FUROSEMID CINFA 40 mg TABLETKI

Wprowadzenie

Charakterystyka produktu leczniczego: informacje dla użytkownika

Furosemid Cinfa 40 mg tabletki

Przed rozpoczęciem stosowania tego leku przeczytaj uważnie całą ulotkę, ponieważ zawiera ona ważne informacje dla Ciebie.

• Zachowaj tę ulotkę, ponieważ może być konieczne ponowne przeczytanie jej.
• Jeśli masz jakieś wątpliwości, skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.
• Ten lek został przepisany wyłącznie dla Ciebie i nie powinieneś go podawać innym osobom, nawet jeśli mają takie same objawy, ponieważ może im zaszkodzić.
• Jeśli wystąpią działania niepożądane, skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą, nawet jeśli są to działania niepożądane, które nie są wymienione w tej ulotce. Zobacz punkt 4.

Zawartość ulotki

1. Co to jest furosemid Cinfa i w jakim celu się go stosuje
2. Informacje niezbędne przed rozpoczęciem stosowania furosemidu Cinfa
3. Jak stosować furosemid Cinfa
4. Mogące wystąpić działania niepożądane

1. Przechowywanie furosemidu Cinfa
2. Zawartość opakowania i dodatkowe informacje

1. Co to jest furosemid Cinfa i w jakim celu się go stosuje

Furosemid Cinfa jest lekiem moczopędnym z grupy sulfonamidów. Działa przez zwiększenie wydalania moczu (moczopędnie) i obniżenie ciśnienia krwi (przeciwnadciśnieniowo).

Zawsze pod kontrolą lekarza, ten lek jest wskazany do leczenia:

• Obrzęków (opuchnięć spowodowanych gromadzeniem się płynów) związanych z niewydolnością serca, marskością wątroby (wodobrzuszem) i chorobami nerek, w tym zespołem nefrotycznym (priorytetem jest leczenie choroby podstawowej).
• Obrzęków pourazowych.
• Nadciśnienia tętniczego w stopniu łagodnym i umiarkowanym.

2. Informacje niezbędne przed rozpoczęciem stosowania furosemidu Cinfa

Nie stosuj furosemidu Cinfa

• Jeśli jesteś uczulony na furosemid, leki z grupy sulfonamidów lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6).
• W przypadku zmniejszenia całkowitej objętości krwi (hipowolemia) lub odwodnienia.
• Jeśli masz ciężkie zaburzenia czynności nerek, przebiegające z zmniejszeniem wydalania moczu (niewydolność nerek z anurią), które nie reagują na ten lek.
• Jeśli masz ciężkie zmniejszenie poziomu potasu we krwi (ciężka hipokaliemia) (patrz punkt 4 „Mogące wystąpić działania niepożądane”).
• Jeśli masz ciężkie zmniejszenie poziomu sodu we krwi (ciężka hiponatremia).
• W przypadku stanu przedśpiączkowego i śpiączkowego związanego z marskością wątroby.
• Jeśli karmisz piersią.

Jeśli jesteś w ciąży, patrz punkt „Ciąża, laktacja i płodność”.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą przed rozpoczęciem stosowania furosemidu Cinfa.

Bądź szczególnie ostrożny przy stosowaniu tego leku:

• Jeśli masz problemy z wydalaniem moczu, szczególnie na początku leczenia.
• Jeśli Twoje ciśnienie krwi jest niskie (hipotensja).
• Jeśli masz szczególne ryzyko wystąpienia gwałtownego spadku ciśnienia krwi (np. u pacjentów z znaczną stenozą wieńcową lub mózgową).
• Jeśli masz cukrzycę.
• Jeśli masz dnę moczanową.
• Jeśli masz ciężkie zaburzenia czynności nerek, związane z ciężką chorobą wątroby (zespół hepatorrenalny).
• Jeśli Twoje poziomy białka we krwi są niskie (hipoproteinemia), oraz jeśli masz np. zespół nefrotyczny (patrz punkt 4. „Mogące wystąpić działania niepożądane”).
• U dzieci przedwcześnie urodzonych (patrz punkt 4. „Mogące wystąpić działania niepożądane”).
• Istnieje możliwość zaostrzenia lub aktywacji tocznia rumieniowego.

Podczas leczenia tym lekiem zazwyczaj wymagane jest okresowe monitorowanie poziomów sodu, potasu i kreatyniny we krwi, szczególnie jeśli doświadczasz ciężkiej utraty płynów, wymiotów, biegunki lub intensywnego pocenia. Należy skorygować odwodnienie lub hipowolemię, a także każde znaczące zaburzenie elektrolitowe i kwasowo-zasadowe. Może być wymagana przerwa w leczeniu.

Pacjenci w podeszłym wieku z demencją, którzy przyjmują risperidon, powinni być szczególnie ostrożni przy stosowaniu risperidony i furosemidu. Risperidon jest lekiem stosowanym w leczeniu pewnych chorób psychicznych, takich jak demencja (choroba charakteryzująca się występowaniem różnych objawów: utrata pamięci, problemy z mową, problemy z myśleniem).

Stosowanie w sporcie

Ten lek zawiera furosemid, który może powodować pozytywny wynik testu na doping.

Stosowanie furosemidu Cinfa z innymi lekami

Poinformuj swojego lekarza lub farmaceutę, jeśli przyjmujesz, niedawno przyjmowałeś lub możesz przyjmować inne leki.

Skuteczność leczenia może być zaburzona, jeśli furosemid jest stosowany jednocześnie z innymi lekami.

Niektóre substancje mogą zwiększyć swoją toksyczność w uchu i nerkach, jeśli są podawane jednocześnie z tym lekiem. Dlatego też powinny być podawane łącznie tylko w przypadku, gdy istnieją ku temu medyczne powody:

Do tych substancji należą:

• Antybiotyki aminoglikozydowe (leki przeciwbakteryjne) typu gentamycyna, kanamycyna i tobramycyna.
• Leki przeciwnowotworowe (cisplatyna).

Stosowanie furosemidu z innymi lekami może osłabić skuteczność tych leków, takich jak:

• Leki stosowane w leczeniu cukrzycy (leki przeciwcukrzycowe).
• Leki stosowane w celu zwiększenia ciśnienia krwi (leki sympatykomimetyczne o działaniu zwiększającym ciśnienie, np. adrenalina i noradrenalina).

W innych przypadkach stosowanie łączne może zwiększyć skuteczność tych leków, takich jak:

• Leki stosowane w leczeniu astmy (teofilina).
• Leki rozluźniające mięśnie, takie jak curara.
• Leki stosowane w leczeniu depresji (sole litu): może zwiększyć ryzyko toksyczności litu, w tym ryzyko szkodliwego wpływu na serce lub mózg.
• Pacjenci, którzy są leczeni diuretykami, mogą doświadczyć ciężkiej hipotensji i pogorszenia czynności nerek, szczególnie gdy są podawane po raz pierwszy lub gdy podawana jest wysoka dawka inhibitora konwertazy angiotensyny (ACE) lub antagonisty receptora angiotensyny II.
• Jeśli są podawane leki obniżające ciśnienie, diuretyki lub inne leki, które mogą obniżyć ciśnienie, łącznie z furosemidem, należy spodziewać się bardziej wyraźnego spadku ciśnienia krwi.
• Leki toksyczne dla nerek: podawanie łączne może nasilić szkodliwy wpływ tych leków na nerki.

Niektóre leki przeciwzapalne i przeciwbólowe (leki niesteroidowe, w tym kwas acetylosalicylowy) oraz leki przeciwpadaczkowe (fenytoina) mogą zmniejszyć skuteczność furosemidu.

Furosemid może zwiększyć toksyczność soli salicylowych.

Ten lek i sukralfat nie powinny być podawane łącznie w odstępie mniejszym niż 2 godziny, ponieważ skuteczność furosemidu może być zmniejszona.

Leki takie jak probenecyd i metotreksat lub inne leki, które są wydalane w znacznym stopniu przez nerki, mogą zmniejszyć skuteczność furosemidu. W leczeniu z użyciem wysokich dawek mogą one zwiększyć stężenie furosemidu we krwi i zwiększyć ryzyko działań niepożądanych spowodowanych przez furosemid lub przez łączne podawanie.

Poniższe substancje mogą zwiększyć ryzyko wystąpienia hipokaliemii (zmniejszenia poziomu potasu we krwi) przy stosowaniu furosemidu:

• Leki przeciwzapalne (kortykosteroidy).
• Karbenoksolon (lek stosowany w leczeniu owrzodzeń błony śluzowej jamy ustnej).
• Duże ilości lukrecji.
• Długotrwałe stosowanie leków przeczyszczających.

Pewne zaburzenia elektrolitowe (np. zmniejszenie poziomu potasu lub magnezu we krwi) mogą zwiększyć toksyczność niektórych leków (np. leków cytostatycznych i leków powodujących wydłużenie intervalu QT).

Pacjenci leczeni furosemidem, którzy otrzymują wysokie dawki niektórych cefalosporyn (antybiotyków), mogą doświadczyć zmniejszenia czynności nerek.

Podawanie łączne furosemidu i cyklosporyny A (leku stosowanego w celu zapobiegania odrzuceniu przeszczepu) jest związane z zwiększonym ryzykiem wystąpienia dny moczanowej (zapalenia stawów) spowodowanej przez zwiększenie poziomu kwasu moczowego we krwi i zaburzenia wydalania kwasu moczowego przez nerki.

Pacjenci z wysokim ryzykiem wystąpienia nefropatii (choroby nerek) spowodowanej przez środki kontrastowe, którzy otrzymują furosemid, mają większe szanse na wystąpienie zaburzeń czynności nerek.

Podawanie furosemidu wraz z risperidonem u pacjentów w podeszłym wieku z demencją może zwiększyć umieralność.

Wysokie dawki furosemidu podawane z lewotyroksyną mogą prowadzić do początkowego, przejściowego zwiększenia poziomu hormonów tarczycy we krwi, po którym następuje ogólne zmniejszenie poziomu hormonów tarczycy.

Twój lekarz może potrzebować dostosować dawkę i/lub podjąć inne środki ostrożności, jeśli przyjmujesz jeden z poniższych leków:

• Aliskiren - stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego.

Ciąża, laktacja i płodność

Jeśli jesteś w ciąży lub karmisz piersią, przypuszczasz, że możesz być w ciąży lub planujesz ciążę, skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą przed zastosowaniem tego leku.

Jeśli jesteś w ciąży, będziesz stosował furosemid tylko w przypadku, gdy istnieją ku temu medyczne powody.

Podczas karmienia piersią nie wolno stosować furosemidu. W przypadku, gdy jego podawanie jest konieczne, twój lekarz może wymagać od ciebie przerwy w karmieniu piersią, ponieważ furosemid przenika do mleka matki.

Prowadzenie pojazdów i obsługa maszyn

Ten lek może powodować zawroty głowy lub senność. Może to wystąpić częściej na początku leczenia, gdy twój lekarz zwiększy dawkę lub gdy spożywasz alkohol. Nie prowadź pojazdów ani nie obsługuj narzędzi lub maszyn, jeśli czujesz się zawroty głowy lub senny.

Pewne działania niepożądane (np. gwałtowny, niepożądany spadek ciśnienia krwi) mogą upośledzać twoją zdolność do koncentracji i reakcji, stanowiąc ryzyko w sytuacjach, w których te umiejętności są szczególnie ważne (np. prowadzenie pojazdów lub obsługa maszyn).

Furosemid Cinfa zawiera sodę

Ten lek zawiera mniej niż 23 mg sodu (1 mmol) na tabletkę; jest to ilość nieistotna z punktu widzenia diety.

3. Jak stosować furosemid Cinfa

Stosuj ten lek dokładnie zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ponownie z lekarzem lub farmaceutą.

Pamiętaj, aby zażywać lek.

Stosuj furosemid na czczo, połykając tabletkę bez żucia i popijając wystarczającą ilością płynu.

Tabletkę można podzielić na dwie równe dawki.

Jeśli uważasz, że działanie tego leku jest zbyt silne lub zbyt słabe, powiedz o tym lekarzowi lub farmaceucie.

Twój lekarz przepisze najmniejszą skuteczną dawkę.

Stosowanie u dorosłych

Zalecane jest rozpoczęcie leczenia od 1/2, 1 lub 2 tabletek (20-80 mg furosemidu) na dobę. Dawkę podtrzymującą jest 1/2 do 1 tabletki na dobę, a maksymalna dawka będzie zależeć od twojej odpowiedzi na leczenie.

Stosowanie u dzieci

U niemowląt i dzieci zalecana jest dzienna dawka 2 mg/kg masy ciała, do maksymalnie 40 mg na dobę.

Twój lekarz wskaże ci czas trwania leczenia tym lekiem. Nie przerywaj leczenia wcześniej.

Jeśli przyjmujesz więcej furosemidu Cinfa, niż powinieneś

W przypadku przedawkowania lub przypadkowego przyjęcia leku skonsultuj się niezwłocznie z lekarzem lub farmaceutą lub zadzwoń do Centrum Informacji Toksykologicznej, nr tel. 91 562 04 20, podając nazwę leku i ilość przyjętą.

Przedawkowanie mogło prowadzić do ciężkiego obniżenia ciśnienia krwi (co może prowadzić do wstrząsu), problemów z nerkami (ostra niewydolność nerek), problemów z krzepnięciem (zakrzepica), majaczenia, porażenia mięśni (porażenie mięśni szkieletowych), apatii i zaburzeń świadomości.

Nie ma specyficznego antidotum.

W przypadku przedawkowania leczenie będzie prowadzone w zależności od objawów.

Jeśli zapomnisz przyjąć furosemid Cinfa

Nie przyjmuj podwójnej dawki, aby zrekompensować pominięte dawki.

Jeśli masz jakieś inne wątpliwości dotyczące stosowania tego leku, skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.

4. Mogące wystąpić działania niepożądane

Podobnie jak wszystkie leki, ten lek może powodować działania niepożądane, chociaż nie wszystkie osoby je doświadczają.

Działania niepożądane zostały pogrupowane według ich częstotliwości:

Bardzo częste(mogą wystąpić u więcej niż 1 na 10 pacjentów)

• zaburzenia elektrolitowe (w tym objawowe), odwodnienie i obniżenie objętości krwi (hipowolemia), szczególnie u pacjentów w podeszłym wieku, podwyższone stężenie kreatyniny i triglicerydów we krwi.

Częste(mogą wystąpić u do 1 na 10 pacjentów)

• obniżone stężenie sodu (hiponatremia), chloru (hipochloremia), potasu (hipokaliemia), zwiększone stężenie cholesterolu i kwasu moczowego we krwi oraz ataki dny moczanowej.
• zwiększone wydalanie moczu
• zaburzenia psychiczne (encefalopatia wątrobowa) u pacjentów z chorobami wątroby (niewydolność wątroby).
• zwiększenie lepkości krwi (hemoconcentracja).

Rzadkie(mogą wystąpić u do 1 na 100 pacjentów)

• zaburzenia tolerancji glukozy. Może ujawnić się cukrzyca.
• nudności.
• zaburzenia słuchu, chociaż zwykle przejściowe, szczególnie u pacjentów z niewydolnością nerek, obniżonym stężeniem białka we krwi (hipoproteinemia) i/lub po zbyt szybkim podaniu dożylnym furosemidu. Głuchota (czasem nieodwracalna).
• swędzenie, wysypka, rumień, pęcherze i inne cięższe reakcje, takie jak rumień wielopostaciowy, pęcherzycowy, wyłuszczający się, półpaśca i reakcja fotoalergiczna.
• obniżone stężenie płytek krwi (trombocytopenia)

Bardzo rzadkie(mogą wystąpić u do 1 na 1000 pacjentów)

• zapalenie naczyń krwionośnych na tle alergicznym (zapalenie naczyń).
• reakcja nerki na tle alergicznym (zapalenie kanalików nerkowych).
• wymioty, biegunka.
• subiektywne odczucie dzwonienia w uszach (szum uszny).
• reakcje alergiczne (anafilaktyczne lub anafilaktoidowe) ciężkie (np. z wstrząsem).
• uczucie mrowienia w kończynach (parestezje).
• obniżone stężenie białych krwinek (leukopenia), zwiększone stężenie jednego rodzaju białych krwinek, eozynofili (eozynofilia).
• gorączka.

Nieznana częstotliwość(nie może być oszacowana na podstawie dostępnych danych)

• obniżone stężenie wapnia (hipokalcemia), magnezu (hipomagnesemia), zwiększone stężenie mocznika we krwi, metaboliczna alkalozja, zespół pseudo-Barttera w przypadku niewłaściwego lub przedłużonego stosowania furosemidu.
• zaburzenia krzepnięcia krwi (zakrzepica).
• zwiększone stężenie sodu i chloru w moczu, zatrzymanie moczu (u pacjentów z częściowym zablokowaniem przepływu moczu), tworzenie się kamieni nerkowych (nefrokalcyneoza/nefrolitiaza) u dzieci przedwcześnie urodzonych, niewydolność nerek.
• ciężkie pęcherzowe reakcje skórne i błon śluzowych (zespół Stevensa-Johnsona), ciężkie zaburzenia skórne charakteryzujące się tworzeniem pęcherzy i złuszczaniem, (toksyczna nekroliza skórna), pustulosis egzantematyczna uogólniona ostra (PEGA) i zespół nadwrażliwości na leki z eozynofilią i objawami ogólnymi (DRESS), reakcje lichenopodobne, charakteryzujące się jako małe, swędzące, czerwono-fioletowe zmiany skórne, pojawiające się na skórze, genitaliach lub w jamie ustnej.
• zaostrzenie lub aktywacja tocznia rumieniowego.
• zawroty głowy, omdlenia i utrata przytomności, ból głowy.
• zgłaszano przypadki rabdomiolizy, często w przypadku ciężkiej hipokaliemii (patrz punkt „Nie stosuj furosemidu Cinfa”).
• zwiększone ryzyko utrzymywania się przewodu „ductus arteriosus” przy stosowaniu furosemidu u dzieci przedwcześnie urodzonych w pierwszych tygodniach życia.

Podobnie jak w przypadku innych leków moczopędnych, po długotrwałym stosowaniu tego leku może dojść do zwiększenia wydalania sodu, chloru, wody, potasu, wapnia i magnezu. Zaburzenia te objawiają się silnym pragnieniem, bólem głowy, zaburzeniami świadomości, kurczami mięśni, szczególnie w kończynach (tetania), osłabieniem mięśni, zaburzeniami rytmu serca i objawami gastroenterologicznymi.

Zgłaszanie działań niepożądanych

Jeśli doświadczasz jakiegokolwiek działania niepożądanego, skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą, nawet jeśli jest to możliwe działanie niepożądane, które nie jest wymienione w tej ulotce. Możesz również zgłosić je bezpośrednio przez System Hiszpańskiej Farmakowigilancji: https://www.notificaram.es. Przez zgłaszanie działań niepożądanych możesz przyczynić się do dostarczenia większej ilości informacji na temat bezpieczeństwa stosowania tego leku.

5. Przechowywanie furosemidyny cinfa

Należy przechowywać ten lek poza zasięgiem dzieci.

Przechowywać w oryginalnym opakowaniu, aby zabezpieczyć go przed światłem.

Nie należy stosować tego leku po upływie terminu ważności, który jest podany na opakowaniu po słowie "CAD". Termin ważności to ostatni dzień miesiąca, który jest wskazany.

Leków nie należy wylewać do kanalizacji ani wyrzucać do śmieci. Opakowania i leki, których nie potrzebujemy, należy oddać do punktu zbierania odpadów niebezpiecznych w aptece. W przypadku wątpliwości należy zapytać farmaceutę, jak się pozbyć opakowań i leków, których nie potrzebujemy. Dzięki temu pomaga się chronić środowisko.

6. Zawartość opakowania i dodatkowe informacje

Skład furosemidyny cinfa

• Substancją czynną jest furosemida.
• Pozostałe składniki to: węglan magnezu (E-504), skrobia kukurydziana pregelatynezowana, skrobia kukurydziana, stearynian magnezu (E-470b), laurylosiarczan sodu i povidon (E-1201).

Wygląd produktu i zawartość opakowania

Są to białe, cylindryczne, dwuwypukłe tabletki z rowkiem na jednej stronie i oznaczeniem "FU" na drugiej.

Furosemidyna cinfa jest dostępna w opakowaniach po 10, 30 lub 500 tabletek.

Możliwe, że tylko niektóre rozmiary opakowań są dostępne na rynku.

Posiadacz pozwolenia na dopuszczenie do obrotu i odpowiedzialny za produkcję

Laboratorios Cinfa, S.A.

Carretera Olaz-Chipi, 10 - Polígono Industrial Areta.

31620 Huarte (Navarra) - Hiszpania

Data ostatniej aktualizacji tej ulotki: luty 2024

Szczegółowe informacje o tym leku są dostępne na stronie internetowej Agencji Leków i Produktów Medycznych (AEMPS) http://www.aemps.gob.es/

Można uzyskać dostęp do szczegółowych i aktualnych informacji o tym leku, skanując kod QR zawarty w ulotce i opakowaniu za pomocą telefonu komórkowego (smartfonu). Można również uzyskać dostęp do tych informacji pod następującym adresem internetowym: https://cima.aemps.es/cima/dochtml/p/64140/P_64140.html

Kod QR do: https://cima.aemps.es/cima/dochtml/p/64140/P_64140.html