Wprowadzenie
Charakterystyka produktu: informacje dla użytkownika
CLEXANE 6.000 UI (60 mg)/0,6 ml roztwór do wstrzykiwań w strzykawce przedładowanej
enoksaparyna sodowa
Przed rozpoczęciem stosowania tego leku przeczytaj uważnie całą ulotkę, ponieważ zawiera ona ważne informacje dla Ciebie.
- Zachowaj tę ulotkę, ponieważ może być konieczne ponowne jej przeczytanie.
- Jeśli masz jakieś wątpliwości, skonsultuj się z lekarzem, farmaceutą lub pielęgniarką.
- Ten lek został przepisany wyłącznie dla Ciebie i nie powinieneś go podawać innym osobom, nawet jeśli mają takie same objawy, ponieważ może im zaszkodzić.
- Jeśli doświadczasz działań niepożądanych, skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą, nawet jeśli są to działania niepożądane, które nie są wymienione w tej ulotce. Patrz rozdział 4.
Zawartość ulotki
- Co to jest Clexane i w jakim celu się go stosuje
- Informacje niezbędne przed rozpoczęciem stosowania Clexane
- Jak stosować Clexane
- Możliwe działania niepożądane
- Przechowywanie Clexane
- Zawartość opakowania i dodatkowe informacje
1. Co to jest Clexane i w jakim celu się go stosuje
Clexane zawiera substancję czynną o nazwie enoksaparyna sodowa. Należy do grupy leków zwanych „heparynami o niskiej masie cząsteczkowej” lub HBPM.
Jak działa Clexane
Clexane działa na dwa sposoby:
- Zapobiega powiększaniu się już istniejących skrzepów krwi. Pomaga to organizmowi rozpuścić je i zapobiec dalszemu szkodzeniu.
- Przerywa tworzenie nowych skrzepów krwi.
W jakim celu stosuje się Clexane
Clexane można stosować w celu:
- leczenia skrzepów krwi
- zapobiegania tworzeniu się skrzepów krwi w następujących sytuacjach:
- przed i po operacji chirurgicznej
- gdy masz chorobę krótkotrwałą i nie możesz się poruszać przez jakiś czas
- jeśli miałeś skrzep krwi spowodowany rakiem, aby zapobiec tworzeniu się kolejnych skrzepów.
- Zapobiegania tworzeniu się skrzepów krwi w przypadku niestabilnej dusznicy bolesnej (choroby, w której serce nie otrzymuje wystarczającej ilości krwi) lub po zawale serca
- Zapobiegania tworzeniu się skrzepów krwi w rurkach aparatu dializacyjnego (stosowanego u osób z ciężkimi problemami nerek).
2. Informacje niezbędne przed rozpoczęciem stosowania Clexane
Nie stosuj Clexanejeśli:
- jesteś uczulony na:
- enoksaparynę sodową lub na którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w rozdziale 6)
- heparynę lub inne heparyny o niskiej masie cząsteczkowej, takie jak nadroparyna, tinzaparyna lub dalteparyna.
Objawy reakcji alergicznej obejmują: wysypkę, problemy z oddychaniem lub połykaniem, obrzęk twarzy, warg, języka, jamy ustnej, gardła lub oczu.
- miałeś reakcję na heparynę, która spowodowała ciężkie zmniejszenie liczby płytek krwi w ciągu ostatnich 100 dni
- masz przeciwciała przeciwko enoksaparynie we krwi
- krwawisz obficie lub masz choroby o wysokim ryzyku krwawienia, takie jak:
- wrzód żołądka, niedawna operacja mózgu lub oczu, lub krwawienie mózgowe.
- będziesz stosował Clexane w celu leczenia skrzepów krwi, a w ciągu 24 godzin będziesz miał:
- punkcję lędźwiową lub rdzeniową
- operację z zastosowaniem znieczulenia rdzeniowego lub epiduralnego.
Nie stosuj Clexane, jeśli dotyczy Cię którykolwiek z powyższych warunków. Jeśli nie jesteś pewien, skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą przed zastosowaniem Clexane.
Ostrzeżenia i środki ostrożności
Nie należy zamieniać Clexane z innymi „heparynami o niskiej masie cząsteczkowej” takimi jak nadroparyna, tinzaparyna lub dalteparyna. Jest to spowodowane tym, że nie są one identyczne i nie mają tej samej aktywności ani wskazań do stosowania.
Skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą przed rozpoczęciem stosowania Clexane, jeśli:
- kiedykolwiek miałeś reakcję na heparynę, która spowodowała ciężkie zmniejszenie liczby płytek krwi
- miałeś wszczepioną zastawkę serca
- masz zapalenie wsierdzia (zakażenie wewnętrznej wyściółki serca)
- masz historię choroby wrzodowej żołądka
- miałeś niedawno krwawienie mózgowe
- masz wysokie ciśnienie krwi
- masz cukrzycę lub problemy z naczyniami krwionośnymi oczu spowodowane cukrzycą (znane jako retinopatia cukrzycowa)
- miałeś niedawno operację oczu lub mózgu
- jesteś osobą w podeszłym wieku (powyżej 65 lat) i szczególnie jeśli masz powyżej 75 lat
- masz problemy z nerkami
- masz problemy z wątrobą
- masz bardzo niską wagę lub masz nadwagę
- masz wysokie stężenie potasu we krwi (co mogłoby być potwierdzone badaniem krwi)
- obecnie stosujesz leki, które wpływają na krwawienie (patrz rozdział 2, „Stosowanie Clexane z innymi lekami”)
- masz jakikolwiek problem z kręgosłupem lub zostałeś poddany operacji kręgosłupa.
Jeśli dotyczy Cię którykolwiek z powyższych warunków (lub nie jesteś pewien), skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą przed zastosowaniem Clexane.
Dla pacjentów, którzy otrzymują dawki powyżej 210 mg/dobę, ten lek zawiera więcej niż 24 mg sodu (główny składnik soli stołowej) w każdej dawce. Jest to równoznaczne z 1,2% maksymalnego dziennego spożycia sodu zalecanego dla dorosłych.
Badania i kontrole
Może być konieczne wykonanie badania krwi przed rozpoczęciem stosowania tego leku oraz w trakcie jego stosowania; jest to konieczne w celu sprawdzenia poziomu płytek krwi oraz poziomu potasu we krwi.
Dzieci i młodzież
Skuteczność i bezpieczeństwo Clexane nie zostały ocenione u dzieci i młodzieży.
Stosowanie Clexane z innymi lekami
Poinformuj swojego lekarza lub farmaceutę, jeśli stosujesz, stosowałeś niedawno lub możesz potrzebować stosowania innego leku.
- warfaryna – stosowana w celu zmniejszenia krzepliwości krwi
- kwas acetylosalicylowy (także znany jako aspiryna lub AAS), clopidogrel lub inne leki stosowane w celu zapobiegania tworzeniu się skrzepów krwi (patrz rozdział 3, „Zmiana leku przeciwzakrzepowego”)
- wstrzyknięcie dekstranu – stosowane jako substytut krwi
- ibuprofen, diklofenak, ketorolak i inne leki znane jako niesteroidowe leki przeciwzapalne stosowane w celu leczenia bólu i stanu zapalnego w chorobach takich jak zapalenie stawów
- prednizolona, deksametazon i inne leki stosowane w celu leczenia astmy, zapalenia stawów lub innych chorób
- leki, które zwiększają poziom potasu we krwi, takie jak sole potasu, leki moczopędne i niektóre leki stosowane w celu leczenia chorób serca.
Operacje chirurgiczne i znieczulenie
W przypadku planowanej punkcji lędźwiowej lub rdzeniowej, lub planowanej operacji chirurgicznej z zastosowaniem znieczulenia rdzeniowego lub epiduralnego, poinformuj swojego lekarza, że stosujesz Clexane.
Ciąża i laktacja
Jeśli jesteś w ciąży, podejrzewasz, że możesz być w ciąży lub planujesz ciążę, skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą przed zastosowaniem tego leku.
Jeśli jesteś w ciąży i masz wszczepioną mechaniczną zastawkę serca, możesz mieć większe ryzyko tworzenia się skrzepów krwi. Twój lekarz omówi to z Tobą.
Jeśli karmisz piersią lub planujesz karmić piersią, skonsultuj się z lekarzem przed zastosowaniem tego leku.
Kierowanie pojazdami i obsługa maszyn
Clexane nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługi maszyn.
Zaleca się, aby personel medyczny odnotował nazwę handlową i numer serii produktu, który stosujesz.
3. Jak stosować Clexane
Przestrzegaj dokładnie instrukcji dotyczących stosowania tego leku, podanych przez lekarza lub farmaceutę. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ponownie z lekarzem lub farmaceutą.
Stosowanie leku
- Zwykle lekarz lub pielęgniarka poda Ci Clexane. Jest to spowodowane koniecznością podania leku przez wstrzyknięcie.
- Clexane zwykle podawany jest przez wstrzyknięcie pod skórę (drogą podskórną).
- Clexane można podawać przez wstrzyknięcie do żył (drogą dożylną) po pewnych rodzajach zawałów serca lub operacjach chirurgicznych.
- Clexane można dodać do rurki wychodzącej z ciała (linii tętniczej) na początku sesji dializy.
- Nie podawaj Clexane w mięsień (drogą domięśniową).
Jaka ilość zostanie Ci podana
- Lekarz zdecyduje o ilości Clexane, która zostanie Ci podana. Ilość będzie zależała od powodu, dla którego lek ma być stosowany.
- Jeśli masz problemy z nerkami, możesz otrzymać mniejszą ilość Clexane.
- Leczenie tworzenia się skrzepów krwi
- Dawka zwykła wynosi 150 UI (1,5 mg) na kilogram masy ciała, raz na dobę lub 100 UI (1 mg) na kilogram masy ciała, dwa razy na dobę.
- Lekarz zdecyduje, jak długo będziesz otrzymywał Clexane.
- Przerwanie tworzenia się skrzepów krwi podczas operacji chirurgicznych lub okresów ograniczonej ruchomości spowodowanych chorobą
- Dawka zależy od prawdopodobieństwa, że rozwiniesz skrzep. Otrzymasz 2 000 UI (20 mg) lub 4 000 UI (40 mg) Clexane na dobę.
- Jeśli będziesz operowany, zwykle otrzymasz pierwszą iniekcję 2 lub 12 godzin przed operacją.
- Jeśli masz ograniczoną ruchomość spowodowaną chorobą, zwykle otrzymasz 4 000 UI (40 mg) Clexane na dobę.
- Lekarz zdecyduje, jak długo będziesz otrzymywał Clexane.
- Przerwanie tworzenia się skrzepów krwi, gdy masz niestabilną dusznicę bolesną lub po tym, jak miałeś zawał serca
- Clexane można stosować w 2 różnych rodzajach zawałów serca.
- Ilość Clexane, która zostanie Ci podana, zależy od wieku i rodzaju zawału serca, który miałeś.
Zawał serca typu IAMSEST (zawał mięśnia sercowego bez podniesienia odcinka ST):
- Dawka zwykła wynosi 100 UI (1 mg) na kilogram masy ciała, co 12 godzin.
- Zwykle lekarz powie Ci, abyś również przyjmował kwas acetylosalicylowy (aspirynę).
- Lekarz zdecyduje, jak długo będziesz otrzymywał Clexane.
Zawał serca typu IAMCEST (zawał mięśnia sercowego z podniesieniem odcinka ST), jeśli masz mniej niż 75 lat:
- Otrzymasz wstępne wstrzyknięcie dożylne 3 000 UI (30 mg) Clexane.
- Równocześnie otrzymasz wstrzyknięcie Clexane pod skórę (wstrzyknięcie podskórne). Dawka zwykła wynosi 100 UI (1 mg) na kilogram masy ciała, co 12 godzin.
- Zwykle lekarz powie Ci, abyś również przyjmował kwas acetylosalicylowy (aspirynę).
- Lekarz zdecyduje, jak długo będziesz otrzymywał Clexane.
Zawał serca typu IAMCEST, jeśli masz 75 lat lub więcej:
- Dawka zwykła wynosi 75 UI (0,75 mg) na kilogram masy ciała, co 12 godzin.
- Maksymalna ilość Clexane podana w pierwszych dwóch wstrzyknięciach wynosi 7 500 UI (75 mg).
- Lekarz zdecyduje, jak długo będziesz otrzymywał Clexane.
Dla pacjentów poddawanych interwencji koronarnej przezskórnej (ICP):
- W zależności od tego, kiedy otrzymałeś ostatnie wstrzyknięcie Clexane, lekarz może zdecydować o podaniu dodatkowej dawki Clexane przed interwencją ICP. Będzie to wstrzyknięcie dożylne.
- Przerwanie tworzenia się skrzepów krwi w rurkach aparatu dializacyjnego
- Dawka zwykła wynosi 100 UI (1 mg) na kilogram masy ciała.
- Clexane dodawany jest do rurki wychodzącej z ciała (linii tętniczej) na początku sesji dializy. Ta ilość zwykle wystarcza na sesję trwającą 4 godziny. Jednakże lekarz może zdecydować o wykonaniu nowej iniekcji 50 UI do 100 UI (0,5 do 1 mg) na kilogram masy ciała, jeśli będzie to konieczne.
Jeśli będziesz sam sobie wstrzykiwał Clexane
Jeśli możesz sam sobie podawać Clexane, lekarz lub pielęgniarka pokaże Ci, jak to robić. Nie próbuj samemu się wstrzykiwać, jeśli nie zostałeś tego nauczone. Jeśli nie jesteś pewien, co robić, skonsultuj się natychmiast z lekarzem lub pielęgniarką. Jeśli wstrzyknięcie zostanie wykonane prawidłowo pod skórę (tzw. wstrzyknięcie podskórne), pomoże to zmniejszyć ból i krwiak w miejscu wstrzyknięcia.
Przed samowstrzyknięciem Clexane
- Przygotuj wszystko, co będziesz potrzebować: strzykawkę, kawałek waty z alkoholem lub mydłem i wodą, oraz pojemnik na ostre przedmioty
- Sprawdź datę ważności leku. Jeśli minęła, nie używaj go
- Sprawdź, czy strzykawka nie jest uszkodzona i czy roztwór leku jest przejrzysty. Jeśli nie, użyj innej strzykawki
- Upewnij się, że wiesz, jaką ilość będziesz wstrzykiwał
- Sprawdź w okolicy brzucha, czy poprzednie wstrzyknięcie spowodowało zaczerwienienie, zmianę koloru skóry, obrzęk, ropienie lub ból, który wciąż utrzymuje się. Jeśli tak, skonsultuj się z lekarzem lub pielęgniarką
Instrukcje dotyczące samowstrzyknięcia Clexane:
(Instrukcje dla strzykawek bez urządzenia zabezpieczającego)
Przygotowanie miejsca wstrzyknięcia
- Wybierz miejsce po prawej lub lewej stronie brzucha. Co najmniej 5 cm od pępka i w kierunku któregokolwiek z boków.
- Nie wstrzykuj w odległości 5 cm od pępka lub wokół niego, jeśli istnieją blizny lub krwiaki.
- Przy wstrzyknięciu naprzemiennie lewą i prawą stronę brzucha, w zależności od miejsca poprzedniego wstrzyknięcia.

- Umieść ręce. Oczyść (nie trzeć) miejsce, w którym wykonasz wstrzyknięcie, za pomocą kawałka waty z alkoholem lub mydłem i wodą.
- Usiądź lub połóż się w wygodnej pozycji, abyś był zrelaksowany. Upewnij się, że możesz zobaczyć miejsce, w którym będziesz wykonywał wstrzyknięcie. Najlepiej jest to zrobić na kanapie, fotelu lub w łóżku z poduszkami.
Wybór dawki
- Ostrożnie ściągnij nakładkę igły ze strzykawki, ciągnąc ją. Wyrzuć nakładkę.
- Przed wstrzyknięciem nie naciskaj tłoka, aby usunąć pęcherzyki powietrza. Może to spowodować utratę leku.
- Po ściągnięciu nakładki nie dotykaj niczego igłą. Dzięki temu zapewnisz, że igła pozostanie sterylna.

- Gdy ilość leku w strzykawce odpowiada dawce, którą Ci przepisano, nie ma potrzeby dostosowywania dawki. Teraz jesteś gotowy do wykonania wstrzyknięcia.
- Gdy dawka zależy od masy ciała, możesz potrzebować dostosować dawkę w strzykawce, aby odpowiadała przepisanej dawce. W tym przypadku możesz pozbyć się nadmiaru leku, trzymając strzykawkę skierowaną w dół (aby utrzymać pęcherzyk powietrza w strzykawce) i wypuszczając nadmiar do pojemnika.
- Może pojawić się kropla na końcu igły. Jeśli tak się stanie, musisz usunąć kroplę przed wykonaniem wstrzyknięcia, delikatnie stukając w strzykawkę z igłą skierowaną w dół. Teraz jesteś gotowy do wykonania wstrzyknięcia.
Wykonanie wstrzyknięcia
- Trzymaj strzykawkę ręką, którą piszesz (jakby to był ołówek). Drugą ręką delikatnie pociągnij skórę w miejscu, które oczyściłeś, między kciukiem a palcem wskazującym, aby utworzyć fałd skóry.
- Upewnij się, że trzymasz ten fałd skóry przez cały czas wstrzyknięcia.
- Trzymaj strzykawkę tak, aby igła wskazywała prosto w dół (pionowo pod kątem 90 stopni). Wprowadź całą igłę w fałd skóry.

- Naciskaj tłok kciukiem. W ten sposób podasz lek do tkanki tłuszczowej brzucha. Zakończ wstrzyknięcie, używając całego leku ze strzykawki.
- Wyjmij igłę z miejsca wstrzyknięcia, ciągnąc ją prosto. Skieruj igłę z dala od siebie i innych osób. Teraz możesz puścić fałd skóry.

Po zakończeniu
- Aby uniknąć pojawienia się krwiaka, nie trzeć miejsca wstrzyknięcia po wstrzyknięciu.
- Umieść używaną strzykawkę w pojemniku na ostre przedmioty. Zamknij dobrze pokrywę pojemnika i umieść go poza zasięgiem dzieci. Gdy pojemnik będzie pełny, usuń go zgodnie z instrukcjami lekarza lub farmaceuty.
Usuwanie niewykorzystanego leku oraz wszystkich materiałów, które miały kontakt z nim, odbywa się zgodnie z lokalnymi przepisami.
Instrukcje dotyczące strzykawek z urządzeniem zabezpieczającym automatycznym typu ERIS TM:
Przygotowanie miejsca wstrzyknięcia
- Wybierz miejsce po prawej lub lewej stronie brzucha. Co najmniej 5 cm od pępka i w kierunku któregokolwiek z boków.
- Nie wstrzykuj w odległości 5 cm od pępka lub wokół niego, jeśli istnieją blizny lub krwiaki.
- Przy wstrzyknięciu naprzemiennie lewą i prawą stronę brzucha, w zależności od miejsca poprzedniego wstrzyknięcia.

- Umieść ręce. Oczyść (nie trzeć) miejsce, w którym wykonasz wstrzyknięcie, za pomocą kawałka waty z alkoholem lub mydłem i wodą.
- Usiądź lub połóż się w wygodnej pozycji, abyś był zrelaksowany. Upewnij się, że możesz zobaczyć miejsce, w którym będziesz wykonywał wstrzyknięcie. Najlepiej jest to zrobić na kanapie, fotelu lub w łóżku z poduszkami.
Wybór dawki
- Ostrożnie ściągnij nakładkę igły ze strzykawki, ciągnąc ją. Wyrzuć nakładkę.
- Przed wstrzyknięciem nie naciskaj tłoka, aby usunąć pęcherzyki powietrza. Może to spowodować utratę leku.
- Po ściągnięciu nakładki nie dotykaj niczego igłą. Dzięki temu zapewnisz, że igła pozostanie sterylna.

- Gdy ilość leku w strzykawce odpowiada dawce, którą Ci przepisano, nie ma potrzeby dostosowywania dawki. Teraz jesteś gotowy do wykonania wstrzyknięcia.
- Gdy dawka zależy od masy ciała, możesz potrzebować dostosować dawkę w strzykawce, aby odpowiadała przepisanej dawce. W tym przypadku możesz pozbyć się nadmiaru leku, trzymając strzykawkę skierowaną w dół (aby utrzymać pęcherzyk powietrza w strzykawce) i wypuszczając nadmiar do pojemnika.
- Może pojawić się kropla na końcu igły. Jeśli tak się stanie, musisz usunąć kroplę przed wykonaniem wstrzyknięcia, delikatnie stukając w strzykawkę z igłą skierowaną w dół. Teraz jesteś gotowy do wykonania wstrzyknięcia.
Wykonanie wstrzyknięcia
- Trzymaj strzykawkę ręką, którą piszesz (jakby to był ołówek). Drugą ręką delikatnie pociągnij skórę w miejscu, które oczyściłeś, między kciukiem a palcem wskazującym, aby utworzyć fałd skóry.
- Upewnij się, że trzymasz ten fałd skóry przez cały czas wstrzyknięcia.
- Trzymaj strzykawkę tak, aby igła wskazywała prosto w dół (pionowo pod kątem 90 stopni). Wprowadź całą igłę w fałd skóry.

- Naciskaj tłok kciukiem. W ten sposób podasz lek do tkanki tłuszczowej brzucha. Zakończ wstrzyknięcie, używając całego leku ze strzykawki.
- Wyjmij igłę z miejsca wstrzyknięcia, ciągnąc ją prosto. Osłona ochronna automatycznie zakryje igłę. Teraz możesz puścić fałd skóry. Urządzenie zabezpieczające uwolni osłonę ochronną tylko wtedy, gdy strzykawka zostanie opróżniona przez naciśnięcie tłoka.

Po zakończeniu
- Aby uniknąć pojawienia się krwiaka, nie trzeć miejsca wstrzyknięcia po wstrzyknięciu.
- Umieść używaną strzykawkę w pojemniku na ostre przedmioty. Zamknij dobrze pokrywę pojemnika i umieść go poza zasięgiem dzieci. Gdy pojemnik będzie pełny, usuń go zgodnie z instrukcjami lekarza lub farmaceuty.
Usuwanie niewykorzystanego leku oraz wszystkich materiałów, które miały kontakt z nim, odbywa się zgodnie z lokalnymi przepisami.
Instrukcje dotyczące strzykawek z urządzeniem zabezpieczającym automatycznym typu PREVENTIS TM:
Przygotowanie miejsca wstrzyknięcia
- Wybierz miejsce po prawej lub lewej stronie brzucha. Co najmniej 5 cm od pępka i w kierunku któregokolwiek z boków.
- Nie wstrzykuj w odległości 5 cm od pępka lub wokół niego, jeśli istnieją blizny lub krwiaki.
- Przy wstrzyknięciu naprzemiennie lewą i prawą stronę brzucha, w zależności od miejsca poprzedniego wstrzyknięcia.

- Umieść ręce. Oczyść (nie trzeć) miejsce, w którym wykonasz wstrzyknięcie, za pomocą kawałka waty z alkoholem lub mydłem i wodą.
- Usiądź lub połóż się w wygodnej pozycji, abyś był zrelaksowany. Upewnij się, że możesz zobaczyć miejsce, w którym będziesz wykonywał wstrzyknięcie. Najlepiej jest to zrobić na kanapie, fotelu lub w łóżku z poduszkami.
Wybór dawki
- Ostrożnie ściągnij nakładkę igły ze strzykawki, ciągnąc ją. Wyrzuć nakładkę.
- Przed wstrzyknięciem nie naciskaj tłoka, aby usunąć pęcherzyki powietrza. Może to spowodować utratę leku.
- Po ściągnięciu nakładki nie dotykaj niczego igłą. Dzięki temu zapewnisz, że igła pozostanie sterylna.

- Gdy ilość leku w strzykawce odpowiada dawce, którą Ci przepisano, nie ma potrzeby dostosowywania dawki. Teraz jesteś gotowy do wykonania wstrzyknięcia.
- Gdy dawka zależy od masy ciała, możesz potrzebować dostosować dawkę w strzykawce, aby odpowiadała przepisanej dawce. W tym przypadku możesz pozbyć się nadmiaru leku, trzymając strzykawkę skierowaną w dół (aby utrzymać pęcherzyk powietrza w strzykawce) i wypuszczając nadmiar do pojemnika.
- Może pojawić się kropla na końcu igły. Jeśli tak się stanie, musisz usunąć kroplę przed wykonaniem wstrzyknięcia, delikatnie stukając w strzykawkę z igłą skierowaną w dół. Teraz jesteś gotowy do wykonania wstrzyknięcia.
Wykonanie wstrzyknięcia
- Trzymaj strzykawkę ręką, którą piszesz (jakby to był ołówek). Drugą ręką delikatnie pociągnij skórę w miejscu, które oczyściłeś, między kciukiem a palcem wskazującym, aby utworzyć fałd skóry.
- Upewnij się, że trzymasz ten fałd skóry przez cały czas wstrzyknięcia.
- Trzymaj strzykawkę tak, aby igła wskazywała prosto w dół (pionowo pod kątem 90 stopni). Wprowadź całą igłę w fałd skóry.

- Naciskaj tłok kciukiem. W ten sposób podasz lek do tkanki tłuszczowej brzucha. Zakończ wstrzyknięcie, używając całego leku ze strzykawki.
- Wyjmij igłę z miejsca wstrzyknięcia, ciągnąc ją prosto, trzymając palec na tłoku. Skieruj igłę z dala od siebie i innych osób, i naciskaj tłok, aby aktywować system zabezpieczający. Osłona ochronna automatycznie zakryje igłę. Usłyszysz kliknięcie, które potwierdza aktywację systemu zabezpieczającego. Teraz możesz puścić fałd skóry.

Po zakończeniu
- Aby uniknąć pojawienia się krwiaka, nie trzeć miejsca wstrzyknięcia po wstrzyknięciu.
- Umieść używaną strzykawkę w pojemniku na ostre przedmioty. Zamknij dobrze pokrywę pojemnika i umieść go poza zasięgiem dzieci. Gdy pojemnik będzie pełny, usuń go zgodnie z instrukcjami lekarza lub farmaceuty.
Usuwanie niewykorzystanego leku oraz wszystkich materiałów, które miały kontakt z nim, odbywa się zgodnie z lokalnymi przepisami.
Zmiana leku przeciwzakrzepowego
- Zmiana Clexane na leki przeciwzakrzepowe, takie jak antagoniści witaminy K (np. warfaryna)
Lekarz poprosi o wykonanie badania krwi, aby określić parametr zwany INR, i powie Ci, kiedy należy przerwać leczenie Clexane.
- Zmiana leków przeciwzakrzepowych, takich jak antagoniści witaminy K (np. warfaryna), na Clexane
Przerwij stosowanie antagonisty witaminy K. Lekarz poprosi o wykonanie badania krwi, aby określić parametr zwany INR, i powie Ci, kiedy możesz rozpocząć stosowanie Clexane.
- Zmiana Clexane na leczenie przeciwzakrzepowe doustne
Przerwij stosowanie Clexane.
4. Możliwe działania niepożądane
Jak wszystkie leki, ten lek może powodować działania niepożądane, chociaż nie wszystkie osoby je doświadczają.
Ciężkie działania niepożądane
Przerwij leczenie Clexanei powiedz o tym niezwłocznie swojemu lekarzowi lub pielęgniarce, jeśli doświadczasz jakichkolwiek objawów ciężkiej reakcji alergicznej (takich jak wysypka, trudności z oddychaniem lub połykaniem, obrzęk twarzy, warg, języka, jamy ustnej, gardła lub oczu).
Przerwij leczenie enoxaparyną i powiedz o tym niezwłocznie swojemu lekarzowi lub pielęgniarce, jeśli doświadczasz któregokolwiek z następujących objawów:
- uogólniona wysypka, czerwona i łuszcząca się, z guzkami pod skórą i pęcherzami, występująca z gorączką. Objawy te zwykle pojawiają się na początku leczenia (ostre pustularne wypryski).
Jak inne leki podobne do redukowania zakrzepów krwi, Clexane może powodować krwawienie. Może to stanowić zagrożenie dla twojego życia. W niektórych przypadkach krwawienie może nie być widoczne.
Powiedz o tym niezwłocznie swojemu lekarzowi, jeśli:
- masz jakiekolwiek krwawienie, które nie ustaje samoistnie
- masz objawy nadmiernego krwawienia (takie jak bardzo słabe samopoczucie, zmęczenie, bladość lub zawroty głowy z bólem głowy lub niezwykłym obrzękiem).
Twój lekarz może zdecydować o Twoim podjęciu ścisłego nadzoru lub zmianie leku.
Powiedz o tym niezwłocznie swojemu lekarzowi:
- jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy zablokowania naczynia krwionośnego przez skrzep krwi, takie jak:
- ból skurczowy, zaczerwienienie, ciepło lub obrzęk w jednej nodze – są to objawy głębokiej żylnej zakrzepicy
- trudności z oddychaniem, ból w klatce piersiowej, utrata przytomności lub kaszel z krwią – są to objawy zatorowości płucnej
- jeśli masz bolesną wysypkę skórną z ciemnoczerwonymi plamami pod skórą, które nie znikają po naciśnięciu.
Twój lekarz może poprosić o wykonanie badania krwi w celu sprawdzenia liczby płytek krwi.
Pozostałe działania niepożądane:
Bardzo częste (może dotyczyć więcej niż 1 na 10 osób):
- krwawienie
- zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych.
Częste(może dotyczyć do 1 na 10 osób):
- jeśli pojawiają się siniaki częściej niż zwykle - może to być spowodowane problemem z krwią z powodu niskiej liczby płytek krwi
- czerwone plamy na skórze - pojawiają się częściej w miejscu, w którym wstrzyknięto Clexane
- wysypka skórna (rumień, pokrzywka)
- zaczerwienienie i swędzenie skóry
- siniak lub ból w miejscu wstrzyknięcia
- zmniejszenie liczby czerwonych krwinek we krwi
- zwiększenie liczby płytek krwi we krwi
- ból głowy.
Rzadkie(może dotyczyć do 1 na 100 osób):
- nagły, ciężki ból głowy - może to być objaw krwawienia w mózgu
- uczucie wrażliwości na dotyk i obrzęk brzucha - może to być objaw krwawienia żołądkowego
- duże, nieregularne zmiany skórne z pęcherzami
- podrażnienie skóry (podrażnienie miejscowe)
- zażółcenie skóry lub oczu i ciemnienie koloru moczu - może to być spowodowane problemem wątroby.
Bardzo rzadkie(może dotyczyć do 1 na 1.000 osób):
- ciężka reakcja alergiczna - objawy tej reakcji mogą obejmować: wysypkę skórną, trudności z połykaniem lub oddychaniem, obrzęk warg, twarzy, gardła lub języka
- zwiększenie poziomu potasu we krwi - jest to bardziej prawdopodobne u osób z problemami nerek lub cukrzycą. Twój lekarz może sprawdzić to, wykonując badanie krwi
- zwiększenie liczby eozynofili we krwi - twój lekarz może sprawdzić to, wykonując badanie krwi
- wypadanie włosów
- osteoporoza (choroba, w której kości mogą łamać się częściej)
- mrowienie, drętwienie i słabość mięśni (szczególnie w dolnej części ciała) po wykonaniu punkcji lędźwiowej lub znieczulenia rdzeniowego
- utrata kontroli nad pęcherzem lub jelitem (w sposób, który uniemożliwia kontrolowanie potrzeb)
- zwiększenie lub guzek w miejscu wstrzyknięcia.
Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli doświadczasz jakiegokolwiek działania niepożądanego, skonsultuj się z lekarzem, farmaceutą lub pielęgniarką, nawet jeśli jest to możliwe działanie niepożądane, które nie jest wymienione w ulotce. Możesz również zgłosić je bezpośrednio przez System Hiszpańskiej Farmakowigilancji leków stosowanych u ludzi: https://www.notificaram.es. Przez zgłaszanie działań niepożądanych możesz przyczynić się do zapewnienia większej ilości informacji o bezpieczeństwie tego leku.
5. Przechowywanie Clexane
Nie przechowuj w temperaturze powyżej 25°C. Nie zamrażaj.
Przechowuj ten lek poza zasięgiem dzieci.
Nie używaj tego leku po upływie terminu ważności, który jest podany na opakowaniu po CAD. Termin ważności to ostatni dzień podanego miesiąca.
Nie używaj tego leku, jeśli zauważysz pęknięcie w strzykawce, cząsteczki w zawiesinie w roztworze lub nieprawidłowy kolor roztworu (patrz „Wygląd produktu i zawartość opakowania”).
Leków nie wolno wylewać do kanalizacji ani wyrzucać do śmieci. Odłóż opakowania i leki, których nie potrzebujesz, do Punktu Zbiórki w aptece. W przypadku wątpliwości poproś farmaceutę, jak się pozbyć opakowań i leków, których nie potrzebujesz. Dzięki temu pomożesz chronić środowisko.
6. Zawartość opakowania i dodatkowe informacje
Skład Clexane
- Substancją czynną jest enoxaparyna sodowa
Każdy ml zawiera 100 mg enoxaparyny sodowej, co odpowiada 10.000 j.m. aktywności anti-Xa
- Każda strzykawka przedładowana 0,6 ml zawiera 6.000 j.m. (60 mg) enoxaparyny sodowej
- Pozostałą substancją jest woda do wstrzykiwań
Wygląd produktu i zawartość opakowania
Clexane to roztwór do wstrzykiwań w strzykawce przedładowanej szklanej (z lub bez automatycznego urządzenia zabezpieczającego), przezroczysty, bezbarwny lub żółtawy.
Dostępny jest w opakowaniach po 2, 5, 6, 10, 12, 20, 24, 30, 50, 100 strzykawek przedładowanych, oraz w opakowaniach wielokrotnego użycia po 3 x 10, 9 x 10, 100 x 10 i 200 x 10 strzykawek przedładowanych.
Możliwe, że tylko niektóre rozmiary opakowań są dostępne.
Posiadacz pozwolenia na dopuszczenie do obrotu
sanofi-aventis, S.A.
C/ Roselló i Porcel, 21
08016 Barcelona
Hiszpania
Wytwórca
Sanofi Winthrop Industrie
Boulevard Industriel
76580 Le Trait,
Francja
Lub
Sanofi Winthrop Industrie
180 rue Jean Jaurès
94700 Maisons-Alfort
Francja
Lub
Chinoin Pharmaceutical and Chemical Works Private Co. Ltd
Terület Csanyikvölgy
Miskolc, Csanyikvölgy
H-3510
Węgry
Lub
Sanofi-Aventis GmbH
Turm A, 29. OG, Wienerbergstraße 11
1100 Wiedeń
Austria
Lub
Sanofi-Aventis Private Co. Ltd
Budapest Logistics and Distribution Platform
Bdg. DC5, Campona utca 1.
Budapeszt, 1225
Węgry
Lub
Sanofi-Aventis Deutschland GmbH
Industriepark Höchst-Brüningstraße 50
65926 Frankfurt nad Menem
Niemcy
Ten lek jest dopuszczony do obrotu w państwach członkowskich Europejskiego Obszaru Gospodarczego pod następującymi nazwami:
Austria, Francja, Portugalia: Lovenox.
Belgia, Bułgaria, Chorwacja, Cypr, Republika Czeska, Estonia, Niemcy, Grecja, Węgry, Irlandia, Włochy, Łotwa, Luksemburg, Malta, Polska, Rumunia, Słowacja, Słowenia, Hiszpania, Wielka Brytania: Clexane.
Włochy: Clexane T.
Finlandia, Islandia, Norwegia, Szwecja: Klexane.
Data ostatniej aktualizacji ulotki:luty 2022
Pozostałe źródła informacji
Szczegółowe informacje o tym leku są dostępne na stronie internetowej Hiszpańskiej Agencji Leków i Produktów Sanitarnych (AEMPS) http://www.aemps.gob.es/