Theospirex retard

Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla pacjenta

Theospirex retard

150 mg, tabletki powlekane o przedłużonym uwalnianiu

Theophyllinum anhydricum

Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta.

• Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać.
• W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
• Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same.
• Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Patrz punkt 4.

Spis treści ulotki

• 1. Co to jest Theospirex retard i w jakim celu się go stosuje
• 2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Theospirex retard
• 3. Jak stosować Theospirex retard
• 4. Możliwe działania niepożądane
• 5. Jak przechowywać Theospirex retard
• 6. Zawartość opakowania i inne informacje

1. Co to jest Theospirex retard i w jakim celu się go stosuje

Theospirex retard jest lekiem zawierającym teofilinę w postaci tabletek powlekanych o przedłużonym
działaniu.
Lek wykazuje działanie rozkurczające mięśnie gładkie oskrzeli, oskrzelików i naczyń krwionośnych
oraz hamuje uwalnianie mediatorów z komórek biorących udział w reakcjach zapalnych.
Lek również wpływa dodatnio na siłę i czas skurczu mięśnia sercowego, zwiększa wydalanie moczu
i zmniejsza obrzęk.

Wskazanie do stosowania:

• zapobieganie skurczom oskrzeli w przebiegu astmy oskrzelowej i przewlekłej obturacyjnej choroby płuc.

Uwaga!

Leki zawierające teofilinę o przedłużonym uwalnianiu nie są przeznaczone do doraźnego leczenia
stanu astmatycznego (ciężkiego napadu astmy) lub zaburzeń oddychania spowodowanych ostrym
skurczem oskrzeli.
Teofiliny nie należy stosować jako leku pierwszego wyboru w leczeniu astmy u dzieci.

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Theospirex retard

Kiedy nie stosować leku Theospirex retard

• jeśli pacjent ma uczulenie na teofilinę, pochodne teofiliny lub inne pochodne ksantyny, lub na którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6),
• jeśli u pacjenta wystąpił świeży zawał mięśnia sercowego,
• jeśli u pacjenta wystąpił wstrząs lub zapaść,
• jeśli u pacjenta stwierdzono ostre zaburzenia rytmu serca,
• jeśli u pacjenta występuje ciężka choroba wątroby,
• jeśli u pacjenta stwierdzono obrzęk płuc,
• jeśli u pacjenta stwierdzono skłonność do drgawek,
• jeśli u pacjenta stwierdzono padaczkę,
• jeśli dziecko ma mniej niż 6 lat.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Przed rozpoczęciem stosowania leku Theospirex retard należy omówić to z lekarzem:

• jeśli u pacjenta występuje nadciśnienie tętnicze,
• jeśli u pacjenta występuje niestabilna dławica piersiowa,
• w przypadku ryzyka wystąpienia zaburzeń rytmu serca (w tym także zaburzeń rytmu serca z szybką czynnością serca),
• jeśli u pacjenta występuje przerostowa kardiomiopatia ze zwężeniem drogi odpływu (choroba mięśnia sercowego),
• jeśli u pacjenta występuje nadczynność tarczycy,
• jeśli u pacjenta występuje choroba wrzodowa żołądka i (lub) dwunastnicy,
• jeśli u pacjenta występują zaburzenia czynności nerek i (lub) wątroby,
• jeśli u pacjenta występuje porfiria,
• jeśli u pacjenta występuje niewydolność serca,
• jeśli u pacjenta występuje serce płucne,
• jeśli u pacjenta występuje jaskra,
• jeśli u pacjenta występuje cukrzyca,
• jeśli u pacjenta występuje długo utrzymująca się gorączka,
• jeśli u pacjenta występują zakażenia wirusowe,
• jeśli pacjent jednocześnie stosuje leki spowalniające metabolizm teofiliny (w tym także w okresie bezpośrednio po ich odstawieniu).

Lek należy stosować ostrożnie w okresie szczepień oraz u osób w podeszłym wieku.

Leku nie należy stosować w ostrym napadzie astmy oskrzelowej i stanach astmatycznych.

Gorączka zmniejsza szybkość wydalania teofiliny z organizmu. W przypadku ostrej choroby
przebiegającej z gorączką konieczne może być zmniejszenie dawki w celu uniknięcia zatrucia.

Dzieci i młodzież

Leku Theospirex retard nie należy stosować u dzieci w wieku poniżej 6 lat.
Dostępne są inne postaci farmaceutyczne leku, które są bardziej odpowiednie dla dzieci w wieku
poniżej 6 lat.
Szczegółowe informacje dotyczące stosowania tego leku u dzieci i młodzieży przedstawione są
w punkcie 3. „Jak stosować Theospirex retard”.

Theospirex retard a inne leki

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach stosowanych przez pacjenta
obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować.
W szczególności należy poinformować o stosowaniu któregokolwiek z poniższych leków, gdyż
Theospirex retard może zmieniać ich działanie oraz zwiększać ryzyko wystąpienia działań
niepożądanych:

• Leku Theospirex retard nie należy stosować jednocześnie z innymi preparatami zawierającymi ksantyny i ich pochodne.
• Efedryna. Teofilina nasila działanie efedryny.
• Teofilina nasila działanie sympatykomimetyków (takich jak salbutamol, formoterol) stosowanych w leczeniu stanów skurczowych oskrzeli, kofeiny i podobnych substancji.
• Teofilina zwiększa wydalanie nerkowe soli litu (stosowanych w leczeniu manii lub depresji), zmniejsza jego wchłanianie i stężenie we krwi.
• Glikozydy naparstnicy (leki pobudzające pracę serca). Poprzez dodatni wpływ na siłę i czas skurczu mięśnia sercowego teofilina może nasilać działanie glikozydów naparstnicy i prowadzić do zaburzeń przewodnictwa w mięśniu sercowym.
• Teofilina może osłabić działanie leków β-adrenolitycznych (leki stosowane m.in. w leczeniu nadciśnienia tętniczego), adenozyny (lek stosowany w zaburzeniach rytmu serca), benzodiazepin (leki o działaniu przeciwlękowym, uspokajającym, nasennym, przeciwdrgawkowym) i pankuronium (lek stosowany podczas znieczulenia ogólnego w celu ułatwienia intubacji i zwiotczenia mięśni szkieletowych w trakcie zabiegów chirurgicznych).
• Teofilina nasila działanie leków moczopędnych.
• Istnieją dowody wskazujące, że u osób otrzymujących jednocześnie ketaminę (szybko działający środek znieczulający) dojść może do obniżenia progu drgawkowego.
• Zastosowanie halotanu (środek stosowany do znieczulenia ogólnego) u pacjentów leczonych teofiliną może spowodować ciężkie zaburzenia rytmu serca.

Mniejsze stężenie teofiliny we krwi występuje u palaczy tytoniu.
W przypadku stosowania leków wpływających na stężenie teofiliny w surowicy krwi należy
odpowiednio dostosować dawkę.
Należy poinformować o stosowaniu leków, które mogą nasilaćdziałanie leku Theospirex retard
i zwiększać ryzyko wystąpienia jego działań niepożądanych:

• cymetydyna (lek stosowany w leczeniu choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy),
• allopurynol (lek zmniejszający zawartość kwasu moczowego we krwi i moczu, hamujący tworzenie kamieni szczawianowych w drogach moczowych, zapobiegający odkładaniu się złogów moczanów w mięśniach i nerkach),
• antybiotyki fluorochinolowe (enoksacyna, lomefloksacyna, cyprofloksacyna, norfloksacyna, ofloksacyna). Zaleca się częste kontrolowanie stężenia teofiliny u pacjentów leczonych takimi antybiotykami,
• antybiotyki makrolidowe (erytromycyna, klarytromycyna),
• disulfiram (lek stosowany w leczeniu uzależnienia od alkoholu),
• estrogeny (leki hormonalne stosowane m.in. w hormonalnej terapii zastępczej),
• fluwoksamina (lek przeciwdepresyjny z grupy selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny),
• interferon-α (lek stosowany w leczeniu nowotworów),
• izoniazyd (lek stosowany w zapobieganiu i leczeniu gruźlicy),
• metotreksat (lek stosowany w leczeniu nowotworów),
• meksyletyna i propafenon (leki stosowane w zaburzeniach rytmu serca),
• rofekoksyb (lek stosowany w leczeniu bólu w schorzeniach reumatycznych),
• propranolol (lek stosowany m.in. w nadciśnieniu tętniczym),
• tyklopidyna (lek zapobiegający tworzeniu się zakrzepów),
• leki blokujące kanał wapniowy (werapamil, diltiazem) stosowane w chorobach serca,
• wiloksazyna (lek przeciwdepresyjny). W takich przypadkach lekarz może zalecić zmniejszenie dawki leku Theospirex retard.

Alkohol powoduje zwiększenie stężenia teofiliny we krwi, dlatego podczas stosowania leku
Theospirex retard nie należy spożywać napojów zawierających alkohol.
Należy poinformować o stosowaniu leków, które mogą osłabiaćdziałanie leku Theospirex retard
i zmniejszać jego skuteczność:

• aminoglutetimid (lek stosowany w leczeniu niektórych nowotworów prostaty),
• karbamazepina (lek stosowany w leczeniu padaczki),
• izoprenalina (lek stosowany w astmie oskrzelowej),
• fenobarbital (lek przeciwpadaczkowy),
• fenytoina (lek o działaniu przeciwdrgawkowym),
• prymidon (lek przeciwpadaczkowy),
• ryfampicyna (lek stosowany w gruźlicy),
• sukralfat (lek stosowany w chorobie wrzodowej żołądka i dwunastnicy),
• sulfinpirazon (lek zwiększający wydalanie kwasu moczowego z moczem, stosowany w dnie moczanowej),
• leki zawierające ziele dziurawca zwyczajnego ( Hypericum perforatum). Jeśli pacjent stosuje jednocześnie którykolwiek z powyższych leków, lekarz może zalecić zwiększenie dawki leku Theospirex retard.

Theospirex retard z jedzeniem i piciem

Dieta uboga w węglowodany (cukry) i bogata w białka, odżywianie pozajelitowe oraz spożywanie
grilowanego mięsa wołowego w dużych ilościach zmniejsza ilość teofiliny w organizmie i osłabia jej
działanie.
Dieta bogata w węglowodany i uboga w białka może prowadzić do zwiększenia ilości teofiliny
w organizmie, nasilenia jej działania i wzrostu ryzyka wystąpienia działań niepożądanych.

Ciąża i karmienie piersią

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć
dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Ciąża
Nie ustalono bezpieczeństwa stosowania teofiliny w okresie ciąży, ponieważ nie przeprowadzono
odpowiednich badań.
Teofilina przenika przez barierę łożyskową i może wywoływać działania niepożądane u płodu.
Teofiliny nie należy stosować w okresie ciąży, zwłaszcza w pierwszych trzech miesiącach, jeśli nie
jest to bezwzględnie konieczne. W drugim i trzecim trymestrze ciąży teofilinę można stosować tylko
wtedy, kiedy korzyści dla matki przewyższają ryzyko dla płodu.
Teofilina przenika przez barierę łożyskową i może wywoływać działania niepożądane u płodu.
Stopień wiązania teofiliny z białkami osocza oraz klirens mogą ulegać zmniejszeniu w trakcie rozwoju
ciąży. Wskazane może być zmniejszenie dawki, aby uniknąć wystąpienia działań niepożądanych.
Stosowanie teofiliny w końcowym okresie ciąży może hamować kurczliwość macicy. Należy
prowadzić dokładne monitorowanie noworodków narażonych na działanie teofiliny w końcowym
okresie ciąży w celu wykrycia ewentualnych objawów wywołanych jej działaniem.
Karmienie piersią
Nie należy stosować leku w okresie karmienia piersią.
Teofilina przenika do mleka matki i w okresie karmienia piersią może powodować działania
niepożądane u karmionych niemowląt. Jej stężenie w mleku karmiącej matki może stanowić 60 – 90%
stężenia tego leku we krwi.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn

Teofilina może wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Należy
zachować ostrożność, ze względu na możliwość wystąpienia objawów senności oraz zawrotów głowy.

3. Jak stosować Theospirex retard

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić
się do lekarza lub farmaceuty.
Dawkę teofiliny należy dobierać indywidualnie uwzględniając skuteczność działania leku
i tolerowanie leku przez pacjenta. Dawkowanie najlepiej jest ustalać po oznaczeniu stężenia teofiliny
w osoczu (zakres stężeń terapeutycznych: 8 – 20 μg/ml). Monitorowanie stężenia teofiliny w osoczu
jest wskazane zwłaszcza w przypadku wystąpienia działań niepożądanych lub niewystarczającej
odpowiedzi na leczenie.
Jeśli pacjent stosował wcześniej teofilinę lub jej związki należy to uwzględnić ustalając dawkę
początkową i odpowiednio ją zmniejszyć. Dawkę należy obliczyć na podstawie beztłuszczowej masy
ciała, ponieważ teofilina nie przenika do tkanki tłuszczowej.

Dawkowanie

Dobowa dawka podtrzymująca teofiliny u dorosłych wynosi około 11 do 13 mg/kg masy ciała
Odpowiada to całkowitej dawce dobowej 900 mg (6 tabletek).

• Dorośli i młodzież w wieku powyżej 16 lat (8 do 12 mg/kg masy ciała na dobę): 300 mg teofiliny (2 tabletki) co 12 godzin (rano i wieczorem).
• Młodzież w wieku 13 do 16 lat (8 do 15 mg/kg masy ciała na dobę): 225 do 300 mg teofiliny (1 i ½ tabletki do 2 tabletek) co 12 godzin (rano i wieczorem).
• Dzieci w wieku 10 do 12 lat (11 do 15 mg/kg masy ciała na dobę): 225 mg teofiliny (1 i ½ tabletki) co 12 godzin (rano i wieczorem).
• Dzieci w wieku 6 do 9 lat (10 do 17 mg/kg masy ciała na dobę): 150 mg teofiliny (1 tabletka) co 12 godzin (rano i wieczorem).

W przypadku niezadowalającej poprawy dawkę dobową zwiększa się stopniowo w odstępach co 3 dni
o około 25% aż do uzyskania poprawy klinicznej lub do momentu, w którym zostanie osiągnięta
maksymalna dawka dobowa, jak niżej:
Dorośli i młodzież w wieku powyżej 16 lat:
13 mg/kg masy ciała na dobę
Młodzież w wieku 13 do 16 lat:
18 mg/kg masy ciała na dobę
Dzieci w wieku 10 do 12 lat:
20 mg/kg masy ciała na dobę
Dzieci w wieku 6 do 9 lat:
24 mg/kg masy ciała na dobę
W przypadku braku możliwości kontrolowania stężenia leku we krwi nie należy przekraczać dawki
dobowej:

• u dzieci w wieku 6 do 9 lat: 600 mg (4 tabletki),
• u dzieci w wieku powyżej 9 do 12 lat: 750 mg (5 tabletek),
• u młodzieży w wieku powyżej 12 lat oraz u dorosłych: 900 mg (6 tabletek).

W przypadku konieczności utrzymania wyżej podanych dawek maksymalnych, wskazane jest
kontrolowanie stężenia teofiliny we krwi.
Jeśli lek zawierający teofilinę o niezmodyfikowanym uwalnianiu ma być zastąpiony lekiem
o zmodyfikowanym uwalnianiu, może być konieczne zmniejszenie dawki dobowej.
W razie zmiany leku zawierającego teofilinę na inny lek zawierający teofilinę lekarz będzie
monitorował leczenie, kontrolując stężenie teofiliny w surowicy.
Dzieci w wieku poniżej 6 lat
Leku Theospirex retard nie należy stosować u dzieci w wieku poniżej 6 lat.
Palenie tytoniu
Osobom palącym tytoń, z powodu szybszego wydalania teofiliny, należy podawać odpowiednio
większą dawkę teofiliny z uwzględnieniem masy ciała niż niepalącym dorosłym pacjentom.
Należy zachować szczególną ostrożność podczas dobierania dawki u osób palących, które są w trakcie
rzucania palenia, ponieważ stężenie teofiliny w osoczu jest u nich zwiększone w porównaniu
z osobami niepalącymi.
Szczególne grupy pacjentów
Na ogół wydalanie teofiliny przebiega wolniej u pacjentów z niewydolnością serca, ciężkim
niedotlenieniem, przewlekłą obturacyjną chorobą płuc, zapaleniem płuc, ostrym obrzękiem płuc,
zakażeniami wirusowymi (zwłaszcza grypą), gorączką niepoddającą się leczeniu, u osób w podeszłym
wieku, u pacjentów przyjmujących niektóre leki (patrz punkt 2. „Theospirex retard a inne leki”) oraz
u osób pijących większe ilości alkoholu. Dlatego też tacy pacjenci wymagają zastosowania
mniejszych dawek teofiliny oraz zachowania szczególnej ostrożności przy podejmowaniu decyzji
o zwiększeniu stosowanej dawki.
Informowano też o zmniejszeniu wydalania teofiliny po szczepieniu przeciw grypie i gruźlicy.
W takich przypadkach może być konieczne zmniejszenie dawki teofiliny.
Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby i (lub) nerek
Bardzo często u pacjentów z zaburzeniami wątroby wydalanie teofiliny jest wolniejsze.
U pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek może dojść do kumulacji metabolitów
teofiliny. Dlatego też u tych pacjentów należy stosować mniejsze dawki i zachować szczególną
ostrożność podczas zwiększania dawkowania.

Sposób podawania

Tabletki należy stosować doustnie, po posiłku.
Dawki pojedyncze należy przyjmować w równych odstępach czasu w ciągu doby. W przypadku
podawania leku dwa razy na dobę, zazwyczaj dawkę przyjmuje się rano i wieczorem.
Tabletki można podzielić na dwie równe dawki wzdłuż linii podziału.

Tabletek nie należy żuć ani kruszyć.

Czas trwania leczenia

Czas trwania leczenia ustala lekarz w zależności od rodzaju, nasilenia oraz przebiegu choroby.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Theospirex retard

Objawy przedawkowania
Objawy przedawkowania teofiliny mogą wystąpić, jeśli jej stężenie w surowicy krwi jest większe niż
20  g/ml, i ulegają nasileniu w przypadku większych stężeń.
Zazwyczaj najpierw występuje tachykardia (przyspieszenie czynności serca), później objawy
żołądkowo-jelitowe (nudności, wymioty, wymioty z domieszką krwi, bóle żołądka, biegunka),
pobudzenie ośrodkowego układu nerwowego (niepokój, bóle głowy, bezsenność, zawroty głowy),
nadmierne pragnienie, szumy w uszach, kołatanie serca i zaburzenia rytmu serca. Może wystąpić
nadmierne pocenie się i drżenie mięśni.
W przypadku znacznego przedawkowania (stężenie teofiliny w osoczu jest większe niż 25  g/ml)
mogą wystąpić drgawki, niewydolność krążenia, hipertermia (wzrost temperatury ciała), ciężkie
zaburzenia rytmu serca, w tym komorowe zaburzenia rytmu serca, a nawet zatrzymanie krążenia
i zgon.
U pacjentów ze zwiększoną wrażliwością na teofilinę, ciężkie objawy przedawkowania mogą
wystąpić nawet, gdy stężenie teofiliny w osoczu jest mniejsze niż 20  g/ml.
Postępowanie po przedawkowaniu

W przypadku wystąpienia jakichkolwiek objawów przedawkowania należy natychmiast skontaktować się z lekarzem lub oddziałem ratunkowym najbliższego szpitala. W przypadku objawów zagrażających życiu należy natychmiast wezwać pogotowie ratunkowe.

W przypadku łagodnych objawów przedawkowania:
Należy przerwać podawanie leku i oznaczyć stężenie teofiliny w osoczu. Jeśli leczenie jest
wznawiane, dawkę należy odpowiednio zmniejszyć.
Jeśli wystąpią objawy ze strony ośrodkowego układu nerwowego (np. niepokój i drgawki):

• należy podawać dożylnie diazepam 0,1-0,3 mg/kg masy ciała, maksymalnie 15 mg.

Jeśli objawy przedawkowania potencjalnie zagrażają życiu należy:

• monitorować czynności życiowe i utrzymywać drożność dróg oddechowych,
• podać tlen,
• w razie konieczności, podawać dożylnie płyny zwiększające objętość osocza,
• kontrolować i w razie konieczności uzupełniać niedobory płynów i elektrolitów,
• zastosować hemoperfuzję (patrz poniżej).

W przypadku zagrażających życiu zaburzeń rytmu serca:

• u pacjentów, którzy nie chorują na astmę należy dożylnie podać propranolol: 1 mg u dorosłych; 0,02 mg/kg masy ciała u dzieci. Dawkę można powtarzać co 5-10 minut aż do przywrócenia prawidłowego rytmu serca, do dawki maksymalnej 0,1 mg/kg mc.

Ostrzeżenie:

U pacjentów chorych na astmę oskrzelową propranolol może wywołać silny skurcz oskrzeli, dlatego
u tych pacjentów zamiast propranololu należy podawać werapamil.
W bardzo ciężkich przypadkach zatrucia, gdy opisane powyżej postępowanie jest nieskuteczne oraz
u pacjentów, u których stężenie teofiliny w osoczu jest bardzo duże, szybkie i całkowite odtrucie
można osiągnąć przez zastosowanie hemoperfuzji lub hemodializy. W większości przypadków nie jest
to konieczne, ponieważ teofilina jest metabolizowana dostatecznie szybko.

Pominięcie zastosowania leku Theospirex retard

Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

Przerwanie stosowania leku Theospirex retard

W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się
do lekarza lub farmaceuty.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie
u każdego one wystąpią.
W czasie stosowania leku Theospirex retard mogą wystąpić następujące działania niepożądane:
Zaburzenia żołądka i jelit:
Bardzo często (u więcej niż 1 na 10 pacjentów): podrażnienie błony śluzowej przewodu
pokarmowego, nudności, wymioty, ból w nadbrzuszu, biegunka, brak apetytu, jadłowstręt. Opisywano
wystąpienie krwawych wymiotów po teofilinie. Istniejący refluks żołądkowo-przełykowy może ulec
nasileniu w nocy z powodu rozkurczu zwieracza przełyku.
Zaburzenia układu nerwowego i zaburzenia psychiczne:
Bardzo często (u więcej niż 1 na 10 pacjentów): pobudzenie ośrodkowego układu nerwowego: bóle
głowy, drażliwość, niepokój, bezsenność, zawroty głowy, wzmożenie odruchów, drżenie kończyn
i napady drgawek.
Zaburzenia serca:
Bardzo często (u więcej niż 1 na 10 pacjentów): zaburzenia rytmu serca, przyspieszona czynność
serca, skurcze dodatkowe i komorowe zaburzenia rytmu serca, kołatanie serca.
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia:
Bardzo często (u więcej niż 1 na 10 pacjentów): przyspieszenie oddechu.
Zaburzenia naczyniowe:
Bardzo często (u więcej niż 1 na 10 pacjentów): obniżenie ciśnienia tętniczego.
Zaburzenia nerek i dróg moczowych:
Bardzo często (u więcej niż 1 na 10 pacjentów): zwiększone wydalanie moczu związane z działaniem
moczopędnym teofiliny, może wystąpić różnego stopnia białkomocz, zwiększenie liczby erytrocytów
w moczu. Obserwowano również wystąpienie zespołu nieprawidłowego wydzielania hormonu
antydiuretycznego (SIADH).
Zaburzenia układu immunologicznego:
Niezbyt często (u mniej niż 1 na 100, ale u więcej niż 1 na 1000 pacjentów): reakcje nadwrażliwości,
pokrzywka, uogólniony świąd, obrzęk naczynioruchowy – reakcje alergiczne, takie jak reakcje skórne
i nagły obrzęk skóry i błon śluzowych (np. gardła lub języka), trudności w oddychaniu i (lub)
swędzenie i wysypka.
Badania diagnostyczne:
Bardzo często (u więcej niż 1 na 10 pacjentów): zwiększenie stężenia glukozy w surowicy krwi,
(zmniejszenie stężenia potasu we krwi), zwiększenie stężenia kreatyniny w surowicy, zmiany stężenia
elektrolitów we krwi, zwiększenie stężenia kwasu moczowego we krwi.
Objawy niepożądane mogą być bardziej nasilone u osób z nadwrażliwością na teofilinę lub
w przypadku przedawkowania (stężenie teofiliny w osoczu większe niż 20 mg/l).
W szczególności, gdy stężenie teofiliny w osoczu jest większe niż 25 mg/l mogą wystąpić objawy
działania toksycznego, takie jak drgawki, nagły spadek ciśnienia tętniczego krwi, komorowe
zaburzenia rytmu i ciężkie objawy ze strony układu pokarmowego (w tym krwawienia z przewodu
pokarmowego).

Zgłaszanie działań niepożądanych

Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać
bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych
Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych
Al. Jerozolimskie 181C
02-222 Warszawa
tel.: +48 22 49 21 301
faks: +48 22 49 21 309
e-mail: ndl@urpl.gov.pl
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.

5. Jak przechowywać Theospirex retard

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Przechowywać w temperaturze poniżej 25ºC.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu. Termin
ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać
farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić
środowisko.

6. Zawartość opakowania i inne informacje

Co zawiera lek Theospirex retard

• Substancją czynną leku jest teofilina bezwodna. Jedna tabletka o przedłużonym uwalnianiu zawiera 150 mg teofiliny bezwodnej.
• Pozostałe składniki to: amoniowego metakrylanu kopolimer (typ B) (Eudragit RSPO), powidon 25, talk, magnezu stearynian, woda oczyszczona, hypromeloza HPMC 5-6, hypromeloza HPMC 2910, tytanu dwutlenek (E171), triacetyna, makrogol 6000.

Jak wygląda lek Theospirex retard i co zawiera opakowanie

Białe, okrągłe tabletki powlekane, z linią podziału po obu stronach, o powierzchni gładkiej, bez
uszkodzeń, plam i wykruszeń.
Tabletki pakowane są w blistry Aluminium/PVC, umieszczone w tekturowym pudełku.
Opakowanie zawiera 50 tabletek (5 blistrów po 10 szt.).

Podmiot odpowiedzialny i wytwórca

Biofarm Sp. z o.o.
ul. Wałbrzyska 13
60-198 Poznań
Tel.: +48 61 66 51 500
Faks: +48 61 66 51 505

Data ostatniej aktualizacji ulotki: