Formoteroli fumaras dihydricus
Substancją czynną leku Foradil jest formoterolu fumaran dwuwodny. Jest to lek rozszerzający
oskrzela. Jego działanie polega na rozkurczu mięśni gładkich oskrzeli, co ułatwia oddychanie.
Działanie to występuje szybko (w ciągu 1-3 minut) i utrzymuje się przez 12 godzin po inhalacji.
Każda kapsułka twarda zawiera 12 mikrogramów formoterolu fumaranu dwuwodnego i jest
przeznaczona do stosowania za pomocą inhalatora Aerolizer.
Działanie rozszerzające oskrzela utrzymuje się przez 12 godzin po inhalacji leku Foradil. Dlatego też,
leczenie podtrzymujące, polegające na stosowaniu leku dwa razy na dobę, przyczynia się w
większości przypadków do ustąpienia zwężenia oskrzeli, związanego ze stanami przewlekłymi,
zarówno w dzień, jak i w nocy.
Jeśli dotyczy to pacjenta, nie powinien on przyjmować leku Foradil i powinien skonsultować się z
lekarzem prowadzącym.
Jeśli pacjent sądzi, że może być uczulony, powinien porozmawiać o tym z lekarzem prowadzącym.
Przed rozpoczęciem stosowania leku Foradil należy omówić to z lekarzem:
Aerolizer.
Jeżeli lekarz prowadzący zalecił regularne stosowanie innych leków w chorobie dróg oddechowych,
ważne jest kontynuowanie ich regularnego przyjmowania.
NIE NALEŻY PRZERYWAĆ stosowania leku ani zmniejszać jego dawki bez konsultacji z lekarzem,
nawet wtedy, gdy nastąpiła znaczna poprawa stanu zdrowia.
Jeśli u pacjenta występuje duszność lub świst podczas stosowania leku Foradil, należy kontynuować
terapię i jak najszybciej skontaktować się z lekarzem, ponieważ może być konieczna zmiana leczenia.
U pacjentów z cukrzycą lekarz może zalecić kontrolę stężenia glukozy we krwi.
U pacjentów z astmą, nie należy stosować leku Foradil jako jedynego leku kontrolującego astmę. Lek
Foradil należy zawsze stosować razem z kortykosteroidem podawanym drogą wziewną.
W czasie stosowania leku Foradil nie należy stosować innych produktów zawierających długo
działające leki pobudzające receptory β -adrenergiczne, takie jak salmeterol.
W badaniach klinicznych z lekiem Foradil zaobserwowano występowanie ciężkich napadów astmy
(patrz punkt 4 „Możliwe działania niepożądane”).
Nie należy rozpoczynać stosowania leku Foradil ani zwiększać dawki zaleconej przez lekarza w czasie
napadu astmy.
Nie należy zmieniać lub przerywać stosowania jakichkolwiek leków w celu kontrolowania lub
leczenia problemów z oddychaniem, w tym kortykosteroidów podawanych drogą wziewną.
W przypadku astmy, nie należy stosować leku Foradil w celu złagodzenia pojawiającego się nagle
świszczącego oddechu. Do leczenia nagłych objawów astmy należy zawsze stosować krótko
działający lek pobudzający receptory β -adrenergiczne (inhalator ratunkowy przepisany przez lekarza
prowadzącego).
Foradil należy do grupy leków zwanych długo działającymi lekami pobudzającymi receptory
β -adrenergiczne. Duże badanie z innym długo działającym lekiem pobudzającym receptory
β -adrenergiczne wykazało zwiększenie ryzyka śmierci z powodu astmy. Nie przeprowadzono badań
stwierdzających, czy podobne działanie wykazuje Foradil. Należy porozmawiać z lekarzem na temat
korzyści i ryzyka związanego z leczeniem astmy za pomocą leku Foradil.
Leczenie lekiem Foradil może powodować zwiększenie stężenia cukru we krwi. Z tego względu u
pacjentów z cukrzycą może być konieczne kontrolowanie stężenia cukru we krwi.
Leczenie lekiem Foradil może spowodować nadmierne zmniejszenie stężenia potasu we krwi
zwiększając tym samym podatność pacjenta na wystąpienie zaburzeń rytmu serca. Stąd, szczególnie w
przypadku ciężkiej astmy, lekarz może zalecić kontrolowanie stężenie potasu we krwi.
W razie jakichkolwiek pytań o sposób działania leku Foradil oraz powody przepisania tego leku
pacjentowi, należy zwrócić się do lekarza.
Podobnie jak w przypadku innych leków podawanych wziewnie, po zastosowaniu leku Foradil może
wystąpić paradoksalny skurcz oskrzeli. W takich przypadkach należy natychmiast przerwać
podawanie leku i skontaktować się z lekarzem, który może zalecić inne leczenie.
Nie zaleca się stosowania leku Foradil u dzieci w wieku poniżej 6 lat.
U pacjentów w podeszłym wieku można stosować taką samą dawkę leku Foradil jak u pacjentów
dorosłych.
Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub
ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować.
Może być konieczna zmiana dawkowania lub w niektórych przypadkach przerwanie przyjmowania
jednego z leków. Dotyczy to zarówno leków wydawanych na receptę, jak i dostępnych bez recepty, a
szczególnie:
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć
dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Ciąża
Leku Foradil nie należy stosować w okresie ciąży, chyba że zostanie wyraźnie zalecony przez lekarza.
Lekarz poinformuje pacjentkę o potencjalnych zagrożeniach związanych ze stosowaniem leku Foradil
w okresie ciąży.
Karmienie piersią
Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem leku Foradil.
Jeśli wystąpią zawroty głowy lub inne podobne objawy niepożądane, nie należy prowadzić pojazdów
ani obsługiwać maszyn.
Jeśli u pacjenta występuje ciężka nietolerancja laktozy, powinien on o niej poinformować lekarza
przed zastosowaniem leku Foradil.
Substancja pomocnicza laktoza zawiera niewielką ilość białek mleka, które mogą powodować reakcje
alergiczne.
Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości, należy zwrócić
się do lekarza lub farmaceuty.
Nie należy przekraczać zalecanej dawki.
W leczeniu astmy, lek Foradil należy zawsze przepisywać jako lek dodatkowy stosowany razem z
kortykosteroidem podawanym drogą wziewną.
Leczenie podtrzymujące: inhalacja zawartości 1 do 2 kapsułek do inhalacji (12 do 24 mikrogramów)
dwa razy na dobę.
Maksymalna zalecana dawka podtrzymująca wynosi 4 kapsułki (48 mikrogramów) na dobę.
W razie potrzeby, lekarz może zalecić dodatkowo 1 do 2 kapsułek na dobę w celu zmniejszenia
nasilenia objawów, o ile nie zostanie przekroczona maksymalna zalecana dawka dobowa wynosząca
48 mikrogramów. Jeśli potrzeba stosowania dodatkowych dawek występuje częściej (np. więcej niż
dwa dni w tygodniu), należy jak najszybciej poinformować o tym lekarza, ponieważ może to
wskazywać na zaostrzenie astmy. W przypadku nagłego napadu astmy należy zastosować krótko
działający lek rozszerzający oskrzela (inhalator ratunkowy przepisany przez lekarza prowadzącego).
Wdychanie zawartości jednej kapsułki do inhalacji (12 mikrogramów) przynajmniej 15 minut przed
wysiłkiem fizycznym lub narażeniem na alergen. U pacjentów z silnym zwężeniem oskrzeli może być
konieczne zastosowanie 2 kapsułek do inhalacji (24 mikrogramów).
W leczeniu astmy zawsze stosowane są kortykosteroidy podawane drogą wziewną.
Leczenie podtrzymujące: inhalacja zawartości 1 do 2 kapsułek do inhalacji (12 do 24 mikrogramów)
dwa razy na dobę.
Leczenie podtrzymujące: inhalacja zawartości jednej kapsułki do inhalacji (12 mikrogramów) dwa
razy na dobę. Maksymalna zalecana dawka dobowa wynosi 2 kapsułki.
W przypadku nagłego napadu astmy należy zastosować krótko działający lek rozszerzający oskrzela
(np. salbutamol).
Wdychanie zawartości jednej kapsułki do inhalacji (12 mikrogramów) przynajmniej 15 minut przed
wysiłkiem fizycznym lub narażeniem na alergen.
Dzieci w wieku powyżej 6 lat mogą stosować lek Foradil tylko wtedy, kiedy potrafią prawidłowo
posługiwać się inhalatorem (patrz: "Instrukcja obsługi inhalatora") i wyłącznie z pomocą osoby
dorosłej.
Nie zaleca się stosowania leku Foradil u dzieci w wieku poniżej 6 lat.
Bezpośrednio przed użyciem należy wyjąć kapsułkę z blistra foliowego. Należy upewnić się, że dłonie
są całkowicie suche, by nie zamoczyć kapsułki.
Nie należy połykać kapsułki. Proszek w kapsułce przeznaczony jest wyłącznie do inhalacji.
Zwolnić przyciski.
Uwaga: W tym momencie kapsułka może rozpaść się, a drobne kawałki żelatyny mogą przedostać się
do jamy ustnej lub gardła. Ponieważ żelatyna jest jadalna, jej spożycie nie jest szkodliwe.
Prawdopodobieństwo wystąpienia takiego przypadku jest minimalne, gdy kapsułka nie będzie
przekłuta więcej niż jeden raz, zachowane zostaną warunki przechowywania oraz jeżeli kapsułka
zostanie wyjęta z blistra foliowego bezpośrednio przed użyciem (patrz punkt 3).
bez uczucia dyskomfortu, a następnie wyjąć inhalator z ust. Należy wypuścić powietrze przez nos.
Otworzyć inhalator i sprawdzić, czy w kapsułce nie pozostał jeszcze proszek. Jeśli w kapsułce
pozostał proszek, należy powtórzyć czynności opisane w punktach od 6 do 8.
W celu usunięcia resztek proszku, przetrzeć ustnik i przegródkę na kapsułkę SUCHĄ ściereczką.
Można również użyć w tym celu czystej miękkiej szczoteczki. NIE NALEŻY UŻYWAĆ WODY DO
CZYSZCZENIA INHALATORA.
Jeśli przypadkowo została przyjęta większa niż zalecana dawka leku Foradil, należy natychmiast
zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Wystąpienie nudności i (lub) wymiotów, drżenia mięśni, bólu głowy, zawrotów głowy (możliwe
objawy wysokiego ciśnienia krwi), szybkiego lub nieregularnego bicia serca, senności, zwiększonego
stężenia cukru we krwi, zmniejszonego stężenia potasu we krwi może oznaczać, że zastosowana
dawka leku Foradil jest zbyt duża. Należy natychmiast powiadomić lekarza prowadzącego lub zgłosić
się do izby przyjęć najbliższego szpitala. Pacjent może wymagać odpowiedniego leczenia.
W przypadku pominięcia dawki, lek należy przyjąć jak najszybciej. Jeśli zbliża się pora przyjęcia
następnej, przewidzianej dawki, nie należy stosować dawki podwójnej (w celu uzupełnienia
pominiętej dawki), lecz powrócić do stałej pory przyjmowania leku.
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się
do lekarza lub farmaceuty.
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
W badaniach klinicznych z lekiem Foradil zaobserwowano występowanie ciężkich napadów astmy
(brak tchu, kaszel, świszczący oddech oraz ucisk w klatce piersiowej), które mogą wymagać leczenia
szpitalnego.
Niezbyt często(mogą występować rzadziej niż u 1 na 100 pacjentów):
Działania niepożądane występujące często(mogą występować rzadziej niż u 1 na 10 pacjentów):
bóle głowy, drżenie mięśni, kołatanie serca.
Działania niepożądane występujące niezbyt często(mogą występować rzadziej niż u 1 na 100
pacjentów):
pobudzenie, lęk, nerwowość, bezsenność, zawroty głowy, przyspieszone bicie serca, podrażnienie
błony śluzowej gardła, suchość błony śluzowej jamy ustnej, skurcze mięśni, bóle mięśni.
Działania niepożądane występujące rzadko(mogą występować rzadziej niż u 1 na 1000 pacjentów):
zmniejszone stężenie potasu we krwi, zaburzenia rytmu serca, skurcze dodatkowe, nudności.
Działania niepożądane występujące bardzo rzadko(mogą występować rzadziej niż u 1 na 10 000
pacjentów):
zwiększenie stężenia glukozy we krwi, zaburzenia smaku, obrzęki rąk, kostek i stóp, nadmierne
pragnienie, częste oddawanie moczu, zmęczenie (objawy te mogą wskazywać na zwiększone stężenie
cukru we krwi).
Działania niepożądane występujące z nieznaną częstością( częstość nie może być określona na
podstawie dostępnych danych):
kaszel, wysypka, ból głowy oraz zawroty głowy (możliwe objawy wysokiego ciśnienia krwi).
Stosowanie leku może powodować zwiększenie stężenia insuliny we krwi, wolnych kwasów
tłuszczowych, glicerolu i ciał ketonowych.
U niektórych osób w czasie stosowania leku Foradil mogą wystąpić inne działania niepożądane.
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym
lekarzowi lub farmaceucie.
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie, lub pielęgniarce. Działania
niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań
Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i
Produktów Biobójczych
Al. Jerozolimskie 181C
02-222 Warszawa
tel. +48 22 49 21 301
faks: +48 22 49 21 309
strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl .
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na pudełku i blistrze po: EXP.
Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C.
Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed wilgocią.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać
farmaceutę, jak usunąć leki, których już się nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić
środowisko.
Lek Foradil ma postać proszku do inhalacji w kapsułkach. Zawarty w kapsułce proszek jest
przeznaczony do podawania wziewnie do płuc za pomocą inhalatora, który nosi nazwę Aerolizer.
Lek Foradil dostępny jest w opakowaniach zawierających 30 lub 60 kapsułek w blistrach oraz
inhalator lub 180 kapsułek oraz 3 inhalatory (3 opakowania po 60 kapsułek w blistrach oraz inhalator
w każdym opakowaniu)
Sandoz GmbH
Biochemiestrasse 10
6250 Kundl
Austria
Novartis Pharma GmbH
Roonstrasse 25
90429 Nürnberg
Niemcy
Novartis Farmacéutica S.A.
Gran Via de les Corts Catalanes, 764
08013 Barcelona
Hiszpania
Novartis Poland Sp. z o.o.
ul. Marynarska 15
02-674 Warszawa
Salutas Pharma GmbH
Otto-von-Guericke Allee 1,
39179 Barleben,
Niemcy
Data ostatniej aktualizacji ulotki:07/2024
Masz pytania o lek lub objawy? Lekarz online oceni Twój przypadek i, jeśli to potrzebne, wystawi e-receptę.