CITALOPRAM TEVA-RATIOPHARM 20 mg TABLETKI POWLEKANE

Wprowadzenie

Charakterystyka produktu: informacje dla użytkownika

Citalopram Teva-ratiopharm 20 mg tabletki powlekane

Przed rozpoczęciem stosowania tego leku przeczytaj uważnie całą ulotkę, ponieważ zawiera ona ważne informacje dla Ciebie.

• Zachowaj tę ulotkę, ponieważ może być konieczne ponowne przeczytanie jej.
• Jeśli masz jakieś wątpliwości, skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.
• Ten lek został przepisany wyłącznie dla Ciebie i nie powinieneś go podawać innym osobom, nawet jeśli mają takie same objawy, ponieważ może im zaszkodzić.
• Jeśli wystąpią u Ciebie działania niepożądane, skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą, nawet jeśli są to działania niepożądane, które nie są wymienione w tej ulotce. Zobacz punkt 4.

Zawartość ulotki

1. Co to jest Citalopram Teva-ratiopharm i w jakim celu się go stosuje
2. Informacje, które należy wiedzieć przed rozpoczęciem stosowania Citalopramu Teva-ratiopharm
3. Jak stosować Citalopram Teva-ratiopharm
4. Mogące wystąpić działania niepożądane
5. Przechowywanie Citalopramu Teva-ratiopharm
6. Zawartość opakowania i dodatkowe informacje

1. Co to jest Citalopram Teva-ratiopharm i w jakim celu się go stosuje

Citalopram jest selektywnym inhibitorem wychwytu zwrotnego serotoniny (ISRS) i należy do grupy leków znanych jako leki przeciwdepresyjne. Leki te pomagają skorygować pewne zaburzenia chemiczne w mózgu, które powodują objawy Twojej choroby.

Citalopram jest wskazany w leczeniu:

• Depresji i zapobiegania nawrotom i powrotom.
• Zaburzeń lękowych z lub bez agorafobii.
• Zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych (ZOK).

Twój lekarz może również przepisać Ci citalopram w innym celu. Zapytaj swojego lekarza, jeśli masz jakieś wątpliwości, dlaczego przepisał Ci citalopram.

2. Informacje, które należy wiedzieć przed rozpoczęciem stosowania Citalopramu Teva-ratiopharm

Nie stosuj Citalopramu Teva-ratiopharm

• Jeśli jesteś uczulony na citalopram lub na którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6),
• Jeśli stosujesz inne leki, które należą do grupy leków zwanych inhibitorami monoaminooksydazy (IMAO), w tym leki takie jak fenelzyna, iproniazid, izokarboksazid, nialamid, tranilcipromina, selegilina (stosowana w leczeniu choroby Parkinsona), moklobemid (stosowany w leczeniu depresji) i linezolid (antybiotyk),
• Jeśli od urodzenia masz jakieś zaburzenia rytmu serca lub doświadczyłeś już jakiegokolwiek epizodu tego rodzaju (co można zaobserwować za pomocą elektrokardiogramu, badania, które ocenia, jak działa Twoje serce),
• Jeśli stosujesz leki z powodu choroby, która zaburza rytm serca,
• Jeśli stosujesz leki, które mogą wpływać na rytm serca.
• Zobacz także punkt „Inne leki i Citalopram Teva-ratiopharm”, który znajduje się poniżej.

Nawet jeśli skończyłeś leczenie IMAO, musisz poczekać 2 tygodnie przed rozpoczęciem leczenia citalopramem.

Musi minąć jeden dzień od momentu, gdy wziąłeś moklobemid.

Po zakończeniu leczenia citalopramem musisz poczekać tydzień przed zastosowaniem jakiegokolwiek IMAO.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą przed rozpoczęciem stosowania citalopramu.

Proszę, poinformuj swojego lekarza, jeśli masz jakąkolwiek inną chorobę lub dolegliwość, ponieważ Twój lekarz może musieć to wziąć pod uwagę. W szczególności, poinformuj swojego lekarza:

• Jeśli masz epizody maniakalne lub zaburzenia lękowe.
• Jeśli masz niewydolność wątroby lub nerek. Twój lekarz może musieć dostosować dawkę.
• Jeśli masz cukrzycę. Leczenie citalopramem może zaburzyć kontrolę poziomu cukru we krwi. Może być konieczne dostosowanie dawki insuliny i/lub doustnych leków obniżających poziom cukru we krwi.
• Jeśli masz padaczkę. Leczenie citalopramem powinno być przerwane, jeśli wystąpią drgawki lub jeśli częstość drgawek wzrośnie (zobacz także punkt 4 „Mogące wystąpić działania niepożądane”).
• Jeśli masz historię krwawień lub krwotoków, lub jeśli jesteś w ciąży (zobacz „Ciąża, laktacja i płodność”).
• Jeśli masz obniżony poziom sodu we krwi.
• Jeśli jesteś leczony elektrowstrząsami.
• Jeśli masz chorobę serca lub miałeś niedawno zawał serca.
• Jeśli masz wolne tętno (co nazywa się bradykardią) i/lub podejrzewasz, że Twoje ciało traci sód, na przykład z powodu ciężkich biegunek i wymiotów przez kilka dni lub z powodu stosowania leków moczopędnych.
• Jeśli zauważyłeś, że Twoje serce bije szybko lub nierówno, lub miałeś omdlenia lub zawroty głowy, gdy wstałeś z pozycji siedzącej lub leżącej. Mogłoby to wskazywać na zaburzenia rytmu serca.
• Jeśli masz lub miałeś problemy z oczami, takie jak niektóre rodzaje jaskry.

Skonsultuj się z lekarzem, nawet jeśli którykolwiek z powyższych przypadków miał miejsce w przeszłości.

U niektórych pacjentów z chorobą maniakalno-depresyjną może wystąpić faza maniakalna. Objawia się ona zmianą myśli, niezwykłą radością i nadmierną aktywnością fizyczną. Jeśli doświadczasz tego, skontaktuj się ze swoim lekarzem.

Objawy takie jak niepokój lub trudności z siedzeniem lub staniem (akatyzja) mogą również wystąpić w pierwszych tygodniach leczenia. Poinformuj swojego lekarza natychmiast, jeśli doświadczasz tych objawów.

Niektóre leki z grupy, do której należy citalopram (zwanej ISRS/IRSN), mogą powodować objawy zaburzeń seksualnych (zobacz punkt 4). W niektórych przypadkach te objawy mogą utrzymywać się po odstawieniu leku.

Informacje specjalne dotyczące Twojej choroby

Podobnie jak w przypadku innych leków stosowanych w leczeniu depresji lub chorób pokrewnych, poprawa nie następuje natychmiast. Po rozpoczęciu leczenia citalopramem mogą upłynąć tygodnie, zanim zauważysz jakąkolwiek poprawę.

W leczeniu zaburzeń lękowych zwykle mija 2-4 tygodnie, zanim zauważysz jakąkolwiek poprawę.

Na początku leczenia niektórzy pacjenci mogą doświadczyć zwiększonego lęku, który zniknie wraz z kontynuacją leczenia. Dlatego też bardzo ważne jest, abyś postępował dokładnie zgodnie z instrukcjami swojego lekarza i nie przerywał leczenia ani nie zmieniał dawki bez konsultacji z lekarzem.

Mysli samobójcze i pogorszenie depresji lub zaburzeń lękowych

Jeśli jesteś depresyjny i/lub masz zaburzenia lękowe, możesz czasem mieć myśli, w których robisz sobie krzywdę lub odbierasz sobie życie. Mogą one nasilać się, gdy rozpoczynasz stosowanie leków przeciwdepresyjnych po raz pierwszy, ponieważ wszystkie te leki wymagają czasu, aby zacząć działać, zwykle około 2 tygodni, choć w niektórych przypadkach może to potrwać dłużej.

Będziesz bardziej narażony na te myśli:

• Jeśli wcześniej miałeś myśli, w których robisz sobie krzywdę lub odbierasz sobie życie.
• Jeśli jesteś młodym dorosłym. Informacje z badań klinicznych wykazały zwiększone ryzyko zachowań samobójczych u młodych dorosłych (poniżej 25 lat) z chorobami psychiatrycznymi, którzy byli leczeni lekiem przeciwdepresyjnym.

Jeśli w dowolnym momencie masz myśli, w których robisz sobie krzywdę lub odbierasz sobie życie, skontaktuj się ze swoim lekarzem lub udaj się bezpośrednio do szpitala.

Może być pomocne, jeśli powiesz bliskiej osobie, że jesteś depresyjny lub masz zaburzenia lękowe, i poproś ją o przeczytanie tej ulotki. Możesz zapytać, czy uważa, że Twoja depresja lub zaburzenia lękowe nasiliły się, lub czy jest zaniepokojony zmianami w Twoim zachowaniu.

Dzieci i młodzież

Citalopram nie powinien być zwykle stosowany w leczeniu dzieci i młodzieży poniżej 18 lat.

Jednocześnie powinieneś wiedzieć, że u pacjentów poniżej 18 lat istnieje większe ryzyko działań niepożądanych, takich jak próby samobójcze, myśli samobójcze i agresja (głównie agresja, zachowania konfrontacyjne i irytacja), gdy przyjmują tego rodzaju leki. Mimo to lekarz może przepisać citalopram pacjentom poniżej 18 lat, gdy uzna to za najlepsze rozwiązanie. Jeśli Twój lekarz przepisał Ci citalopram, a chcesz omówić tę decyzję, proszę, skontaktuj się ze swoim lekarzem. Powinieneś poinformować swojego lekarza, jeśli którykolwiek z objawów opisanych powyżej nasili się lub wystąpią powikłania, gdy pacjenci poniżej 18 lat przyjmują citalopram. Ponadto długoterminowe skutki citalopramu w zakresie bezpieczeństwa, wzrostu, dojrzewania oraz rozwoju poznawczego i behawioralnego w tej grupie wiekowej nie zostały jeszcze w pełni udowodnione.

Inne leki i Citalopram Teva-ratiopharm

Poinformuj swojego lekarza lub farmaceutę, jeśli stosujesz, stosowałeś niedawno lub możesz potrzebować stosowania innego leku.

Niektóre leki mogą wpływać na działanie innych leków i powodować czasem ciężkie działania niepożądane.

Poinformuj swojego lekarza, jeśli stosujesz którykolwiek z następujących leków:

• Niektóre leki zwane inhibitorami monoaminooksydazy (IMAO), w tym leki takie jak fenelzyna, iproniazid, izokarboksazid, nialamid i tranilcipromina. Jeśli stosowałeś którykolwiek z tych leków, musisz poczekać 14 dni przed rozpoczęciem stosowania citalopramu. Po zakończeniu leczenia citalopramem musisz poczekać 7 dni przed zastosowaniem którychkolwiek z tych leków.
• Inhibitory monoaminooksydazy A, takie jak moklobemid (stosowany w leczeniu depresji).
• Antybiotyk linezolid.
• Lit, tryptofan.
• Imipramina, desipramina (obie stosowane w leczeniu depresji).
• Inhibitory monoaminooksydazy B, takie jak selegilina (stosowana w leczeniu choroby Parkinsona); zwiększają one ryzyko działań niepożądanych. Dawkę selegiliny nie należy przekraczać 10 mg na dobę.
• Metoprolol (stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego i/lub choroby serca); stężenie metoprololu we krwi wzrasta, ale nie zaobserwowano zwiększonego efektu lub działań niepożądanych metoprololu.
• Sumatryptan i podobne leki (stosowane w leczeniu migreny) oraz tramadol i podobne leki (opioidy stosowane w leczeniu bólu) zwiększają ryzyko działań niepożądanych. Jeśli doświadczasz jakichkolwiek niezwykłych objawów przy stosowaniu tej kombinacji, skontaktuj się ze swoim lekarzem.
• Cymetydyna, lansoprazol, omeprazol (stosowane w leczeniu wrzodów żołądka), fluconazol (stosowany w leczeniu zakażeń grzybiczych), fluwoksamina (lek przeciwdepresyjny) oraz tiklopidyna (stosowana w celu zmniejszenia ryzyka udaru mózgu). Stężenie citalopramu we krwi może być zwiększone, ale nie zaobserwowano zwiększenia działań niepożądanych citalopramu.
• Leki, które wpływają na funkcję płytek krwi (np. niektóre leki przeciwpłytkowe, kwas acetylosalicylowy (stosowany w leczeniu bólu), leki przeciwzapalne niesterydowe (stosowane w leczeniu zapaleń stawów)); nieznacznie zwiększają one ryzyko krwawień.
• Zioło św. Jana (Hypericum perforatum) (roślinny lek stosowany w leczeniu depresji); jednoczesne stosowanie z citalopramem może zwiększyć ryzyko działań niepożądanych.
• Meflochina (stosowana w leczeniu malarii), bupropion (stosowany w leczeniu depresji) oraz tramadol (stosowany w leczeniu bólu); mogą one zwiększyć ryzyko drgawek.
• Neuroleptyki (leki stosowane w leczeniu schizofrenii, psychoz), z powodu możliwego zwiększenia ryzyka drgawek, oraz leki przeciwdepresyjne.
• Środki przeciwarytmiczne klasy IA i III, leki przeciwpsychotyczne (np. pochodne fenotiazyny, pimozid, haloperidol), leki przeciwdepresyjne trójcykliczne, niektóre środki przeciwbakteryjne (sparfloksacyna, moxifloksacyna, erytromycyna dożylna, pentamidyna, leki przeciw malarii, szczególnie halofantryna), niektóre leki przeciwhistaminowe (astemizol, mizolastyna).
• Leki, które zmniejszają stężenie potasu lub magnezu we krwi, ponieważ zwiększają one ryzyko zaburzeń rytmu serca, które mogą stanowić zagrożenie dla życia.
• Leki serotoninergiczne, takie jak buprenorfina, ponieważ mogą one zwiększyć ryzyko zespołu serotoninowego.

Nie stosuj citalopramu

Jeśli stosujesz leki z powodu choroby, która zaburza rytm serca, lub jeśli stosujesz leki, które mogą same z siebie wpływać na rytm serca.

Jeśli masz wątpliwości w tej sprawie, skonsultuj się ze swoim lekarzem.

Stosowanie Citalopramu Teva-ratiopharm z jedzeniem, napojami i alkoholem

Citalopram Teva-ratiopharm może być stosowany z jedzeniem lub bez jedzenia (zobacz punkt 3 „Jak stosować Citalopram Teva-ratiopharm”).

Stwierdzono, że citalopram nie zwiększa efektów alkoholu. Niemniej jednak zaleca się unikanie spożywania alkoholu podczas leczenia citalopramem.

Ciąża, laktacja i płodność

Jeśli jesteś w ciąży lub w okresie laktacji, uważasz, że możesz być w ciąży lub planujesz ciążę, skonsultuj się ze swoim lekarzem lub farmaceutą przed zastosowaniem tego leku.

Kobiety w ciąży nie powinny zwykle stosować citalopramu, a matki nie powinny karmić piersią swoich dzieci, gdy stosują ten lek, chyba że Ty i Twój lekarz przeanalizowaliście ryzyko i korzyści związane z tym.

Jeśli stosujesz citalopram w ostatnich 3 miesiącach ciąży aż do dnia porodu, powinieneś być świadomy, że u noworodka mogą wystąpić następujące objawy: trudności z oddychaniem, sinica, drgawki, zmiany temperatury ciała, trudności z karmieniem, wymioty, niski poziom cukru we krwi, sztywność lub osłabienie mięśni, nadmierne odruchy, drgawki, niepokój, irytacja, letarg, ciągłe płacz, senność oraz trudności ze snem. Jeśli Twoje noworodzone dziecko ma którykolwiek z tych objawów, proszę, skontaktuj się ze swoim lekarzem natychmiast.

Jeśli stosujesz citalopram w końcowej fazie ciąży, może wystąpić zwiększone ryzyko obfitego krwawienia z pochwy krótko po porodzie, szczególnie jeśli masz historię krwawień. Twój lekarz lub położna powinni wiedzieć, że stosujesz ten lek, aby mogli Ci doradzić.

Citalopram przenika do mleka matki w niewielkiej ilości. Istnieje ryzyko działań niepożądanych u dziecka. Jeśli stosujesz citalopram, poinformuj swojego lekarza przed rozpoczęciem karmienia piersią.

Upewnij się, że Twoja położna i/lub lekarz są poinformowani, że jesteś leczony citalopramem. Podczas ciąży, szczególnie w ostatnich 3 miesiącach, leki takie jak citalopram mogą zwiększyć ryzyko ciężkiej choroby u noworodków, znaną jako trwała nadciśnienie płucne noworodka (HPPN), w której noworodek oddycha szybko i staje się siniec. Objawy te zwykle pojawiają się w ciągu pierwszych 24 godzin po porodzie. Jeśli wystąpią u Twojego dziecka, skontaktuj się ze swoją położną i/lub lekarzem natychmiast.

Citalopram wykazał obniżenie jakości nasienia w badaniach na zwierzętach. Teoretycznie, ten efekt mógłby wpływać na płodność, ale do tej pory nie zaobserwowano jego wpływu na ludzką płodność.

Jazda pojazdami i obsługa maszyn

Zwykle citalopram nie powoduje senności; niemniej jednak, jeśli czujesz się zawroty głowy lub senny, gdy rozpoczynasz stosowanie tego leku, nie prowadź pojazdów ani nie używaj narzędzi lub maszyn, aż do momentu, gdy te objawy znikną.

3. Jak przyjmować Citalopram Teva-ratiopharm

Przyjmuj lek ściśle według wskazań lekarza. W przypadku wątpliwości skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.

Dorośli

Depresja

Typowa dawka wynosi 20 mg na dobę. Jeśli lekarz uzna to za konieczne, może zwiększyć dawkę do maksymalnie 40 mg na dobę.

Zaburzenie paniczne

Zalecana dawka początkowa wynosi 10 mg na dobę przez pierwszy tydzień, po czym można ją zwiększyć do 20-30 mg na dobę. Jeśli lekarz uzna to za konieczne, może zwiększyć dawkę do maksymalnie 40 mg na dobę.

Zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne (ZOK)

Dawka początkowa wynosi 20 mg na dobę. Jeśli lekarz uzna to za konieczne, może zwiększyć dawkę do maksymalnie 40 mg na dobę.

Pacjenci w podeszłym wieku

U pacjentów w podeszłym wieku należy rozpocząć leczenie od połowy zalecanej dawki, np. 10-20 mg na dobę.

W ogóle pacjenci w podeszłym wieku nie powinni przyjmować więcej niż 20 mg na dobę.

Pacjenci z szczególnymi ryzykami

Pacjenci z chorobami wątroby nie powinni przyjmować więcej niż 20 mg na dobę.

Stosowanie u dzieci i młodzieży

Citalopram nie powinien być stosowany u dzieci i młodzieży. Aby uzyskać więcej informacji, przeczytaj sekcję 2 „Informacje przed rozpoczęciem stosowania Citalopram Teva-ratiopharm”.

Jak i kiedy stosować Citalopram Teva-ratiopharm

Citalopram przyjmuje się raz na dobę jako jedną dawkę dobową.

Tabletki można przyjmować o dowolnej porze dnia, niezależnie od posiłków.

Tabletki należy połykać z szklanką wody. Nie żuj ich (mają gorzki smak).

Istnieją inne postacie handlowe z tym samym składnikiem aktywnym, które umożliwiają podawanie 10, 20 lub 40 mg citalopramu.

Czas trwania leczenia

Podobnie jak w przypadku innych leków przeciwdepresyjnych, może upłynąć kilka tygodni, zanim zauważysz poprawę. Kontynuuj przyjmowanie citalopramu, nawet jeśli upłynie jakiś czas, zanim zauważysz poprawę swojego stanu zdrowia.

Nigdy nie zmieniaj dawki leku bez uprzedniej konsultacji z lekarzem.

Czas trwania leczenia jest indywidualny, zwykle co najmniej 6 miesięcy. Kontynuuj przyjmowanie tabletek przez czas zalecony przez lekarza. Nie przerywaj ich stosowania, nawet jeśli czujesz się lepiej, chyba że zaleci to lekarz. Choroba podstawowa może trwać przez długi czas, a jeśli przerwiesz leczenie zbyt wcześnie, Twoje objawy mogą powrócić.

Pacjenci z depresjami nawracającymi korzystają z kontynuacji leczenia, czasem przez kilka lat, w celu zapobiegania wystąpieniu nowych epizodów depresyjnych.

Jeśli przyjmiesz zbyt dużo Citalopram Teva-ratiopharm

Jeśli uważasz, że Ty lub inna osoba przyjęła zbyt dużo citalopramu, skonsultuj się niezwłocznie z lekarzem lub farmaceutą, udaj się do najbliższego szpitala lub skontaktuj się z Punktem Informacji Toksykologicznej, tel. 915620420, podając nazwę leku i ilość przyjętą.

Zrób to, nawet jeśli nie obserwujesz dolegliwości lub objawów zatrucia.

Zabierz ze sobą opakowanie citalopramu, jeśli udasz się do lekarza lub szpitala.

Niektóre objawy przedawkowania mogą obejmować nieregularne bicie serca z ryzykiem dla życia, drgawki, zmiany rytmu serca, senność, śpiączkę, wymioty, drżenie, spadek ciśnienia krwi, wzrost ciśnienia krwi, nudności (czujność mdłości), zespół serotoninowy (patrz sekcja 4 „Możliwe działania niepożądane”), pobudzenie, zawroty głowy, rozszerzenie źrenic, potliwość, sinica, przyspieszenie oddechu (zwiększenie częstotliwości oddechu).

Jeśli zapomnisz przyjąć Citalopram Teva-ratiopharm

Jeśli zapomnisz przyjąć dawkę, przyjmij następną dawkę o zwykłej porze.

Nie przyjmuj dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętych dawek.

Jeśli przerwiesz leczenie Citalopram Teva-ratiopharm

Nie przerywaj przyjmowania citalopramu, dopóki lekarz nie zaleci przerwania leczenia. Po zakończeniu okresu leczenia zwykle zaleca się stopniowe zmniejszanie dawki citalopramu przez kilka tygodni.

Nagłe odstawienie leku może powodować pewne łagodne lub przejściowe zaburzenia, takie jak zawroty głowy, uczucie mrowienia, zaburzenia snu (intensywne sny, koszmary, bezsenność), uczucie lęku, ból głowy, uczucie mdłości (nudności), wymioty, potliwość, uczucie niepokoju lub pobudzenie, drżenie, uczucie dezorientacji lub zdezorientowania, uczucie emocjonalne lub irytacyjne, biegunka (luźne stolce), zaburzenia wzroku, przyspieszone bicie serca lub kołatanie serca.

Po zakończeniu okresu leczenia zwykle zaleca się stopniowe zmniejszanie dawki citalopramu przez kilka tygodni zamiast nagłego przerwania leczenia.

Jeśli masz jakieś inne wątpliwości dotyczące stosowania tego leku, skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.

4. Możliwe działania niepożądane

Podobnie jak wszystkie leki, ten lek może powodować działania niepożądane, chociaż nie wszystkie osoby je doświadczają.

Działania niepożądane zwykle ustępują po kilku tygodniach leczenia. Proszę zwrócić uwagę, że wiele z tych działań może być objawami Twojej choroby i dlatego poprawią się, gdy zaczniesz się czuć lepiej.

Niektórzy pacjenci zgłaszali następujące poważne działania niepożądane.

Jeśli doświadczasz któregokolwiek z następujących objawów, przestań przyjmować citalopram i niezwłocznie skonsultuj się z lekarzem:

• Gorączka, pobudzenie, dezorientacja, drżenie i nagłe skurcze mięśni; mogą to być objawy rzadkiego stanu zwanego zespołem serotoninowym, który został zgłoszony przy stosowaniu leków przeciwdepresyjnych.
• Jeśli zauważysz obrzęk skóry, języka, warg lub twarzy, lub masz trudności z oddychaniem lub połykaniem (reakcja alergiczna).
• Nieprawidłowe krwawienia, w tym krwawienia z przewodu pokarmowego.

Rzadkie, ale poważne działania niepożądane (mogą wystąpić u do 1 na 1000 osób):

Jeśli doświadczasz któregokolwiek z następujących objawów, przestań przyjmować citalopram i niezwłocznie skonsultuj się z lekarzem.

• Hiponatremia: niski poziom sodu we krwi, który może powodować zmęczenie, dezorientację i skurcze mięśni.
• Nieregularne bicie serca lub uczucie mdłości, ponieważ mogą to być objawy poważnego problemu z sercem zwanego torsade de pointes.

Poniższe działania niepożądane są zwykle łagodne i zwykle ustępują po kilku dniach leczenia. Proszę zwrócić uwagę, że wiele z tych działań może być objawami Twojej choroby i dlatego poprawią się, gdy zaczniesz się czuć lepiej.

Jeśli działania niepożądane są uciążliwe lub trwają dłużej niż kilka dni, skonsultuj się z lekarzem.

Suchość w ustach zwiększa ryzyko próchnicy. Dlatego powinieneś częściej myć zęby niż zwykle.

Bardzo częste działania niepożądane (mogą wystąpić u więcej niż 1 na 10 osób):

• Skłonność do snu.
• Trudności ze snem.
• Zwiększona potliwość.
• Suchość w ustach.
• Nudności (uczucie mdłości).
• Ból głowy.

Częste działania niepożądane (mogą wystąpić u do 1 na 10 osób):

• Spadek apetytu.
• Pobudzenie.
• Spadek popędu płciowego.
• Lęk.
• Podniecenie.
• Stan dezorientacji.
• Nieprawidłowe sny.
• Drżenie.
• Mrowienie lub zdrętwienie rąk lub stóp.
• Zawroty głowy.
• Zaburzenia uwagi.
• Šum w uszach (szum uszny).
• Ziewanie.
• Biegunka.
• Wymioty.
• Zaparcie.
• Wysypka.
• Ból mięśni i stawów.
• Mężczyźni mogą doświadczyć problemów z ejakulacją i wzwodem.
• Kobiety mogą doświadczyć trudności z osiągnięciem orgazmu.
• Zmęczenie.
• Gorączka.
• Swędzenie skóry.
• Spadek masy ciała.

Rzadkie działania niepożądane (mogą wystąpić u do 1 na 100 osób):

• Zaburzenia krwawienia skóry (pojawienie się siniaków).
• Zwiększony apetyt.
• Agresja.
• Depersonalizacja.
• Halucynacje.
• Mania.
• Utrata przytomności.
• Poszerzenie źrenic.
• Przyspieszone bicie serca.
• Wolne bicie serca.
• Pokrzywka.
• Wypadanie włosów.
• Wysypka skórna.
• Wrażliwość na światło.
• Trudności z oddawaniem moczu.
• Nadmierna miesiączka.
• Opuchlizna ramion i nóg.
• Zwiększona masa ciała.

Bardzo rzadkie działania niepożądane (mogą wystąpić u mniej niż 1 na 1000 osób):

• Drgawki.
• Ruchy mimowolne.
• Zaburzenia smaku.
• Krwawienie.
• Zapalenie wątroby.
• Gorączka.

Częstość nieznana (nie może być oszacowana na podstawie dostępnych danych):

• Mysli o samookaleczeniu lub samobójstwie, patrz także sekcja „Ostrzeżenia i środki ostrożności”.
• Spadek płytek krwi, który zwiększa ryzyko krwawienia lub siniaków.
• Nadwrażliwość (pokrzywka).
• Poważna reakcja alergiczna, która powoduje trudności z oddychaniem lub zawroty głowy.
• Zwiększona ilość wydalanego moczu.
• Hipokaliemia: niski poziom potasu we krwi, który może powodować osłabienie mięśni, skurcze lub nieregularne bicie serca.
• Atak paniki.
• Zgrzytanie zębami.
• Podniecenie.
• Ruchy mimowolne lub sztywność mięśni.
• Akathisia (ruchy mimowolne mięśni).
• Zaburzenia wzroku.
• Niskie ciśnienie krwi.
• Krwawienie z nosa.
• Zaburzenia krwawienia, w tym krwawienie skóry i błon śluzowych (siniaki).
• Obfite krwawienie z pochwy krótko po porodzie (krwawienie poporodowe), patrz „Ciąża, laktacja i płodność” w sekcji 2.

• Nagły obrzęk skóry lub błon śluzowych.
• Bólne wzwody.
• Zwiększony poziom hormonu prolaktyny we krwi.
• Wydzielanie mleka u mężczyzn i kobiet, które nie są w okresie laktacji.
• Nieregularne miesiączkowanie.
• Zaburzenia czynności wątroby.
• Niskie ciśnienie krwi podczas wstawania (ortostatyczne).
• Stwierdzono zwiększone ryzyko złamań kości u pacjentów leczonych tym rodzajem leków.
• Nieregularne bicie serca.

Zgłaszanie działań niepożądanych

Jeśli doświadczasz jakiegokolwiek działania niepożądanego, skonsultuj się z lekarzem, farmaceutą lub pielęgniarką, nawet jeśli jest to możliwe działanie niepożądane, które nie jest wymienione w tej ulotce. Możesz również zgłosić je bezpośrednio do Systemu Farmakowigilancji: www.notificaram.es. Przez zgłaszanie działań niepożądanych możesz przyczynić się do zapewnienia większej ilości informacji o bezpieczeństwie tego leku.

5. Przechowywanie Citalopram Teva-ratiopharm

Przechowuj ten lek poza zasięgiem dzieci.

Nie stosuj tego leku po upływie terminu ważności, który jest podany na opakowaniu po skrócie CAD. Termin ważności jest ostatnim dniem miesiąca wskazanego.

Ten lek nie wymaga specjalnych warunków przechowywania.

Leków nie wolno wylewać do kanalizacji ani wyrzucać do śmieci. Opakowania i leki, których nie potrzebujesz, oddaj do punktu zbiórki w aptece. W razie wątpliwości skonsultuj się z farmaceutą, jak usunąć opakowania i leki, których nie potrzebujesz. Dzięki temu pomożesz chronić środowisko.

.

6. Zawartość opakowania i dodatkowe informacje

Skład Citalopram Teva-ratiopharm 20 mg tabletki powlekane

Substancją czynną jest citalopram.

Każda tabletka powlekana zawiera 24,99 mg citalopramu hydrobromu, co odpowiada 20 mg citalopramu.

Pozostałe składniki to: manitol (E-421), celulosa mikrokrystaliczna, stearynian magnezu, krzemionka koloidalna bezwodna, hypromeloza, makrogol 6000 i dwutlenek tytanu (E-171).

Wygląd produktu i zawartość opakowania

Citalopram Teva-ratiopharm 20 mg to tabletki powlekane. Tabletki powlekane są okrągłe, białe i rowkowane.

Opakowania zawierają 14, 28, 56 i 500 (opakowanie kliniczne) tabletek powlekanych.

Możliwe, że tylko niektóre rozmiary opakowań są dostępne.

Posiadacz pozwolenia na dopuszczenie do obrotu i odpowiedzialny za wytwarzanie

Posiadacz pozwolenia

Teva Pharma, S.L.U.

ul. Anabel Segura 11, Edificio Albatros B, 1 piętro,

Alcobendas, 28108 Madryt (Hiszpania)

Odpowiedzialny za wytwarzanie

Merckle GmbH

ul. Ludwig Merckle Strasse 3

89143 – Blaubeuren (Niemcy)

Data ostatniej aktualizacji tej ulotki: kwiecień 2025

Szczegółowe informacje o tym leku są dostępne na stronie internetowej Agencji Leków i Produktów Medycznych (AEMPS)

http://www.aemps.gob.es/

Możesz uzyskać dostęp do szczegółowych i aktualnych informacji o tym leku, skanując kod QR umieszczony na opakowaniu za pomocą telefonu komórkowego (smartfonu). Możesz również uzyskać dostęp do tych informacji pod adresem internetowym: https://cima.aemps.es/cima/dochtml/p/64738/P_64738.html

QR+URL