Ondansetron B. Braun 2 mg/ml roztwór do wstrzykiwań

ULOTKA DLA PACJENTA: INFORMACJA DLA UŻYTKOWNIKA

Ondansetron B. Braun 2 mg/ml roztwór do wstrzykiwań

(Ondansetronum)

Należy zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku.

• Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać.
• Należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty, gdy potrzebna jest rada lub dodatkowa informacja.
• Lek ten został przepisany ściśle określonej osobie i nie należy go przekazywać innym, gdyż może im zaszkodzić, nawet jeśli objawy ich choroby są takie same.
• Jeśli nasili się którykolwiek z objawów niepożądanych lub wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane nie wymienione w ulotce, należy powiadomić lekarza lub farmaceutę.

Spis treści ulotki:

• 1. Co to jest Ondansetron B. Braun 2 mg/ml i w jakim celu się go stosuje
• 2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Ondansetron B. Braun 2 mg/ml
• 3. Jak stosować Ondansetron B. Braun 2 mg/ml
• 4. Możliwe działania niepożądane
• 5. Jak przechowywać Ondansetron B. Braun 2 mg/ml
• 6. Zawartość opakowania i inne informacje

1. Co to jest Ondansetron B. Braun 2 mg/ml i w jakim celu się go stosuje

Ondansetron należy do grupy leków zwanych lekami przeciwwymiotnymi, które zapobiegają nudnościom
lub wymiotom. Niektóre farmakologiczne metody leczenia nowotworów (chemioterapia) lub radioterapia
mogą wywoływać nudności lub wymioty. Nudności i wymioty mogą również wystąpić w okresie
pooperacyjnym. Ondansetron 2 mg/ml może pomóc ograniczyć te objawy u pacjentów dorosłych oraz
u dzieci w wieku powyżej 6 miesięcy:

• w leczeniu nudności i wymiotów po leczeniu przeciwnowotworowym; u dzieci w wieku powyżej 1 miesiąca:
• w zapobieganiu lub leczeniu nudności i wymiotów po zabiegu chirurgicznym.

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Ondansetron B. Braun 2 mg/ml

Leku Ondansetron B. Braun 2 mg/ml roztwór do wstrzykiwań nie wolno stosować (należy powiadomić lekarza)

• przy stwierdzonej nadwrażliwości na ondansetron ,lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6);
• w przypadku równoczesnego stosowania innego leku zawierające apomorfinę (lek stosowany w leczeniu choroby Parkinsona) patrz także „Ondansetron 2 mg/ml a inne leki”.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Przed rozpoczęciem stosowania tego leku należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą.

Należy zachować szczególną ostrożność stosując ten lek i poinformować lekarza prowadzącego, jeśli:

• u pacjenta występuje nadwrażliwość na inne leki o działaniu przeciwwymiotnym i zapobiegające nudnościom;
• u pacjenta występuje niedrożność jelit lub ciężkie zaparcia. Ondansetron może nasilić niedrożność lub zaparcia;
• pacjent przyjmował leki mające wpływ na funkcjonowanie serca;
• u pacjenta występuje choroba serca;
• u pacjenta występują zaburzenia stężenia elektrolitów takich jak potas, sód i magnez;
• u pacjenta stwierdzono zaburzenia rytmu serca (arytmia);
• pacjent będzie miał usuwane migdałki;
• wątroba pacjenta nie pracuje tak jak powinna.

W przypadku stosowania tego leku u dzieci przyjmujących równocześnie leki przeciwnowotworowe mogące
zaburzać funkcjonowanie wątroby, lekarz będzie monitorował czynność wątroby dziecka.

Lek Ondansetron B. Braun 2 mg/ml a inne leki

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie
lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.
W szczególności należy poinformować lekarza w przypadku stosowania następujących leków:

• pewne leki stosowane w leczeniu epilepsji (np. fenytoina, karbamazepina);
• antybiotyk o nazwie ryfampicyna;
• silny lek przeciwbólowy o nazwie tramadol;
• leki stosowane w leczeniu depresji (takie jak fluoksetyna, sertralina, duloksetyna, wenlafaksyna);
• lek stosowany w leczeniu nudności o nazwie apomorfina (lek stosowany w leczeniu choroby Parkinsona), ponieważ zgłaszano znaczny spadek ciśnienia krwi i utratę przytomności po jednoczesnym podaniu z tym lekiem;
• leki zaburzające rytm serca lub mające wpływ na pracę serca, takie jak:
• leki przeciwnowotworowe (jak antrycykliny np. doksorubicyna czy daunorubicyna, lub trastuzamab);
• antybiotyki (np. erytromycyna, ketokonazol);
• leki beta-adrenolityczne (np. atenolol, tymolol);
• leki przeciwarytmiczne (takie jak amiodaron).

Ciąża, karmienie piersią i wpływ na płodność

Nie należy stosować leku Ondansetron B. Braun 2 mg/ml w pierwszym trymestrze ciąży. Wynika to z tego,
że lek Ondansetron B. Braun 2 mg/ml może nieznacznie zwiększyć ryzyko wystąpienia rozszczepu wargi i
(lub) podniebienia [otworu lub szczeliny w górnej wardze i (lub) podniebieniu].
Jeżeli pacjentka jest już w ciąży, podejrzewa ciążę lub planuje zajście w ciążę, przed zastosowaniem leku
Ondansetron B. Braun 2 mg/ml powinna skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.
Jeżeli pacjentka jest kobietą w wieku rozrodczym, może zostać doradzone zastosowanie skutecznej
antykoncepcji.
Ondansetron przenika do mleka, więc matki przyjmujące ondansetron NIE powinny karmić piersią.

Prowadzenie pojazdów i obsługa maszyn

Ondansetron nie ma wpływu lub wywiera nieistotny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów lub
obsługiwania maszyn.

Ondansetron B. Braun 2 mg/ml zawiera sód

Lek zawiera 3,34 mg sodu (głównego składnika soli kuchennej) w każdym ml. Odpowiada to 0,2%
maksymalnej zalecanej dobowej dawki sodu w diecie u osób dorosłych.

3. Jak stosować lek Ondansetron B. Braun 2 mg/ml

Sposób podania

Lek ten podawany jest w formie wstrzyknięcia dożylnego lub domięśniowego (bezpośrednio do żyły lub do
mięśnia), albo po rozcieńczeniu jako wlew dożylny (przez dłuższy czas). Zazwyczaj jest podawany przed
lekarza lub pielęgniarkę.

Dawkowanie

Lekarz indywidualnie dobiera odpowiednią dawkę ondansetronu.
Dawka zależy od stosowanej metody podstawowego leczenia (chemioterapia lub operacja), od czynności
wątroby oraz od tego, czy lek jest podawany w postaci wstrzyknięcia czy wlewu.
W przypadku chemioterapii lub radioterapii typowa dawka dla dorosłych wynosi 8 do 32 mg ondansetronu
dziennie. Dla leczenia nudności i wymiotów pooperacyjnych zazwyczaj podawana jest jednorazowa dawka 4
mg ondansetronu.
Dzieci w wieku powyżej 1 miesiąca i młodzież
Wielkość dawki ustali lekarz.

Dostosowanie dawki

Pacjenci z niewydolnością wątroby
U pacjentów z niewydolnością wątroby dawka maksymalna nie może przekroczyć 8 mg ondansetronu na
dobę
Pacjenci w podeszłym wieku:
65-74 lata: nie ma konieczności modyfikacji dawki;
> 74 lat: należy dostosować dawkowanie. Lekarz wie jak dostosować dawkę i tak dostosuje schemat
dawkowania, aby zastosować mniejszą dawkę tego leku, niż u młodszych pacjentów. Dodatkowo, lek ten
zostanie przed podaniem rozcieńczony innym roztworem.

Czas trwania leczenia

Lekarz ustala indywidualnie czas trwania leczenia ondansetronem.
Po dożylnym podaniu leku Ondansetron B. Braun 2 mg/ml leczenie może być kontynuowane innymi
postaciami leku.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Ondansetron B. Braun 2 mg/ml

Lek Ondansetron 2 mg/ml będzie podawany pacjentowi dorosłemu lub dziecku przez lekarza lub
pielęgniarkę, więc otrzymanie zbyt dużej dawki przez pacjenta dorosłego lub dziecko jest mało
prawdopodobne. Jeśli uważa się, że pacjent dorosły lub dziecko otrzymali zbyt dużą dawkę leku lub doszło
do pominięcia dawki leku, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub pielęgniarce.
Jak dotychczas niewiele jest danych na temat przedawkowania ondansetronu. U większości przypadków
objawy były podobne do tych, które występowały u pacjentów otrzymujących normalne dawki (patrz punkt
”Możliwe działania niepożądane”). Obserwowano następujące objawy niepożądane: zaburzenia widzenia,
ciężkie zaparcia, obniżenie ciśnienia krwi i utrata przytomności. W każdym przypadku objawy ustępowały
całkowicie.
Lek ten może zaburzać rytm serca, a szczególności w przypadku przedawkowania. W takim wypadku lekarz
będzie monitorował prace serca.
Nie ma specyficznego antidotum dla ondansetronu, dlatego też w przypadku podejrzenia przedawkowania
powinno być stosowane leczenie objawowe.
Należy poinformować lekarza o wystąpieniu któregokolwiek z powyższych objawów.
W przypadku wątpliwości należy ponownie skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Wymienione poniżej działania niepożądana mogą być ciężkie. W przypadku wystąpienia tych działań niepożądanych należy natychmiast poinformować lekarza, gdyż może być konieczne zaprzestanie podawania tego leku:

Niezbyt często (mogą wystąpić nie częściej, niż u 1 na 100 pacjentów):

• Bóle w klatce piersiowej, zaburzenia rytmu serca (arytmia, która w pewnych przypadkach może prowadzić do śmierci) oraz spowolnienie rytmu serca (bradykardia)

Rzadko (mogą występować nie częściej, niż u 1 na 1000 pacjentów):

• Natychmiastowe reakcje alergiczne, w tym reakcje alergiczne zagrażające życiu (anafilaksja). Reakcje to obejmują: puchnięcie rąk, stóp, kostek, twarzy, warg, ust lub gardła, co może spowodować trudności w przełykaniu lub oddychaniu. Dodatkowo, może wystąpić wysypka lub swędzenie i pokrzywka.

Częstość działań niepożądanych nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych):

• Niedokrwienie mięśnia sercowego: do objawów należą nagły ból w klatce piersiowej lub ucisk w klatce piersiowej

Pozostałe działania niepożądane obejmują:

Bardzo często (mogą występować częściej, niż u 1 na 10 pacjentów);

• Bóle głowy

Często (mogą występować nie częściej, niż u 1 na 10 pacjentów):

• Uczucie „uderzenia krwi” lub gorąca
• Zaparcia
• Miejscowe reakcje w miejscu wstrzyknięcia dożylnego

Niezbyt często (mogą występować nie częściej, niż u 1 na 100 pacjentów):

• Bezwolne zaburzenia ruchowe, np., ruchy gałek ocznych, nietypowe skurcze mięśni, które mogą powodować skręcanie lub wyginanie ciała, napady (np., drgawki padaczkowe)
• Niedociśnienie tętnicze (niskie ciśnienie krwi)
• Czkawka
• Bezobjawowe zwiększenie wyników badania czynności wątroby. Reakcje te zaobserwowano szczególnie u pacjentów poddanych chemioterapii cisplatyną.

Rzadko (mogą występować nie częściej, niż u 1 na 1.000 pacjentów):

• Zawroty głowy przy szybkim podaniu dożylnym
• Przejściowe zmiany w zapisie EKG (badanie procesów elektrycznych podczas pracy serca), głównie po dożylnym podaniu ondansetronu (wydłużenie odstępu QTc, w tym torsade de pointes)
• Chwilowe zaburzenia widzenia (np. zamazane widzenie) podczas szybkiego podania dożylnego
• Mogą wystąpić reakcje alergiczne wokół miejsca wstrzyknięcia (np., wysypka, pokrzywka, swędzenie), czasem rozciągające się wzdłuż żyły, do której podano lek.

Bardzo rzadko (mogą występować nie częściej, niż u 1 na 10.000 pacjentów):

• Depresja
• W pojedynczych wypadkach odnotowano przejściową ślepotę u pacjentów przyjmujących także środki chemioterapeutyczne, w tym cisplatynę. W większości zgłoszonych przypadków dolegliwości ustąpiły w ciągu 20 minut.

Zgłaszanie działań niepożądanych

Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w
ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub pielęgniarce. Działania niepożądane można zgłaszać
bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu
Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych
Al. Jerozolimskie 181C
PL-02 222 Warszawa
Tel.: + 48 22 49 21 301
Faks: + 48 22 49 21 309
strona internetowa : https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.

5. Jak przechowywać Ondansetron B. Braun 2 mg/ml

Lek przechowywać w miejscu niedostępnym i niewidocznym dla dzieci.
Nie stosować po terminie ważności zamieszczonym na ampułce i opakowaniu. Termin ważności odnosi się
do ostatniego dnia wskazanego miesiąca.
Przechowywać ampułki w opakowaniu zewnętrznym w celu ochrony przed światłem.
Ampułki z polietylenu (LDPE): Nie przechowywać w temperaturze powyżej 25 C.
Szklane ampułki: Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania leku.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji lub domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać
farmaceutę co zrobić z lekami, których się już nie potrzebuje. Takie postępowanie pomoże chronić
środowisko.

6. Zawartość opakowania i inne informacje

Co zawiera Ondansetron B. Braun 2 mg/ml

Substancją czynną leku jest ondansetron.
Każda ampułka 2 ml zawiera 4 mg ondansetronu.
Każda ampułka 4 ml zawiera 8 mg ondansetronu.
Każdy mililitr zawiera 2 mg ondansetronu w postaci ondansetronu chlorowodorku dwuwodnego.
Pozostałe składniki to sodu chlorek, sodu cytrynian dwuwodny, kwas cytrynowy jednowodny i woda do
wstrzykiwań .

Jak wygląda lek Ondansetron B. Braun 2 mg/ml i zawartość opakowania

Ondansetron B. Braun 2 mg/ml jest przezroczystym, bezbarwnym roztworem.
Lek ten jest dostarczany:

• w ampułkach z bezbarwnego szkła o zawartości 2 ml lub 4 ml
• opakowanie zawiera 5 lub 10 ampułek;
• w plastikowych ampułkach o zawartości 4 ml
• opakowanie zawiera 20 ampułek.

Nie wszystkie wielkości opakowań mogą być dostępne w sprzedaży.

Podmiot odpowiedzialny i wytwórca

• B. Braun Melsungen AG Carl-Braun-Strasse 1 34212 Melsungen Niemcy

adres do korespondencji
34209 Melsungen
Niemcy
Ten produkt leczniczy jest dostępny w krajach członkowskich Unii Europejskiej pod następującymi
nazwami:

Data ostatniej aktualizacji ulotki: 2022-04-08

• - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Informacje przeznaczone wyłącznie dla fachowego personelu medycznego:

Wydłużenie odstępu QT
Rzadko i zwykle po dożylnym podaniu ondansetronu, obserwowano przejściowe zmiany EKG, w tym
wydłużenie odstepu QT. Dodatkowo, w przypadku pacjentów przyjmujących ondansetron, obserwowano
przypadki torsade de pointes. Zaleca się zachowanie ostrożności w przypadku pacjentów, u których
stwierdzono, lub u których podejrzewa się wydłużenie odstępu QTc. Zalecenie to dotyczy pacjentów z
zaburzeniami równowagi elektrolitowej, z wrodzonym zespołem wydłużonego odstępu QT i pacjentów
przyjmujących inne leki mogące wydłużac odstęp QT. Dlatego też należy zachować ostrożność w przypadku
pacjentów z zaburzeniami rytmu serca, pacjentów przyjmujących leki przeciwarytmiczne lub leki beta-
adrenolityczne oraz pacjentów z ciężkimi zaburzeniami równowagi elektrolitowej.
Zespół serotoninowy
W trakcie badań porejestracyjnych obejmujących pacjentów z zespołem serotoninowym (włączając
zaburzony stan psychiczny, niestabilność autonomiczną i zaburzenia nerwowo-mięśniowe) po
równoczesnym podaniu ondansetronu i innych leków serotoninergicznych (w tym selektywnych inhibitorów
zwrotnego wychwytu serotoniny (SSRI) oraz selektywnych inhibitorów zwrotnego wychwytu noradrenaliny
(SNRI)). Jeśli równoczesne stosowanie ondansetronu i innych leków serotoninergicznych jest kliniczne
wskazane, zaleca się monitorowanie stanu pacjenta.