CITALOPRAM VIATRIS 30 mg TABLETKI POWLEKANE

Wprowadzenie

Charakterystyka produktu: informacje dla użytkownika

Citalopram Viatris 30 mg tabletki powlekane EFG

Przed rozpoczęciem stosowania tego leku przeczytaj uważnie całą ulotkę, ponieważ zawiera ona ważne informacje dla Ciebie.

• Zachowaj tę ulotkę, ponieważ może być konieczne ponowne przeczytanie jej.
• Jeśli masz jakieś wątpliwości, skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.
• Ten lek został przepisany wyłącznie dla Ciebie i nie powinieneś go podawać innym osobom, nawet jeśli mają takie same objawy, ponieważ może im zaszkodzić.
• Jeśli wystąpią u Ciebie działania niepożądane, skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą, nawet jeśli są to działania niepożądane, które nie są wymienione w tej ulotce. Zobacz sekcję 4.

Zawartość ulotki

1. Co to jest Citalopram Viatris i w jakim celu się go stosuje
2. Informacje, które należy wiedzieć przed rozpoczęciem stosowania Citalopram Viatris
3. Jak stosować Citalopram Viatris
4. Mogące wystąpić działania niepożądane
5. Przechowywanie Citalopram Viatris
6. Zawartość opakowania i dodatkowe informacje

1. Co to jest Citalopram Viatris i w jakim celu się go stosuje

Citalopram jest selektywnym inhibitorem wychwytu zwrotnego serotoniny (ISRS) i należy do grupy leków znanych jako antydepresanty. Leki te pomagają skorygować pewne zaburzenia chemiczne w mózgu, które powodują objawy Twojej choroby.

Citalopram Viatris jest wskazany w leczeniu:

• Depresji i zapobiegania nawrotom i powrotom.
• Zaburzeń lękowych z lub bez agorafobii.
• Zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych (ZOK).

Twój lekarz może również przepisać Ci citalopram w innym celu. Zapytaj swojego lekarza, jeśli masz jakieś wątpliwości, dlaczego przepisał Ci citalopram.

2. Informacje, które należy wiedzieć przed rozpoczęciem stosowania Citalopram Viatris

Nie stosuj Citalopram Viatris

• Jeśli jesteś uczulony na citalopram lub na którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w sekcji 6).
• Jeśli stosujesz inne leki należące do grupy inhibitorów monoaminooksydazy (IMAO). IMAO obejmują leki takie jak fenelzyna, iproniazid, izokarboksazid, nialamid, tranilcipromina, selegilina (stosowana w leczeniu choroby Parkinsona), moklobemid (stosowany w leczeniu depresji) i linezolid (antybiotyk).
• Jeśli od urodzenia masz jakieś zaburzenia rytmu serca lub doświadczyłeś jakiegokolwiek epizodu tego rodzaju (co można zaobserwować za pomocą elektrokardiogramu, badania oceniającego funkcjonowanie serca).
• Jeśli stosujesz leki z powodu choroby, która zaburza rytm serca.
• Jeśli stosujesz leki, które mogą wpływać na rytm serca.

Zobacz również sekcję „Inne leki i Citalopram Viatris”, która znajduje się poniżej.

Nawet jeśli skończyłeś leczenie IMAO, musisz poczekać 2 tygodnie przed rozpoczęciem leczenia citalopramem.

Musisz odczekać jeden dzień po przyjęciu moklobemidu.

Po zakończeniu leczenia citalopramem musisz odczekać tydzień przed przyjęciem jakiegokolwiek IMAO.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą przed rozpoczęciem stosowania Citalopram Viatris

Proszę, poinformuj swojego lekarza, jeśli masz jakąkolwiek inną chorobę lub dolegliwość, ponieważ Twój lekarz może musieć to wziąć pod uwagę. W szczególności, poinformuj swojego lekarza:

• Jeśli masz epizody maniakalne lub zaburzenia lękowe.
• Jeśli masz niewydolność wątroby lub nerek. Twój lekarz może musieć dostosować dawkę.
• Jeśli masz cukrzycę. Leczenie citalopramem może zaburzyć kontrolę poziomu cukru we krwi. Można potrzebować dostosowania dawki insuliny i/lub doustnych leków obniżających poziom cukru we krwi.
• Jeśli masz padaczkę. Leczenie citalopramem powinno być wstrzymane, jeśli wystąpią drgawki lub jeśli częstotliwość drgawek wzrośnie (zobacz również sekcję 4 „Mogące wystąpić działania niepożądane”).
• Jeśli masz historię zaburzeń krwawień lub jeśli rozwijasz niezwykłe siniaki, lub jeśli jesteś w ciąży (zobacz „Ciąża, laktacja i płodność”).
• Jeśli masz obniżony poziom sodu we krwi.
• Jeśli jesteś leczony elektrowstrząsami.
• Jeśli masz lub miałeś jakikolwiek problem z sercem lub niedawno przeżyłeś zawał serca.
• Jeśli Twój serce bije wolno, gdy jesteś w spoczynku (co nazywa się bradykardią) i/lub uważasz, że Twoje ciało może doświadczyć utraty soli, na przykład, ponieważ miałeś ciężką biegunkę i wymioty przez kilka dni lub ponieważ używałeś leków moczopędnych (leki, które pomagają oddawać mocz).
• Jeśli zauważyłeś, że Twoje serce bije szybko lub nieregularnie lub doświadczyłeś omdleń lub zawrotów głowy, gdy wstawałeś z pozycji siedzącej lub leżącej. Mogłoby to wskazywać na jakieś zaburzenia rytmu serca.
• Jeśli masz problem z rozszerzaniem źrenic (midriazą).

Skonsultuj się z lekarzem, nawet jeśli którykolwiek z powyższych warunków miał miejsce w przeszłości.

Niektórzy pacjenci z chorobą maniakalno-depresyjną mogą wejść w fazę maniakalną. Objawia się to zmianą myśli, niezwykłą radością i nadmierną aktywnością fizyczną. Jeśli doświadczasz tego, skontaktuj się ze swoim lekarzem.

Objawy takie jak niepokój lub trudności z siedzeniem lub staniem (akatyzja) mogą również wystąpić w pierwszych tygodniach leczenia. Poinformuj swojego lekarza natychmiast, jeśli doświadczasz tych objawów.

Niektóre leki z grupy, do której należy citalopram (nazywanej ISRS/IRSN), mogą powodować objawy dysfunkcji seksualnej (zobacz sekcję 4). W niektórych przypadkach te objawy utrzymują się po zaprzestaniu leczenia.

Jaskra z zamkniętym kątem

ISRS, w tym citalopram, mogą mieć wpływ na rozmiar źrenicy, powodując midriazę. Ten efekt midriatycki może powodować zmniejszenie kąta oka, co może prowadzić do zwiększenia ciśnienia wewnątrzgałkowego i jaskry z zamkniętym kątem, szczególnie u pacjentów predysponowanych. Citalopram powinien być więc stosowany z ostrożnością u pacjentów z jaskrą z zamkniętym kątem lub z historią jaskry.

Informacje specjalne dotyczące Twojej choroby

Podobnie jak inne leki stosowane w leczeniu depresji lub chorób pokrewnych, poprawa nie następuje natychmiast. Po rozpoczęciu leczenia citalopramem mogą upłynąć kilka tygodni, zanim zauważysz jakąkolwiek poprawę.

W leczeniu zaburzeń lękowych zwykle mija 2-4 tygodnie, zanim można zaobserwować jakąkolwiek poprawę.

Na początku leczenia niektórzy pacjenci mogą doświadczyć zwiększenia lęku, który zniknie po kontynuowaniu leczenia. Dlatego też bardzo ważne jest, abyś postępował dokładnie zgodnie z instrukcjami swojego lekarza i nie przerywał leczenia ani nie zmieniał dawki bez konsultacji z lekarzem.

Mysli samobójcze i pogorszenie depresji lub zaburzeń lękowych

Jeśli jesteś depresyjny i/lub masz zaburzenia lękowe, możesz czasami mieć myśli, w których robisz sobie krzywdę lub odbierasz sobie życie. Mogą one nasilać się, gdy rozpoczynasz stosowanie antydepresantów po raz pierwszy, ponieważ wszystkie te leki wymagają czasu, aby zacząć działać, zwykle około 2 tygodni, choć w niektórych przypadkach może to trwać dłużej.

Będziesz bardziej narażony na te myśli:

• Jeśli wcześniej miałeś myśli, w których odbierasz sobie życie lub robisz sobie krzywdę.
• Jeśli jesteś młodym dorosłym. Informacje z badań klinicznych wykazały zwiększone ryzyko zachowań samobójczych u młodych dorosłych (poniżej 25 lat) z chorobami psychiatrycznymi, którzy byli leczeni antydepresantami.

Jeśli w dowolnym momencie masz myśli, w których robisz sobie krzywdę lub odbierasz sobie życie, skontaktuj się ze swoim lekarzem lub udaj się bezpośrednio do szpitala.

Może być pomocne, jeśli powiesz bliskiej osobie lub przyjacielowi, że jesteś depresyjny lub masz zaburzenia lękowe i poproś, aby przeczytał tę ulotkę. Możesz zapytać, czy uważa, że Twoja depresja lub zaburzenia lękowe się pogorszyły, lub czy są zaniepokojeni zmianami w Twoim zachowaniu.

Dzieci i młodzież

Citalopram nie powinien być zwykle stosowany w leczeniu dzieci i młodzieży poniżej 18 lat. Jednocześnie powinieneś wiedzieć, że u pacjentów poniżej 18 lat istnieje większe ryzyko działań niepożądanych, takich jak próby samobójcze, myśli samobójcze i wrogość (głównie agresja, zachowania konfrontacyjne i irytacja), gdy przyjmują tego rodzaju leki. Mimo to, lekarz może przepisać citalopram pacjentom poniżej 18 lat, gdy uzna to za najwłaściwsze dla pacjenta. Jeśli lekarz przepisał citalopram pacjentowi poniżej 18 lat i chcesz omówić tę decyzję, proszę, wróć do swojego lekarza. Powinieneś poinformować swojego lekarza, jeśli którykolwiek z objawów opisanych powyżej nasili się lub doświadczysz powikłań, gdy pacjenci poniżej 18 lat przyjmują citalopram. Jednocześnie długoterminowe skutki dla bezpieczeństwa oraz wpływ na wzrost, dojrzałość i rozwój poznawczy oraz behawioralny citalopramu w tej grupie wiekowej nie zostały jeszcze udowodnione.

Inne leki i Citalopram Viatris

Poinformuj swojego lekarza lub farmaceutę, jeśli stosujesz, stosowałeś niedawno lub możesz potrzebować stosować inne leki.

Niektóre leki mogą wpływać na działanie innych i mogą powodować czasami ciężkie reakcje niepożądane.

Poinformuj swojego lekarza, jeśli stosujesz którykolwiek z następujących leków:

• Nie-selektywne inhibitory monoaminooksydazy (IMAO), zawierające fenelzinę, iproniazid, izokarboksazid, nialamid i tranilciprominę jako substancje czynne. Jeśli stosowałeś którykolwiek z tych leków, musisz odczekać 14 dni przed rozpoczęciem stosowania citalopramu. Po zakończeniu leczenia citalopramem musisz odczekać 7 dni przed przyjęciem którychkolwiek z tych leków.
• Selektywne inhibitory monoaminooksydazy A, zawierające moklobemid (stosowany w leczeniu depresji).
• Antybiotyk linezolid.
• Lit (stosowany w profilaktyce i leczeniu choroby maniakalno-depresyjnej), tryptofan, opioidy (na przykład buprenorfina). Leki te mogą wchodzić w interakcje z citalopramem i możesz doświadczyć objawów, takich jak skurcze mięśni, w tym mięśni kontrolujących ruch oczu, pobudzenie, halucynacje, śpiączka, nadmierne pocenie, drgawki, nadwrażliwość, zwiększenie napięcia mięśni, temperatura ciała powyżej 38°C. Skontaktuj się ze swoim lekarzem, gdy doświadczysz tych objawów.
• Imipramina i desipramina (obie stosowane w leczeniu depresji).
• Nieodwracalne inhibitory monoaminooksydazy B, zawierające selegilinę (stosowaną w leczeniu choroby Parkinsona); zwiększają one ryzyko działań niepożądanych. Dawka selegiliny nie powinna przekraczać 10 mg na dobę.
• Metoprolol (stosowany w leczeniu nadciśnienia i/lub choroby serca); stężenie metoprololu we krwi zwiększa się, ale nie zaobserwowano zwiększenia działania lub działań niepożądanych metoprololu.
• Sumatryptan i podobne leki (stosowane w leczeniu migreny) oraz tramadol (stosowany w leczeniu silnego bólu) zwiększają ryzyko działań niepożądanych; jeśli doświadczysz jakichkolwiek niezwykłych objawów przyjmując tę kombinację, skontaktuj się ze swoim lekarzem.
• Cymetydyna, lansoprazol i omeprazol (stosowane w leczeniu wrzodów żołądka), flukonazol (stosowany w leczeniu zakażeń grzybiczych), fluwoksamina (antydepresant) oraz tiklopidyna (stosowana w celu zmniejszenia ryzyka udarów mózgu). Stężenie citalopramu we krwi może być zwiększone, ale nie zaobserwowano zwiększenia działań niepożądanych citalopramu.
• Leki, które wpływają na funkcję płytek krwi, na przykład niektóre leki przeciwpsychotyczne, kwas acetylosalicylowy (stosowany w leczeniu bólu), leki przeciwzapalne niesteroidowe (stosowane w leczeniu choroby zwyrodnieniowej stawów); nieznacznie zwiększają one ryzyko zaburzeń krwawień.
• Zioło św. Jana (Hypericum perforatum) (roślinny lek na depresję); jednoczesne podawanie z citalopramem może zwiększyć ryzyko działań niepożądanych.
• Meflochina (stosowana w leczeniu malarii), bupropion (stosowany w leczeniu depresji) oraz tramadol (stosowany w leczeniu silnego bólu), z powodu możliwego ryzyka obniżenia progu drgawkowego.
• Neuroleptyki (leki stosowane w leczeniu schizofrenii, psychoz), z powodu możliwego ryzyka obniżenia progu drgawkowego, oraz antydepresanty.
• Antiarytmiczne leki klasy IA i III, leki przeciwpsychotyczne (na przykład pochodne fenotiazyny, pimozid, haloperidol), trójcycliczne leki antydepresyjne, pewne leki przeciwbakteryjne (sparfloksacyna, moxifloksacyna, erytromycyna dożylna, pentamidyna, leki przeciw malarii, szczególnie halofantrina), pewne leki antyhistaminowe (astemizol, mizolastyna).
• Leki, które obniżają stężenie potasu lub magnezu, z powodu możliwego ryzyka groźnych zaburzeń rytmu serca.

Nie przyjmuj citalopramu, jeśli stosujesz leki z powodu choroby, która zaburza rytm serca lub jeśli stosujesz leki, które same mogą wpływać na rytm serca.

Jeśli masz wątpliwości w tej sprawie, skonsultuj się ze swoim lekarzem.

Stosowanie Citalopram Viatris z jedzeniem i alkoholem

Citalopram może być przyjmowany z jedzeniem lub bez jedzenia (zobacz sekcję 3. „Jak stosować Citalopram Viatris”).

Stwierdzono, że citalopram nie zwiększa działania alkoholu. Jednak zaleca się unikanie spożywania alkoholu podczas leczenia citalopramem.

Ciąża, laktacja i płodność

Jeśli jesteś w ciąży lub w okresie karmienia piersią, uważasz, że możesz być w ciąży lub planujesz ciążę, skonsultuj się ze swoim lekarzem lub farmaceutą przed przyjęciem tego leku. Kobiety w ciąży nie powinny zwykle przyjmować citalopramu, a matki nie powinny karmić piersią swoich dzieci, gdy przyjmują ten lek, chyba że Ty i Twój lekarz przeanalizowaliście ryzyko i korzyści wynikające z tego.

Jeśli przyjmujesz citalopram w ostatnich 3 miesiącach ciąży i do dnia porodu, bądź świadomy, że u noworodka mogą wystąpić następujące objawy: trudności z oddychaniem, sinica, drgawki, zmiany temperatury ciała, trudności z karmieniem, wymioty, niski poziom cukru we krwi, sztywność lub osłabienie mięśni, nadwrażliwość, drgawki, niepokój, irytacja, letarg, ciągłe płacz, senność oraz trudności ze snem. Jeśli Twoje noworodki mają którykolwiek z tych objawów, skontaktuj się niezwłocznie ze swoim lekarzem.

Jeśli przyjmujesz citalopram w końcowej fazie ciąży, może wystąpić zwiększone ryzyko obfitego krwawienia z pochwy krótko po porodzie, szczególnie jeśli masz historię zaburzeń krwawień. Twój lekarz lub położna powinni wiedzieć, że przyjmujesz citalopram, aby mogli Ci doradzić.

Citalopram przenika do mleka matki w niewielkiej ilości. Istnieje ryzyko działań niepożądanych u dziecka. Jeśli przyjmujesz citalopram, poinformuj swojego lekarza przed rozpoczęciem karmienia piersią.

Upewnij się, że Twoja położna i/lub lekarz są poinformowani, że jesteś leczony citalopramem. Podczas ciąży, szczególnie w ostatnich 3 miesiącach, leki takie jak citalopram mogą zwiększyć ryzyko ciężkiej choroby u noworodków, zwanej trwałym nadciśnieniem płucnym noworodka (HPPN), w której dziecko oddycha szybko i staje się sina. Objawy te zwykle pojawiają się w ciągu pierwszych 24 godzin po porodzie. Jeśli wystąpią u Twojego dziecka, skontaktuj się niezwłocznie ze swoją położną i/lub lekarzem.

Badania na zwierzętach wykazały, że citalopram obniża jakość nasienia. Teoretycznie mogłoby to wpływać na płodność, ale wpływ na ludzką płodność nie został dotąd zaobserwowany.

Jazda i obsługa maszyn

Zwykle citalopram nie powoduje senności; jednak jeśli czujesz się zawroty głowy lub senny, gdy rozpoczynasz przyjmowanie tego leku, nie prowadź pojazdów ani nie używaj narzędzi lub maszyn, aż te objawy nie znikną.

Citalopram Viatris zawiera laktozę

Ten lek zawiera laktozę. Jeśli Twój lekarz powiedział Ci, że masz nietolerancję pewnych cukrów, skonsultuj się z nim przed przyjęciem tego leku.

3. Jak przyjmować Citalopram Viatris

Przyjmuj Citalopram Viatris dokładnie zgodnie z zaleceniami lekarza. W przypadku wątpliwości skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.

Dorośli

Depresja

Zwykła dawka wynosi 20 mg na dobę. Jeśli lekarz uzna to za konieczne, może zwiększyć dawkę do maksymalnie 40 mg na dobę.

Zaburzenie lękowe

Początkowa dawka wynosi 10 mg na dobę przez pierwszy tydzień, po czym można ją zwiększyć do 20-30 mg na dobę.

Jeśli lekarz uzna to za konieczne, może zwiększyć dawkę do maksymalnie 40 mg na dobę.

Zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne (ZOK)

Początkowa dawka wynosi 20 mg na dobę. Jeśli lekarz uzna to za konieczne, może zwiększyć dawkę do maksymalnie 40 mg na dobę.

Pacjenci w podeszłym wieku (powyżej 65 lat)

U pacjentów w podeszłym wieku należy rozpocząć leczenie od połowy zalecanej dawki, czyli 10-20 mg na dobę.

Zwykle pacjenci w podeszłym wieku nie powinni przyjmować więcej niż 20 mg na dobę.

Pacjenci z szczególnymi ryzykami

Pacjenci z chorobami wątroby nie powinni przyjmować więcej niż 20 mg na dobę.

Stosowanie u dzieci i młodzieży

Citalopram Viatris nie powinien być stosowany u dzieci i młodzieży. Aby uzyskać więcej informacji, przeczytaj sekcję 2 „Informacje niezbędne przed rozpoczęciem stosowania Citalopram Viatris”.

.

Jak i kiedy przyjmować citalopram

Citalopram przyjmuje się raz na dobę jako jednorazowa dawka dobową.

Tabletki można przyjmować o dowolnej porze dnia, niezależnie od posiłków.

Tabletki należy połykać z szklanką wody. Nie żuj ich.

Ryza służy tylko do podziału tabletki, jeśli trudno ją połknąć całą.

Czas trwania leczenia

Podobnie jak w przypadku innych leków przeciwdepresyjnych, może upłynąć kilka tygodni, zanim zauważysz poprawę. Kontynuuj przyjmowanie citalopramu, nawet jeśli minie jakiś czas, zanim zauważysz poprawę swojego stanu zdrowia.

Nigdy nie zmieniaj dawki leku bez uprzedniej rozmowy z lekarzem.

Czas trwania leczenia jest indywidualny, zwykle co najmniej 6 miesięcy. Kontynuuj przyjmowanie tabletek przez czas zalecony przez lekarza. Nie przerywaj leczenia, nawet jeśli czujesz się lepiej, chyba że zaleci to lekarz. Choroba podstawowa może trwać przez długi czas, a jeśli przerwiesz leczenie zbyt wcześnie, Twoje objawy mogą powrócić.

Pacjenci z nawracającymi depresjami korzystają z ciągłego leczenia, czasem przez kilka lat, w celu zapobiegania wystąpieniu nowych epizodów depresyjnych.

Jeśli przyjmujesz zbyt duże dawki Citalopram Viatris

Jeśli uważasz, że Ty lub ktoś inny przyjął zbyt dużą dawkę citalopramu, skontaktuj się natychmiast z lekarzem lub farmaceutą, udaj się do najbliższego szpitala lub zadzwoń na numer alarmowy, podając nazwę leku i ilość, którą przyjęto.

Zrób to, nawet jeśli nie odczuwasz dolegliwości lub objawów zatrucia.

Przyjmij ze sobą opakowanie citalopramu, jeśli udasz się do lekarza lub szpitala.

Niektóre objawy przedawkowania mogą obejmować nieregularne bicie serca z ryzykiem dla życia, drgawki, zmiany rytmu serca, senność, śpiączkę, wymioty, drżenie, spadek ciśnienia krwi, wzrost ciśnienia krwi, nudności (czujność), zespół serotoninowy (patrz sekcja 4. „Możliwe działania niepożądane”), pobudzenie, zawroty głowy, rozszerzenie źrenic, pot, sinica, przyspieszenie oddechu (zwiększenie częstotliwości oddychania).

Jeśli zapomnisz przyjmować Citalopram Viatris

Jeśli zapomnisz przyjmować dawkę, przyjmij następną dawkę o zwykłej porze. Nie przyjmuj podwójnej dawki w celu uzupełnienia pominiętych dawek.

Jeśli przerwiesz leczenie Citalopram Viatris

Nie przerywaj przyjmowania citalopramu, dopóki lekarz nie powie Ci, abyś to zrobił. Po zakończeniu okresu leczenia zwykle zaleca się stopniowe zmniejszanie dawki citalopramu przez kilka tygodni.

Nagłe odstawienie leku może powodować pewne łagodne lub przejściowe zaburzenia, takie jak zawroty głowy, czujność, zaburzenia snu (intensywne sny, koszmary, bezsenność), czujność, ból głowy, nudności, wymioty, pot, czujność, drżenie, uczucie dezorientacji, uczucie emocjonalne lub irytacji, biegunka (luźne stolce), zaburzenia widzenia, przyspieszone bicie serca lub kołatanie serca.

Po zakończeniu okresu leczenia zwykle zaleca się stopniowe zmniejszanie dawki citalopramu przez kilka tygodni zamiast nagłego przerwania leczenia.

Jeśli masz jakieś inne wątpliwości dotyczące stosowania tego leku, skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak wszystkie leki, Citalopram Viatris może powodować działania niepożądane, chociaż nie wszystkie osoby je doświadczają.

Działania niepożądane zwykle ustępują po kilku tygodniach leczenia. Proszę zwrócić uwagę, że wiele z tych działań może być objawami Twojej choroby i zatem poprawią się, gdy zaczniesz się czuć lepiej.

Niektórzy pacjenci zgłaszali następujące ciężkie działania niepożądane.

Jeśli doświadczasz któregokolwiek z następujących objawów, przestań przyjmować citalopram i skonsultuj się z lekarzem natychmiast.

• Gorączka, pobudzenie, dezorientacja, drżenie i nagłe skurcze mięśni; mogą być objawami rzadkiego stanu zwanego zespołem serotoninowym, który został zgłoszony przy stosowaniu połączonym z lekami przeciwdepresyjnymi.
• Jeśli zauważysz obrzęk skóry, języka, warg lub twarzy, lub masz trudności z oddychaniem lub połykaniem (reakcja alergiczna).

• Nieprawidłowe krwawienia, w tym krwawienia z przewodu pokarmowego.

Rzadkieale ciężkie(mogą wystąpić u do 1 na 1000 osób)

Jeśli doświadczasz któregokolwiek z następujących objawów, przestań przyjmować citalopram i skonsultuj się z lekarzem natychmiast.

• Hiponatremia: niski poziom sodu we krwi, który może powodować zmęczenie, dezorientację i skurcze mięśni.
• Nieregularne bicie serca lub uczucie omdlenia, ponieważ mogą być objawami poważnego problemu z sercem zwanego torsade de pointes.

Poniższe działania niepożądane są zwykle łagodne i zwykle ustępują po kilku dniach leczenia. Proszę zwrócić uwagę, że wiele z tych działań może być objawami Twojej choroby i zatem poprawią się, gdy zaczniesz się czuć lepiej.

Jeśli działania niepożądane są uciążliwe lub trwają dłużej niż kilka dni, skonsultuj się z lekarzem.

Suchość w ustach zwiększa ryzyko próchnicy. Dlatego też należy częściej myć zęby niż zwykle.

Bardzo częste(mogą wystąpić u więcej niż 1 na 10 osób)

• Skłonność do snu.
• Trudności ze snem.
• Zwiększona potliwość.
• Suchość w ustach.
• Nudności (czujność).
• Ból głowy.

• Częste(mogą wystąpić u do 1 na 10 osób) Spadek apetytu.
• Pobudzenie.
• Spadek popędu płciowego.
• Lęk.
• Nerwowość.
• Stan dezorientacji.
• Nieprawidłowe sny.
• Drżenie.
• Czujność lub drętwienie rąk lub stóp.
• Zawroty głowy.
• Zaburzenia uwagi.
• Šum w uszach (szum uszny).
• Ziewanie.
• Biegunka.
• Wymioty.
• Zaparcie.
• Wyprysk.
• Ból mięśni i stawów.
• Mężczyźni mogą doświadczyć problemów z ejakulacją i wzwodem.
• Kobiety mogą doświadczyć trudności z osiągnięciem orgazmu.
• Zmęczenie.
• Swędzenie skóry.
• Utrata masy ciała.

Rzadkie(mogą wystąpić u do 1 na 1000 osób)

• Zaburzenia krwawienia skóry (łatwe siniaki).
• Zwiększony apetyt.
• Agresja.
• Depersonalizacja.
• Halucynacje.
• Mania.
• Utrata przytomności.
• Rozszerzenie źrenic.
• Przyspieszone bicie serca.
• Wolne bicie serca.
• Pokrzywka.
• Wypadanie włosów.
• Wyprysk skórny.
• Czułość na światło.
• Trudności z oddawaniem moczu.
• Nadmierna miesiączka.
• Obrzęk rąk i nóg.
• Zwiększona masa ciała.

Rzadkie(mogą wystąpić u mniej niż 1 na 1000 osób)

• Drgawki.
• Niekontrolowane ruchy.
• Zaburzenia smaku.
• Krwawienie.
• Zapalenie wątroby.
• Gorączka.

Częstość nieznana(nie można oszacować na podstawie dostępnych danych)

• Mysli o samookaleczeniu lub samobójstwie, patrz także sekcja „Ostrzeżenia i środki ostrożności”.
• Spadek płytek krwi, który zwiększa ryzyko krwawienia lub siniaków.
• Nadwrażliwość (wyprysk).
• Ciężka reakcja alergiczna, która powoduje trudności z oddychaniem lub zawroty głowy.
• Zwiększona ilość moczu.
• Hipokaliemia: niski poziom potasu we krwi, który może powodować osłabienie mięśni, skurcze lub nieregularne bicie serca.
• Atak paniki.
• Zgrzytanie zębami.
• Pobudzenie.
• Nieprawidłowe ruchy mięśni lub sztywność.
• Akathisia (niekontrolowane ruchy mięśni).

• Zaburzenia widzenia.
• Niskie ciśnienie krwi.
• Krwawienie z nosa.
• Zaburzenia krwawienia, w tym krwawienia skóry i błon śluzowych (siniaki).
• Obfite krwawienie z macicy wkrótce po porodzie (krwawienie poporodowe), patrz „Ciąża, laktacja i płodność” w sekcji 2, aby uzyskać więcej informacji.
• Nagły obrzęk skóry lub błon śluzowych.
• Bólne wzwody.
• Zwiększony poziom hormonu prolaktyny we krwi.
• Wydzielanie mleka u mężczyzn i u kobiet, które nie karmią piersią.
• Nieregularne miesiączki.
• Zaburzenia czynności wątroby.
• Niskie ciśnienie krwi przy zmianie pozycji (ortostatyczne).
• Stwierdzono zwiększone ryzyko złamań kości u pacjentów leczonych tym rodzajem leków.
• Nieregularne bicie serca.

Zgłaszanie działań niepożądanych:

Jeśli doświadczasz jakiegokolwiek działania niepożądanego, skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą, nawet jeśli jest to możliwe działanie niepożądane, które nie występuje w tym leaflecie. Możesz również zgłosić je bezpośrednio przez System Hiszpańskiej Farmakowigilancji Leków Stosowanych u Ludzi: https://www.notificaram.es. Przez zgłaszanie działań niepożądanych możesz przyczynić się do zapewnienia większej ilości informacji o bezpieczeństwie tego leku.

5. Przechowywanie Citalopram Viatris

Przechowuj ten lek poza zasięgiem dzieci.

Nie są wymagane specjalne warunki przechowywania.

Nie używaj tego leku po upływie terminu ważności, który jest podany na opakowaniu po CAD lub EXP. Termin ważności to ostatni dzień podanego miesiąca.

Leków nie wolno wylewać do kanalizacji ani wyrzucać do śmieci. Odłóż opakowania i leki, których nie potrzebujesz, do punktu zbiórki SIGRE w aptece. W przypadku wątpliwości poproś farmaceutę, jak się pozbyć opakowań i leków, których nie potrzebujesz. Dzięki temu pomożesz chronić środowisko.

6. Zawartość opakowania i dodatkowe informacje

Skład Citalopram Viatris

• Substancją czynną jest citalopram (hydrobromek). Każda tabletka zawiera 30 mg citalopramu. Pozostałe składniki (substancje pomocnicze) to laktoza monohydrat, celuloza mikrokrystaliczna, skrobia kukurydziana, povidon K30, krospowidon, stearynian magnezu, hypromeloza, laktoza monohydrat, makrogol 4000, dwutlenek tytanu, woda oczyszczona.

Wygląd produktu i zawartość opakowania

Citalopram Viatris 30 mg jest dostępny w postaci tabletek powlekanych białych, owalnych, wypukłych, z rowkiem i oznaczeniami „CM/30” po jednej stronie i „G” po drugiej.

Dostępny jest w opakowaniach po 28 lub 56 tabletek w blistrach.

Możliwe, że tylko niektóre rozmiary opakowań są dostępne.

Posiadacz pozwolenia na dopuszczenie do obrotu i odpowiedzialny za wytwarzanie

Posiadacz pozwolenia na dopuszczenie do obrotu:

Viatris Pharmaceuticals, S.L.U.

ul. General Aranaz, 86

28027 - Madryt

Hiszpania

Odpowiedzialny za wytwarzanie:

Mylan Hungary Kft

H-2900 Komárom

ul. Mylan

Węgry

Data ostatniej aktualizacji tego leafletu:styczeń 2024

Szczegółowe informacje o tym leku są dostępne na stronie internetowej Hiszpańskiej Agencji Leków i Produktów Medycznych (AEMPS) https://www.aemps.gob.es/