ibuprofen
Ibuprofen należy do grupy leków zwanych niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi (NLPZ).
Lek ten jest stosowany u młodzieży i dzieci o masie ciała wynoszącej co najmniej 20 kg i w wieku 6
lat i starszych w krótkotrwałym leczeniu objawowym ostrego bólu o umiarkowanym nasileniu oraz w
krótkotrwałym leczeniu objawowym gorączki. w sytuacjach, w których podanie drogą dożylną jest
uzasadnione klinicznie ze względu na niemożność wykorzystania innych dróg podania.
Przed rozpoczęciem stosowania leku Ibuprofen B. Braun należy omówić to z lekarzem lub
pielęgniarką.
Przyjmowanie leków przeciwzapalnych i przeciwbólowych, takich jak ibuprofen, może wiązać się z
niewielkim wzrostem ryzyka zawału serca lub udaru mózgu, w szczególności gdy są stosowane w
dużych dawkach. Nie należy przekraczać zalecanej dawki i czasu trwania leczenia.
Reakcje skórne
Odnotowano występowanie ciężkich reakcji skórnych, w tym złuszczającego zapalenia skóry,
rumienia wielopostaciowego, zespołu Stevensa-Johnsona, toksycznego martwiczego oddzielania się
naskórka, reakcji polekowej z eozynofilią i objawami ogólnymi (ang. drug reaction with eosinophilia
and systemic symptoms, DRESS) i ostrej uogólnionej osutki krostkowej (ang. acute generalised
exanthematous pustulosis, AGEP), związanych ze stosowaniem ibuprofenu. Jeśli pacjent zauważy
jakikolwiek z objawów związanych z tymi ciężkimi reakcjami skórnymi opisanymi w punkcie 4,
powinien przerwać stosowanie leku Ibuprofen B. Braun i niezwłocznie zwrócić się o pomoc
medyczną.
W związku ze stosowaniem ibuprofenu zgłaszano objawy reakcji alergicznej na ten lek, w tym
problemy z oddychaniem, obrzęk twarzy i szyi (obrzęk naczynioruchowy), ból w klatce piersiowej.
Jeśli zauważy się którykolwiek z tych objawów, należy natychmiast przerwać stosowanie leku
Ibuprofen B. Braun i niezwłocznie skontaktować się z lekarzem lub pogotowiem ratunkowym.
Przed zastosowaniem leku Ibuprofen B. Braun pacjent powinien omówić leczenie z lekarzem, jeśli:
Opisano kilka przypadków aseptycznego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych podczas stosowania
tego leku. Ryzyko wystąpienia tego powikłania jest większe u pacjentów z chorobą
autoimmunologiczną o nazwie toczeń układowy rumieniowaty i podobnymi chorobami tkanki łącznej.
Przy doustnym stosowaniu ibuprofenu odnotowano niewyraźne lub ograniczone widzenie, ubytki w
polu widzenia oraz zmiany w widzeniu kolorów.
Należy unikać jednoczesnego stosowania tego leku i innych leków z grupy NLPZ, w tym leków z
grupy selektywnych inhibitorów cyklooksygenazy-2.
Postępowanie w przypadku zakażeń
Ibuprofen może maskować objawy infekcji, takie jak gorączka i ból. Dlatego możliwe jest, że
stosowanie tego leku może opóźnić właściwe leczenie infekcji, co może prowadzić do zwiększonego
ryzyka powikłań. Zjawisko takie zaobserwowano wśród pacjentów z zapaleniem płuc wywołanym
przez bakterie i bakteryjnym zakażenia skóry związane z ospą wietrzną. Jeśli pacjent stosuje ten lek w
trakcie infekcji, a objawy infekcji utrzymują się lub nasilają, należy niezwłocznie skonsultować się z
lekarzem.
Działania niepożądane można zminimalizować poprzez stosowanie najmniejszej skutecznej dawki
przez możliwie najkrótszy czas konieczny do opanowania objawów.
Ogólnie, nawykowe przyjmowanie kilku rodzajów leków przeciwbólowych może prowadzić do
trwałego ciężkiego uszkodzenia nerek.
Długotrwałe stosowanie leków przeciwbólowych może wywoływać ból głowy, którego nie wolno
leczyć zwiększonymi dawkami tych leków.
Ibuprofen może wpływać na następujące badania laboratoryjne:
Lek nie jest zalecany do stosowania u dzieci o masie ciała mniejszej niż 20 kg ani w wieku poniżej 6
lat.
U odwodnionych dzieci i młodzieży występuje ryzyko upośledzenia czynności nerek.
Należy powiedzieć lekarzowi lub pielęgniarce o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta
obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.
Niektóre leki mogą wpływać na działanie leku Ibuprofen B. Braun, także lek ten może wpływać na
działanie innych leków. Na przykład:
inne leki z grupy niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ), w tym inhibitory COX-2
(np. celekoksyb), mogą zwiększać ryzyko owrzodzeń przewodu pokarmowego i krwawienia z
przewodu pokarmowego ze względu na sumowanie się działania;
leki rozrzedzające krew i (lub) zapobiegające powstawaniu zakrzepów krwi (leki
przeciwzakrzepowe, takie jak kwas acetylosalicylowy, warfaryna, tyklopidyna);
leki stosowane w leczeniu niewydolności serca (glikozydy nasercowe, np. digoksyna), w
leczeniu padaczki (fenytoina) lub w leczeniu depresji (sole litu) mogą mieć zwiększone stężenie
we krwi, jeśli przyjmowane są łącznie z ibuprofenem;
lek stosowany w leczeniu niektórych nowotworów złośliwych i chorób reumatycznych
(metotreksat) przyjmowany w tym samym czasie, co ibuprofen (w zakresie 24 godzin) może
mieć zwiększone stężenie we krwi i toksyczność;
lek stosowany do przerywania ciąży (mifepryston);
leki przeciwdepresyjne z grupy SSRI, np. fluoksetyna, mogą również zwiększać ryzyko
krwawienia z żołądka i jelit;
leki obniżające ciśnienie tętnicze (leki z grupy inhibitorów ACE, np. kaptopryl; leki beta-
adrenolityczne, np. atenolol; leki z grupy antagonistów receptora angiotensyny II, np. losartan);
leki stosowane w chorobach zapalnych (kortykosteroidy, np. hydrokortyzon), ponieważ
zwiększają ryzyko owrzodzenia oraz krwawienia z żołądka i jelit;
leki moczopędne (diuretyki, np. bendroflumetiazyd), ponieważ NLPZ mogą osłabiać działanie
tych leków i zwiększać ryzyko uszkodzenia nerek (stosowanie leków moczopędnych
oszczędzających potas łącznie z ibuprofenem może prowadzić do podwyższonego stężenia
potasu we krwi);
leki zawierające probenecyd lub sulfinpirazon mogą spowalniać wydalanie ibuprofenu z
organizmu;
leki stosowane w zapobieganiu odrzuceniu przeszczepu (cyklosporyna i takrolimus) mogą
zwiększać ryzyko uszkodzenia nerek;
leki stosowane w leczeniu cukrzycy (pochodne sulfonylomocznika, np. glibenklamid). Podczas
łącznego stosowania tych leków zaleca się kontrolowanie stężenia glukozy we krwi;
antybiotyki z grupy chinolonów, np. cyprofloksacyna - ze względu na zwiększone ryzyko
wystąpienia drgawek;
leki stosowane w infekcjach grzybiczych (inhibitory CYP2C9, takie jak worykonazol,
flukonazol) mogą zwiększać stężenie ibuprofenu we krwi;
leki stosowane w zakażeniu HIV (zydowudyna) - ze względu na zwiększone ryzyko wylewów
do stawów i powstawania sińców;
przewlekłe spożywanie alkoholu może zwiększyć ryzyko znaczącego krwawienia z żołądka i
jelit;
antybiotyki aminoglikozydowe (rodzaj antybiotyków) - NLPZ mogą upośledzać wydalanie
antybiotyków aminoglikozydowych i zwiększać ich toksyczność;
miłorząb ( Ginkgo biloba– lek roślinny często stosowany w otępieniu) może zwiększać ryzyko
krwawienia.
Także niektóre inne leki mogą ulegać wpływowi lub mieć wpływ na leczenie ibuprofenem. Dlatego
też przed zastosowaniem ibuprofenu z innymi lekami zawsze należy poradzić się lekarza lub
pielęgniarki.
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży, lub gdy planuje mieć
dziecko, powinna poradzić się lekarza lub pielęgniarki przed zastosowaniem tego leku.
Ciąża
Jeśli pacjentka jest w ciąży, będzie otrzymywać ibuprofen tylko wtedy, gdy lekarz uzna to za
absolutnie niezbędne. Tego leku nie wolno podawać kobietom podczas ostatnich 3 miesięcy ciąży.
Może on powodować zaburzenia związane z nerkami i sercem u nienarodzonego dziecka. Może on
zwiększać skłonność do krwawień pacjentki i dziecka oraz powodować opóźnienie lub wydłużenie
okresu porodu.
Nie zaleca się stosowania ibuprofenu w ciągu pierwszych 6 miesięcy ciąży, chyba że lekarz uzna
użycie go za bezwzględnie konieczne. Jeśli w tym okresie lub podczas starań o zajście w ciążę
konieczne jest stosowanie ibuprofenu, należy zastosować jak najmniejszą dawkę przez możliwie
najkrótszy czas.
Leczenie dożylne ibuprofenem nie powinno trwać dłużej niż 3 dni. Jeśli od 20. tygodnia ciąży
ibuprofen jest podawany dłużej niż kilka dni, może to skutkować zaburzeniami czynności nerek
u nienarodzonego dziecka, co może prowadzić do zmniejszenia ilości płynu owodniowego
otaczającego dziecko (małowodzie). Może również powodować zwężenie naczynia krwionośnego
(przewód tętniczy) w sercu dziecka. Jeśli wymagane jest stosowanie ibuprofenu przez okres dłuższy
niż kilka dni, lekarz może zalecić dodatkowe monitorowanie.
Karmienie piersią
Lek ten przenika do mleka kobiet karmiących piersią, lecz może być przyjmowany w okresie
karmienia piersią, jeśli jest stosowany w zalecanej dawce i przez możliwie najkrótszy czas. Jeśli
jednak lek ten stosowany jest w dawkach większych lub długotrwale, lekarz może zalecić przerwanie
karmienia piersią.
Płodność
Ibuprofen może utrudniać zajście w ciążę. Jeśli pacjentka planuje zajście w ciążę lub ma trudności z
zajściem w ciążę, powinna o tym poinformować lekarza.
W przypadku jednorazowego lub krótkotrwałego stosowania tego leku nie ma konieczności
zachowywania żadnych środków ostrożności. Jednak w przypadku dłuższego leczenia występowanie
działań niepożądanych, np. zmęczenia i zaburzeń równowagi, może upośledzać zdolność prowadzenia
pojazdów i (lub) obsługiwania maszyn. Jest to szczególnie istotne w przypadku jednoczesnego
spożywania alkoholu.
Ibuprofen B. Braun zawiera sód.Ten lek zawiera 179 mg sodu (głównego składnika soli kuchennej)
na 50 ml roztworu. Odpowiada to 9% maksymalnej zalecanej dobowej dawki sodu w diecie u osób
dorosłych.
Ten lek jest może zostać przepisany wyłącznie przez lekarza i może być podawany wyłącznie przez
lekarza lub pielęgniarkę w miejscu, gdzie dostępne jest właściwe wyposażenie.
Dawka zostanie indywidualnie ustalona przez lekarza w oparciu o masę ciała i ogólny stan pacjenta.
Dawkowanie
U dzieci i młodzieży ibuprofen dawkuje się w oparciu o masę ciała lub wiek, 5 do 10 mg/kg masy
ciała w pojedynczej dawce, do maksymalnej całkowitej dawki dobowej wynoszącej 30 mg/kg masy
ciała:
Dzieci o masie ciała 20 kg – 29 kg (6-9 lat): 200 mg ibuprofenu do 3 razy na dobę; nie należy
przekraczać maksymalnej dawki dobowej wynoszącej 600 mg.
Dzieci o masie ciała 30 kg – 39 kg (10-11 lat): 200 mg ibuprofenu do 4 razy na dobę; nie należy
przekraczać maksymalnej dawki dobowej wynoszącej 800 mg.
Młodzież o masie ciała ≥ 40 kg (12-17 lat): 200 mg do 400 mg ibuprofenu, do 3 razy na dobę;
nie należy przekraczać maksymalnej dawki dobowej wynoszącej 1200 mg.
Ten lek nie jest zalecany do stosowania u dzieci o masie ciała poniżej 20 kg lub w wieku poniżej 6 lat.
Odstęp między kolejnymi dawkami należy dobierać zależnie od objawów oraz maksymalnej dawki
dobowej. Odstęp między dawkami nie powinien być krótszy niż 6 godzin. Nie należy przekraczać
zalecanej maksymalnej dawki dobowej.
Lekarz będzie podawał pacjentowi najmniejszą skuteczną dawkę przez możliwie najkrótszy czas
wymagany do złagodzenia objawów. Jeśli u pacjenta stwierdzono równoczesną infekcję, należy
niezwłocznie skonsultować się z lekarzem, jeśli objawy (takie jak gorączka i ból) utrzymują się lub
nasilają. Ponadto lekarz dopilnuje, aby pacjent otrzymywał wystarczającą ilość płynów, aby
zminimalizować ryzyko działań niepożądanych w obrębie nerek.
Stosowanie leku należy ograniczać do sytuacji, w których podanie drogą doustną jest niemożliwe.
Pacjenci muszą jak najszybciej przejść na leczenie doustne.
Ten lek będzie podawany pacjentom przez najkrótszy możliwy okres. Nie należy podawać leku dłużej
niż 3 dni.
Podanie dożylne. Roztwór należy podawać w infuzji dożylnej trwającej 30 minut.
Roztwór należy obejrzeć przed użyciem. Nie stosować, jeśli zaobserwuje się obecność cząstek stałych.
Ponieważ dawkowanie leku odbywa się pod kontrolą lekarza lub pielęgniarki, podanie pacjentowi
zbyt dużej dawki tego roztworu jest mało prawdopodobne.
Jeśli pacjentowi podano większą dawkę leku niż powinien otrzymać lub jeśli podano ten lek dzieciom
przez pomyłkę, należy zawsze skontaktować się z lekarzem lub najbliższym szpitalem, aby uzyskać
opinię na temat ryzyka i poradę na temat środków, które należy podjąć.
Objawy przedawkowania mogą obejmować nudności, bóle żołądka, wymioty (mogą występować
ślady krwi), bóle głowy, dzwonienie w uszach, splątanie, ataksję (zaburzenia koordynacji ruchowej) i
oczopląs. Po przyjęciu dużej dawki występowała senność, ból w klatce piersiowej, kołatanie serca,
utrata przytomności, drgawki (głównie u dzieci), osłabienie i zawroty głowy, krew w moczu, małe
stężenie potasu we krwi, uczucie zimna i trudności z oddychaniem.
Może też dojść do spadku ciśnienia krwi, sinego zabarwienia skóry lub błon śluzowych (sinica),
krwawienia z żołądka lub jelit, a także zaburzenia czynności wątroby i nerek.
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się
do lekarza lub pielęgniarki.
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Działania niepożądane można zminimalizować poprzez stosowanie najmniejszej skutecznej dawki
przez możliwie najkrótszy czas konieczny do wyleczenia objawów. U pacjenta może wystąpić jedno
lub więcej zidentyfikowanych dotychczas działań niepożądanych typowych dla leków z grupy NLPZ
(patrz poniżej). Jeśli wystąpi którekolwiek z wymienionych działań niepożądanych, należy przerwać
przyjmowanie tego leku i jak najszybciej skontaktować się z lekarzem.
Najczęściej obserwowane zdarzenia niepożądane dotyczą żołądka i jelit. Może dojść do rozwoju
owrzodzeń trawiennych (wrzodów żołądka lub jelit), przedziurawienia (perforacji) ściany żołądka lub
jelit, lub krwawienia z żołądka lub jelit, w niektórych przypadkach ze skutkiem śmiertelnym.
Zgłaszano niestrawność, smoliste stolce, wymioty krwią, wrzodziejące zapalenie błony śluzowej jamy
ustnej, zaostrzenie zapalenia jelita grubego i choroby Leśniowskiego-Crohna. Rzadziej stwierdzano
przypadki zapalenia błony śluzowej żołądka. W szczególności ryzyko wystąpienia krwawienia z
żołądka i jelit jest zależne od zakresu podawanych dawek i czasu stosowania.
W związku ze stosowaniem leków z grupy NLPZ opisywano przypadki nagromadzenia się nadmiaru
płynów w tkankach (obrzęków), nadciśnienia tętniczego i niewydolności serca. Stosowanie takich
leków jak ibuprofen może się wiązać z nieznacznie zwiększonym ryzykiem zawału serca lub udaru
mózgu.
Bardzo rzadko opisywano ciężkie reakcje alergiczne (w tym reakcje w miejscu podania infuzji,
wstrząs anafilaktyczny), a także ciężkie reakcje skórne, łysienie (wypadanie włosów), reakcje skórne
nadwrażliwości na światło oraz alergiczne zapalenie naczyń.
Należy przerwać stosowanie ibuprofenu i natychmiast zwrócić się o pomoc lekarską, jeśli zauważy się
którykolwiek z poniższych objawów:
W związku ze stosowaniem leków z grupy NLPZ opisywano bardzo rzadkie przypadki zaostrzenia
stanu zapalnego spowodowanego przez zakażenia (np. rozwój choroby tkanki łącznej o nazwie
martwicze zapalenie powięzi).
W wyjątkowych przypadkach w trakcie ospy wietrznej mogą wystąpić ciężkie zakażenia skóry i
powikłania w obrębie tkanki podskórnej.
Działania niepożądane występujące bardzo często (mogące występować częściej niż u 1 na 10 osób):
Działania niepożądane występujące często (mogące występować z częstością nieprzekraczającą 1 na 10
osób):
Działania niepożądane występujące niezbyt często (mogące występować z częstością
nieprzekraczającą 1 na 100 osób):
Działania niepożądane występujące rzadko (mogące występować z częstością nieprzekraczającą 1 na
1000 osób):
Działania niepożądane występujące bardzo rzadko (mogące występować z częstością
nieprzekraczającą 1 na 10 000 osób):
Działania niepożądane o nieznanej częstości występowania (częstość nie może być określona na
podstawie dostępnych danych):
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio
do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji
Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych:
Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, tel.: + 48 22 49-21-301, fax: +48 22 49-21-309,
Strona internetowa : https://smz.ezdrowie.gov.pl .
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania leku.
Lek należy zużyć bezpośrednio po otwarciu. Nie stosować tego leku, jeśli zauważy się cząstki stałe.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu bezpośrednim i
zewnętrznym po „EXP”.
Numer serii znajduje się na opakowaniu bezpośrednim i zewnętrznym po „Lot”.
Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Przezroczysty, bezbarwny do bladożółtego roztwór do infuzji niezawierający cząstek stałych.
Roztwór zawarty jest w butelkach wykonanych z LDPE, o pojemności 50 ml, z wieczkiem typu
Twincap, w opakowaniach po 10 i 20 butelek.
Nie wszystkie wielości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji należy zwrócić się do miejscowego
przedstawiciela podmiotu odpowiedzialnego.
Austria | Ibuprofen B. Braun 200 mg Infusionslösung |
Belgia | Ibuprofen B. Braun 200 mg oplossing voor infusie |
Czechy | Ibuprofen B. Braun |
Dania | Ibuprofen B. Braun 200 mg Infusionslösung |
Estonia | Ibuprofen B. Braun |
Finlandia | Ibuprofen B. Braun 200 mg infuusioneste, liuos |
Francja | Ibuprofène B. Braun 200 mg, solution pour perfusion |
Hiszpania | Ibuprofeno B. Braun pediátrico 200 mg solución para perfusión |
Irlandia | Ibuprofen B. Braun 200 mg solution for infusion |
Luksemburg | Ibuprofen B. Braun |
Łotwa | Ibuprofen B. Braun 200 mg šķīdums infūzijām |
Niemcy | Ibuprofen B. Braun 4 mg Infusionslösung |
Norwegia | Ibuprofen B. Braun 200 mg infusjonsvæske, oppløsning |
Polska | Ibuprofen B. Braun |
Rumunia | Ibuprofen B. Braun 200 mg soluţie perfuzabilă |
Słowacja | Ibuprofen B. Braun 200 mg |
Słowenia | Ibuprofen B. Braun za otroke 200 mg raztopina za infundiranje |
Szwecja | Ibuprofen B. Braun 200 mg infusionsvätska, lösning |
Węgry | Ibuprofen B. Braun 200 mg oldatos infúzió |
Włochy | Ibuprofene B. Braun Melsungen |
Wielka Brytania (Irlandia Północna) | Ibuprofen 200 mg Solution for Infusion |
Masz pytania o lek lub objawy? Lekarz online oceni Twój przypadek i, jeśli to potrzebne, wystawi e-receptę.