Żelazo
Diafer zawiera połączenie żelaza i derizomaltozy (łańcucha cząsteczek cukru). Żelazo występujące w
leku Diafer jest identyczne z występującym naturalnie w organizmie.
Diafer stosuje się w przypadku małego stężenia żelaza (zwanego „niedoborem żelaza”) u pacjentów z
przewlekłą chorobą nerek poddawanych dializie, u których nie mogą być stosowane doustne preparaty
żelaza.
Diafer służy do uzupełnienia i utrzymania zapasów żelaza w organizmie poprzez wielokrotne
stosowanie.
Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Diafer należy omówić to z lekarzem lub pielęgniarką:
Jeden ml nierozcieńczonego leku Diafer zawiera do 4,6 mg (0,2 mmol) sodu. Należy wziąć to pod
uwagę u pacjentów kontrolujących zawartość sodu w diecie.
Diafer nie został przebadany u dzieci i młodzieży. Z tego powodu dzieciom i młodzieży nie należy
podawać leku Diafer.
Diafer stosowany łącznie z doustnymi preparatami żelaza może zmniejszyć wchłanianie żelaza
podawanego doustnie. Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach przyjmowanych obecnie lub
ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować. Dotyczy to również leków bez recepty i
leków ziołowych, ponieważ Diafer może wpływać na sposób działania niektórych leków. Również
niektóre z innych leków mogą wpływać na sposób działania leku Diafer.
Lek Diafer nie został przebadany pod względem stosowania u kobiet w ciąży. Istotne jest, aby
poinformować lekarza o potwierdzonej lub podejrzewanej ciąży lub planowaniu posiadania dziecka.
W przypadku zajścia w ciążę podczas leczenia, należy zasięgnąć porady lekarza, który zadecyduje,
czy należy kontynuować stosowanie leku.
W przypadku karmienia piersią należy zasięgnąć porady lekarza przed przyjęciem leku Diafer.
Prawdopodobieństwo obniżenia zdolności do prowadzenia pojazdów i obsługi maszyn przez lek
Diafer jest małe.
Lekarz lub pielęgniarka podają lek Diafer w postaci wstrzyknięcia do żyły pacjenta lub do aparatu do
dializy. Diafer może być podawany wyłącznie w pomieszczeniach umożliwiających odpowiednią i
szybką pomoc medyczną w przypadku wystąpienia reakcji nadwrażliwości.
Po każdorazowym podaniu leku pacjent powinien pozostawać pod obserwacją lekarza lub pielęgniarki
przez co najmniej 30 minut.
Lek Diafer zostanie podany przez odpowiednio wykwalifikowany personel. Nie jest prawdopodobne,
by pacjent otrzymał zbyt wysoką dawkę. Dawkowanie i krew będą nadzorowane, więc nie dojdzie u
pacjenta do nagromadzenia zbyt dużej ilości żelaza.
Jak każdy lek, Diafer może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Reakcje alergiczne
Należy niezwłocznie powiadomić lekarza, jeżeli u pacjenta wystąpi którykolwiek z wymienionych
poniżej objawów, mogących wskazywać na ciężką reakcję alergiczną, w tym: opuchnięcie twarzy,
języka lub gardła, trudności przy przełykaniu, pokrzywka i trudności w oddychaniu, oraz ból w klatce
piersiowej, który może być objawem niekiedy ciężkiej reakcji alergicznej zwanej zespołem Kounisa.
Bardzo częste( występują u więcej niż 1 na 10 osób):
Częste( występują u mniej niż 1 na 10 a więcej niż 1 na 100 osób):
Niezbyt częste( występują u 1 do 10 osób na 1000):
Rzadko występujące( występują u 1 do 10 osób na 10 000):
Bardzo rzadko występujące( występują u mniej niż 1 na 10 000 osób):
Częstość nieznana:
Jeśli wystąpią jakiekolwiek działania niepożądane, należy powiadomić o tym lekarza. Dotyczy to
również jakichkolwiek możliwych działań niepożądanych niewymienionych w niniejszej ulotce.
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub pielęgniarce. Działania niepożądane można zgłaszać
bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych
Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych:
Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa
Tel.: + 48 22 49 21 301
Faks: + 48 22 49 21 309
Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.
Lek Diafer należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie zamrażać. Personel szpitala dopilnuje, by lek był prawidłowo przechowywany i usuwany we
właściwy sposób. Nie stosować leku po upływie terminu ważności, który jest podany na ampułce i
pudełku. EXP/ Termin ważności (EXP) jest skrótem oznaczającym termin ważności. Termin ważności
oznacza ostatni dzień danego miesiąca.
Substancją czynną leku Diafer jest derizomaltoza żelazowa. Jeden mililitr roztworu zawiera 50 mg
żelaza w postaci derizomaltozy żelazowej. Ampułka 2 ml zawiera 100 mg żelaza w postaci
derizomaltozy żelazowej.
Pozostałe składniki to woda do wstrzykiwań, sodu chlorek, sodu wodorotlenek (do ustalenia pH) i
kwas solny (do ustalenia pH).
Diafer ma postać ciemnobrązowego roztworu do wstrzykiwań w szklanej ampułce.
Dostępne są następujące wielkości opakowań:
Wielkości opakowań ampułek: 1 x 2 ml, 5 x 2 ml, 10 x 2 ml, 25 x 2 ml
Pharmacosmos A/S
Roervangsvej 30
DK-4300 Holbaek
Dania
Austria:
Diafer
Belgia:
Diafer
Czechy:
Diafer
Dania:
Diafer
Finlandia:
Diafer
Irlandia:
Diafer
Holandia:
Diafer
Norwegia:
Diafer
Polska:
Diafer
Rumunia:
Diafer
Szwecja:
Diafer
Wielka Brytania: Diafer
Data ostatniej aktualizacji ulotki:12/2021
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Następujące informacje są przeznaczone tylko dla personelu medycznego lub pracowników służby
zdrowia:
Dawkowanie
Diafer można podawać w dawce do 200 mg, przy maksymalnej dawce tygodniowej wynoszącej 1000
mg. W razie zapotrzebowania na dawki wyższe niż 200 mg, należy użyć innych produktów
leczniczych żelaza do podawania dożylnego.
Dawkę żelaza należy ustalać indywidualnie dla każdego pacjenta na podstawie reakcji klinicznej na
leczenie, w tym oceny saturacji hemoglobiny, ferrytyny i transferyny, leczenia czynnikiem
stymulującym erytropoezę (ESA) i dawki leczenia ESA. Poziomy docelowe mogą się różnić w
zależności od pacjenta i miejscowych wytycznych.
Terapia podtrzymująca za pomocą żelaza podawanego dożylnie może być stosowana w postaci
niewielkich dawek podawanych w regularnych odstępach czasu, by utrzymać stabilność wyników
badań stężenia żelaza w określonym zakresie, celem zapobieżenia niedoborowi żelaza lub spadkowi
parametrów żelaza w badaniach poniżej określonych poziomów.
Dzieci i młodzież:
Diafer nie jest zalecany do stosowania u dzieci w wieku poniżej 18 lat z powodu niedostatecznych
danych na temat bezpieczeństwa i skuteczności.
Sposób podawania:
Pacjentów należy uważnie obserwować w celu wykrycia podmiotowych i przedmiotowych objawów
reakcji nadwrażliwości podczas każdego podania produktu leczniczego Diafer oraz po jego podaniu.
Diafer należy podawać wyłącznie pod bezpośrednim nadzorem personelu medycznego
przeszkolonego w zakresie oceny i leczenia reakcji anafilaktycznych, w miejscu w pełni
wyposażonym w sprzęt do resuscytacji. Pacjenta należy obserwować w celu wykrycia działań
niepożądanych przez co najmniej 30 minut po każdym podaniu produktu leczniczego Diafer.
Dorośli i osoby w podeszłym wieku:
Diafer może być podawany jako szybkie wstrzyknięcie dożylne (bolus) lub jako wstrzyknięcie
bezpośrednio do ramienia żylnego dializatora. Może być podawany w postaci nierozcieńczonej lub
rozcieńczony przy użyciu do 20 ml jałowego roztworu chlorku sodu o stężeniu 0,9%.
Diafer nie powinien być podawany równocześnie z doustnymi preparatami żelaza, ponieważ
wchłanianie żelaza podawanego doustnie może ulec zmniejszeniu.
Okres ważności po rozcieńczeniu jałowym roztworem chlorku sodu o stężeniu 0,9%
Wykazano chemiczną i fizyczną trwałość użytkową wynoszącą 48 godzin w 30°C przy
rozcieńczeniach ilością do 20 ml jałowego roztworu chlorku sodu o stężeniu 0,9%.
Ze względów mikrobiologicznych produkt powinien zostać użyty natychmiast, chyba że sposób
otwierania, rekonstytucji i rozcieńczania wyklucza ryzyko zanieczyszczenia mikrobiologicznego. Jeśli
nie zostanie użyty natychmiast, za czas i warunki przechowywania odpowiedzialny jest użytkownik.
Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego do stosowania
Przed użyciem należy sprawdzić, czy ampułka nie jest uszkodzona lub czy nie znajduje się w niej
osad. Można używać tylko roztworów jednorodnych, wolnych od osadu.
Diafer jest przeznaczony tylko do jednorazowego użycia. Wszelkie resztki niewykorzystanego
produktu lub jego odpady należy usunąć w sposób zgodny z lokalnymi przepisami.
Diafer można mieszać tylko z jałowym roztworem chlorku sodu o stężeniu 0,9%. Nie używać innych
dożylnych roztworów rozcieńczających. Nie dodawać innych środków leczniczych.
Rozcieńczony roztwór do wstrzykiwań należy obejrzeć przed użyciem. Używać tylko klarownych
roztworów nie zawierających osadu.
Masz pytania o lek lub objawy? Lekarz online oceni Twój przypadek i, jeśli to potrzebne, wystawi e-receptę.