Tetana, zawiesina do wstrzykiwań
Szczepionka przeciw tężcowi, adsorbowana
Nie mniej niż 40 j.m. toksoidu tężcowego/0,5 ml; 1 dawka (0,5 ml)
Tetana jest szczepionką, która chroni przed zachorowaniem na tężec, chorobą wywoływaną przez
laseczki tężca. Substancją czynną szczepionki jest toksoid tężcowy (niezakaźny składnik pochodzący
od bakterii). Po podaniu szczepionki organizm wytwarza przeciwciała chroniące przed
zachorowaniem. Szczepionka służy do czynnego uodparniania dzieci, młodzieży i dorosłych przeciw
tężcowi zgodnie z Programem Szczepień Ochronnych.
Szczepienie podstawowe
Szczepienie przypominające
Szczepieniem podstawowym, jak i przypominającym mogą być objęte również kobiety w ciąży,
spodziewające się, że poród może odbywać się w warunkach niehigienicznych.
Szczepienie przeciw tężcowi u osób zranionych
Szczepionka Tetana jest stosowana w profilaktyce przeciwtężcowej u osób z zanieczyszczonymi
ranami, przy dużym prawdopodobieństwie obecności laseczek tężca w ranie.
Jedna dawka szczepionki Tetana nie chroni przed zachorowaniem na tężec. Odpowiedni poziom
uodpornienia, zabezpieczający przed zakażeniem, uzyskuje się po zastosowaniu wszystkich dawek
szczepienia podstawowego przeciwko tężcowi, zgodnie z Programem Szczepień Ochronnych, który
zawiera informacje na temat tych szczepień. Każda kolejna dawka przypominająca zapewnia
długotrwałą, trwającą około 10 lat, ochronę przed zachorowaniem.
Szczepionka Tetana spełnia wymagania Farmakopei Europejskiej i Światowej Organizacji Zdrowia
(WHO).
Osoby chore na AIDS lub nosiciele wirusa HIV powinni być szczepieni wg standardowego schematu,
a w przypadku zranienia powinni zawsze otrzymać ludzką immunoglobulinę przeciwtężcową
(immunoglobulinę o wysokim mianie przeciwciał przeciwtężcowych), bez względu na ich historię
szczepień przeciw tężcowi.
Jeżeli istnieją jakiekolwiek przeciwwskazania do szczepienia szczepionką Tetana, to lekarz powinien
ocenić ryzyko podania szczepionki w stosunku do ryzyka wystąpienia zakażenia.
Przed rozpoczęciem stosowania szczepionki Tetana należy omówić to z lekarzem lub pielęgniarką,
jeśli po poprzedniej dawce szczepionki wystąpiły opisane w punkcie 4. działania niepożądane
lub jakiekolwiek inne niepokojące reakcje.
Szczepienie powinno być poprzedzone badaniem lekarskim i wywiadem na temat ogólnego stanu
zdrowia oraz wcześniej wykonanych i zanotowanych szczepień. Postępowanie takie pozwala
przewidzieć ryzyko wystąpienia działań niepożądanych po podaniu szczepionki.
Szczepionka Tetana może być podawana w tym samym czasie z innymi szczepionkami, jeżeli wynika
to z Programu Szczepień Ochronnych oraz z immunoglobulinami, jeżeli zaistnieje taka konieczność.
Różne szczepionki i immunoglobuliny podawane w tym samym czasie powinny być wstrzykiwane
w różne miejsca ciała przy użyciu oddzielnych strzykawek i igieł.
U pacjentów poddawanych leczeniu immunosupresyjnemu (hamującemu aktywność układu
odpornościowego) lub z niedoborami odporności, odpowiedź na szczepionkę może być obniżona.
W takich przypadkach lekarz może podjąć decyzję o przesunięciu szczepień do zakończenia terapii
i oznaczeniu poziomu przeciwciał po szczepieniu.
Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie
lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.
Szczepionka może być stosowana w okresie ciąży, jeżeli jest takie wskazanie. W takim przypadku
decyzję podejmuje lekarz. Dawkowanie w czasie ciąży opisano w punkcie 3.
Brak danych na temat podawania szczepionki w okresie karmienia piersią.
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć
dziecko, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku.
Szczepionka nie ma wpływu lub wywiera nieistotny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów
i obsługiwania maszyn.
Szczepionka Tetana będzie podana przez lekarza lub pielęgniarkę jako wstrzyknięcie głęboko
podskórne. Szczepionka nigdy nie może być podawana donaczyniowo.
Szczepienie podstawowe
Szczepienie podstawowe składa się z trzech dawek szczepionki:
Szczepienie przypominające
Jedna dawka szczepionki 10 lat po ostatnim szczepieniu przeciw tężcowi.
W przypadku zranienia lekarz podejmuje decyzję o podaniu szczepionki i sposobie dawkowania.
Szczegółowe informacje znajdują się na końcu ulotki w części „Informacje przeznaczone wyłącznie
dla fachowego personelu medycznego”.
Kobiety nieszczepione lub z niepełnym szczepieniem podstawowym, które są narażone na urodzenie
dziecka w niehigienicznych warunkach, powinny zostać zaszczepione w drugim trymestrze ciąży.
Kobiety, które otrzymały jedną lub dwie dawki szczepionki przed stwierdzeniem ciąży, powinny
uzupełnić szczepienie w czasie ciąży. Kobiety ciężarne, które były szczepione wcześniej niż 10 lat
temu powinny otrzymać dawkę przypominającą w drugim trymestrze ciąży.
Przedawkowanie jest mało prawdopodobne, ponieważ opakowanie jest jednodawkowe.
W przypadku wątpliwości należy zwrócić się do lekarza.
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tej szczepionki należy
zwrócić się do lekarza, farmaceuty lub pielęgniarki.
Jak każda szczepionka, szczepionka ta może powodować działania niepożądane, chociaż nie
u każdego one wystąpią.
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Działania niepożądane
można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów
Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów
Biobójczych, Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, tel.: 22 49-21-301, fax: 22 49-21-309,
strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl.
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.
Przechowywać w pozycji pionowej, w lodówce (2°C - 8°C). Nie zamrażać, w przypadku zamrożenia
szczepionkę zniszczyć.
Szczepionkę należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie stosować tej szczepionki po upływie terminu ważności zamieszczonego na pudełku. Termin
ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać
farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić
środowisko.
Substancją czynną szczepionki jest:
Toksoid tężcowy
nie mniej niż 40 j.m.
adsorbowany na wodorotlenku glinu, uwodnionym
nie więcej niż 0,7 miligrama Al
Pozostałe składniki to: sodu chlorek i woda do wstrzykiwań.
Szczepionka po wstrząśnięciu jest białą lub prawie białą, jednorodną zawiesiną w szklanych
ampułkach.
W czasie przechowywania na dnie ampułki tworzy się biały osad, a ponad nim przezroczysty
supernatant (płyn).
Opakowanie zawiera 1, 5 lub 10 ampułek po 0,5 ml w tekturowym pudełku.
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
Instytut Biotechnologii Surowic i Szczepionek BIOMED Spółka Akcyjna
Al. Sosnowa 8
30-224 Kraków
Tel.: +48 12 37 69 200
Fax: +48 12 37 69 205
e-mail: informacjanaukowa@biomed.pl
Przed użyciem wstrząsnąć do uzyskania jednorodnej zawiesiny. Należy ocenić wzrokowo,
czy szczepionka nie zawiera jakichkolwiek obcych cząstek i/lub czy nie nastąpiły zmiany w jej
wyglądzie. W przypadku jakichkolwiek zmian, nie należy stosować szczepionki.
Odmierzyć dawkę 0,5 ml i podawać głęboko podskórnie.
Jako miejsce wstrzykiwań zaleca się mięsień naramienny lub przednioboczną część uda.
Nie podawać donaczyniowo! Upewnić się, że igła nie jest wprowadzona do naczynia krwionośnego.
Uwaga: W związku z ryzykiem wystąpienia wstrząsu anafilaktycznego jakie niesie ze sobą podawanie
szczepionek gabinet szczepień powinien być wyposażony w standardowy zestaw przeciwwstrząsowy.
Historia szczepień pacjenta | Ryzyko wystąpienia tężca | |
Niskie | Wysokie | |
Nieszczepieni lub niekompletnie szczepieni lub historia szczepień niepewna | Szczepionka tężcowo- błonicza lub tężcowa następnie kontynuować kolejne dawki szczepienia podstawowego według schematu 0; 1; 6 miesiąc | Szczepionka tężcowo-błonicza lub tężcowa i antytoksyna (LIT* – swoista immunoglobulina 250/500 j.m.), - następnie kontynuować kolejne dawki szczepienia podstawowego według schematu: 0; 1; 6 miesiąc |
Szczepienie podstawowe lub przypominające - ostatnia dawka więcej niż 10 lat temu | Szczepionka tężcowo- błonicza lub tężcowa
| Szczepionka tężcowo-błonicza lub tężcowa
|
Szczepienie podstawowe lub przypominające - ostatnia dawka 5 - 10 lat temu | Szczepionka tężcowo- błonicza lub tężcowa
| Szczepionka tężcowo-błonicza lub tężcowa
|
Szczepienie podstawowe lub przypominające - ostatnia dawka mniej niż 5 lat temu | Nie wymaga | Nie wymaga, ewentualnie, gdy szczególnie wysokie ryzyko, należy rozważyć szczepienie szczepionką tężcowo- błoniczą lub tężcową
|
*LIT- Ludzka Immunoglobulina Przeciwtężcowa
W przypadku zranienia i istniejących przeciwwskazań do szczepienia szczepionką przeciwko tężcowi,
należy niezwłocznie podać immunoglobulinę przeciwtężcową.
Masz pytania o lek lub objawy? Lekarz online oceni Twój przypadek i, jeśli to potrzebne, wystawi e-receptę.