Tło Oladoctor
Ibupar

Ibupar

About the medicine

Jak stosować Ibupar

Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla pacjenta

Ibupar, 200 mg, tabletki drażowane

(Ibuprofenum)

Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta.

Lek ten należy zawsze przyjmować dokładnie tak, jak to opisano w tej ulotce dla pacjenta lub
według zaleceń lekarza, lub farmaceuty.

  • Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać.
  • Jeśli potrzebna jest rada lub dodatkowa informacja, należy zwrócić się do farmaceuty.
  • Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Patrz punkt 4.
  • Jeśli po upływie 3 dni nie nastąpiła poprawa lub pacjent czuje się gorzej, należy skontaktować się z lekarzem.

Spis treści ulotki:

  • 1. Co to jest lek Ibupar i w jakim celu się go stosuje
  • 2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Ibupar
  • 3. Jak przyjmować lek Ibupar
  • 4. Możliwe działania niepożądane
  • 5. Jak przechowywać lek Ibupar
  • 6. Zawartość opakowania i inne informacje

1. Co to jest lek Ibupar i w jakim celu się go stosuje

Ibupar jest niesteroidowym lekiem przeciwzapalnym (NLPZ), wykazującym słabe do
umiarkowanego działanie przeciwbólowe oraz działanie przeciwgorączkowe.
Ibuprofen jest wchłaniany z przewodu pokarmowego. Maksymalne stężenie ibuprofenu
w surowicy występuje po 1 do 2 godzin od podania doustnego.
Pokarm i leki zobojętniające sok żołądkowy nie hamują wchłaniania ibuprofenu.
Wskazania do stosowania:

  • Bóle słabe do umiarkowanych różnego pochodzenia, np. bóle głowy, również migrenowe, bóle zębów, mięśni, kości i stawów, bóle pourazowe, nerwobóle, bóle towarzyszące przeziębieniu i grypie.
  • Gorączka różnego pochodzenia (m.in. w przebiegu grypy i przeziębienia).
  • Bolesne miesiączkowanie.

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Ibupar

Kiedy nie przyjmować leku Ibupar:

  • jeśli pacjent ma uczulenie na ibuprofen lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6),
  • jeśli pacjent ma czynną lub występującą w przeszłości chorobę wrzodową żołądka i (lub) dwunastnicy, perforacje lub krwawienie, również występujące po zastosowaniu NLPZ,
  • jeśli pacjent ma ciężką niewydolność wątroby, ciężką niewydolność nerek lub ciężką niewydolność serca,
  • istniejące lub występujące w przeszłości objawy alergii w postaci kataru, pokrzywki lub astmy oskrzelowej po przyjęciu kwasu acetylosalicylowego lub innych NLPZ,
  • jeśli pacjentka jest w trzech ostatnich miesiącach ciąży,
  • podczas jednoczesnego przyjmowania innych niesteroidowych leków przeciwzapalnych, w tym wybiórczych inhibitorów COX-2 (zwiększone ryzyko wystąpienia działań niepożądanych),
  • jeśli pacjent ma skazę krwotoczną.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Istnieje ryzyko wystąpienia krwotoku z przewodu pokarmowego, owrzodzenia lub perforacji, które
mogą mieć skutek śmiertelny i które niekoniecznie muszą być poprzedzone objawami
ostrzegawczymi lub mogą wystąpić u pacjentów, u których takie objawy ostrzegawcze
występowały. W razie wystąpienia krwawienia lub owrzodzenia przewodu pokarmowego należy
przerwać stosowanie ibuprofenu. Pacjenci z chorobami przewodu pokarmowego w wywiadzie,
szczególnie osoby w wieku podeszłym, powinni poinformować lekarza o wszelkich nietypowych
objawach dotyczących przewodu pokarmowego (szczególnie o krwawieniu), zwłaszcza
w początkowym okresie leczenia. Pacjenci ci powinni stosować jak najmniejszą dawkę leku w jak
najkrótszym okresie czasu.
Szczególną ostrożność powinni zachować pacjenci stosujący jednocześnie inne leki, które mogą
zwiększać ryzyko zaburzeń żołądka i jelit lub krwawienia, takie jak kortykosteroidy lub leki
przeciwzakrzepowe, takie jak acenokumarol lub leki przeciwpłytkowe jak kwas acetylosalicylowy.
Przyjmowanie leków przeciwzapalnych/przeciwbólowych, takich jak ibuprofen, może wiązać się
z niewielkim wzrostem ryzyka zawału serca lub udaru, w szczególności gdy są stosowane
w dużych dawkach. Nie należy przekraczać zalecanej dawki i czasu trwania leczenia.
Przed rozpoczęciem stosowania leku Ibupar należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą, jeśli:

  • u pacjenta występują choroby serca, takie jak niewydolność serca, dławica piersiowa (ból w klatce piersiowej), pacjent miał atak serca, operację pomostowania, występuje u pacjenta choroba tętnic obwodowych (słabe krążenie krwi w nogach z powodu zwężenia lub zablokowania tętnic) lub jeśli pacjent przeszedł jakikolwiek udar (w tym mini-udar lub przemijający atak niedokrwienny - TIA).
  • pacjent choruje na nadciśnienie tętnicze, cukrzycę, występuje u niego zwiększone stężenie cholesterolu, w rodzinie pacjenta występowała choroba serca lub udar, lub jeśli pacjent pali tytoń.
  • u pacjenta występuje zakażenie - patrz poniżej, punkt zatytułowany „ Zakażenia”.

Stosowanie leku u osób z obrzękami wymaga zachowania ostrożności.
Jednoczesne, długotrwałe przyjmowanie kilku leków przeciwbólowych może prowadzić do
uszkodzenia nerek z ryzykiem niewydolności nerek.
W związku ze stosowaniem ibuprofenu występowały ciężkie reakcje skórne, takie jak złuszczające
zapalenie skóry, rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona, toksyczne martwicze
oddzielanie się naskórka, polekowa reakcja z eozynofilią i objawami ogólnoustrojowymi (DRESS)
oraz ostra uogólniona osutka krostkowa (AGEP). Jeśli u pacjenta wystąpi którykolwiek z objawów
związanych z tymi ciężkimi reakcjami skórnymi opisanymi w punkcie 4, należy natychmiast
odstawić lek Ibupar i zwrócić się o pomoc medyczną.
U pacjentów z toczniem rumieniowatym układowym i mieszanymi chorobami tkanki łącznej może
zwiększyć się ryzyko rozwoju jałowego zapalenia opon mózgowych.
U pacjentów z czynną lub przebytą astmą oskrzelową oraz chorobami alergicznymi może wystąpić
skurcz oskrzeli.
Ibuprofen może powodować zaburzenia widzenia (mroczki, zaburzenia widzenia barwnego).
W takim przypadku należy odstawić lek i skontaktować się z lekarzem.
Ibuprofen działa przeciwzakrzepowo. Wymaga zachowania ostrożności u pacjentów
z zaburzeniami krzepnięcia krwi oraz przyjmujących leki przeciwzakrzepowe.
Jeżeli podczas stosowania ibuprofenu wystąpią jakiekolwiek inne niepokojące objawy, należy
przerwać stosowanie leku i porozumieć się z lekarzem.
Podczas stosowania ibuprofenu występowały objawy reakcji alergicznej na ten lek, w tym
trudności z oddychaniem, obrzęk w okolicach twarzy i szyi (obrzęk naczynioruchowy), ból w
klatce piersiowej. W razie zauważenia któregokolwiek z tych objawów należy natychmiast
odstawić lek Ibupar i bezzwłocznie skontaktować się z lekarzem lub medycznymi służbami
ratunkowymi.
Zakażenia
Ibupar może ukryć objawy przedmiotowe zakażenia, takie jak gorączka i ból. W związku z tym
Ibupar może opóźnić zastosowanie odpowiedniego leczenia zakażenia, a w konsekwencji
prowadzić do zwiększonego ryzyka powikłań. Zaobserwowano to w przebiegu wywołanego przez
bakterie zapalenia płuc i bakteryjnych zakażeń skóry związanych z ospą wietrzną. Jeśli pacjent
przyjmuje ten lek podczas występującego zakażenia, a objawy zakażenia utrzymują się lub nasilają,
należy natychmiast skonsultować się z lekarzem.
Należy porozmawiać z lekarzem, nawet jeśli powyższe ostrzeżenia dotyczą sytuacji występujących
w przeszłości.

Dzieci i młodzież

Nie należy stosować leku u dzieci w wieku poniżej 12 lat. Istnieje ryzyko wystąpienia zaburzeń
czynności nerek u odwodnionych dzieci i młodzieży.

Stosowanie leku Ibupar u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek i (lub) wątroby

Nie należy stosować ibuprofenu bez porozumienia z lekarzem.

Stosowanie leku Ibupar u pacjentów w podeszłym wieku

U pacjentów w podeszłym wieku istnieje zwiększone ryzyko wystąpienia działań niepożądanych.
Nie jest wymagana zmiana dawkowania, o ile nie jest zaburzona czynność wątroby i (lub) nerek.
W przypadku zaburzenia czynności nerek i (lub) wątroby dawkę należy ustalać indywidualnie.

Lek Ibupar a inne leki

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta
obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.
Lek Ibupar może wpływać na działanie innych leków lub też inne leki mogą wpływać na działanie
leku Ibupar. Na przykład:

  • kwas acetylosalicylowy lub inne leki z grupy NLPZ: zwiększa się ryzyko wystąpienia działań niepożądanych,
  • leki obniżające ciśnienie krwi (inhibitory ACE, takie jak kaptopryl, leki beta-adrenolityczne, takie jak leki zawierające atenolol, leki będące antagonistami receptora angiotensyny II, takie jak losartan),
  • leki moczopędne: istnieją nieliczne dowody na zmniejszenie skuteczności działania leków moczopędnych,
  • leki o działaniu przeciwzakrzepowym (tj. rozrzedzające krew/zapobiegające powstawaniu zakrzepów, takie jak kwas acetylosalicylowy, warfaryna, tyklopidyna),
  • lit i metotreksat: leki z grupy NLPZ mogą powodować zwiększenie stężenia w osoczu zarówno litu jak i metotreksatu,
  • zydowudyna: istnieją dowody na wydłużenie okresu krwawienia u pacjentów leczonych jednocześnie ibuprofenem i zydowudyną,
  • kortykosteroidy: równoczesne stosowanie NLPZ i kortykosteroidów może zwiększać ryzyko działań niepożądanych, zwłaszcza dotyczących przewodu pokarmowego,
  • glikozydy nasercowe NLPZ mogą nasilać objawy niewydolności serca i zwiększać stężenie glikozydów nasercowych w osoczu,
  • mifepryston: NLPZ stosowane w okresie 8-12 dni po podaniu mifeprystonu mogą zmniejszyć jego skuteczność,
  • cyklosporyna: równoczesne stosowanie NLPZ i cyklosporyny zwiększa ryzyko działania nefrotoksycznego,
  • antybiotyki chinolonowe: jednoczesne stosowanie NLPZ z antybiotykami chinolonowymi zwiększa ryzyko wystąpienia drgawek.

Także niektóre inne leki mogą ulegać wpływowi lub mieć wpływ na leczenie lekiem Ibupar.
Dlatego też przed zastosowaniem leku Ibupar z innymi lekami zawsze należy poradzić się lekarza
lub farmaceuty.

Ibupar z jedzeniem i piciem

Lek należy przyjmować w trakcie lub po posiłku.

Ciąża, karmienie piersią i wpływ na płodność

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje
mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Nie należy przyjmować leku Ibupar, jeśli pacjentka jest w ostatnich 3 miesiącach ciąży, gdyż może
on zaszkodzić nienarodzonemu dziecku lub być przyczyną problemów podczas porodu. Może on
powodować zaburzenia związane z nerkami i sercem u nienarodzonego dziecka. Może on
zwiększać skłonność do krwawień pacjentki i dziecka oraz powodować opóźnienie lub
wydłużenie okresu porodu.W ciągu pierwszych 6 miesięcy ciąży nie należy stosować leku
Ibupar, chyba że lekarz uzna użycie go za bezwzględnie konieczne. Jeśli konieczne jest leczenie
w tym okresie lub podczas starań o zajście w ciążę, należy zastosować jak najmniejszą dawkę
przez możliwie najkrótszy czas. Od 20. tygodnia ciąży lek Ibupar może powodować zaburzenia
czynności nerek u nienarodzonego dziecka, jeśli jest przyjmowany dłużej niż kilka dni. Może
to prowadzić do zmniejszenia ilości płynu owodniowego otaczającego dziecko (małowodzie)
lub zwężenia naczynia krwionośnego (przewodu tętniczego) w sercu dziecka. Jeśli konieczne
jest leczenie przez okres dłuższy niż kilka dni, lekarz może zalecić dodatkową obserwację.
Ibuprofen i jego metabolity przenikają w niewielkim stężeniu do mleka kobiet karmiących piersią.
Jest mało prawdopodobne, aby lek przyjmowany przez matkę w dawkach zalecanych w leczeniu
bólu i gorączki, wpływał niekorzystnie na niemowlę.
Lek ten należy do grupy leków (niesteroidowe leki przeciwzapalne), które mogą niekorzystnie
wpływać na płodność u kobiet. Działanie to jest przemijające i ustępuje po zakończeniu terapii.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn

Brak danych dotyczących wpływu leku na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych
i obsługiwanie maszyn.
Lek Ibupar zawiera laktozę i sacharozę.Jeżeli stwierdzono wcześniej u pacjenta nietolerancję
niektórych cukrów, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem tego leku.
Lek zawiera również czerwień koszenilową, dlatego może powodować reakcje alergiczne.

3. Jak stosować lek Ibupar

Ten lek należy zawsze przyjmować dokładnie tak, jak to opisano w tej ulotce dla pacjenta lub
według zaleceń lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub
farmaceuty.
Lek przyjmuje się doustnie.
Jeśli po upływie 3 dni nie nastąpiła poprawa lub pacjent czuje się gorzej, należy zwrócić się do
lekarza.
Zalecana dawka
Dorośli i dzieci w wieku powyżej 12 lat:
Dawka początkowa wynosi 200 do 400 mg (od 1 tabletki do 2 tabletek) jednorazowo lub 200 do
400 mg (od 1 tabletki do 2 tabletek) co 4 do 6 godzin, w miarę potrzeby.
Nie należy stosować dawki większej niż 1200 mg (6 tabletek) na dobę.
Jeżeli mimo przyjmowania leku Ibupar dolegliwości bólowe i gorączka nasilają się lub występują
nowe, dodatkowe objawy, należy skontaktować się z lekarzem.
W przypadku wrażenia, że działanie leku Ibupar jest za mocne lub za słabe, należy zwrócić się do
lekarza.
Należy stosować najmniejszą skuteczną dawkę przez najkrótszy okres konieczny do złagodzenia
objawów. Jeśli w przebiegu zakażenia jego objawy (takie jak gorączka i ból) utrzymują się lub
nasilają, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem (patrz punkt 2).

Przyjęcie większej niż zalecana dawki leku Ibupar

Jeśli pacjent zastosował większą niż zalecana dawkę leku Ibupar lub jeśli dziecko przypadkowo
przyjęło lek, należy zawsze zwrócić się do lekarza lub zgłosić do najbliższego szpitala, aby
uzyskać opinię o możliwym zagrożeniu dla zdrowia i poradę na temat działań, jakie należy w takim
przypadku podjąć.
Objawy przedawkowania mogą obejmować nudności, ból żołądka, wymioty (mogą występować
ślady krwi), ból głowy, dzwonienie w uszach (szumy uszne), dezorientację i oczopląs. Po przyjęciu
dużej dawki występowała senność, ból w klatce piersiowej, kołatanie serca, utrata przytomności,
drgawki (głównie u dzieci), osłabienie i zawroty głowy, krew w moczu, małe stężenie potasu we
krwi, uczucie zimna i problemy z oddychaniem.
Ponadto u większości pacjentów przyjmujących leki z grupy NLPZ w dawkach większych niż
zalecane mogą wystąpić takie objawy, jak ból w nadbrzuszu lub rzadziej biegunka. Może także
wystąpić krwawienie z żołądka i jelit. Ciężkie zatrucie wpływa na ośrodkowy układ nerwowy
i objawia się również bardzo rzadko pobudzeniem lub śpiączką. Podczas ciężkich zatruć może
wystąpić kwasica metaboliczna, a czas protrombinowy (INR) może być zwiększony. Może
wystąpić ostra niewydolność nerek lub uszkodzenie wątroby, nagłe zmniejszenie ciśnienia
tętniczego, spowolnienie lub przyspieszenie pracy serca i migotanie przedsionków. U pacjentów
z astmą może wystąpić zaostrzenie objawów astmy.

Pominięcie przyjęcia leku Ibupar

Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.
Pominiętą dawkę leku należy przyjąć niezwłocznie, zgodnie z wcześniej ustalonym schematem
dawkowania.

Przerwanie przyjmowania leku Ibupar

W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić
się do lekarza lub farmaceuty.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one
wystąpią.
Należy przerwać stosowanie Ibupar i natychmiast zwrócić się o pomoc lekarską, jeśli wystąpi
którykolwiek z następujących objawów:

  • zaczerwienione, niewypukłe, podobne do tarczy lub okrągłe plamy na tułowiu, często z pęcherzami na środku, łuszczenie się skóry, owrzodzenia jamy ustnej, gardła, nosa, narządów płciowych i oczu. Te ciężkie wysypki skórne mogą być poprzedzone gorączką i objawami grypopodobnymi (złuszczające zapalenie skóry, rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka).
  • rozległa wysypka, wysoka temperatura ciała i powiększone węzły chłonne (zespół DRESS).
  • czerwona, łuszcząca się rozległa wysypka z guzkami pod skórą i pęcherzami, której towarzyszy gorączka. Objawy zwykle pojawiają się na początku leczenia (ostra uogólniona osutka krostkowa).

Częstość możliwych działań niepożądanych wymienionych poniżej określono następująco:
bardzo często (występują u więcej niż 1 osoby na 10), często (występują u 1 do 10 osób na 100),
niezbyt często (występują u 1 do 10 osób na 1 000), rzadko (występują u 1 do 10 osób na 10 000),
bardzo rzadko (występują u mniej niż 1 osoby na 10 000).
Często: wysypki, w tym plamisto-grudkowe, zmniejszenie łaknienia, obrzęki (zwykle ustępujące
szybko po odstawieniu leku).
Niezbyt często: niestrawność, ból brzucha, nudności, bóle w nadbrzuszu, bóle kurczowe w jamie
brzusznej, dyskomfort w nadbrzuszu, zgaga, ból głowy, mroczki, niewyraźne widzenie, podwójne
widzenie, zaburzenia widzenia barwnego, pokrzywka, świąd, łysienie, zespół objawów z bólami
brzucha, gorączką, dreszczami, nudnościami i wymiotami, kołatanie serca, niewydolność serca,
nadciśnienie tętnicze, suchość błony śluzowej jamy ustnej, owrzodzenia dziąseł, nieżyt nosa.
Rzadko: biegunka, wzdęcia, zaparcia, wymioty, zapalenie błony śluzowej żołądka, zawroty głowy,
bezsenność lub senność, pobudzenie, nerwowość i uczucie zmęczenia.
Bardzo rzadko: smoliste stolce, krwiste wymioty, wrzodziejące zapalenia błony śluzowej jamy
ustnej, zaostrzenie zapalenia okrężnicy i choroby Crohna, jałowe zapalenie opon mózgowo-
rdzeniowych, zaburzenia świadomości, depresja, zaburzenia emocjonalne, szumy uszne,
zaburzenia słuchu, azotemia, krwiomocz, niewydolność nerek, w tym ostra niewydolność nerek,
martwica brodawek nerkowych, zmniejszenie klirensu kreatyniny, wielomocz, zmniejszenie ilości
wydalanego moczu, zwiększenie stężenia sodu w surowicy (retencja sodu), zaburzenia czynności
wątroby, dodatnie testy czynnościowe wątroby, szczególnie podczas długotrwałego stosowania,
zapalenie wątroby, żółtaczka, agranulocytoza, niedokrwistość aplastyczna, niedokrwistość
hemolityczna, niekiedy z dodatnim odczynem Coombsa, zaburzenia w obrazie krwi (eozynofilia,
leukopenia, neutropenia), małopłytkowość z plamicą lub bez, zmniejszenie stężenia hemoglobiny
lub hematokrytu, rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona, toksyczne martwicze
oddzielanie się naskórka, ostre reakcje nadwrażliwości takie jak: obrzęk twarzy, języka, krtani,
duszność, niedociśnienie tętnicze, częstoskurcz lub ostry wstrząs, reakcje bronchospastyczne,
zaostrzenie astmy, skurcz oskrzeli.
Częstość nieznana: skóra staje się wrażliwa na światło, czerwona łuskowata wysypka ze
zgrubieniami pod skórą i pęcherzami, umiejscowiona przeważnie w fałdach skórnych, na tułowiu i
kończynach górnych, z gorączką występującą na początku leczenia (ostra uogólniona osutka
krostkowa), ból w klatce piersiowej, który może być objawem potencjalnie ciężkiej reakcji
alergicznej nazywanej zespołem Kounisa. Jeśli takie objawy wystąpią, należy przerwać
przyjmowanie leku Ibupar i niezwłocznie zwrócić się o pomoc medyczną. Patrz także punkt 2.
Może wystąpić choroba wrzodowa żołądka i (lub) dwunastnicy, perforacja, krwawienie
z przewodu pokarmowego, czasem ze skutkiem śmiertelnym, szczególnie u osób w podeszłym
wieku.
Przyjmowanie takich leków, jak Ibupar może być związane z niewielkim zwiększeniem ryzyka
ataku serca (zawał serca) lub udaru.
U niektórych osób w czasie stosowania leku Ibupar mogą wystąpić inne działania niepożądane.
W przypadku wystąpienia innych objawów niepożądanych, niewymienionych w tej ulotce, należy
poinformować o nich lekarza.

Zgłaszanie działań niepożądanych

Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane
niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie, lub pielęgniarce.
Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania
Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych,
Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych:
Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, tel.: 22 49-21-301, faks: 22 49-21-309, Strona
internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.

5. Jak przechowywać lek Ibupar

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Przechowywać w oryginalnym opakowaniu, w temperaturze poniżej 25  C.
Nie stosować tego leku, po upływie terminu ważności zamieszczonego na pudełku. Termin
ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać
farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić
środowisko.

6. Zawartość opakowania i inne informacje

Co zawiera lek Ibupar

  • Substancją czynną leku jest ibuprofen Jedna tabletka zawiera 200 mg ibuprofenu
  • Pozostałe substancje pomocnicze to: skrobia ziemniaczana, laktoza jednowodna, powidon 25, krzemionka koloidalna bezwodna, magnezu stearynian, talk; otoczka: sacharoza, talk, guma arabska (suszona rozpyłowo), czerwień koszenilowa (E 124), wosk Carnauba, wosk biały.

Jak wygląda lek Ibupar i co zawiera opakowanie

Tabletki okrągłe, obustronnie wypukłe, o barwie czerwonej, jednolitej dla całej serii i gładkiej
powierzchni.
Opakowanie: blister z folii PVC/Al w tekturowym pudełku.
Lek Ibupar jest dostępny w opakowaniach zawierających 2, 4, 6 lub 10 tabletek drażowanych.

Podmiot odpowiedzialny

Adamed Pharma S.A.
Pieńków, ul. M. Adamkiewicza 6A
05-152 Czosnów
tel. 22 732 77 00

Wytwórca

Adamed Pharma S.A.
Pieńków, ul. M. Adamkiewicza 6A
05-152 Czosnów

Data ostatniej aktualizacji ulotki:

  • Kraj rejestracji
  • Substancja czynna
  • Wymaga recepty
    Nie
  • Producent
  • Importer
    Adamed Pharma S.A.

Porozmawiaj z lekarzem online

Masz pytania o lek lub objawy? Lekarz online oceni Twój przypadek i, jeśli to potrzebne, wystawi e-receptę.

0.0(8)
Doctor

Dmytro Horobets

Medycyna rodzinna6 lat doświadczenia

Lek. Dmytro Horobets jest licencjonowanym lekarzem rodzinnym w Polsce, specjalizującym się w endokrynologii, diabetologii, leczeniu otyłości, gastroenterologii, pediatrii, chirurgii ogólnej oraz terapii bólu. Prowadzi konsultacje online dla dorosłych i dzieci, oferując spersonalizowane wsparcie medyczne w przypadku szerokiego zakresu chorób ostrych i przewlekłych.

Obszary specjalizacji obejmują:

  • Endokrynologia: cukrzyca typu 1 i 2, stan przedcukrzycowy, choroby tarczycy, zespół metaboliczny, zaburzenia hormonalne
  • Leczenie otyłości: indywidualne plany redukcji masy ciała, porady żywieniowe, ocena ryzyka zdrowotnego związanego z otyłością
  • Gastroenterologia: refluks żołądkowo-przełykowy (GERD), zapalenie żołądka, zespół jelita drażliwego (IBS), choroby wątroby i dróg żółciowych
  • Opieka pediatryczna: infekcje, objawy ze strony układu oddechowego, dolegliwości trawienne, monitorowanie rozwoju i wzrastania
  • Wsparcie chirurgiczne: konsultacje przed- i pooperacyjne, opieka nad ranami, rehabilitacja
  • Terapia bólu: ból przewlekły i ostry, bóle kręgosłupa, stawów, zespoły bólowe pourazowe
  • Zdrowie sercowo-naczyniowe: nadciśnienie, kontrola cholesterolu, ocena ryzyka chorób serca
  • Medycyna profilaktyczna: badania kontrolne, profilaktyczne, długoterminowe prowadzenie chorób przewlekłych
Lek. Horobets łączy praktykę opartą na dowodach z podejściem skoncentrowanym na pacjencie. Dokładnie analizuje historię choroby i objawy, zapewniając jasne wyjaśnienia i strukturalne plany leczenia dostosowane do indywidualnych potrzeb.

Niezależnie od tego, czy potrzebujesz wsparcia w kontroli cukrzycy, radzeniu sobie z otyłością, interpretacji wyników badań, czy opieki rodzinnej – dr Horobets zapewnia profesjonalną pomoc online, dostosowaną do Twoich celów zdrowotnych.

CameraUmów wizytę online
Więcej terminów
5.0(10)
Doctor

Taisiya Minorskaya

Pediatria12 lat doświadczenia

Lek. Taisiya Minorskaya jest pediatrą i lekarzem medycyny rodzinnej z Hiszpanii. Prowadzi konsultacje online dla dzieci, młodzieży i dorosłych, oferując kompleksową opiekę w zakresie nagłych objawów, chorób przewlekłych, profilaktyki i zdrowego stylu życia.

Wsparcie dla dzieci:

  • Infekcje ostre: kaszel, ból gardła, gorączka, wysypki.
  • Problemy ze snem, opóźnienia rozwojowe, wsparcie żywieniowe i emocjonalne.
  • Astma, alergie, atopowe zapalenie skóry i inne choroby przewlekłe.
  • Szczepienia rutynowe, profilaktyczne badania kontrolne, monitoring zdrowia.
  • Wsparcie dla rodziców: opieka, styl życia, adaptacja.
Wsparcie dla dorosłych:
  • Objawy ostre: infekcje, bóle, problemy z ciśnieniem, dolegliwości trawienne, zaburzenia snu.
  • Leczenie chorób przewlekłych: nadciśnienie, choroby tarczycy, zaburzenia metaboliczne.
  • Zdrowie psychiczne: lęk, przewlekłe zmęczenie, wahania nastroju.
  • Kontrola masy ciała i leczenie otyłości: ocena medyczna, indywidualny plan żywieniowy i aktywności, farmakoterapia w razie potrzeby.
  • Profilaktyka, badania przesiewowe, interpretacja wyników i dostosowanie leczenia.
Lek. Minorskaya łączy podejście oparte na dowodach naukowych z całościowym spojrzeniem na pacjenta – uwzględniając jego wiek, potrzeby i kontekst rodzinny. Dzięki podwójnej specjalizacji zapewnia długoterminowe wsparcie medyczne zarówno dzieciom, jak i dorosłym, pomagając poprawić jakość życia i utrzymać zdrowie na każdym etapie.
CameraUmów wizytę online
Więcej terminów
5.0(21)
Doctor

Ekaterina Agapova

Neurologia8 lat doświadczenia

Lek. Ekaterina Agapova jest neurologiem specjalizującym się w diagnostyce i leczeniu chorób układu nerwowego oraz przewlekłego bólu. Prowadzi konsultacje online dla dorosłych, łącząc medycynę opartą na faktach ze spersonalizowanym podejściem.

Zakres konsultacji obejmuje m.in.:

  • Bóle głowy i migreny, w tym napięciowe i klasterowe.
  • Bóle karku i pleców – ostre i przewlekłe.
  • Zespoły bólu przewlekłego: fibromialgia, ból neuropatyczny, ból pourazowy.
  • Mononeuropatie: zespół cieśni nadgarstka, neuralgia nerwu trójdzielnego, porażenie nerwu twarzowego.
  • Polineuropatie: cukrzycowe, toksyczne i inne.
  • Stwardnienie rozsiane – diagnostyka, monitorowanie, długoterminowe wsparcie.
  • Zawroty głowy i zaburzenia koordynacji.
  • Zaburzenia snu: bezsenność, nadmierna senność dzienna, sen przerywany.
  • Lęk, depresja i zaburzenia związane ze stresem.
Lek. Agapova pomaga pacjentom radzić sobie z objawami neurologicznymi, takimi jak ból, drętwienie, osłabienie, problemy ze snem czy obniżony nastrój. Jej konsultacje koncentrują się na trafnej diagnostyce, jasnym wyjaśnieniu wyników oraz opracowaniu indywidualnego planu leczenia.

Jeśli zmagasz się z przewlekłym bólem, migrenami, neuropatią lub problemami ze snem, lek. Agapova oferuje profesjonalne wsparcie, aby poprawić Twoje samopoczucie.

CameraUmów wizytę online
Więcej terminów
5.0(37)
Doctor

Yevgen Yakovenko

Chirurgia ogólna11 lat doświadczenia

Lek. Yevgen Yakovenko jest licencjonowanym chirurgiem i lekarzem medycyny ogólnej w Hiszpanii i Niemczech. Specjalizuje się w chirurgii ogólnej, dziecięcej i onkologicznej, a także w internie i leczeniu bólu. Prowadzi konsultacje online dla dorosłych i dzieci, łącząc precyzję chirurgiczną z kompleksowym wsparciem terapeutycznym. Konsultuje pacjentów w językach: ukraińskim, rosyjskim, angielskim i hiszpańskim.

Zakres konsultacji obejmuje:

  • Bóle ostre i przewlekłe: bóle głowy, mięśni, stawów, kręgosłupa, brzucha, bóle pooperacyjne. Identyfikacja przyczyn, dobór terapii, plan opieki.
  • Medycyna wewnętrzna: serce, płuca, układ pokarmowy, układ moczowy. Leczenie chorób przewlekłych, kontrola objawów, drugie opinie.
  • Opieka przed- i pooperacyjna: ocena ryzyka, wsparcie w podejmowaniu decyzji, kontrola po zabiegu, strategie rehabilitacyjne.
  • Chirurgia ogólna i dziecięca: przepukliny, zapalenie wyrostka robaczkowego, wady wrodzone, zabiegi planowe i pilne.
  • Urazy i kontuzje: stłuczenia, złamania, skręcenia, uszkodzenia tkanek miękkich, leczenie ran, opatrunki, skierowania do leczenia stacjonarnego.
  • Chirurgia onkologiczna: weryfikacja diagnozy, planowanie terapii, długoterminowa opieka pooperacyjna.
  • Leczenie otyłości i kontrola masy ciała: medyczne podejście do redukcji wagi, ocena chorób towarzyszących, indywidualny plan (dieta, aktywność fizyczna, farmakoterapia), monitorowanie postępów.
  • Interpretacja badań obrazowych: analiza wyników USG, TK, MRI i RTG, planowanie zabiegów chirurgicznych na podstawie danych obrazowych.
  • Drugie opinie i nawigacja medyczna: wyjaśnianie diagnoz, przegląd planów leczenia, pomoc w wyborze najlepszego postępowania.
Doświadczenie i kwalifikacje:
  • Ponad 12 lat praktyki klinicznej w szpitalach uniwersyteckich w Niemczech i Hiszpanii
  • Wykształcenie międzynarodowe: Ukraina – Niemcy – Hiszpania
  • Członek Niemieckiego Towarzystwa Chirurgów (BDC)
  • Certyfikaty z diagnostyki radiologicznej i chirurgii robotycznej
  • Aktywny uczestnik międzynarodowych konferencji i badań naukowych
Lek. Yakovenko tłumaczy złożone zagadnienia w prosty i zrozumiały sposób. Współpracuje z pacjentami, aby analizować problemy zdrowotne i podejmować decyzje oparte na dowodach naukowych. Jego podejście łączy wysoką jakość kliniczną, rzetelność naukową i indywidualne podejście do każdego pacjenta.

Jeśli nie jesteś pewien diagnozy, przygotowujesz się do operacji lub chcesz omówić wyniki badań – Lek. Yakovenko pomoże Ci ocenić opcje i podjąć świadomą decyzję.

CameraUmów wizytę online
Więcej terminów
Zobacz wszystkich lekarzy

Zapisz się na aktualizacje

Otrzymuj informacje o nowych usługach online, zmianach i ofertach dostępnych na Oladoctor w Europie.

Zapisz się
Śledź nas w mediach społecznościowych
FacebookInstagram
Logo
Oladoctor
Znajdź lekarza
Lekarze według specjalizacji
Usługi
Choose language
© 2025 Oladoctor. All rights reserved.
VisaMastercardStripe