CITALOPRAM VIATRIS 20 mg TABLETKI POWLEKANE

Wprowadzenie

Charakterystyka produktu: informacje dla użytkownika

Citalopram Viatris 20 mg tabletki powlekane

Przed rozpoczęciem stosowania tego leku przeczytaj uważnie całą ulotkę, ponieważ zawiera ona ważne informacje dla Ciebie.

• Zachowaj tę ulotkę, ponieważ może być konieczne ponowne przeczytanie jej.
• Jeśli masz wątpliwości, skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.
• Ten lek został przepisany wyłącznie dla Ciebie i nie powinieneś go podawać innym osobom, nawet jeśli mają takie same objawy, ponieważ może im zaszkodzić.
• Jeśli wystąpią u Ciebie działania niepożądane, skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą, nawet jeśli są to działania niepożądane, których nie wymieniono w tej ulotce. Zobacz sekcję 4.

Zawartość ulotki

1. Czym jest Citalopram Viatris i w jakim celu się go stosuje
2. Informacje niezbędne przed rozpoczęciem stosowania Citalopram Viatris
3. Jak stosować Citalopram Viatris
4. Mogące wystąpić działania niepożądane
5. Przechowywanie Citalopram Viatris

Zawartość opakowania i dodatkowe informacje

1. Czym jest Citalopram Viatris i w jakim celu się go stosuje

Citalopram jest selektywnym inhibitorem wychwytu zwrotnego serotoniny (ISRS) i należy do grupy leków znanych jako leki przeciwdepresyjne. Leki te pomagają skorygować pewne zaburzenia chemiczne w mózgu, które powodują objawy Twojej choroby.

Citalopram Viatris jest wskazany w leczeniu:

• Depresji i zapobiegania nawrotom i powrotom do depresji.
• Zespołu lęku z lub bez agorafobii.
• Zespołu obsesyjno-kompulsyjnego (ZOK).

Twój lekarz może również przepisać Ci citalopram w innym celu. Zapytaj swojego lekarza, jeśli masz wątpliwości, dlaczego przepisano Ci citalopram.

2. Informacje niezbędne przed rozpoczęciem stosowania Citalopram Viatris

Nie stosuj Citalopram Viatris

• Jeśli jesteś uczulony na citalopram lub na którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w sekcji 6).
• Jeśli stosujesz inne leki należące do grupy inhibitorów monoaminooksydazy (IMAO). IMAO obejmują leki takie jak fenelzyna, iproniazid, izokarboksazid, nialamid, tranilcipromina, selegilina (stosowana w leczeniu choroby Parkinsona), moklobemid (stosowany w leczeniu depresji) i linezolid (antybiotyk).
• Jeśli od urodzenia masz zaburzenia rytmu serca lub doświadczyłeś któregoś z nich (co można zaobserwować w badaniu EKG, które ocenia, jak działa Twoje serce).
• Jeśli stosujesz leki z powodu choroby, która zaburza rytm serca.
• Jeśli stosujesz leki, które mogą wpływać na rytm serca.

Przeczytaj również sekcję „Pozostałe leki i Citalopram Viatris”, która znajduje się poniżej.

Nawet jeśli skończyłeś leczenie IMAO, musisz poczekać 2 tygodnie przed rozpoczęciem leczenia citalopramem.

Musisz poczekać jeden dzień po zażyciu moklobemidu.

Po zakończeniu leczenia citalopramem musisz poczekać tydzień przed zażyciem któregokolwiek z tych leków.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą przed rozpoczęciem stosowania Citalopram Viatris

Proszę, poinformuj swojego lekarza, jeśli masz jakiekolwiek inne schorzenie lub chorobę, ponieważ Twój lekarz może musiał to wziąć pod uwagę. W szczególności, poinformuj swojego lekarza:

• Jeśli masz epizody maniakalne lub zespół lęku.
• Jeśli masz niewydolność wątroby lub nerek. Twój lekarz może musiał dostosować dawkę.
• Jeśli masz cukrzycę. Leczenie citalopramem może zaburzyć kontrolę poziomu cukru we krwi. Można potrzebować dostosowania dawki insuliny i/lub doustnych leków obniżających poziom cukru we krwi.
• Jeśli masz padaczkę. Leczenie citalopramem powinno być wstrzymane, jeśli wystąpią drgawki lub jeśli częstotliwość drgawek wzrośnie (zobacz również sekcję 4 „Mogące wystąpić działania niepożądane”).
• Jeśli masz historię zaburzeń krwawienia lub jeśli rozwiną się u Ciebie niezwykłe krwawienia, lub jeśli jesteś w ciąży (zobacz „Ciąża, laktacja i płodność”).
• Jeśli masz obniżony poziom sodu we krwi.
• Jeśli jesteś leczony elektrowstrząsami.
• Jeśli masz lub miałeś kiedyś problemy z sercem lub niedawno przeżyłeś zawał serca.
• Jeśli Twój serce bije wolno, gdy jesteś w spoczynku (co nazywa się bradykardią) i/lub podejrzewasz, że Twoje ciało traci sól, na przykład, ponieważ miałeś ciężką biegunkę i wymioty przez kilka dni lub ponieważ używałeś leków moczopędnych (leki, które powodują, że częściej chodzisz do toalety).
• Jeśli zauważyłeś, że Twoje serce bije szybko lub nieregularnie lub miałeś omdlenia lub zawroty głowy, gdy wstawałeś z pozycji siedzącej lub leżącej. Mogłoby to wskazywać na to, że masz zaburzenia rytmu serca.
• Jeśli masz problem z rozszerzaniem źrenic (midriazą).

Skonsultuj się z lekarzem, nawet jeśli którykolwiek z powyższych przypadków miał miejsce w Twojej przeszłości.

U niektórych pacjentów z chorobą maniakalno-depresyjną może wystąpić faza maniakalna. Charakteryzuje się zmianą myśli, niezwykłą radością i nadmierną aktywnością fizyczną. Jeśli doświadczysz tego, skontaktuj się ze swoim lekarzem.

Objawy takie jak niepokój lub trudności z siedzeniem lub staniem (akatyzja) mogą również wystąpić w pierwszych tygodniach leczenia. Poinformuj swojego lekarza natychmiast, jeśli doświadczysz tych objawów.

Niektóre leki z grupy, do której należy citalopram (nazywanej ISRS/IRSN), mogą powodować objawy zaburzeń seksualnych (zobacz sekcję 4). W niektórych przypadkach te objawy utrzymują się po zaprzestaniu leczenia.

Jaskra z zamkniętym kątem

ISRS, w tym citalopram, mogą mieć wpływ na rozmiar źrenic, powodując midriazę. Ten efekt midriatycki może powodować zwężenie kąta oka, co może prowadzić do zwiększenia ciśnienia wewnątrzgałkowego i jaskry z zamkniętym kątem, szczególnie u pacjentów predysponowanych. Citalopram powinien być stosowany z ostrożnością u pacjentów z jaskrą z zamkniętym kątem lub z historią jaskry.

Informacje specjalne dotyczące Twojej choroby

Podobnie jak w przypadku innych leków stosowanych w leczeniu depresji lub chorób pokrewnych, poprawa nie następuje natychmiast. Po rozpoczęciu leczenia citalopramem mogą upłynąć kilka tygodni, zanim zauważysz jakąkolwiek poprawę.

W leczeniu zespołu lęku zwykle mija 2-4 tygodnie, zanim można zaobserwować jakąkolwiek poprawę.

Na początku leczenia niektórzy pacjenci mogą doświadczyć zwiększenia lęku, który zniknie po kontynuowaniu leczenia. Dlatego też bardzo ważne jest, abyś ściśle przestrzegał wskazań swojego lekarza i nie przerywał leczenia ani nie zmieniał dawki bez konsultacji z lekarzem.

Mysli samobójcze i pogorszenie depresji lub lęku

Jeśli jesteś depresyjny i/lub masz zespół lęku, możesz czasami mieć myśli, w których robisz sobie krzywdę lub zabijasz się. Mogą one nasilać się, gdy rozpoczynasz stosowanie leków przeciwdepresyjnych, ponieważ wszystkie te leki wymagają czasu, aby zacząć działać, zwykle około 2 tygodni, choć w niektórych przypadkach może to trwać dłużej.

Będziesz bardziej narażony na te myśli:

• Jeśli wcześniej miałeś myśli, w których chciałeś się zabić lub zrobić sobie krzywdę.
• Jeśli jesteś młodym dorosłym. Informacje z badań klinicznych wykazały zwiększone ryzyko zachowań samobójczych u młodych dorosłych (poniżej 25 lat) z chorobami psychiatrycznymi, którzy byli leczeni lekami przeciwdepresyjnymi.

Jeśli w dowolnym momencie masz myśli, w których robisz sobie krzywdę lub zabijasz się, skontaktuj się ze swoim lekarzem lub udaj się bezpośrednio do szpitala.

Może być pomocne, jeśli powiesz bliskiej osobie lub przyjacielowi, że jesteś depresyjny lub masz zespół lęku, i poproś, aby przeczytał tę ulotkę. Możesz zapytać, czy uważa, że Twoja depresja lub lęk się pogorszyły, lub czy są zaniepokojeni zmianami w Twoim zachowaniu.

Dzieci i młodzież

Citalopram nie powinien być zwykle stosowany w leczeniu dzieci i młodzieży poniżej 18 lat. Jednocześnie powinieneś wiedzieć, że u pacjentów poniżej 18 lat istnieje większe ryzyko działań niepożądanych, takich jak próby samobójcze, myśli samobójcze i agresja (głównie agresja, zachowania konfrontacyjne i irytacja), gdy przyjmują tego typu leki. Mimo to, lekarz może przepisać citalopram pacjentom poniżej 18 lat, gdy uzna to za najwłaściwsze dla pacjenta. Jeśli lekarz przepisał Ci citalopram, gdy masz poniżej 18 lat, i chcesz omówić tę decyzję, proszę, skontaktuj się z lekarzem. Powinieneś poinformować lekarza, jeśli którykolwiek z objawów opisanych powyżej nasili się lub doświadczysz powikłań, gdy pacjenci poniżej 18 lat przyjmują citalopram. Jednocześnie długoterminowe skutki dla bezpieczeństwa oraz wpływ na wzrost, dojrzałość i rozwój poznawczy oraz behawioralny citalopramu w tej grupie wiekowej nie zostały jeszcze udowodnione.

Pozostałe leki i Citalopram Viatris

Poinformuj swojego lekarza lub farmaceutę, jeśli stosujesz, stosowałeś niedawno lub możesz potrzebować stosować inne leki.

Niektóre leki mogą wpływać na działanie innych i mogą powodować czasami ciężkie reakcje niepożądane.

Poinformuj swojego lekarza, jeśli stosujesz którykolwiek z następujących leków:

• Nieonselektywne inhibitory monoaminooksydazy (IMAO), zawierające fenelzinę, iproniazid, izokarboksazid, nialamid i tranilciprominę jako substancje czynne. Jeśli stosowałeś którykolwiek z tych leków, musisz poczekać 14 dni przed rozpoczęciem stosowania citalopramu. Po zakończeniu leczenia citalopramem musisz poczekać 7 dni przed zażyciem którychkolwiek z tych leków.
• Selektywne inhibitory monoaminooksydazy A (MAO-A), zawierające moklobemid (stosowany w leczeniu depresji).
• Antybiotyk linezolid.
• Lit (stosowany w profilaktyce i leczeniu choroby maniakalno-depresyjnej), tryptofan, opioidy (np. buprenorfina). Te leki mogą wchodzić w interakcje z citalopramem i możesz doświadczyć objawów takich jak skurcze mięśni, w tym mięśni kontrolujących ruch oczu, pobudzenie, halucynacje, śpiączka, nadmierne pocenie, drgawki, nadwrażliwość, zwiększenie napięcia mięśni, temperatura ciała powyżej 38°C. Skontaktuj się ze swoim lekarzem, gdy doświadczysz tych objawów.
• Imipramina i desipramina (obie stosowane w leczeniu depresji).
• Nieodwracalne inhibitory MAO-B, zawierające selegilinę (stosowaną w leczeniu choroby Parkinsona); zwiększają one ryzyko działań niepożądanych. Dawka selegiliny nie powinna przekraczać 10 mg na dobę.
• Metoprolol (stosowany w nadciśnieniu i/lub chorobie serca); stężenie metoprololu we krwi zwiększa się, ale nie zaobserwowano objawów zwiększonego działania lub działań niepożądanych metoprololu.
• Sumatryptan i podobne leki (stosowane w leczeniu migreny) oraz tramadol (stosowany w leczeniu silnego bólu) zwiększają ryzyko działań niepożądanych; jeśli doświadczysz niezwykłych objawów przy stosowaniu tej kombinacji, skontaktuj się ze swoim lekarzem.
• Cymetydyna, lansoprazol i omeprazol (stosowane w leczeniu wrzodów żołądka), flukonazol (stosowany w leczeniu zakażeń grzybiczych), fluwoksamina (leki przeciwdepresyjne) oraz tiklopidyna (stosowana w celu zmniejszenia ryzyka udaru mózgu). Stężenie citalopramu we krwi może być zwiększone, ale nie odnotowano zwiększenia działań niepożądanych citalopramu.
• Leki wpływające na funkcję płytek krwi, np. niektóre leki przeciwpsychotyczne, kwas acetylosalicylowy (stosowany w leczeniu bólu), leki przeciwzapalne niesteroidowe (stosowane w leczeniu zapaleń stawów); nieznacznie zwiększają ryzyko zaburzeń krwawienia.
• Zioło św. Jana (Hypericum perforatum) (roślinny lek ziołowy stosowany w leczeniu depresji); jednoczesne podawanie z citalopramem może zwiększyć ryzyko działań niepożądanych.
• Meflochina (stosowana w leczeniu malarii), bupropion (stosowany w leczeniu depresji) oraz tramadol (stosowany w leczeniu silnego bólu) ze względu na możliwe ryzyko obniżenia progu drgawkowego.
• Neuroleptyki (leki stosowane w leczeniu schizofrenii, psychoz), ze względu na możliwe ryzyko obniżenia progu drgawkowego oraz leki przeciwdepresyjne.
• Środki przeciwarytmiczne klasy IA i III, leki przeciwpsychotyczne (np. pochodne fenotiazyny, pimozid, haloperidol), leki przeciwdepresyjne trójcykliczne, pewne środki przeciwbakteryjne (sparfloksacyna, moxifloksacyna, erytromycyna dożylna, pentamidyna, leki przeciw malarii, szczególnie halofantrina), pewne leki przeciwhistaminowe (astemizol, mizolastyna).
• Leki, które obniżają stężenie potasu lub magnezu, ze względu na możliwe ryzyko groźnych zaburzeń rytmu serca.

Nie stosuj citalopramu, jeśli przyjmujesz leki z powodu choroby, która zaburza rytm serca lub jeśli przyjmujesz leki, które same mogą wpływać na rytm serca.

Jeśli masz wątpliwości co do tego tematu, skonsultuj się z lekarzem.

Stosowanie Citalopram Viatris z jedzeniem i alkoholem

Citalopram może być stosowany z jedzeniem lub bez jedzenia (zobacz sekcję 3. „Jak stosować Citalopram Viatris”).

Stwierdzono, że citalopram nie zwiększa działania alkoholu. Jednak zaleca się unikanie spożycia alkoholu podczas leczenia citalopramem.

Ciąża, laktacja i płodność

Jeśli jesteś w ciąży lub karmisz piersią, uważasz, że możesz być w ciąży lub planujesz ciążę, skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą przed zastosowaniem tego leku. Kobiety w ciąży nie powinny zwykle przyjmować citalopramu, ani matki nie powinny karmić piersią swoich dzieci, gdy przyjmują ten lek, chyba że Ty i Twój lekarz przeanalizowaliście ryzyko i korzyści wynikające z leczenia.

Jeśli przyjmujesz citalopram w trakcie ostatnich 3 miesięcy ciąży aż do dnia porodu, powinieneś być świadomy, że u noworodka mogą wystąpić następujące objawy: trudności z oddychaniem, sinica, drgawki, zmiany temperatury ciała, trudności z karmieniem, wymioty, niski poziom cukru we krwi, sztywność lub osłabienie mięśni, nadwrażliwość, drgawki, niepokój, irytacja, letarg, ciągłe płacz, senność oraz trudności ze snem. Jeśli Twoje noworodki mają którykolwiek z tych objawów, proszę, skontaktuj się z lekarzem natychmiast.

Jeśli przyjmujesz citalopram w końcowej fazie ciąży, może wystąpić większe ryzyko obfitego krwawienia z pochwy krótko po porodzie, szczególnie jeśli masz historię zaburzeń krwawienia. Twój lekarz lub położna powinni wiedzieć, że przyjmujesz citalopram, aby mogli Ci doradzić.

Citalopram przenika do mleka matki w niewielkiej ilości. Istnieje ryzyko działań niepożądanych u dziecka. Jeśli przyjmujesz citalopram, poinformuj swojego lekarza przed rozpoczęciem karmienia piersią.

Upewnij się, że Twoja położna i/lub lekarz są poinformowani, że jesteś leczony citalopramem. Podczas ciąży, szczególnie w ostatnich 3 miesiącach, leki takie jak citalopram mogą zwiększyć ryzyko ciężkiej choroby u noworodków, zwanej przetrwałym nadciśnieniem płucnym noworodka (PPHN), w której noworodek oddycha szybko i staje się sinicowy. Objawy te zwykle pojawiają się w ciągu pierwszych 24 godzin po porodzie. Jeśli wystąpią u Twojego dziecka, skontaktuj się ze swoją położną i/lub lekarzem natychmiast.

Badania na zwierzętach wykazały, że citalopram obniża jakość nasienia. Teoretycznie mogłoby to wpłynąć na płodność, ale wpływ na ludzką płodność nie został dotąd zaobserwowany.

Jazda pojazdami i obsługa maszyn

Zwykle citalopram nie powoduje senności; jednak jeśli czujesz się zawroty głowy lub senny, gdy rozpoczynasz przyjmowanie tego leku, nie prowadź pojazdów ani nie używaj narzędzi lub maszyn, dopóki te objawy nie znikną.

Citalopram Viatris zawiera laktozę

Ten lek zawiera laktozę. Jeśli Twój lekarz powiedział Ci, że masz nietolerancję niektórych cukrów, skonsultuj się z nim przed zastosowaniem tego leku.

3. Jak przyjmować Citalopram Viatris

Przestrzegaj dokładnie instrukcji podawania tego leku wskazanych przez lekarza. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ponownie z lekarzem lub farmaceutą.

Dorośli

Depresja

Zwykła dawka wynosi 20 mg na dobę. Jeśli lekarz uzna to za konieczne, może zwiększyć tę dawkę do maksimum 40 mg na dobę.

Zaburzenie lękowe

Początkowa dawka wynosi 10 mg na dobę przez pierwszy tydzień, zanim zostanie zwiększona do 20-30 mg na dobę.

Jeśli lekarz uzna to za konieczne, może zwiększyć tę dawkę do maksimum 40 mg na dobę.

Zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne (ZOK)

Początkowa dawka wynosi 20 mg na dobę. Jeśli lekarz uzna to za konieczne, może zwiększyć tę dawkę do maksimum 40 mg na dobę.

Pacjenci w podeszłym wieku (powyżej 65 lat)

U pacjentów w podeszłym wieku należy rozpocząć leczenie od połowy zalecanej dawki, np. 10-20 mg na dobę.

Ogólnie rzecz biorąc, pacjenci w podeszłym wieku nie powinni przyjmować więcej niż 20 mg na dobę.

Pacjenci z szczególnymi ryzykami

Pacjenci z chorobami wątroby nie powinni przyjmować więcej niż 20 mg na dobę.

Stosowanie u dzieci i młodzieży

Citalopram nie powinien być podawany dzieciom lub młodzieży. Aby uzyskać więcej informacji, proszę zobaczyć sekcję 2 „Informacje niezbędne przed rozpoczęciem stosowania Citalopram Viatris”.

.

Jak i kiedy stosować citalopram

Citalopram przyjmuje się raz na dobę jako jednorazowa dawka dobową.

Tabletki można przyjmować o dowolnej porze dnia, niezależnie od posiłków.

Tabletki należy połykać z szklanką wody. Nie żuj ich.

Ryza służy wyłącznie do podziału tabletki, jeśli trudno ją połknąć całą.

Czas trwania leczenia

Podobnie jak w przypadku innych leków przeciwdepresyjnych, może upłynąć kilka tygodni, zanim wystąpią pierwsze poprawy. Kontynuuj przyjmowanie citalopramu, nawet jeśli upłynie jakiś czas, zanim zauważysz poprawę swojego stanu zdrowia.

Nigdy nie zmieniaj dawki leku bez uprzedniej rozmowy z lekarzem.

Czas trwania leczenia jest indywidualny, zwykle co najmniej 6 miesięcy. Kontynuuj przyjmowanie tabletek przez czas zalecony przez lekarza. Nie przerywaj ich przyjmowania, nawet jeśli czujesz się lepiej, chyba że zaleci to lekarz. Choroba podstawowa może trwać przez długi czas, a jeśli przerwiesz leczenie zbyt wcześnie, Twoje objawy mogą powrócić.

Pacjenci z depresjami nawracającymi korzystają z ciągłego leczenia, czasem przez kilka lat, w celu zapobiegania wystąpieniu nowych epizodów depresyjnych.

Jeśli przyjmujesz zbyt dużo Citalopram Viatris

Jeśli uważasz, że Ty lub inna osoba przyjęła zbyt dużo citalopramu, skontaktuj się natychmiast z lekarzem lub farmaceutą, udaj się do najbliższego szpitala lub zadzwoń na numer alarmowy, podając nazwę leku i ilość przyjętą.

Zrób to, nawet jeśli nie obserwujesz dolegliwości lub objawów zatrucia.

Zabierz ze sobą opakowanie citalopramu, jeśli udasz się do lekarza lub szpitala.

Niektóre objawy przedawkowania mogą obejmować nieregularne bicie serca z ryzykiem dla życia, drgawki, zmiany rytmu serca, senność, śpiączkę, wymioty, drgawki, spadek ciśnienia krwi, wzrost ciśnienia krwi, nudności (czujność mdłości), zespół serotoninowy (patrz sekcja 4. „Możliwe działania niepożądane”), pobudzenie, zawroty głowy, rozszerzenie źrenic, potliwość, sinica skóry, przyspieszenie oddechu (zwiększenie częstotliwości oddychania).

Jeśli zapomnisz przyjąć Citalopram Viatris

Jeśli zapomnisz przyjąć dawkę, przyjmij następną dawkę o zwykłej porze. Nie przyjmuj dawki podwójnej w celu uzupełnienia zapomnianej dawki.

Jeśli przerwiesz leczenie Citalopram Viatris

Nie przerywaj przyjmowania citalopramu, dopóki lekarz nie powie Ci, abyś to zrobił. Po zakończeniu okresu leczenia zwykle zaleca się stopniowe zmniejszanie dawki citalopramu przez kilka tygodni.

Nagłe odstawienie leku może powodować pewne łagodne lub przejściowe zaburzenia, takie jak zawroty głowy, uczucie mrowienia, zaburzenia snu (intensywne sny, koszmary, niezdolność do spania), uczucie lęku, ból głowy, uczucie mdłości (nudności), wymioty, potliwość, uczucie niepokoju lub pobudzenie, drgawki, uczucie zamieszania lub dezorientacji, uczucie emocjonalne lub irytacji, biegunka (luźne stolce), zaburzenia widzenia, przyspieszone bicie serca lub kołatanie serca.

Po zakończeniu okresu leczenia zwykle zaleca się stopniowe zmniejszanie dawki citalopramu przez kilka tygodni zamiast nagłego odstawienia.

Jeśli masz jakiekolwiek inne wątpliwości dotyczące stosowania tego leku, skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak wszystkie leki, ten lek może powodować działania niepożądane, chociaż nie wszystkie osoby je doświadczają.

Działania niepożądane zwykle ustępują po kilku tygodniach leczenia. Proszę zwrócić uwagę, że wiele z tych działań może być objawami Twojej choroby i dlatego poprawią się, gdy zaczniesz się lepiej czuć.

Niektórzy pacjenci zgłosili następujące ciężkie działania niepożądane.

Jeśli doświadczasz któregokolwiek z następujących objawów, przestań przyjmować citalopram i skonsultuj się z lekarzem natychmiast.

• Gorączka, pobudzenie, zamieszanie, drgawki i nagłe skurcze mięśni; mogą być objawami rzadkiego stanu zwanego zespołem serotoninowym, który został zgłoszony w przypadku stosowania połączonego z lekami przeciwdepresyjnymi.
• Jeśli zauważysz obrzęk skóry, języka, warg lub twarzy, lub masz trudności z oddychaniem lub połykaniem (reakcja alergiczna).

• Nieprawidłowe krwawienia, w tym krwawienia z przewodu pokarmowego.

Rzadkieale ciężkie(mogą wystąpić u do 1 na 1000 osób)

Jeśli doświadczasz któregokolwiek z następujących objawów, przestań przyjmować citalopram i skonsultuj się z lekarzem natychmiast.

• Hiponatremia: niski poziom sodu we krwi, który może powodować zmęczenie, zamieszanie i skurcze mięśni.
• Nieregularne bicie serca lub uczucie mdłości, ponieważ mogą być objawami ciężkiego problemu z sercem zwanego torsade de pointes.

Poniższe działania niepożądane są zwykle łagodne i zwykle ustępują po kilku dniach leczenia. Proszę zwrócić uwagę, że wiele z tych działań może być objawami Twojej choroby i dlatego poprawią się, gdy zaczniesz się lepiej czuć.

Jeśli działania niepożądane są uciążliwe lub trwają dłużej niż kilka dni, skonsultuj się z lekarzem.

Suchość w ustach zwiększa ryzyko próchnicy. Dlatego należy częściej myć zęby niż zwykle.

Bardzo częste (mogą wystąpić u więcej niż 1 na 10 osób)

• Skłonność do snu.
• Trudności ze snem.
• Zwiększone pocenie się.
• Suchość w ustach.
• Nudności (uczucie mdłości).
• Ból głowy.

• Częste(mogą wystąpić u do 1 na 10 osób) Spadek apetytu.
• Pobudzenie.
• Spadek popędu płciowego.
• Lęk.
• Nerwowość.
• Stan zamieszania.
• Nieprawidłowe sny.
• Drgawki.
• Mrowienie lub drętwienie rąk lub stóp.
• Zawroty głowy.
• Zaburzenia uwagi.
• Świst w uszach (szum uszny).
• Ziewanie.
• Biegunka.
• Wymioty.
• Zaparcie.
• Wyprysk.
• Ból mięśni i stawów.
• Mężczyźni mogą doświadczyć problemów z ejakulacją i wzwodem.
• Kobiety mogą doświadczyć trudności z osiągnięciem orgazmu.
• Zmęczenie.
• Śwędzenie skóry.
• Spadek masy ciała.

Rzadkie(mogą wystąpić u do 1 na 1000 osób)

• Zaburzenia krwawienia skóry (pojawienie się siniaków z łatwością).
• Zwiększony apetyt.
• Agresja.
• Depersonalizacja.
• Halucynacje.
• Mania.
• Utrata przytomności.
• Rozszerzenie źrenic.
• Przyspieszone bicie serca.
• Wolne bicie serca.
• Pokrzywka.
• Wypadanie włosów.
• Wyprysk skórny.
• Czułość na światło.
• Trudności z oddawaniem moczu.
• Nadmierna miesiączka.
• Obrzęk ramion i nóg.
• Zwiększony apetyt.

Rzadkie(mogą wystąpić u do 1 na 1000 osób)

• Drgawki.
• Ruchy mimowolne.
• Zaburzenia smaku.
• Krwawienie.
• Zapalenie wątroby.
• Gorączka.

Częstość nieznana(nie można oszacować na podstawie dostępnych danych)

• Mysli o samookaleczeniu lub samobójstwie, patrz także sekcja „Ostrzeżenia i środki ostrożności”.
• Spadek płytek krwi, który zwiększa ryzyko krwawienia lub siniaków.
• Nadwrażliwość (wyprysk).
• Ciężka reakcja alergiczna, która powoduje trudności z oddychaniem lub mdłości.
• Zwiększona ilość moczu.
• Hipokaliemia: niski poziom potasu we krwi, który może powodować osłabienie mięśni, skurcze lub nieregularne bicie serca.
• Kryzys lękowy.
• Ścieranie zębów.
• Niepokój.
• Ruchy mięśni nieprawidłowe lub sztywność.
• Akathisia (ruchy mimowolne mięśni).

• Zaburzenia widzenia.
• Niskie ciśnienie krwi.
• Krwawienie z nosa.
• Zaburzenia krwawienia, w tym krwawienie skóry i błon śluzowych (siniaki).
• Obfite krwawienie po porodzie (krwawienie poporodowe), patrz „Ciąża, laktacja i płodność” w sekcji 2, aby uzyskać więcej informacji.
• Nagły obrzęk skóry lub błon śluzowych.
• Bólne wzwody.
• Zwiększony poziom hormonu prolaktyny we krwi.
• Wydzielanie mleka u mężczyzn i kobiet, które nie są w okresie laktacji.
• Nieregularne miesiączkowanie.
• Zaburzenia czynności wątroby.
• Niskie ciśnienie krwi podczas wstawania (orthostaticzna hipotensja).
• Stwierdzono zwiększone ryzyko złamań kości u pacjentów leczonych tym rodzajem leków.
• Nieregularne bicie serca.

Zgłaszanie działań niepożądanych:

Jeśli doświadczasz jakiegokolwiek działania niepożądanego, skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą, nawet jeśli jest to możliwe działanie niepożądane, które nie jest wymienione w tej ulotce. Możesz также zgłosić je bezpośrednio przez System Farmakowigilancji: https://www.notificaram.es. Przez zgłaszanie działań niepożądanych możesz przyczynić się do zapewnienia większej ilości informacji o bezpieczeństwie tego leku.

5. Przechowywanie Citalopram Viatris

Przechowuj ten lek poza zasięgiem dzieci.

Nie są wymagane specjalne warunki przechowywania.

Nie używaj tego leku po upływie terminu ważności, który jest podany na opakowaniu po CAD lub EXP. Termin ważności to ostatni dzień podanego miesiąca.

Leków nie wolno wylewać do kanalizacji ani wyrzucać do śmieci. Odłóż opakowania i leki, których nie potrzebujesz, do punktu zbiórki w aptece. W przypadku wątpliwości skonsultuj się z farmaceutą, jak się pozbyć opakowań i leków, których nie potrzebujesz. Dzięki temu pomogasz chronić środowisko.

6. Zawartość opakowania i dodatkowe informacje

Skład Citalopram Viatris

• Substancją czynną jest citalopram (hydrobromek). Każda tabletka 20 mg citalopramu.
• Pozostałe składniki (substancje pomocnicze) to laktoza monohydrat, celuloza mikrokrystaliczna, skrobia kukurydziana, povidon K30, kroskarmeloza, stearynian magnezu, hypromeloza, laktoza monohydrat, makrogol 4000, dwutlenek tytanu, woda oczyszczona.

Wygląd produktu i zawartość opakowania

Citalopram Viatris 20 mg jest dostępny w postaci tabletek powlekanych białych, owalnych, wypukłych, z rowkiem i oznaczeniami „CM/20” po jednej stronie i „G” po drugiej.

Dostępny jest w opakowaniach po 14, 28 lub 56 tabletek w blistrach.

Możliwe, że tylko niektóre rozmiary opakowań są dostępne.

Posiadacz pozwolenia na dopuszczenie do obrotu i odpowiedzialny za wytwarzanie

Posiadacz pozwolenia na dopuszczenie do obrotu:

Viatris Pharmaceuticals, S.L.U.

ul. General Aranaz, 86

28027 - Madryt

Hiszpania

Odpowiedzialny za wytwarzanie:

Mylan Hungary Kft

H-2900 Komárom

ul. Mylan

Węgry

Data ostatniej aktualizacji tej ulotki:styczeń 2024

Szczegółowe informacje o tym leku są dostępne na stronie internetowej Agencji Leków i Produktów Medycznych (AEMPS) https://www.aemps.gob.es/