DEXDOR 100 mikrogramów/ml koncentrat do sporządzania roztworu do infuzji

Wprowadzenie

Charakterystyka produktu leczniczego: informacje dla użytkownika

Dexdor 100mikrogramów/ml koncentrat do roztworu do infuzji

deksemedomidyna

Przed rozpoczęciem stosowania tego leku przeczytaj dokładnie całą ulotkę, ponieważ zawiera ona ważne informacje dla Ciebie.

• Zachowaj tę ulotkę, ponieważ może być konieczne ponowne jej przeczytanie.
• Jeśli masz jakieś wątpliwości, skonsultuj się z lekarzem lub pielęgniarką.
• Jeśli wystąpią działania niepożądane, skonsultuj się z lekarzem, nawet jeśli dotyczą one działań niepożądanych, które nie są wymienione w tej ulotce. Zobacz punkt 4.

Zawartość ulotki:

1. Co to jest Dexdor i w jakim celu się go stosuje
2. Informacje niezbędne przed podaniem Dexdor
3. Jak stosować Dexdor
4. Możliwe działania niepożądane
5. Przechowywanie Dexdor
6. Zawartość opakowania i dodatkowe informacje

1. Co to jest Dexdor i w jakim celu się go stosuje

Dexdor zawiera substancję czynną o nazwie deksemedomidyna, która należy do grupy leków zwanych środkami uspokajającymi. Stosuje się ją w celu zapewnienia sedacji (stanu spokojności, senności lub snu) u dorosłych pacjentów w oddziałach intensywnej terapii szpitali lub sedacji przytomnej podczas różnych procedur diagnostycznych lub chirurgicznych.

2. Informacje niezbędne przed podaniem Dexdor

Dexdor nie powinien być podawany

• jeśli jesteś uczulony na deksemedomidynę lub na którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6).
• jeśli masz pewne zaburzenia rytmu serca (blok serca stopnia 2 lub 3).
• jeśli masz bardzo niskie ciśnienie krwi, które nie reaguje na leczenie.
• jeśli niedawno miałeś udar lub inne poważne epizody, które wpływają na dopływ krwi do mózgu.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Przed zastosowaniem tego leku poinformuj swojego lekarza lub pielęgniarkę, jeśli znajdujesz się w którejkolwiek z poniższych sytuacji, ponieważ Dexdor powinien być stosowany z ostrożnością:

• jeśli masz nieprawidłowo wolny rytm serca (spowodowany chorobą lub wysokim poziomem sprawności fizycznej), ponieważ może to zwiększyć ryzyko zatrzymania akcji serca
• jeśli masz niskie ciśnienie krwi
• jeśli masz niski poziom krwi, na przykład po krwotoku
• jeśli masz pewne choroby serca
• jeśli masz zaawansowany wiek
• jeśli masz zaburzenia neurologiczne (na przykład urazy głowy lub rdzenia kręgowego lub udar mózgu)
• jeśli masz poważne choroby wątroby
• jeśli kiedykolwiek miałeś poważną gorączkę po przyjęciu niektórych leków, szczególnie znieczulających

Stosowanie Dexdor z innymi lekami

Poinformuj swojego lekarza lub pielęgniarkę, jeśli stosujesz, stosowałeś niedawno lub możesz potrzebować stosowania innego leku.

Poniższe leki mogą zwiększyć działanie Dexdor:

• leki nasenne lub powodujące senność (np. midazolam, propofol)
• leki przeciwbólowe (np. opioidy, takie jak morfina, kodeina)
• leki znieczulające (np. sewofluran, izofluran)

Jeśli stosujesz leki, które obniżają ciśnienie krwi i częstość akcji serca, jednoczesne podanie z Dexdor może zwiększyć ten efekt. Dexdor nie powinien być stosowany z lekami, które mogą powodować tymczasową paraliż.

Ciąża i laktacja

Dexdor nie powinien być stosowany w czasie ciąży lub karmienia piersią, chyba że jest to absolutnie konieczne.

Skonsultuj się z lekarzem przed zastosowaniem tego leku.

Jazda i obsługa maszyn

Dexdor ma znaczący wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługi maszyn. Po podaniu Dexdor nie powinieneś prowadzić, obsługiwać maszyn ani wykonywać prac w niebezpiecznych warunkach, dopóki efekt leku nie minie całkowicie. Skonsultuj się z lekarzem, kiedy będziesz mógł wznowić te działania i tego rodzaju pracę.

Substancje pomocnicze

Dexdor zawiera mniej niż 1 mmol sodu (23 mg) na ml; jest to lek „prawie niezawierający sodu”.

3. Jak stosować Dexdor

Oddziały intensywnej terapii szpitali

Dexdor jest podawany przez lekarza lub pielęgniarkę w oddziale intensywnej terapii szpitala.

Sedacja procedur / sedacja przytomna

Dexdor jest podawany przez lekarza lub pielęgniarkę przed i/lub w trakcie procedur diagnostycznych lub chirurgicznych, które wymagają sedacji, np. sedacji procedur / sedacji przytomnej.

Twój lekarz zadecyduje o odpowiedniej dawce dla Ciebie. Ilość Dexdor zależy od Twojego wieku, masy ciała, ogólnego stanu zdrowia, poziomu sedacji wymaganego oraz tego, jak reagujesz na lek. Twój lekarz może zmienić Twoją dawkę, jeśli jest to konieczne, i będzie monitorował Twoje serce i ciśnienie krwi w trakcie leczenia.

Dexdor jest rozcieńczany i podawany jako infuzja (kroplówka) do Twoich żył.

Po sedacji / po przebudzeniu

• Twój lekarz będzie obserwował Cię przez kilka godzin po sedacji, aby upewnić się, że czujesz się dobrze.
• Nie powinieneś iść do domu, jeśli nie jesteś accompagnowany.
• Leki nasenne, powodujące senność, a także leki przeciwbólowe mogą nie być zalecane przez pewien czas po leczeniu Dexdor. Skonsultuj się z lekarzem co do stosowania tego rodzaju leków i alkoholu.

Jeśli zostało Ci podane zbyt dużo Dexdor

Jeśli zostało Ci podane zbyt dużo Dexdor, Twoje ciśnienie krwi może wzrosnąć lub spaść, Twoje serce może bić wolniej, możesz oddychać wolniej i możesz czuć się bardziej senny. Twój lekarz wie, jak Cię leczyć, biorąc pod uwagę Twój stan.

Jeśli masz jakieś inne wątpliwości co do stosowania tego leku, poproś o poradę lekarza.

4. Możliwe działania niepożądane

Podobnie jak wszystkie leki, Dexdor może powodować działania niepożądane, chociaż nie wszystkie osoby je doświadczają.

Bardzo częste (występują u więcej niż 1 na 10 osób)

• wolny rytm serca
• niskie lub wysokie ciśnienie krwi
• zmiana wzoru oddychania lub zatrzymanie oddychania.

Częste (występują u 1 do 10 na 100 osób)

• ból w klatce piersiowej lub zawał serca
• szybki rytm serca
• niskie lub wysokie poziomy cukru we krwi
• nudności, wymioty lub suchość w ustach
• niepokój
• wysoka temperatura
• objawy po odstawieniu leku.

Niezbyt częste (występują u 1 do 10 na 1000 osób)

• zmniejszona funkcja serca, zatrzymanie akcji serca
• obrzęk żołądka
• pragnienie
• stan, w którym jest zbyt dużo kwasu w organizmie
• niski poziom albuminy we krwi
• trudności z oddychaniem
• omamy
• lek nie jest wystarczająco skuteczny.

Częstość nieznana (nie można oszacować na podstawie dostępnych danych)

• częste oddawanie moczu.

Zgłaszanie działań niepożądanych

Jeśli doświadczasz działań niepożądanych, skonsultuj się z lekarzem lub pielęgniarką, nawet jeśli dotyczą one możliwych działań niepożądanych, które nie są wymienione w tej ulotce. Możesz również zgłosić je bezpośrednio przez krajowy system zgłaszania, wymieniony w załączniku V. Poprzez zgłaszanie działań niepożądanych możesz przyczynić się do zapewnienia większej ilości informacji na temat bezpieczeństwa stosowania tego leku.

5. Przechowywanie Dexdor

Przechowuj ten lek w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.

Nie stosuj tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na etykiecie i opakowaniu po CAD.

Ten lek nie wymaga specjalnej temperatury przechowywania. Ampułki lub fiolki należy przechowywać w opakowaniu zewnętrznym w celu ochrony przed światłem.

6. Zawartość opakowania i dodatkowe informacje

Skład Dexdor

• Substancją czynną jest deksemedomidyna. Każdy ml koncentratu zawiera chlorowodorek deksemedomidyny, co odpowiada 100 mikrogramom deksemedomidyny.
• Pozostałymi składnikami są chlorek sodu i woda do wstrzykiwań.

Każda ampułka 2 ml zawiera 200 mikrogramów deksemedomidyny (w postaci chlorowodorku).

Każda fiolka 2 ml zawiera 200 mikrogramów deksemedomidyny (w postaci chlorowodorku).

Każda fiolka 4 ml zawiera 400 mikrogramów deksemedomidyny (w postaci chlorowodorku).

Każda fiolka 10 ml zawiera 1000 mikrogramów deksemedomidyny (w postaci chlorowodorku).

Stężenie roztworu końcowego po rozcieńczeniu powinno wynosić 4 mikrogramy/ml lub 8 mikrogramów/ml.

Wygląd produktui zawartość opakowania

Koncentrat do roztworu do infuzji (sterylne).

Koncentrat jest przezroczystym, bezbarwnym roztworem

Opakowania

Ampułki szklane 2 ml

Fiolki szklane 2, 5 lub 10 ml

Wielkości opakowań

5 ampułek po 2 ml

25 ampułek po 2 ml

5 fiolek po 2 ml

4 fiolki po 4 ml

4 fiolki po 10 ml

Możliwe, że tylko niektóre wielkości opakowań są dostępne.

Posiadacz pozwolenia na dopuszczenie do obrotu

Orion Corporation

Orionintie 1

FI-02200 Espoo

Finlandia

Odpowiedzialny za wytwarzanie

Orion Corporation Orion Pharma

Orionintie 1

FI-02200 Espoo

Finlandia

Można uzyskać więcej informacji o tym leku, kontaktując się z lokalnym przedstawicielem posiadacza pozwolenia na dopuszczenie do obrotu:

Data ostatniej aktualizacji tej ulotki:

Szczegółowe informacje o tym leku są dostępne na stronie internetowej Europejskiej Agencji Leków: http://www.ema.europa.eu.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Informacje te są przeznaczone wyłącznie dla profesjonalistów sektora opieki zdrowotnej:

Dexdor 100mikrogramów/ml koncentrat do roztworu do infuzji

Sposób podania

Dexdor powinien być podawany przez profesjonalistów opieki zdrowotnej, którzy są ekspertami w leczeniu pacjentów wymagających intensywnej terapii lub w leczeniu znieczulenia w pacjentach na sali operacyjnej. Powinien być podawany wyłącznie jako rozcieńczona infuzja dożylna przy użyciu urządzenia do kontrolowanej infuzji.

Przygotowanie roztworu

Dexdor może być rozcieńczony w glukozie 50 mg/ml (5%), roztworze Ringer, manitolu lub roztworze do wstrzykiwań chlorowodorku sodu 9 mg/ml (0,9%), aby uzyskać wymaganą stężenie 4 mikrogramów/ml lub 8 mikrogramów/ml przed podaniem. Zobacz poniższą tabelę z wymaganymi objętościami do przygotowania infuzji.

W przypadku wymaganej stężenia 4 mikrogramów/ml:

W przypadku wymaganej stężenia 8mikrogramów/ml:

Roztwór należy delikatnie wstrząsać w celu dokładnego wymieszania.

Dexdor powinien być wizualnie zbadany pod kątem obecności cząstek i zabarwienia przed podaniem.

Dexdor wykazał kompatybilność podczas podawania z następującymi płynami i lekami dożylnymi:

roztwór Ringer, roztwór glukozowy 5%, roztwór do wstrzykiwań chlorowodorku sodu 9 mg/ml (0,9%), manitol 200 mg/ml (20%), tiopental sodu, etomidat, bromek wekuronium, bromek pankuronium, sukcynylocholina, besylat atrakurium, chlorek mivakurium, bromek rokuronium, bromek glikopirrolatu, fenylefryna HCl, siarczan atropiny, dopamina, noradrenalina, dobutamina, midazolam, siarczan morfiny, cytrynan fentanylu oraz substytut osocza.

Badania kompatybilności wykazały potencjał adsorpcji deksemedomidyny do niektórych rodzajów naturalnego kauczuku. Chociaż deksemedomidyna jest dawkowana w zależności od efektu, zaleca się stosowanie elementów z uszczelkami kauczuku syntetycznego lub naturalnego.

Termin ważności

Wykazano stabilność chemiczną i fizyczną w użyciu przez 24 godziny w 25°C.

Ze względów mikrobiologicznych produkt powinien być użyty natychmiast. Jeśli nie jest użyty natychmiast, czas i warunki przechowywania przed użyciem są odpowiedzialnością użytkownika i nie powinny przekraczać zwykle 24 godzin w temperaturze od 2°C do 8°C, chyba że rozcieńczenie zostało wykonane w kontrolowanych i zwalidowanych warunkach aseptycznych.