukru we krwi). Ciężka hipoglikemia może powodować uszkodzenie mózgu i może zagrażać życiu. Aby uzyskać więcej informacji na temat działań niepożądanych spowodowanych niskim lub wysokim poziomem cukru we krwi, patrz ramka na końcu tego ulotki.

• Mogą wystąpić ciężkie reakcje alergiczne na insulinę, które mogą zagrażać życiu. Reakcje te na insulinę lub substancje pomocnicze mogą powodować rozległe reakcje skórne (wyprysk i swędzenie na całym ciele), ciężkie obrzęki skóry lub błon śluzowych (obrzęk naczynioruchowy), trudności w oddychaniu, spadek ciśnienia krwi z przyspieszeniem czynności serca i potliwość.

Inne działania niepożądane

Działania niepożądane zgłaszane często(mogą wystąpić u do 1 na 10 osób)

• Obrzęk

Leczenie insuliną może powodować tymczasową retencję wody w organizmie z obrzękiem łydek i kostek

• Reakcje w miejscu wstrzyknięcia

Działania niepożądane zgłaszane rzadko

• Swędzący wyprysk w miejscu wstrzyknięcia (wyprysk skórny ze swędzeniem)

Pozostałe działania niepożądane zgłaszane z nieznaną częstością

• Retencja sodu
• Reakcje oczne

Znaczna zmiana (poprawa lub pogorszenie) kontroli poziomu cukru we krwi może tymczasowo zaburzyć wzrok. Jeśli pacjent ma proliferatywną retinopatię (chorobę oczu związaną z cukrzycą), ciężkie ataki hipoglikemii mogą powodować tymczasową utratę wzroku.

• Zmiany skórne w miejscu wstrzyknięcia.

Jeśli insulina jest wstrzykiwana zbyt często w tym samym miejscu, tłuszcz podskórny może się zmniejszyć (lipoatrofia) lub pogrubieć (lipohipertrofia). Guzy pod skórą mogą również powstać w wyniku nagromadzenia białka zwanej amyloidem (amyloidoza skórna). Insulina może nie działać zbyt dobrze, jeśli jest wstrzykiwana w obrzęknięte miejsce. Zmień miejsce wstrzyknięcia, aby pomóc uniknąć tych zmian skórnych.

• Reakcje skórne i alergiczne

Mogą wystąpić umiarkowane reakcje alergiczne w miejscu wstrzyknięcia (takie jak zaczerwienienie, ból, szczególnie silny podczas wstrzyknięcia, swędzenie, wyprysk, obrzęk lub stan zapalny). Reakcje te mogą również rozprzestrzenić się wokół miejsca wstrzyknięcia. Większość łagodnych reakcji na insulinę ustępuje zwykle w ciągu kilku dni lub kilku tygodni.

• Przeciwciała przeciwko insulinie

Leczenie insuliną może powodować, że organizm wytwarza przeciwciała przeciwko insulinie (substancje, które działają przeciwko insulinie). Jednakże, to wymaga zmiany dawki insuliny tylko w rzadkich przypadkach.

Zgłaszanie działań niepożądanych

Jeśli doświadcza jakiegokolwiek działania niepożądanego, skonsultuj się z lekarzem, farmaceutą lub pielęgniarką, nawet jeśli jest to możliwe działanie niepożądane, które nie występuje w tej ulotce. Można również zgłaszać je bezpośrednio przez krajowy system zgłaszania w załączniku V.

Poprzez zgłaszanie działań niepożądanych możesz przyczynić się do zapewnienia większej ilości informacji na temat bezpieczeństwa stosowania tego leku.

5. Przechowywanie Insuman Basal

Przechowuj ten lek poza zasięgiem dzieci.

Nie używaj tego leku po upływie terminu ważności, który jest podany na opakowaniu i na etykiecie ampułki po „CAD”. Termin ważności to ostatni dzień podanego miesiąca.

Ampułki nieotwarte

Przechowuj w lodówce (między 2°C a 8°C). Nie zamrażaj. Nie umieszczaj Insuman Basal w pobliżu przedziału zamrażarki lub obok akumulatora ciepła.

Przechowuj ampułkę w opakowaniu zewnętrznym, aby ją zabezpieczyć przed światłem.

Ampułki otwarte

Po otwarciu ampułka może być przechowywana przez maksymalnie 4 tygodnie w opakowaniu zewnętrznym w temperaturze nie wyższej niż 25°C i z dala od bezpośredniego ciepła (np. obok urządzenia grzewczego) lub światła (bezpośredniego światła słonecznego lub obok lampy). Nie używaj ampułki po upływie tego okresu. Zaleca się odnotowanie na etykiecie daty pierwszego użycia ampułki.

Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani do śmieci. Poproś farmaceutę, jak usunąć opakowania i leki, których nie potrzebujesz. Dzięki temu pomożesz chronić środowisko.

6. Zawartość opakowania i dodatkowe informacje

Skład Insuman Basal

• Substancją czynną jest insulina ludzka. 1 ml Insuman Basal zawiera 40 jednostek (Jednostki Międzynarodowe) substancji czynnej insuliny ludzkiej.
• Pozostałe składniki to: siarczan protaminy, metakrezol, fenol, chlorek cynku, diwodny fosforan sodu, glicerol, wodorotlenek sodu (patrz sekcja 2, „Informacje ważne o niektórych składnikach Insuman Basal”), kwas solny (do regulacji pH) i woda do wstrzykiwań.

Wygląd produktu i rozmiar opakowania

Po wymieszaniu Insuman Basal jest jednorodną, mleczną cieczą (wstrzykiwalna zawiesina), bez grudek, cząstek lub widocznej flokulacji.

Insuman Basal jest dostępny w ampułkach zawierających 10 ml zawiesiny (400 jednostek). Dostępny jest w opakowaniach po 1 i 5 ampułek po 10 ml. Mogą być dostępne tylko niektóre rozmiary opakowań.

Posiadacz pozwolenia na dopuszczenie do obrotu i odpowiedzialny za produkcję

Sanofi-Aventis Deutschland GmbH

D‑65926 Frankfurt nad Menem

Niemcy

Można uzyskać więcej informacji na temat tego leku, kontaktując się z lokalnym przedstawicielem posiadacza pozwolenia na dopuszczenie do obrotu.

Data ostatniej aktualizacji tej ulotki:

Pozostałe źródła informacji

Szczegółowe informacje o tym leku są dostępne na stronie internetowej Europejskiej Agencji Leków: http://www.ema.europa.eu/

HIPERGLUCEMIA I HIPOGLUCEMIA

Zawsze noś ze sobą coś słodkiego (przynajmniej 20 gramów)

Noszę przy sobie informację, że jesteś cukrzykiem

HIPOGLUCEMIA (niski poziom cukru we krwi)

Jeśli masz bardzo wysoki poziom cukru we krwi (hiperglikemia),może to oznaczać, że nie wstrzyknąłeś wystarczającej ilości insuliny.

Dlaczego występuje u Ciebie hiperglikemia?

Przykłady to:

• nie wstrzyknąłeś insuliny lub wstrzyknąłeś za małą ilość, lub jeśli jej działanie zmniejszyło się, na przykład z powodu nieprawidłowego przechowywania,
• robisz mniej ćwiczeń niż zwykle, masz stres (zmartwienie emocjonalne, nerwowość), lub doświadczasz urazu, operacji, infekcji lub gorączki,
• używasz lub używałeś pewnych leków (patrz sekcja 2, „Pozostałe leki a Insuman Basal”).

Ostrzeżenie przed hiperglikemią

Pragnienie, zwiększona potrzeba oddawania moczu, zmęczenie, sucha skóra, zaczerwienienie twarzy, utrata apetytu, niskie ciśnienie krwi, szybkie bicie serca i obecność glukozy i ciał ketonowych w moczu. Ból brzucha, głębokie i szybkie oddychanie, senność lub nawet utrata przytomności mogą być objawami ciężkiej choroby (kwasicy ketonowej) spowodowanej brakiem insuliny.

Co należy zrobić, jeśli doświadczasz hiperglikemii?

Należy zbadać poziom cukru we krwi i poziom acetony w moczu natychmiast po wystąpieniu którychkolwiek z powyższych objawów.Hiperglikemia lub ciężka kwasica ketonowa powinny być zawsze leczone przez lekarza, zwykle w szpitalu.

HIPOGLUCEMIA (niski poziom cukru we krwi)

Jeśli twój poziom cukru we krwi spadnie zbyt nisko, możesz stracić przytomność. Ciężka hipoglikemia może powodować zawał serca lub uszkodzenie mózgu i może zagrażać życiu. Zwykle powinieneś być w stanie rozpoznać, kiedy twój poziom cukru we krwi spada zbyt nisko, aby podjąć odpowiednie działania.

Dlaczego występuje u Ciebie hipoglikemia?

Przykłady to:

• wstrzyknąłeś zbyt dużo insuliny,
• opuściłeś posiłki lub je opóźniłeś,
• nie zjesz wystarczającej ilości jedzenia, lub zjesz jedzenie zawierające mniej węglowodanów niż zwykle (cukier i substancje podobne do cukru nazywane są węglowodanami; jednakże, sztuczne słodziki NIE są węglowodanami),
• straciłeś węglowodany przez wymioty lub biegunkę,
• wypiłeś alkohol, szczególnie jeśli nie jesz zbyt dużo,
• robisz więcej ćwiczeń niż zwykle lub inny rodzaj aktywności fizycznej,
• wyzdrowiałeś po urazie, operacji lub innych rodzajach stresu,
• wyzdrowiałeś po chorobie lub gorączce,
• używasz lub używałeś pewnych leków (patrz sekcja 2, „Pozostałe leki a Insuman Basal”).

Również jest bardziej prawdopodobne, że doświadczysz hipoglikemii, jeśli:

• przestałeś używać insuliny lub zmieniłeś na inny rodzaj insuliny,
• twoje poziomy cukru we krwi są prawie normalne lub są niestabilne,
• zmieniłeś miejsce wstrzyknięcia insuliny (na przykład z uda na górny przedramię),
• masz ciężką chorobę nerek lub wątroby lub inną chorobę, taką jak niedoczynność tarczycy.

Ostrzeżenie przed hipoglikemią

• W Twoim ciele

Przykłady objawów, które wskazują, że twój poziom cukru we krwi spada zbyt nisko lub zbyt szybko: pot, wilgotna i lepką skórę, niepokój, szybkie bicie serca, wysokie ciśnienie krwi, kołatanie serca i nieregularne bicie serca. Te objawy występują zwykle przed wystąpieniem objawów niskiego poziomu cukru we krwi w mózgu.

• W Twoim mózgu

Przykłady objawów, które wskazują, że występuje niski poziom cukru we krwi w mózgu: bóle głowy, silne uczucie głodu, nudności, wymioty, zmęczenie, senność, zaburzenia snu, niepokój, agresywne zachowanie, trudności z koncentracją, zaburzenia reakcji, depresja, zaburzenia mowy (czasem całkowita utrata mowy), zaburzenia widzenia, drgawki, paraliż, uczucie mrowienia (parestezje), uczucie zdrętwienia i mrowienia w okolicy ust, zawroty głowy, utrata kontroli, uczucie bezradności, drgawki, utrata przytomności.

Pierwsze objawy ostrzegawcze hipoglikemii („objawy ostrzegawcze”) mogą się zmieniać, osłabiać lub całkowicie znikać, jeśli

• jesteś osobą starszą, chorujesz na cukrzycę przez długi czas lub masz pewnego rodzaju chorobę nerwową (autonomiczną neuropatię cukrzycową),
• doświadczyłeś niedawno epizodu hipoglikemii (na przykład dzień wcześniej) lub jeśli występuje ona stopniowo,
• masz prawie normalne lub co najmniej znacznie poprawione poziomy cukru we krwi,
• zmieniłeś niedawno insulinę zwierzęcą na insulinę ludzką, taką jak Insuman,
• używasz lub używałeś pewnych leków (patrz sekcja 2, „Pozostałe leki a Insuman Basal”).

W tym przypadku możesz doświadczyć ciężkiej hipoglikemii (a nawet utraty przytomności) zanim zauważysz problem. Zawsze bądź zaznajomiony ze swoimi objawami ostrzegawczymi. Jeśli jest to konieczne, częstsze wykonywanie analizy cukru we krwi może pomóc w identyfikacji łagodnych epizodów hipoglikemii, które w przeciwnym razie mogłyby pozostać niezauważone. Jeśli nie jesteś pewien, czy możesz rozpoznać swoje objawy ostrzegawcze, unikaj sytuacji (takich jak prowadzenie samochodu), które mogą zagrażać Twojemu życiu lub życiu innych osób w wyniku hipoglikemii.

Co należy zrobić, jeśli doświadczasz hipoglikemii?

1. Nie wstrzykuj insuliny. Natychmiast spożyj 10-20 gramów cukru, takiego jak glukoza, kostki cukru lub napój słodzony cukrem. Uwaga: Sztuczne słodziki i produkty spożywcze ze sztucznymi słodzikami zamiast cukru (takie jak napoje dietetyczne) nie są pomocne w leczeniu hipoglikemii.
2. Później zjedz coś, co zwiększy twój poziom cukru we krwi na dłużej (takie jak chleb lub makaron). Twój lekarz lub pielęgniarka powinni wcześniej omówić ten temat z tobą.
3. Jeśli hipoglikemia powtarza się, ponownie spożyj 10-20 gramów cukru.
4. Natychmiast skonsultuj się z lekarzem, jeśli nie jesteś w stanie kontrolować hipoglikemii lub jeśli powtarza się.

Powiedz swoim bliskim, przyjaciołom lub osobom towarzyszącym:

Jeśli nie jesteś w stanie połknąć lub straciłeś przytomność, będziesz potrzebować wstrzyknięcia glukozy lub glukagonu (lek, który zwiększa poziom cukru we krwi). Wstrzyknięcia te są uzasadnione, nawet jeśli nie masz pewności, że masz hipoglikemię.

Zalecane jest natychmiastowe sprawdzenie poziomu cukru we krwi po spożyciu glukozy w celu potwierdzenia, że masz hipoglikemię.