Wprowadzenie
Charakterystyka produktu: informacje dla pacjenta
Lenalidomida Qilu 25mg kapsułki twarde EFG
Przeczytaj całą charakterystykę produktu uważnie przed rozpoczęciem stosowania tego leku, ponieważ zawiera ważne informacje dla Ciebie.
- Zachowaj tę charakterystykę produktu, ponieważ może być konieczne ponowne jej przeczytanie.
- Jeśli masz jakieś wątpliwości, skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.
- Ten lek został przepisany wyłącznie Tobie i nie powinieneś go podawać innym osobom, nawet jeśli mają takie same objawy, ponieważ może im zaszkodzić.
- Jeśli wystąpią u Ciebie niepożądane działania, skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą, nawet jeśli są to działania niepożądane, których nie wymieniono w tej charakterystyce produktu. Patrz rozdział 4.
Zawartość charakterystyki produktu
- Co to jest Lenalidomida Qilu i w jakim celu się go stosuje
- Informacje, które należy wiedzieć przed rozpoczęciem stosowania Lenalidomidy Qilu
- Jak stosować Lenalidomidę Qilu
- Możliwe działania niepożądane
- Przechowywanie Lenalidomidy Qilu
- Zawartość opakowania i dodatkowe informacje
1. Co to jest Lenalidomida Qilu i w jakim celu się go stosuje
Co to jest Lenalidomida Qilu
Lenalidomida Qilu zawiera substancję czynną „lenalidomidę”. Lek ten należy do grupy leków, które wpływają na sposób funkcjonowania układu immunologicznego.
W jakim celu stosuje się Lenalidomidę Qilu
Lenalidomida Qilu stosuje się u dorosłych w celu:
- leczenia szpiczaka mnogiego
- leczenia zespołów mielodysplastycznych
- leczenia chłoniaka follicularnego
Szpiczak mnogi
Szpiczak mnogi to rodzaj raka, który wpływa na konkretny typ białych krwinek, zwanych komórkami plazmatycznymi. Komórki te gromadzą się w szpiku kostnym i mnożą, tracąc kontrolę. Może to uszkadzać kości i nerki.
Szpiczak mnogi zwykle nie ma wyleczenia. Można jednak znacznie zmniejszyć objawy lub spowodować, że znikną one na jakiś czas. Nazywa się to „remisją”.
Szpiczak mnogi nowo zdiagnozowany: u pacjentów, którzy przeszli przeszczep szpiku kostnego lenalidomida stosuje się jako leczenie podtrzymujące po odpowiednim wyzdrowieniu po przeszczepie szpiku kostnego.
Szpiczak mnogi nowo zdiagnozowany: u pacjentów, którzy nie mogą być leczeni przeszczepem szpiku kostnego
Lenalidomida stosuje się wraz z innymi lekami, w tym:
- lekiem chemioterapeutycznym zwanym „bortezomibem”
- lekiem przeciwzapalnym zwanym „deksametazoną”
- lekiem chemioterapeutycznym zwanym „melfalanem” oraz
- lekiem immunosupresyjnym zwanym „prednisoną”.
Będziesz brał te leki na początku leczenia, a następnie będziesz kontynuował stosowanie lenalidomidy samodzielnie.
Jeśli masz 75 lat lub więcej lub masz umiarkowane lub ciężkie problemy z nerkami, Twój lekarz będzie cię uważnie monitorował przed rozpoczęciem leczenia.
Szpiczak mnogi: u pacjentów leczonych uprzednio
Lenalidomida stosuje się wraz z lekiem przeciwzapalnym zwanym „deksametazoną”.
Ten lek może spowolnić pogorszenie objawów szpiczaka mnogiego. Udowodniono również, że opóźnia nawrót szpiczaka mnogiego po leczeniu.
Zespoły mielodysplastyczne (MDS)
Zespoły mielodysplastyczne to grupa wielu różnych chorób krwi i szpiku kostnego. Komórki krwi stają się nieprawidłowe i nie funkcjonują prawidłowo. Pacjenci mogą doświadczyć różnych objawów, w tym niskiego poziomu czerwonych krwinek (anemii), potrzeby transfuzji krwi oraz zwiększonego ryzyka infekcji.
Lenalidomida stosuje się w celu leczenia dorosłych pacjentów z zespołem mielodysplastycznym, gdy wszystkie poniższe punkty są spełnione:
- wymaga okresowych transfuzji krwi w celu leczenia niskiego poziomu czerwonych krwinek („anemia zależna od transfuzji”)
- ma nieprawidłowość komórek szpiku kostnego zwaną „izolowaną delecją 5q”. Oznacza to, że Twoje ciało nie wytwarza wystarczającej ilości zdrowych komórek krwi.
- inne leczenia, które stosowałeś wcześniej, nie są odpowiednie lub nie działają wystarczająco dobrze.
Lenalidomida może zwiększyć liczbę zdrowych czerwonych krwinek wytwarzanych przez organizm poprzez zmniejszenie liczby nieprawidłowych komórek:
- może to zmniejszyć liczbę potrzebnych transfuzji krwi. Możliwe, że transfuzje nie będą potrzebne.
Chłoniak follicularny (FL)
Chłoniak follicularny to wolno rosnący rak, który wpływa na limfocyty B. Są to rodzaj białych krwinek, które pomagają organizmowi walczyć z infekcjami. Osoba z chłoniakiem follicularnym może mieć zbyt wiele tych limfocytów we krwi, szpiku kostnym, węzłach chłonnych i śledzionie.
Lenalidomida stosuje się wraz z innym lekiem zwanym „rytuksymabem” w celu leczenia dorosłych pacjentów, którzy otrzymali uprzednio leczenie na chłoniaka follicularnego.
Jak działa Lenalidomida Qilu
Lenalidomida działa wpływając na układ immunologiczny organizmu i atakując bezpośrednio rak. Działa na różne sposoby:
- zatrzymuje rozwój komórek nowotworowych
- zatrzymuje wzrost naczyń krwionośnych w nowotworze
- stymuluje część układu immunologicznego do ataku na komórki nowotworowe.
2. Informacje, które należy wiedzieć przed rozpoczęciem stosowania Lenalidomidy Qilu
Należy przeczytać charakterystykę wszystkich leków, które będą stosowane w połączeniu z lenalidomidą przed rozpoczęciem leczenia lenalidomidą.
Nie stosować Lenalidomidy Qilu:
- jeśli jesteś w ciąży, podejrzewasz, że możesz być w ciąży lub planujesz ciążę, ponieważ lenalidomida może być szkodliwa dla płodu(patrz rozdział 2, „Ciąża, laktacja i antykoncepcja: informacje dla kobiet i mężczyzn”).
- jeśli możesz zajść w ciążę, chyba że stosujesz wszystkie niezbędne środki, aby temu zapobiec (patrz rozdział 2, „Ciąża, laktacja i antykoncepcja: informacje dla kobiet i mężczyzn”). Jeśli możesz zajść w ciążę, Twój lekarz zanotuje przy każdym przepisaniu, że zostały podjęte wszystkie niezbędne środki i udzieli Ci tej informacji.
- jeśli jesteś uczulony na lenalidomidę lub na którykolwiek z innych składników tego leku (wymienionych w rozdziale 6). Jeśli podejrzewasz, że możesz być uczulony, skonsultuj się z lekarzem.
Jeśli którakolwiek z powyższych sytuacji dotyczy Ciebie, nie stosuj lenalidomidy. W przypadku wątpliwości skonsultuj się z lekarzem.
Ostrzeżenia i środki ostrożności
Skonsultuj się z lekarzem, farmaceutą lub pielęgniarką przed rozpoczęciem stosowania lenalidomidy, jeśli:
- miałeś kiedykolwiek zakrzepy krwi; podczas leczenia masz większe ryzyko wystąpienia zakrzepów krwi w żyłach i tętnicach
- masz jakikolwiek objaw infekcji, taki jak kaszel lub gorączka
- miałeś kiedykolwiek infekcję wirusową, zwłaszcza infekcję wirusem zapalenia wątroby B, półpaśca lub HIV. W przypadku wątpliwości skonsultuj się z lekarzem. Leczenie lenalidomidą może spowodować, że wirus stanie się aktywny ponownie u pacjentów zakażonych wirusem. Może to prowadzić do nawrotu infekcji. Twój lekarz powinien sprawdzić, czy kiedykolwiek miałeś infekcję wirusem zapalenia wątroby B
- masz problemy z nerkami; Twój lekarz może dostosować dawkę lenalidomidy
- miałeś zawał serca, miałeś kiedykolwiek zakrzep krwi lub jeśli palisz, masz wysokie ciśnienie krwi lub wysoki poziom cholesterolu
- miałeś reakcję alergiczną podczas stosowania talidomidy (innego leku stosowanego w leczeniu szpiczaka mnogiego), taką jak wysypka skórna, swędzenie, obrzęk, zawroty głowy lub problemy z oddychaniem
- doświadczyłeś w przeszłości kombinacji któregokolwiek z następujących objawów: wysypka skórna, zaczerwienienie skóry, wysoka temperatura ciała, objawy grypopodobne, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, nieprawidłowości krwi (eozynofilia), powiększone węzły chłonne (są to objawy ciężkiej reakcji skórnej zwanej zespołem DRESS lub zespołem nadwrażliwości na lek) (patrz także rozdział 4 „Możliwe działania niepożądane”).
Jeśli którakolwiek z powyższych sytuacji dotyczy Ciebie, poinformuj o tym lekarza, farmaceutę lub pielęgniarkę przed rozpoczęciem leczenia.
W każdym momencie, podczas lub po leczeniu, poinformuj niezwłocznie lekarza lub pielęgniarkę, jeśli doświadczasz:
- zaburzeń wzroku, utraty wzroku lub podwójnego widzenia, trudności z mową, słabości w ramieniu lub nodze, zmiany sposobu chodzenia lub problemów z równowagą, mrowienia, zmniejszenia czucia lub utraty czucia, utraty pamięci lub zaburzeń pamięci. Mogą to być objawy ciężkiej i potencjalnie śmiertelnej choroby mózgu zwanej postępującą leukoencefalopatią (PML). Jeśli doświadczyłeś któregokolwiek z tych objawów przed rozpoczęciem leczenia lenalidomidą, poinformuj lekarza, jeśli zauważysz jakąkolwiek zmianę w tych objawach.
- duszności, zmęczenia, zawrotów głowy, bólu w klatce piersiowej, przyspieszonego bicia serca lub opuchlizny w nogach lub stopach. Mogą to być objawy ciężkiej choroby zwanej nadciśnieniem płucnym (patrz rozdział 4).
Badania i testy
Przed rozpoczęciem leczenia lenalidomidą i w trakcie leczenia będą wykonywane regularne badania krwi. Wynika to z faktu, że lenalidomida może powodować zmniejszenie liczby komórek krwi, które pomagają walczyć z infekcjami (białe krwinki) i biorą udział w krzepnięciu (płytki krwi).
Twój lekarz poprosi Cię o wykonanie badania krwi:
- przed leczeniem
- co tydzień przez pierwsze 8 tygodni leczenia
- następnie co najmniej raz w miesiącu.
Możliwe, że zostaniesz poddany ocenie w celu wykrycia objawów problemów sercowo-płucnych (chorób dotykających serca i płuc) przed i w trakcie leczenia lenalidomidą.
Dla pacjentów z zespołem mielodysplastycznym, którzy stosują Lenalidomidę Qilu
Jeśli masz zespół mielodysplastyczny, możesz być bardziej narażony na rozwinięcie się choroby zwanej ostryą białaczką szpikową (OBS). Ponadto nie wiadomo, jak lenalidomida wpływa na prawdopodobieństwo rozwoju OBS. Twój lekarz może więc wykonać badania w celu wykrycia objawów, które mogą lepiej przewidzieć prawdopodobieństwo rozwoju OBS w trakcie leczenia tym lekiem.
Dla pacjentów z chłoniakiem, którzy stosują Lenalidomidę Qilu
Twój lekarz poprosi Cię o wykonanie badania krwi:
- przed leczeniem
- co tydzień przez pierwsze 8 tygodni (2 cykle) leczenia
- następnie co 2 tygodnie w cyklach 3 i 4 (patrz rozdział 3 „Cykl leczenia” w celu uzyskania więcej informacji)
- po tym badanie będzie wykonywane na początku każdego cyklu oraz
- co najmniej raz w miesiącu.
Dla pacjentów z chłoniakiem follicularnym, którzy stosują Lenalidomidę Qilu
Twój lekarz poprosi Cię o wykonanie badania krwi:
- przed leczeniem
- co tydzień przez pierwsze 3 tygodnie (1 cykl) leczenia
- następnie co 2 tygodnie w cyklach 2-4 (patrz rozdział 3 „Cykl leczenia” w celu uzyskania więcej informacji)
- po tym badanie będzie wykonywane na początku każdego cyklu oraz
- co najmniej raz w miesiącu.
Twój lekarz może sprawdzić, czy masz wysoki poziom guza w organizmie, w tym szpiku kostnym. Może to prowadzić do choroby, w której guzy ulegają rozpadowi i powodują nieprawidłowe poziomy substancji chemicznych we krwi, co może prowadzić do niewydolności nerek (choroba ta zwana jest „zespołem rozpadu guza”).
Twój lekarz może również zbadać Twoją skórę w celu wykrycia zmian, takich jak czerwone plamy lub wysypka.
Twój lekarz może dostosować dawkę lenalidomidy lub przerwać leczenie, w zależności od wyników Twoich badań krwi i ogólnego stanu zdrowia. Jeśli jesteś pacjentem nowo zdiagnozowanym, Twój lekarz może również ocenić Twoje leczenie w zależności od Twojego wieku i innych chorób, które masz.
Oddawanie krwi
Nie powinieneś oddawać krwi w trakcie leczenia ani przez co najmniej 7 dni po zakończeniu leczenia.
Dzieci i młodzież
Lenalidomida nie jest zalecana do stosowania u dzieci i młodzieży poniżej 18 roku życia.
Osoby w podeszłym wieku i osoby z problemami nerkowymi
Jeśli masz 75 lat lub więcej lub masz umiarkowane lub ciężkie problemy z nerkami, Twój lekarz będzie cię uważnie monitorował przed rozpoczęciem leczenia.
Pozostałe leki i Lenalidomida Qilu
Poinformuj swojego lekarza lub pielęgniarkę, jeśli stosujesz, stosowałeś niedawno lub możesz potrzebować stosować inne leki. Wynika to z faktu, że lenalidomida może wpływać na sposób działania innych leków. Ponadto niektóre leki mogą wpływać na sposób działania lenalidomidy.
W szczególności poinformuj swojego lekarza lub pielęgniarkę, jeśli stosujesz którykolwiek z następujących leków:
- niektóre leki stosowane w celu zapobiegania ciąży, takie jak tabletki antykoncepcyjne, ponieważ mogą one przestać działać
- niektóre leki stosowane w celu leczenia problemów serca, takie jak digoksyna
- niektóre leki stosowane w celu rozrzedzania krwi, takie jak warfaryna.
Ciąża, laktacja i antykoncepcja: informacje dla kobiet i mężczyzn
Ciąża
Kobiety stosujące Lenalidomidę Qilu
- Nie powinnaś stosować lenalidomidy, jeśli jesteś w ciąży, ponieważ lenalidomida może być szkodliwa dla płodu.
- Nie powinnaś zajść w ciążę podczas stosowania lenalidomidy. Dlatego też musisz stosować skuteczne metody antykoncepcyjne, jeśli istnieje możliwość, że możesz zajść w ciążę (patrz „Antykoncepcja”).
- Jeśli zajdziesz w ciążę podczas leczenia lenalidomidą, musisz przerwać leczenie i niezwłocznie poinformować o tym lekarza.
Mężczyźni stosujący Lenalidomidę Qilu
- Jeśli Twoja partnerka zajdzie w ciążę podczas gdy Ty stosujesz lenalidomidę, musisz niezwłocznie poinformować o tym lekarza. Zalecane jest, aby Twoja partnerka zasięgnęła porady medycznej.
- Ty również musisz stosować skuteczne metody antykoncepcyjne (patrz „Antykoncepcja”).
Laktacja
Nie powinnaś karmić piersią podczas stosowania Lenalidomidy Qilu, ponieważ nie wiadomo, czy lenalidomida przenika do mleka matki.
Antykoncepcja
Dla kobiet stosujących Lenalidomidę Qilu
Przed rozpoczęciem leczenia poproś swojego lekarza, czy masz możliwość zajścia w ciążę, nawet jeśli uważasz, że jest to mało prawdopodobne.
Jeśli masz możliwość zajścia w ciążę:
- będziesz musiała wykonać testy ciążowe pod nadzorem lekarskim (przed każdym leczeniem, co najmniej raz na 4 tygodnie w trakcie leczenia oraz przez co najmniej 4 tygodnie po zakończeniu leczenia) chyba że potwierdzono zamknięcie jajowodów, aby jajeczka nie mogły dostać się do macicy (ligacja jajowodów)
I
- musisz stosować skuteczne metody antykoncepcyjne przez co najmniej 4 tygodnie przed rozpoczęciem leczenia, w trakcie leczenia oraz przez co najmniej 4 tygodnie po zakończeniu leczenia. Twój lekarz udzieli Ci porady w sprawie najbardziej odpowiednich metod antykoncepcyjnych.
Dla mężczyzn stosujących Lenalidomidę Qilu
Lenalidomida przenika do nasienia ludzkiego. Jeśli Twoja partnerka jest w ciąży lub może zajść w ciążę i nie stosuje skutecznych metod antykoncepcyjnych, Ty musisz stosować prezerwatywy w trakcie leczenia oraz przez co najmniej 7 dni po zakończeniu leczenia, nawet jeśli zostałeś poddany wazektomii. Nie powinieneś oddawać nasienia lub spermy w trakcie leczenia ani przez co najmniej 7 dni po zakończeniu leczenia.
Jazda samochodem i obsługa maszyn
Nie powinieneś prowadzić samochodu ani obsługiwać maszyn, jeśli czujesz się zawroty głowy, zmęczony, senny, masz zaburzenia wzroku lub problemy z równowagą po zażyciu lenalidomidy.
Lenalidomida Qilu zawiera laktozę i sodu
Lenalidomida Qilu zawiera laktozę. Jeśli Twój lekarz powiedział Ci, że masz nietolerancję niektórych cukrów, skonsultuj się z nim przed zażyciem tego leku.
Ten lek zawiera mniej niż 1 mmol sodu (23 mg) na kapsułkę; jest to ilość nieistotna z punktu widzenia diety.
3. Jak przyjmować Lenalidomidę Qilu
Lenalidomidę Qilu powinien podawać doświadczony personel medyczny w leczeniu szpiczaka mnogiego, SMD lub LF.
- Gdy lenalidomida jest stosowana w leczeniu szpiczaka mnogiego u pacjentów, którzy nie mogą być leczeni przeszczepem szpiku kostnego lub byli wcześniej leczeni innymi metodami, przyjmuje się ją w połączeniu z innymi lekami (patrz rozdział 1 „Wskazania do stosowania Lenalidomidy Qilu”).
- Gdy lenalidomida jest stosowana w leczeniu szpiczaka mnogiego u pacjentów, którzy przeszli przeszczep szpiku kostnego lub w leczeniu pacjentów z SMD, przyjmuje się ją samodzielnie.
- Gdy lenalidomida jest stosowana w leczeniu chłoniaka grubokomórkowego, przyjmuje się ją w połączeniu z innym lekiem zwany „rytuksymabem”.
Przestrzegaj dokładnie instrukcji podawania tego leku wskazanych przez lekarza. W przypadku wątpliwości skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.
Jeśli przyjmujesz lenalidomidę w połączeniu z innymi lekami, powinieneś przeczytać ulotkę tych innych leków, aby uzyskać dodatkowe informacje na temat ich stosowania i skutków ubocznych.
Cykl leczenia
Lenalidomidę przyjmuje się przez pewne dni w okresie 3 tygodni (21 dni).
- Jeden „cykl leczenia” trwa 21 dni.
- W zależności od dnia cyklu, przyjmujesz jeden lub więcej leków. Niektóre dni nie przyjmujesz żadnego leku.
- Po zakończeniu każdego cyklu 21-dniowego, powinieneś rozpocząć nowy „cykl” przez następne 21 dni.
Lub
Lenalidomidę przyjmuje się przez pewne dni w okresie 4 tygodni (28 dni).
- Jeden „cykl leczenia” trwa 28 dni.
- W zależności od dnia cyklu, przyjmujesz jeden lub więcej leków. Niektóre dni nie przyjmujesz żadnego leku.
- Po zakończeniu każdego cyklu 28-dniowego, powinieneś rozpocząć nowy „cykl” przez następne 28 dni.
Jaką dawkę Lenalidomidy Qilu przyjmować
Przed rozpoczęciem leczenia, lekarz wskaże:
- jaką dawkę lenalidomidy powinieneś przyjmować
- jaką dawkę innych leków powinieneś przyjmować w połączeniu z lenalidomidą, jeśli dotyczy
- które dni cyklu leczenia powinieneś przyjmować każdy lek.
Jak i kiedy przyjmować Lenalidomidę Qilu
- Połknij kapsułki całe, najlepiej z wodą.
- Nie rozgniataj, nie otwieraj ani nie żuj kapsułek. W przypadku gdy proszek z kapsułki lenalidomidy dostanie się na skórę, umyj skórę natychmiast i starannie wodą i mydłem.
- Personel medyczny, opiekunowie i członkowie rodziny powinni nosić rękawiczki jednorazowe podczas manipulowania blistrem lub kapsułką. Następnie powinni zdjąć rękawiczki ostrożnie, aby uniknąć narażenia skóry, włożyć je do worka foliowego zamykanego i wyrzucić zgodnie z lokalnymi wymogami. Następnie powinni umyć ręce wodą i mydłem. Kobiety w ciąży lub podejrzewające ciążę nie powinny manipulować blistrem ani kapsułką.
- Kapsułki mogą być przyjmowane z jedzeniem lub bez.
- Powinieneś przyjmować lenalidomidę mniej więcej o tej samej porze dnia w dniach przewidzianych.
Priorytet przyjęcia tego leku
Aby wyjąć kapsułkę z blistru:
- Naciśnij tylko jeden koniec kapsułki, aby wyszła przez folię.
- Nie naciśnij na środek kapsułki, ponieważ mogłaby się rozpaść.

Czas trwania leczenia Lenalidomidą Qilu
Lenalidomidę przyjmuje się w cyklach leczenia, każdy cykl trwa 21 lub 28 dni (patrz „Cykl leczenia” powyżej). Powinieneś kontynuować cykle leczenia, aż do momentu, gdy lekarz zdecyduje o przerwaniu leczenia.
Jeśli przyjmujesz więcej Lenalidomidy Qilu, niż powinieneś
Jeśli przyjmujesz więcej lenalidomidy, niż przepisano, powinieneś natychmiast powiadomić lekarza.
W przypadku przedawkowania lub przypadkowego przyjęcia, skonsultuj się natychmiast z lekarzem, farmaceutą lub zadzwoń na numer telefonu do Informacji Toksykologicznej: 91 562 04 20, podając nazwę leku i ilość przyjętą.
Jeśli zapomnisz przyjmować Lenalidomidę Qilu
Jeśli zapomnisz przyjmować lenalidomidę o zwykłej porze i:
- upłynęło mniej niż 12 godzin: przyjmij kapsułkę natychmiast.
- upłynęło więcej niż 12 godzin: nie przyjmuj kapsułki. Przyjmij następną kapsułkę następnego dnia o zwykłej porze.
Jeśli masz jakieś inne wątpliwości dotyczące stosowania tego leku, poproś o radę lekarza lub farmaceutę.
4. Możliwe działania niepożądane
Podobnie jak wszystkie leki, lenalidomida może powodować działania niepożądane, chociaż nie wszystkie osoby je doświadczają.
Jeśli doświadczysz któregokolwiek z poniższych ciężkich działań niepożądanych, przerwij leczenie lenalidomidą i skonsultuj się natychmiast z lekarzem, ponieważ może wymagać pilnej opieki medycznej:
- Pokrzywka, wypryski, obrzęk oczu, ust lub twarzy, trudności z oddychaniem lub swędzenie, które mogą być objawami ciężkich reakcji alergicznych zwanych angioedemą i reakcją anafilaktyczną.
- Ciężka reakcja alergiczna, która może rozpocząć się jako wyprysk na jednej części ciała, ale rozprzestrzenia się, powodując znaczną utratę skóry na całym ciele (zespół Stevens-Johnsona i/lub toksyczna nekroliza naskórka).
- Wyprysk ogólny, wysoka temperatura ciała, zwiększenie enzymów wątrobowych, anomalie we krwi (eozynofilia), powiększone węzły chłonne i wpływ na inne narządy ciała (reakcja na lek z eozynofilią i objawami ogólnymi, znana również jako zespół DRESS lub zespół nadwrażliwości na lek). Patrz również rozdział 2.
Skonsultuj się natychmiast z lekarzem, jeśli zauważysz którykolwiek z poniższych ciężkich działań niepożądanych:
- Gorączka, dreszcze, ból gardła, kaszel, owrzodzenia jamy ustnej lub inne objawy infekcji, w tym infekcja krwi (sepsa)
- Krwawienie (krwawienie) lub siniak (siniak) nie spowodowany urazem
- Ból w klatce piersiowej (piersi) lub nogach
- Trudności z oddychaniem
- Ból kości, ból mięśni, zaburzenia świadomości lub zmęczenie, które mogą być spowodowane wysokim poziomem wapnia we krwi.
Lenalidomida może zmniejszyć liczbę białych krwinek, które walczą z infekcjami, oraz liczbę komórek krwi, które pomagają w krzepnięciu krwi (płytki), co może powodować zaburzenia krwawienia, takie jak krwawienia z nosa i siniaki.
Lenalidomida może również powodować zakrzepy krwi w żyłach (zakrzepica).
Pozostałe działania niepożądane
Ważne jest, aby zauważyć, że niewielki odsetek pacjentów może rozwinąć inne rodzaje raka, a ryzyko to może wzrosnąć wraz z leczeniem lenalidomidą. Dlatego lekarz powinien starannie ocenić korzyści i ryzyko przy przepisywaniu lenalidomidy.
Bardzo częste: mogą dotyczyć więcej niż 1 na 10 osób
- Zmniejszenie liczby czerwonych krwinek, co może powodować anemię, która powoduje zmęczenie i osłabienie
- Wyprysk skórny, swędzenie
- Skurcze mięśni, osłabienie mięśni, ból mięśni, dolegliwości mięśni, ból kości, ból stawów, ból pleców, ból kończyn
- Obrzęk ogólny, w tym obrzęk ramion i nóg
- Osłabienie, zmęczenie
- Gorączka i objawy grypopodobne, w tym gorączka, ból mięśni, ból głowy, ból uszu, kaszel i dreszcze
- Zdrętwienie, mrowienie lub uczucie pieczenia w skórze, bóle rąk lub stóp, zawroty głowy, drżenie
- Zmniejszenie apetytu, zmiany smaku
- Zwiększenie bólu, rozmiaru guza lub zaczerwienienia wokół guza
- Utrata masy ciała
- Zaparcie, biegunka, nudności, wymioty, ból brzucha, zgaga
- Niskie poziomy potasu lub wapnia i/lub sodu we krwi
- Zmniejszenie funkcji tarczycy
- Ból nóg (który może być objawem zakrzepicy), ból w klatce piersiowej lub trudności z oddychaniem (które mogą być objawem zatorowości płucnej)
- Infekcje wszystkich rodzajów, w tym infekcja zatok obok nosa (sinusitis), infekcja płucna i górnych dróg oddechowych
- Trudności z oddychaniem
- Zawroty głowy
- Zamglone widzenie
- Zaćma
- Problemy z nerkami, w tym niewydolność nerek lub niewydolność nerek
- Nieprawidłowe wyniki badań wątrobowych
- Wysokie wartości w badaniach wątrobowych
- Zmiany w białku we krwi, które mogą powodować obrzęk tętnic (zapalenie naczyń)
- Zwiększenie poziomu cukru we krwi (cukrzyca)
- Zmniejszenie poziomu cukru we krwi
- Ból głowy
- Krwawienie z nosa
- Suchość skóry
- Depresja, zmiany nastroju, trudności ze snem
- Kaszel
- Spadek ciśnienia krwi
- Ogólne uczucie niepokoju, złe samopoczucie
- Ból jamy ustnej, suchość jamy ustnej
- Odwodnienie
Częste: mogą dotyczyć do 1 na 10 osób
- Zniszczenie czerwonych krwinek (anemia hemolityczna)
- Pewne rodzaje nowotworów skóry
- Krwawienie z dziąseł, żołądka lub jelit
- Zwiększenie ciśnienia, wolne, szybkie lub nieregularne bicie serca
- Zwiększenie ilości substancji uwalnianej po zniszczeniu czerwonych krwinek
- Zwiększenie rodzaju białka, które wskazuje na stan zapalny w organizmie
- Zaciemnienie skóry; zmiana koloru skóry spowodowana krwawieniem wewnętrznym, zwykle powodowanym przez siniaki; stan zapalny skóry spowodowany gromadzeniem się krwi; siniak
- Zwiększenie kwasu moczowego we krwi
- Wypryski skórne, zaczerwienienie skóry, pęknięcia skóry, łuszczenie lub złuszczanie skóry, pokrzywka
- Zwiększenie potu, nocne poty
- Trudności z połykaniem, ból gardła, trudności z utrzymaniem jakości głosu lub zmiany głosu
- Katar
- Silne zwiększenie lub zmniejszenie ilości moczu w porównaniu z normalnym lub niemożność kontrolowania mikcji
- Krew w moczu
- Trudności z oddychaniem, szczególnie w pozycji leżącej (które mogą być objawem niewydolności serca)
- Trudności z utrzymaniem wzwodu
- Udary, omdlenia, zawroty głowy (zaburzenie równowagi, które powoduje uczucie, że wszystko kręci się), przejściowa utrata przytomności
- Ból w klatce piersiowej, który rozprzestrzenia się na ramiona, szyję, żuchwę, plecy lub brzuch, uczucie potu i braku powietrza, nudności lub wymioty, które mogą być objawami zawału serca (zawał mięśnia sercowego)
- Osłabienie mięśni, brak energii
- Ból szyi, ból w klatce piersiowej
- Dreszcze
- Obrzęk stawów
- Wolniejszy lub zablokowany przepływ żółci wątrobowej
- Niskie poziomy fosforu lub magnezu we krwi
- Trudności z mową
- Uszkodzenie wątroby
- Zaburzenia równowagi, trudności ruchowe
- Szumy uszne, uczucie szumu w uszach (szum uszny)
- Ból w nerwach, nieprzyjemne uczucie, szczególnie przy dotyku
- Nadmiar żelaza w organizmie
- Pragnienie
- Zawroty głowy
- Ból zębów
- Upadek, który może powodować urazy
Rzadkie: mogą dotyczyć do 1 na 100 osób
- Krwawienie wewnątrz czaszki
- Problemy z krążeniem
- Utrata wzroku
- Utrata libido
- Wydalanie dużej ilości moczu z bólem kości i osłabieniem, które mogą być objawami zaburzenia nerek (zespół Fanconiego)
- Żółtaczka, białe stolce, ciemny mocz, swędzenie skóry, wyprysk, ból lub obrzęk brzucha; mogą to być objawy uszkodzenia wątroby (niewydolność wątroby)
- Ból brzucha, obrzęk brzucha lub biegunka, które mogą być objawami stanu zapalnego jelita grubego (zwanego kolitis lub tyflitis)
- Uszkodzenie komórek nerek (zwane martwicą kanalików nerkowych)
- Zmiany koloru skóry, wrażliwość na światło słoneczne
- Zespół lizy nowotworu – mogą wystąpić powikłania metaboliczne podczas leczenia raka i czasami nawet bez leczenia. Te powikłania występują w wyniku produktów rozkładu komórek nowotworowych, które umierają, i mogą obejmować: zmiany biochemiczne we krwi, wysokie poziomy potasu, fosforu, kwasu moczowego i niskie poziomy wapnia, co może powodować zmiany czynności nerek i rytmu serca, drgawki i czasami śmierć.
- Zwiększenie ciśnienia w naczyniach krwionośnych, które zaopatrują płuca (nadciśnienie płucne).
Częstość nieznana: nie można oszacować na podstawie dostępnych danych
- Nagły ból lub lekki ból w górnej części brzucha i/lub plecach, który trwa kilka dni, możliwie towarzyszący nudnościom, wymiotom, gorączce i szybkiemu pulsowi. Objawy te mogą być spowodowane stanem zapalnym trzustki.
- Świsty lub szumy w uszach podczas oddychania, trudności z oddychaniem lub suchy kaszel, które mogą być objawami spowodowanymi stanem zapalnym tkanki płucnej.
- Zaobserwowano rzadkie przypadki zaniku mięśni (ból, osłabienie lub obrzęk mięśni), które mogą powodować problemy z nerkami (rabdomioliza), niektóre z nich, gdy lenalidomida jest podawana z statyną (rodzaj leku obniżającego poziom cholesterolu).
- Choroba skóry spowodowana stanem zapalnym małych naczyń krwionośnych, towarzysząca bólowi stawów i gorączce (zapalenie naczyń leukocytoklastyczne).
- Pęknięcie ściany żołądka lub jelit. Może to powodować bardzo poważną infekcję. Powiadom lekarza, jeśli masz silny ból brzucha, gorączkę, nudności, wymioty, krew w stolcu lub zmiany w zwyczajach jelitowych.
- Infekcje wirusowe, w tym półpaśca (znany również jako „culebrilla”, choroba wirusowa, która powoduje bolesny wyprysk z pęcherzami) i ponowne wystąpienie zakażenia wirusem zapalenia wątroby B (które może powodować żółtaczkę, ciemny mocz, ból brzucha po prawej stronie, gorączkę i nudności lub uczucie choroby).
- Odrzucenie przeszczepu narządu stałego (takiego jak nerka, serce).
Przekazanie działań niepożądanych
Jeśli doświadczysz jakiegokolwiek działania niepożądanego, skonsultuj się z lekarzem, farmaceutą lub pielęgniarką, nawet jeśli jest to możliwe działanie niepożądane, które nie występuje w tej ulotce. Możesz również przekazać je bezpośrednio przez system hiszpańskiej farmakowigilancji leków stosowanych u ludzi www.notificaRAM.es. Przekazując działania niepożądane, możesz przyczynić się do dostarczenia więcej informacji na temat bezpieczeństwa tego leku.
5. Przechowywanie Lenalidomidy Qilu
Przechowuj ten lek poza zasięgiem dzieci.
Nie stosuj tego leku po upływie terminu ważności, który jest podany na blistrze i pudełku po „CAD”. Termin ważności to ostatni dzień miesiąca, który jest podany.
Przechowuj poniżej 30°C.
Nie stosuj tego leku, jeśli zauważysz widoczne oznaki uszkodzenia lub oznaki niewłaściwej manipulacji.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani do śmieci. Zwróć niewykorzystany lek do farmaceuty. W ten sposób pomożesz chronić środowisko.
6. Zawartość opakowania i dodatkowe informacje
Skład Lenalidomidy Qilu 25 mg kapsułek twardej
- Substancją czynną jest lenalidomida. Każda kapsułka zawiera 25 mg lenalidomidy.
- Pozostałe składniki to:
- Zawartość kapsułek: laktoza (patrz rozdział 2), mikrokrystaliczna celuloza, sód kroscarmelozyny i stearynian magnezu.
- Otoczka kapsułki: żelatyna i dwutlenek tytanu (E171).
- Farba drukarska: lakierowy lak, tlenek żelaza czarny (E172) i wodorotlenek potasu.
Wygląd produktu i zawartość opakowania
Twarde kapsułki Lenalidomidy Qilu 25 mg są białymi kapsułkami nieprzezroczystymi, rozmiar 0, 21,7±1,0 mm, nadrukowanymi „82 25 mg” na korpusie czarną farbą.
Każde pudełko zawiera jeden lub trzy blistry perforowane, każdy blister z siedmioma kapsułkami. Każde pudełko zawiera 7 lub 21 kapsułek w blistrach jednodawkowych.
Mogą być dostępne tylko niektóre rozmiary opakowań.
Posiadacz pozwolenia na dopuszczenie do obrotu i odpowiedzialny za wytwarzanie
Posiadacz pozwolenia na dopuszczenie do obrotu
QILU PHARMA SPAIN S.L.
Paseo de la Castellana 40,
8 piętro, 28046 - Madryt,
Hiszpania
Odpowiedzialny za wytwarzanie
KYMOS S.L.
Ronda de Can Fatjó, 7B (Parque Tecnológico del Vallès),
Cerdanyola del Vallès,
08290 Barcelona,
Hiszpania
lub
Eurofins Analytical Services Hungary Kft.
Anonymus utca 6.
Budapeszt, H-1045,
Węgry
Ten lek jest dopuszczony do obrotu w państwach członkowskich Europejskiego Obszaru Gospodarczego pod następującymi nazwami:
Niemcy: Lenalidomid Qilu 25 mg twarde kapsułki
Hiszpania: Lenalidomida Qilu 25 mg twarde kapsułki EFG
Włochy: Lenalidomide Qilu
Data ostatniej aktualizacji tej ulotki: sierpień 2024