CEFTRIAKSON SALA 2 g PROSZEK DO PRZYGOTOWANIA ROZTWORU DO WSTRZYKIWAŃ I WLEWÓW

Wprowadzenie

Charakterystyka produktu leczniczego: informacje dla użytkownika

Ceftriaxona Sala 2 g proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań i do infuzji EFG

Przed rozpoczęciem stosowania tego leku przeczytaj uważnie całą ulotkę, ponieważ zawiera ona ważne informacje dla Ciebie.

• Zachowaj tę ulotkę, ponieważ może być konieczne ponowne jej przeczytanie.
• Jeśli masz jakieś wątpliwości, skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.
• Ten lek został przepisany specjalnie dla Ciebie i nie powinieneś go podawać innym osobom, nawet jeśli mają takie same objawy, ponieważ może im to zaszkodzić.
• Jeśli wystąpią działania niepożądane, skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą, nawet jeśli są to działania niepożądane, których nie wymieniono w tej ulotce. Patrz rozdział 4.

Zawartość ulotki:

1. Czym jest Ceftriaxona Sala i w jakim celu się go stosuje.
2. Informacje niezbędne przed rozpoczęciem stosowania Ceftriaxony Sala
3. Jak stosować Ceftriaxonę Sala
4. Możliwe działania niepożądane.
5. Przechowywanie Ceftriaxony Sala.
6. Zawartość opakowania i dodatkowe informacje

1. Czym jest Ceftriaxona Sala i w jakim celu się go stosuje

Ceftriaxona jest antybiotykiem stosowanym u dorosłych i dzieci (w tym noworodków). Wywiera swoje działanie przez eliminowanie bakterii powodujących infekcje. Należy do grupy leków zwanych cefalosporynami.

Ceftriaxona jest stosowana w leczeniu zakażeń:

• mózgu (zapalenie mózgu)
• płuc
• ucha środkowego
• jamy brzusznej i ściany brzusznej (zapalenie otrzewnej)
• dróg moczowych i nerek
• kości i stawów
• skóry i tkanek miękkich
• krwi
• serca

Ceftriaxona może być stosowana:

• w leczeniu określonych zakażeń przenoszonych drogą płciową (rzeżączka i kiła).
• w leczeniu pacjentów z niskim poziomem białych krwinek (neutropenia) z gorączką

spowodowaną zakażeniem bakteryjnym.

• w leczeniu zakażeń płuc u dorosłych z przewlekłym zapaleniem oskrzeli.
• w leczeniu choroby z Lyme (przenoszonej przez kleszcze) u dorosłych i dzieci, w tym noworodków od 15 dnia życia.
• w celu zapobiegania zakażeniom podczas operacji.

Jeśli stan się pogorszy lub nie poprawi, skonsultuj się z lekarzem.

2. Informacje niezbędne przed rozpoczęciem stosowania Ceftriaxony Sala

Nie stosuj Ceftriaxony Sala

• jeśli jesteś uczulony na ceftriaxonę lub na którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w rozdziale 6).
• jeśli miałeś nagłą lub ciężką reakcję alergiczną na penicylinę lub inne podobne antybiotyki (takie jak cefalosporyny, karbapenemy lub monobaktamy); objawy takiej reakcji to nagłe obrzęki gardła lub twarzy, które utrudniają oddychanie lub połykanie, nagłe obrzęki rąk, stóp i kostek, ból w klatce piersiowej lub ciężka i szybko postępująca wysypka skórna.
• jeśli jesteś uczulony na lidokainę i otrzymujesz ceftriaxonę w postaci wstrzyknięcia domięśniowego

Ceftriaxona nie powinna być podawana noworodkom, jeśli:

• noworodek jest przedwczesny.
• noworodek jest w wieku do 28 dni i ma pewne problemy z krwią lub żółtaczkę (żółtą barwę skóry lub białkówki oczu) lub ma otrzymać dożylne produkty zawierające wapń.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Skonsultuj się z lekarzem, farmaceutą lub pielęgniarką przed rozpoczęciem stosowania ceftriaxony:

• jeśli otrzymałeś lub otrzymasz wkrótce produkt zawierający wapń.
• jeśli miałeś ostatnio biegunkę po leczeniu antybiotykami; jeśli kiedykolwiek miałeś problemy z jelitami, szczególnie zapalenie jelita (kolitis).
• jeśli miałeś ostatnio problemy z wątrobą lub nerkami (patrz rozdział 4).
• jeśli masz kamienie w pęcherzyku żółciowym lub nerkach.
• jeśli miałeś inne choroby, na przykład anemię hemolityczną (zmniejszenie liczby czerwonych krwinek, co może powodować, że Twoja skóra staje się blada i powoduje słabość oraz uczucie braku powietrza).
• jeśli stosujesz dietę o niskiej zawartości sodu.
• jeśli doświadczyłeś lub doświadczasz któregokolwiek z następujących objawów: wysypka, zaczerwienienie skóry, pęcherze na ustach, oczach i jamie ustnej, łuszczenie się skóry, gorączka, objawy grypopodobne, zwiększenie poziomu enzymów wątrobowych, zwiększenie liczby certain rodzaju białych krwinek (eozynofilia) oraz zwiększenie wielkości węzłów chłonnych (objawy ciężkich reakcji skórnych, patrz także rozdział 4 "Możliwe działania niepożądane")

Jeśli potrzebujesz badania krwi lub moczu

Jeśli otrzymujesz ceftriaxonę przez dłuższy czas, możesz potrzebować regularnych badań krwi. Ceftriaxona może wpływać na wynik badania moczu (glukozuria) oraz badania krwi zwanego testem Coombs. Jeśli wykonujesz badania:

• poinformuj osobę pobierającą próbkę, że otrzymujesz ceftriaxonę.

Jeśli jesteś cukrzykiem lub musisz kontrolować poziom cukru we krwi (glukemię), nie powinieneś stosować pewnych systemów monitorowania glukemii, które mogą podawać błędne wyniki podczas leczenia ceftriaxoną. Jeśli stosujesz taki system, przeczytaj instrukcje i porozmawiaj z lekarzem, farmaceutą lub pielęgniarką. W razie potrzeby należy stosować alternatywne metody badawcze.

Dzieci

Przed podaniem ceftriaxony dziecku skonsultuj się z lekarzem, farmaceutą lub pielęgniarką, jeśli:

• ostatnio podano dziecku dożylnie produkt zawierający wapń lub planuje się takie podanie.

Pozostałe leki i Ceftriaxona Sala

Poinformuj lekarza lub farmaceutę, jeśli stosujesz, stosowałeś niedawno lub możesz potrzebować stosowania innego leku.

Szczególnie poinformuj lekarza lub farmaceutę, jeśli stosujesz którykolwiek z następujących leków:

• typ antybiotyku zwany aminoglikozydem.
• antybiotyk zwany chloramfenikolem (stosowany w leczeniu zakażeń, szczególnie oczu).

Ciąża, karmienie piersią i płodność

Jeśli jesteś w ciąży lub karmisz piersią, podejrzewasz, że możesz być w ciąży lub planujesz ciążę, skonsultuj się z lekarzem przed zastosowaniem tego leku.

Lekarz oceni korzyści z leczenia ceftriaxoną w stosunku do potencjalnych ryzyk dla Twojego dziecka.

Jazda pojazdami i obsługa maszyn

Ceftriaxona może powodować zawroty głowy. Jeśli czujesz się zawroty głowy, nie prowadź pojazdów ani nie obsługuj maszyn. Porozmawiaj z lekarzem, jeśli masz ten objaw.

Ceftriaxona Sala zawiera sodu

Ten lek zawiera 165,6 mg sodu (główny składnik soli kuchennej) w każdym fiolce. Jest to równoważne z 8,28% maksymalnego dziennego spożycia sodu zalecanego dla dorosłych.

3. Jak stosować Ceftriaxonę Sala

Zwykle ceftriaxonę podaje lekarz lub pielęgniarka. Może być podawana:

• we wlewie dożylnym lub
• wstrzyknięciu bezpośrednio do żyły lub
• wstrzyknięciu domięśniowym

Ceftriaxonę przygotowuje do podania lekarz, farmaceuta lub pielęgniarka. Nie miesza się jej z innymi lekami wstrzykiwanymi, które zawierają wapń.

Zalecana dawka

Lekarz zadecyduje o odpowiedniej dawce ceftriaxony dla Ciebie. Dawka zależy od rodzaju i ciężkości zakażenia, od tego, czy już stosujesz inne antybiotyki, od Twojego wieku, wagi oraz stanu wątroby i nerek. Liczba dni lub tygodni, przez które będziesz otrzymywać ceftriaxonę, zależy od rodzaju zakażenia.

Dorośli, pacjenci w podeszłym wieku i nastolatkowie od 12 roku życia o wadze 50 kg lub więcej:

• 1 do 2 g raz na dobę, w zależności od rodzaju i ciężkości zakażenia. Jeśli Twoje zakażenie jest ciężkie, lekarz przepisze wyższą dawkę (do 4 g na dobę). Jeśli Twoja dzienna dawka przekracza 2 g, może być podawana jako jedna dawka na dobę lub jako dwie oddzielne dawki.

Noworodki, niemowlęta i dzieci od 15 dnia do 12 roku życia o wadze poniżej 50 kg:

• 50 do 80 mg ceftriaxony na kilogram wagi dziecka raz na dobę, w zależności od rodzaju i ciężkości zakażenia. Jeśli zakażenie jest ciężkie, lekarz przepisze wyższą dawkę, do 100 mg na kilogram wagi do maksymalnie 4 g na dobę. Jeśli dzienna dawka przekracza 2 g, może być podawana jako jedna dawka na dobę lub jako dwie oddzielne dawki.
• Dzieci o wadze 50 kg lub więcej powinny otrzymywać zalecaną dawkę dla dorosłych.

Noworodki (0-14 dni)

• 20 do 50 mg ceftriaxony na kilogram wagi dziecka raz na dobę, w zależności od rodzaju i ciężkości zakażenia.
• Maksymalna dzienna dawka nie powinna przekraczać 50 mg na kilogram wagi dziecka.

Osoby z problemami wątroby lub nerek

Jeśli masz upośledzoną funkcję nerek lub wątroby, możesz otrzymywać inną dawkę niż zalecana. Lekarz zadecyduje, jaką dawkę ceftriaxony potrzebujesz, oraz będzie Cię ściśle monitorował w zależności od ciężkości choroby nerek lub wątroby.

Jeśli przyjmujesz zbyt dużo Ceftriaxony Sala

Jeśli przez pomyłkę otrzymałeś większą dawkę, niż przepisano, skontaktuj się z lekarzem lub udaj się do najbliższego szpitala jak najszybciej.

W przypadku przedawkowania lub przypadkowego przyjęcia leku skonsultuj się niezwłocznie z lekarzem lub farmaceutą lub zadzwoń do Centrum Informacji Toksykologicznej, nr tel. 91 562 04 20, podając nazwę leku i ilość przyjętą.

Jeśli zapomnisz przyjąć Ceftriaxonę Sala

Jeśli zapomnisz o dawce tego leku, powinieneś ją przyjąć jak najszybciej. Jednak jeśli już prawie czas na następną dawkę, pomiń pominiętą dawkę. Nie powinieneś przyjmować podwójnej dawki (dwóch dawek jednocześnie) w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

Jeśli przerwiesz leczenie Ceftriaxoną Sala

Nie przerywaj leczenia ceftriaxoną, chyba że zaleci to lekarz.

Jeśli masz jakieś inne wątpliwości dotyczące stosowania tego leku, poproś o radę lekarza lub pielęgniarkę.

4. Możliwe działania niepożądane

Podobnie jak wszystkie leki, ceftriaxona może powodować działania niepożądane, chociaż nie wszystkie osoby je doświadczają.

Ciężkie działania niepożądane

Ciężkie reakcje alergiczne (częstość nieznana, nie może być oszacowana na podstawie dostępnych danych)

Jeśli doświadczysz ciężkiej reakcji alergicznej, powiedz o tym niezwłocznie lekarzowi.

Objawy mogą obejmować:

• nagły obrzęk twarzy, gardła, warg lub jamy ustnej, który może powodować trudności w oddychaniu lub połykaniu.
• • nagły obrzęk rąk, stóp i kostek.
  • Ból w klatce piersiowej w kontekście reakcji alergicznych, który może być objawem zawału serca wywołanego przez alergię (zespół Kounisa).

Ciężkie reakcje skórne (częstość nieznana, nie może być oszacowana na podstawie dostępnych danych)

Jeśli wystąpi u Ciebie ciężka reakcja skórna, powiedz o tym niezwłocznie lekarzowi.

Objawy mogą obejmować:

• ciężką wysypkę, która rozwija się szybko, z pęcherzami lub łuszczeniem się skóry oraz możliwymi pęcherzami w jamie ustnej (zespół Stevens-Johnsona i toksyczne martwicze oddzielenie się naskórka, również znane jako SSJ i TEN).
• połączenie któregokolwiek z następujących objawów: wysypka skórna, gorączka, zwiększenie poziomu enzymów wątrobowych, anomalie we krwi (eozynofilia), zwiększenie wielkości węzłów chłonnych oraz uszkodzenie innych narządów ciała (reakcja na leki z eozynofilią i objawami ogólnymi, również znana jako DRESS lub zespół nadwrażliwości na leki).
• Reakcja Jarisch-Herxheimera, która powoduje gorączkę, dreszcze, ból głowy, ból mięśni oraz wysypkę, która zwykle jest samoograniczająca. Zjawisko to występuje krótko po rozpoczęciu leczenia ceftriaxoną w przypadku zakażeń wywołanych przez krętki, takich jak choroba z Lyme.

Pozostałe możliwe działania niepożądane:

Częste (mogą wystąpić u do 1 na 10 osób)

• anomalie w liczbie białych krwinek (na przykład zmniejszenie liczby leukocytów i zwiększenie eozynofilii) oraz płytek krwi (zmniejszenie liczby trombocytów).
• luźne stolce lub biegunka.
• zmiany w wynikach badań krwi w celu oceny funkcji wątroby.
• wysypka skórna.

Niezbyt częste (mogą wystąpić u do 1 na 100 osób)

• zakażenia wywołane przez grzyby (na przykład kandydoza jamy ustnej).
• zmniejszenie liczby białych krwinek (granulocytopenia).
• zmniejszenie liczby czerwonych krwinek (anemia).
• problemy ze skrzepnięciem krwi. Objawy mogą obejmować częste siniaki, a także ból i obrzęk stawów.
• ból głowy.
• zawroty głowy.
• uczucie niezdrowia.
• swędzenie
• ból lub uczucie pieczenia w miejscu lub żyłach, w których podawany jest ten lek. Ból w miejscu wstrzyknięcia.
• gorączka.
• upośledzenie funkcji nerek (zwiększenie kreatyniny we krwi).

Rzadkie (mogą wystąpić u do 1 na 1000 osób)

• zapalenie jelita grubego (zapalenie okrężnicy). Objawy mogą obejmować biegunkę, zwykle z krwią i śluzem, ból brzucha oraz gorączkę.
• trudności w oddychaniu (skurcz oskrzeli).
• wysypka skórna w postaci pokrzywki, która może obejmować dużą powierzchnię ciała, z swędzeniem i obrzękiem.
• obecność krwi lub cukru w moczu.
• obrzęk (opuchnięcie spowodowane gromadzeniem się płynów).
• dreszcze.
• Leczenie ceftriaxoną, szczególnie u pacjentów w podeszłym wieku z ciężkimi problemami nerek lub z problemami układu nerwowego, może rzadko powodować zmniejszenie świadomości, nieprawidłowe ruchy, pobudzenie oraz drgawki.

Częstość nieznana (nie może być oszacowana na podstawie dostępnych danych)

• zakażenie wtórne, które nie odpowiedziało na leczenie antybiotykami stosowanymi wcześniej.
• anemia hemolityczna (rodzaj anemii związanej z niszczeniem czerwonych krwinek).
• agranulocytosis (ciężkie zmniejszenie liczby białych krwinek).
• drgawki.
• zawroty głowy (uczucie, że głowa się kręci).
• zapalenie trzustki (zapalenie trzustki). Objawy mogą obejmować silny ból brzucha, który promieniuje do pleców.
• zapalenie błony śluzowej jamy ustnej (zapalenie jamy ustnej).
• zapalenie języka (zapalenie języka). Objawy mogą obejmować obrzęk, zaczerwienienie oraz ból języka.
• problemy z pęcherzykiem żółciowym lub wątrobą, które mogą powodować ból, nudności, wymioty, żółtą barwę skóry, swędzenie, nieprawidłowy kolor moczu oraz kał o kolorze gliny.
• zaburzenia neurologiczne, które mogą wystąpić u noworodków z ciężką żółtaczką (encefalopatia bilirubinowa - kernikterus).
• zaburzenia nerek spowodowane przez osadzanie się ceftriaxony w postaci wapnia. Możesz doświadczyć bólu przy oddawaniu moczu lub małej ilości moczu.
• fałszywie dodatni wynik testu Coombs (testu wykrywającego niektóre zaburzenia krwi).
• fałszywie dodatni wynik galaktozemii (nieprawidłowego gromadzenia się galaktozy we krwi).
• Ceftriaxona może wpływać na niektóre testy glukemii (poziomu cukru we krwi), skonsultuj się z lekarzem.

Zgłaszanie działań niepożądanych

Jeśli doświadczysz jakiegokolwiek działania niepożądanego, skonsultuj się z lekarzem, farmaceutą lub pielęgniarką, nawet jeśli jest to działanie niepożądane, które nie jest wymienione w tej ulotce. Możesz również zgłosić je bezpośrednio przez System Hiszpańskiej Farmakowigilancji Leków Stosowanych u Ludzi (www.notificaRAM.es) Poprzez zgłaszanie działań niepożądanych możesz przyczynić się do dostarczenia większej ilości informacji na temat bezpieczeństwa stosowania tego leku.

5. Przechowywanie Ceftriaxony Sala

Przechowuj ten lek w miejscu niedostępnym i niewidocznym dla dzieci.

Przechowuj w temperaturze poniżej 25°C. Przechowuj w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem.

Przed rekonstytucją: Nie stosuj tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu po "CAD". Termin ważności jest ostatnim dniem miesiąca, który jest podany.

Po rekonstytucji: Stabilność fizyczna i chemiczna w użyciu została udowodniona do 8 godzin w 25°C i 24 godzin w lodzie (między 2-8°C)

Ze względu na mikrobiologiczny, o ile metoda otwarcia / rekonstytucji / rozcieńczenia wyklucza ryzyko zanieczyszczenia mikrobiologicznego, produkt powinien być użyty natychmiast. Jeśli nie jest używany natychmiast, czasy i warunki przechowywania roztworu przed podaniem są odpowiedzialnością użytkownika i, zwykle, nie powinny przekraczać czasów wskazanych powyżej dla stabilności chemicznej i fizycznej podczas użycia, który jest krótszy.

6. Zawartość opakowania i dodatkowe informacje

Skład Ceftriaxony Sali

Substancją czynną jest ceftriaxona (w postaci ceftriaxony sodowej).

Każdy flakon zawiera 2 g ceftriaxony (w postaci ceftriaxony sodowej).

Po rozcieńczeniu 40 ml odpowiedniej soli (patrz poniżej Sposób podania), stężenie roztworu wynosi 50 mg ceftriaxony (w postaci ceftriaxony sodowej) na ml.

Flakon z proszkiem nie zawiera innych składników (substancji pomocniczych).

Wygląd produktu i zawartość opakowania

Przedstawiony jest w szklanym flakonie, zamkniętym korkiem gumowym i zapieczętowanym kapsułką.

Przedstawiony jest w kartonowych pudełkach zawierających 1 flakon z proszkiem lub w opakowaniach klinicznych po 100 flakonów z proszkiem.

Możliwe, że tylko niektóre rozmiary opakowań są dostępne na rynku.

Posiadacz pozwolenia na dopuszczenie do obrotu i odpowiedzialny za wytwarzanie

LABORATORIO REIG JOFRE, S.A.

Gran Capitán, 10 – 08970

Sant Joan Despí (Barcelona),

Hiszpania

Data ostatniej aktualizacji tego prospektu: Kwiecień 2024

Szczegółowe i aktualne informacje o tym leku są dostępne na stronie internetowej Hiszpańskiej Agencji Leków i Produktów Sanitarnych (AEMPS) http://www.aemps.gob

Informacje te są przeznaczone wyłącznie dla profesjonalistów sektora zdrowia

Sposób podania

Podanie domięśniowe

Do podania domięśniowego należy używać handlowych postaci, które zawierają ampułkę z lidokainą jako rozpuszczalnik.

Ponieważ rozpuszczalnik użyty jest lidokainą, powstały roztwór nie powinien być nigdy podawany dożylnie. Należy wziąć pod uwagę informacje zawarte w Karcie Charakterystyki lub Podsumowaniu Właściwości Produktu Lekowego lidokainy.

Podanie dożylne

Ceftriaxonę można podawać w postaci infuzji dożylnej trwającej co najmniej 30 minut (preferowana droga) lub w postaci powolnej iniekcji dożylnej trwającej 5 minut. Iniekcje dożylne powinny być podawane przez 5 minut, preferencyjnie w dużej żyle. Dawki dożylne 50 mg/kg lub więcej u niemowląt i dzieci w wieku do 12 lat powinny być podawane w postaci infuzji. U noworodków dawki dożylne powinny trwać około 60 minut, aby zmniejszyć ryzyko wystąpienia bilirubinowej encefalopatii. Należy rozważyć podanie domięśniowe, gdy droga dożylne nie jest możliwa lub mniej odpowiednia dla pacjenta. Dla dawek powyżej 2 g należy używać podania dożylnego.

Stężenia do iniekcji dożylnej: 100 mg/ml

Stężenia do infuzji dożylnej: 50 mg/ml

Ceftriaxona jest przeciwwskazana u noworodków (≤ 28 dni) jeśli wymagają (lub można przypuszczać, że będą wymagać) leczenia roztworami dożylonymi zawierającymi wapń, w tym ciągłymi infuzjami zawierającymi wapń, takimi jak żywienie parenteralne, ze względu na ryzyko wytrącania się ceftriaxony wapniowej.

Nie należy używać rozpuszczalników zawierających wapń (np. roztwór Ringer'a lub roztwór Hartmanna) do rozcieńczenia fiolków z ceftriaxoną ani do dalszego rozcieńczenia rozcieńczonego fiolka do podania dożylnego, ponieważ może powstać osad. Wytrącanie się ceftriaxony wapniowej może również nastąpić, gdy ceftriaxonę miesza się z roztworami zawierającymi wapń w tej samej linii podania dożylnego. Dlatego też nie należy mieszać ani podawać jednocześnie ceftriaxony i roztworów zawierających wapń.

Do profilaktyki przedoperacyjnej zakażeń pola operacyjnego ceftriaxonę należy podawać 30-90 minut przed zabiegiem operacyjnym.

Instrukcje użytkowania

Dla stabilności po rozcieńczeniu fiolka patrz sekcja 5.

Ceftriaxona nie powinna być mieszana w tej samej strzykawce z żadnym lekiem, który nie jest roztworem chlorowodorku lidokainy w stężeniu 1,06% (tylko do wstrzyknięć domięśniowych). Patrz Sposób podania.

Roztwory z lidokainą nie powinny być podawane dożylnie.

Iniekcja dożylna: 1 g ceftriaxony powinno być rozcieńczone w 10 ml wody do wstrzykiwań. Iniekcja powinna być podana w ciągu 5 minut, bezpośrednio do żyły lub przez cateter infuzji dożylnej.

Infuzja dożylna: 2 g ceftriaxony powinny być rozcieńczone w 40 ml jednego z następujących roztworów wolnych od wapnia: chlorek sodu 0,9%, glukoza 5%, glukoza 10%, glukoza 5% w chlorku sodu 0,9% lub woda sterylna do wstrzykiwań. Infuzja powinna być podana w ciągu co najmniej 30 minut.

Patrz sekcje Dawkowaniei Sposób podaniadla więcej informacji.

Niezdolności do łączenia

Zgodnie z literaturą specjalistyczną, ceftriaxona nie jest kompatybilna z amsakryną, wancomycyną, flukonazolem, aminoglikozydami i labetalolem

Roztwory zawierające ceftriaxonę nie powinny być mieszane ani dodawane do innych związków, z wyjątkiem tych, które są wymienione w sekcji Instrukcje użytkowania. W szczególności nie należy używać rozpuszczalników zawierających wapń (np. roztwór Ringer'a lub roztwór Hartmanna) do rozcieńczenia fiolków z ceftriaxoną ani do dalszego rozcieńczenia rozcieńczonego fiolka do podania dożylnego, ponieważ może powstać osad. Nie należy mieszać ani podawać jednocześnie ceftriaxony i roztworów zawierających wapń, w tym roztworów do żywienia parenteralnego.

Mieszanie antybiotyków β-laktamowych (penicylin i cefalosporyn) i aminoglikozydów może powodować znaczną wzajemną inaktywację. Jeśli są podawane jednocześnie, należy to robić w oddzielnych miejscach. Nie należy mieszać ich w tej samej strzykawce lub fiolce.