
Zapytaj lekarza o receptę na Bupivacaine Baxter
Bupivacaini hydrochloridum
Bupivacaine Claris zawiera substancję czynną o nazwie jednowodny chlorowodorek bupiwakainy.
Bupivacaine Claris jest środkiem do znieczulenia miejscowego. Należy do grupy leków zwanych
środkami do znieczulenia miejscowego typu amidowego. Powoduje utratę czucia lub odczuwania,
które ogranicza się do jednej części ciała.
Lek Bupivacaine Claris jest używany do wywoływania odrętwienia (znieczulenia) poszczególnych
części ciała. Stosuje się go zapobiegawczo przeciw powstawaniu bólu oraz w celu jego uśmierzenia.
Może być stosowany do:
Jeśli pacjent ma uczulenie na jednowodny chlorowodorek bupiwakainy, środki do znieczulenia
miejscowego typu amidowego lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku
(wymienionych w punkcie 6).
w celu wykonania znieczulenia miejscowego poprzez wstrzyknięcie do żyły kończyny, która
została odizolowana od krążenia za pomocą opaski zaciskowej (technika zwana dożylnym
znieczuleniem regionalnym lub blokiem Bier'a)
jeśli u pacjentki zastosowano w położnictwie blokadę okołoszyjkową (rodzaj znieczulenia podczas
porodu).
z adrenaliną do technik specjalnych (np. blokada prącia, blokada Obersta) do znieczulania części
ciała, jeśli znieczulenie obejmuje tętnice końcowe.
strona 1 z 7
W przypadku znieczulenia zewnątrzoponowego należy wziąć pod uwagę następujące ogólne
przeciwwskazania:
Nie określono szczególnych przeciwwskazań dla dzieci i młodzieży.
Przed rozpoczęciem stosowania leku Bupivacaine Claris należy omówić to z lekarzem, lub
pielęgniarką:
Lekarz zwróci szczególną uwagę, jeśli u pacjenta występują:
Jeśli pacjent uważą, że któryś z punktów może jego dotyczyć, powinien omówić to z lekarzem.
Nie ustalono bezpieczeństwa stosowania i skuteczności Bupivacainum-Claris u dzieci w wieku
poniżej 12 lat w celu znieczulenia określonych części ciała podczas zabiegów operacyjnych.
Nie ustalono bezpieczeństwa stosowania i skuteczności leku u dzieci w wieku poniżej 1 roku.
Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub
ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować. Dotyczy to również leków, które
wydawane są bez recepty.
Przyjmowanie niektórych leków jednocześnie może być szkodliwe. Należy pamiętać, że lekarz w
szpitalu mógł nie zostać poinformowany, jeśli pacjent niedawno rozpoczął leczenie innej choroby. W
szczególności należy powiedzieć lekarzowi, jeśli pacjent przyjmuje:
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje
mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
strona 2 z 7
Podczas stosowania tego leku nie wolno mieć wykonanego położniczego bloku okołoszyjkowego
(rodzaj znieczulenia podczas porodu).
Bupiwakaina może przenikać do mleka matki. Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna omówić to z
lekarzem.
Nie należy prowadzić pojazdów ani używać narzędzi ani maszyn, ponieważ lek Bupivacaine Claris
może zakłócać zdolność bezpiecznego wykonywania tych zadań. Zapytaj swojego lekarza, kiedy
będzie można wznowić te czynności.
Bupivacaine Claris zawiera 3,15 mg/ml (0,14 mmol) sodu w każdej dawce.. Należy to wziąć pod
uwagę u pacjentów kontrolujących zawartość sodu w diecie.
Lek Bupivacaine Claris zostanie podany przez lekarza, który będzie miał niezbędną wiedzę i
doświadczenie w technice znieczulenia zewnątrzoponowego.
Lek przeznaczony jest wyłącznie do jednorazowego użycia.
Dawkowanie:
Lekarz zdecyduje, jaka dawka jest odpowiednia dla pacjenta. Zazwyczaj będzie to 15-150 mg
jednowodnego chlorowodorku bupiwakainy. Dawka będzie zależeć od wielkości, stanu zdrowia,
części ciała do której wstrzykiwany jest lek i od tego, w jakim celu lek jest stosowany. Mniejsze
dawki są stosowane u osób starszych, małych dzieci i osób chorych.
Pacjent może otrzymać ten lek przed mniejszą lub poważną operacją, a także podczas porodu. W
przypadku mniejszych zabiegów chirurgicznych wstrzyknięcie zwykle odbywa się w pobliżu części
ciała, którą należy operować. Lek zapobiega odczuwaniu bólu i powoduje drętwienie, które
stopniowo ustępuje po zakończeniu zabiegu. W przypadku poważnego zabiegu chirurgicznego lub
porodu pacjent może otrzymać na plecach zastrzyk, który będzie trwał kilka minut. Dzięki temu
pacjent nie będzie odczuwał bólu. Spowoduje on odrętwienie dolnej połowy ciała, które zwykle trwa
od 3 do 4 godzin.
W przypadku większości zabiegów wystarcza jedna dawka, ale może zaistnieć potrzeba podania
większej ilości dawek, jeśli zabieg trwa długo.
W zależności od rodzaju wymaganego znieczulenia lek Bupivacaine-Claris wstrzykuje się powoli do
przestrzeni nadtwardówkowej (część kręgosłupa) lub innych części ciała. Wykonuje to anestezjolog
doświadczony w technikach znieczulania u dzieci i młodzieży. Dawkowanie zależy od wieku i masy
ciała pacjenta i zostanie określone przez anestezjologa.
Sposób i droga podania:
Lek stosuje się wyłącznie w znieczuleniu zewnątrzoponowym, podskórnym lub okołonerwowym.
Znieczulenie zewnątrzoponowe obejmuje wstrzyknięcie do kręgosłupa, które może powodować
zarówno utratę czucia (znieczulenie), jak i uśmierzenie bólu (środek przeciwbólowy) poprzez
blokowanie przekazywania sygnałów bólowych przez nerwy w rdzeniu kręgowym lub w jego
strona 3 z 7
pobliżu. Może być stosowany jako środek znieczulający, jako środek przeciwbólowy (analgetyk)
wraz ze znieczuleniem ogólnym i pooperacyjny środek przeciwbólowy (analgezja) w zabiegach
obejmujących kończyny dolne, krocze, miednicę, brzuch i klatkę piersiową.
Jest mało prawdopodobne, że pacjent otrzyma zbyt dużo leku Bupivacaine-Claris, ponieważ będzie
on podawany przez lekarza. Jednak w przypadku wątpliwości należy natychmiast skontaktować się
z lekarzem lub pielęgniarką.
Jeśli pacjent podejrzewa, że dawka leku została pominięta, powinien poinformować o tym swojego
lekarza lub pielęgniarkę.
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku, należy zwrócić
się do lekarza lub farmaceuty.
Jak każdy lek, także ten lek może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one
wystąpią.
Działania niepożądane można wyszczególnić zgodnie z podziałem na częstość ich występowania:
Zgłaszano również następujące działania niepożądane:
Nudności, niskie ciśnienie krwi (lekarz może to monitorować).
Powolne bicie serca, mrowienie, zawroty głowy, wymioty, niemożność oddania moczu i wysokie
ciśnienie krwi (lekarz może to monitorować).
strona 4 z 7
| bardzo często | mogą wystąpić częściej niż u 1 na 10 pacjentów | 
| często | mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 10 pacjentów | 
| niezbyt często | mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 100 pacjentów | 
| rzadko | mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 1000 pacjentów | 
| bardzo rzadko | mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 10 000 pacjentów | 
| nie znana | częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych | 
Mrowienie wokół ust, drętwienie języka, wrażliwość na dźwięk, zaburzenia widzenia, utrata
przytomności, drżenie, zawrót głowy, dzwonienie w uszach i zaburzenia mowy.
Zaburzenia lub urazy nerwowe, utrata ruchów, paraliż, podwójne widzenie i płytki oddech.
Działania niepożądane u dzieci są podobne do działań niepożądanych u dorosłych.
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane
niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce.
Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania
Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych,
Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych:
Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, tel.: 22 49 21 301,fax: 22 49 21 309,
e-mail: [email protected]
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie używać leku po upływie terminu ważności podanego na fiolce oraz na opakowaniu
zewnętrznym po symbolu: „EXP”. Data ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Przechowywać w temperaturze poniżej 30° C. Nie trzymać w lodówce ani nie zamrażać.
Okres przechowywania po rozcieńczeniu:
Wykazano stabilność chemiczną i fizyczną rozcieńczonego roztworu przez 36 godzin w
temperaturze 25°C.
Z mikrobiologicznego punktu widzenia produkt należy niezwłocznie zużyć.
Po pierwszym otwarciu produkt należy niezwłocznie użyć.
Stosować można jedynie przezroczysty roztwór nie zawierający cząstek stałych. Nie stosować tego
leku, jeśli opakowanie jest uszkodzone.
Nie zużyty produkt należy usunąć.
Nie należy wyrzucać leków do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać
farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić
środowisko.
strona 5 z 7
Substancją czynną leku jest chlorowodorek bupiwakainy.
Każdy 1 mililitr zawiera 5 mg jednowodnego chlorowodorku bupiwakainy.
Każda fiolka 10 ml zawiera 50 mg jednowodnego chlorowodorku bupiwakainy.
Każda fiolka 20 ml zawiera 100 mg jednowodnego chlorowodorku bupiwakainy.
Pozostałe składniki to: sodu chlorek, 0,4% sodu wodorotlenek, 0,85% kwas solny i woda do
wstrzykiwań.
Lek Bupivacaine Claris to przezroczysty, bezbarwny, jałowy roztwór do wstrzykiwań dostarczany w
fiolkach szklanych o pojemności 10 ml i 20 ml.
Wielkość opakowań:
5 lub 10 fiolek 10 ml, roztwór do wstrzykiwań
Jedna fiolka 20 ml, roztwór do wstrzykiwań
Nie wszystkie rodzaje opakowań muszą znajdować się w obrocie.
Podmiot odpowiedzialny
Baxter Holding B.V.
Kobaltweg 49,
3542 CE Utrecht
Holandia
Peckforton Pharmaceuticals Limited,
Crewe Hall, Crewe, Cheshire,
CW1 6UL, United Kingdom
UAB Norameda
Meistru 8a, 02189, Vilnius,
Lithuania
Szczegółowa informacja o tym leku jest dostępna na stronie internetowej Urzędu Rejestracji
Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych (URPLWMiPB) :
http://www.urpl.gov.pl
strona 6 z 7
Niezużyty roztwór leku powinien być we właściwy sposób usunięty zgodnie z miejscowymi
przepisami.
Roztwór do wstrzykiwań.
Ten produkt leczniczy przeznaczony jest wyłącznie do stosowania zewnątrzoponowego,
dostawowego, podskórnego lub domięśniowego.
Dawkę maksymalną trzeba ustalić na podstawie oceny masy ciała i fizycznego stanu pacjenta oraz z
uwzględnieniem typowej szybkości wchłaniania układowego z określonego miejsca wstrzyknięcia.
Można stosować dawkę pojedynczą do 150 mg jednowodnego chlorowodorku bupiwakainy.
Następnie można podawać dawki do 50 mg co dwie godziny. Można rutynowo stosować dawkę
całkowitą do 500 mg jednowodnego chlorowodorku bupiwakainy w ciągu 24 godzin, nie biorąc pod
uwagę pierwszej dawki jednorazowej (w bolusie). Dawkę należy zmniejszyć u pacjentów młodych,
w podeszłym wieku lub w złym stanie ogólnym.
Tylko do jednorazowego użytku.
Wolno używać wyłącznie przezroczysty roztwór nie zawierający żadnych cząstek stałych. Niezużyty
roztwór należy usunąć.
Nie używać leku Bupivacaine Claris po upływie terminu ważności podanego na fiolce oraz na
opakowaniu zewnętrznym po symbolu: „EXP”. Data ważności odnosi się do ostatniego dnia
podanego miesiąca.
Bupiwakaina jest zgodna przy mieszaniu z roztworem chlorku sodowego 0,9% (w/o) do
wstrzyknięć, roztworem Ringera z dodatkiem mleczanu lub z cytrynianem sufentanylu 50  g/ml.
Tego produktu leczniczego nie należy jednak mieszać z innymi produktami leczniczymi.
Przechowywać w temperaturze poniżej 30°C. Nie trzymać w lodówce ani nie zamrażać.
Po pierwszym otwarciu produkt należy niezwłocznie użyć.
Okres przechowywania po rozcieńczeniu:
Wykazano stabilność chemiczną i fizyczną rozcieńczonego roztworu przez 36 godzin w
temperaturze 25°C.
Z mikrobiologicznego punktu widzenia produkt należy niezwłocznie zużyć.
strona 7 z 7
Najlepsze odpowiedniki z tą samą substancją czynną i działaniem terapeutycznym.
Konsultacja w sprawie dawkowania, działań niepożądanych, interakcji, przeciwwskazań i odnowienia recepty na Bupivacaine Baxter – decyzja należy do lekarza, zgodnie z lokalnymi przepisami.