
Zapytaj lekarza o receptę na Zalanzo
Lansoprazolum
Zalanzo jest lekiem zmniejszającym wydzielanie kwasu żołądkowego poprzez hamujące działanie na
jeden z enzymów biorących udział w wytwarzaniu kwasu. Stopień hamowania zależy od dawki leku i
długości leczenia.
Lek jest stosowany w stanach chorobowych, w których konieczne jest ograniczenie wydzielania kwasu
żołądkowego, takich jak:
Lek Zalanzo należy stosować zgodnie z zaleceniami lekarza.
Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Zalanzo należy skonsultować się z lekarzem:
Jeśli u pacjenta wystąpiła wysypka skórna, zwłaszcza w miejscach narażonych na działanie promieni
słonecznych, należy jak najszybciej powiedzieć o tym lekarzowi, ponieważ konieczne może być
przerwanie stosowania leku Zalanzo. Należy również powiedzieć o wszelkich innych
występujących działaniach niepożądanych takich, jak ból stawów.
Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach stosowanych obecnie lub ostatnio a także o lekach,
które pacjent planuje stosować.
Lansoprazol może powodować zwiększenie osoczowego stężenia leków metabolizowanych przez tzw.
izoenzym CYP3A4, takich jak: warfaryna (lek stosowany w leczeniu zakrzepicy żył głębokich i
zatorowości płucnej), antypiryna (lek przeciwgorączkowy, przeciwbólowy i przeciwzapalny),
indometacyna (lek przeciwbólowy i przeciwzapalny), ibuprofen (lek przeciwbólowy i przeciwzapalny),
fenytoina (lek przeciwpadaczkowy), propranolol (lek stosowany w zaburzeniach pracy serca),
prednizolon (kortykosteroid), diazepam (lek nasenny, uspokajający i przeciwdrgawkowy),
klarytromycyna (antybiotyk makrolidowy stosowany w różnych zakażeniach w tym Helicobacter
pylori) oraz terfenadyna (lek przeciwhistaminowy i przeciwalergiczny).
Lansoprazol może osłabiać oczekiwaną skuteczność kliniczną teofiliny (lek stosowany w astmie i
przewlekłym nieżycie oskrzeli), ponieważ powoduje zmniejszenie jej stężenia w osoczu. Zaleca się
ostrożność w przypadku jednoczesnego stosowania obu leków.
Jednoczesne stosowanie lansoprazolu i doustnych środków antykoncepcyjnych może spowodować
spowolnienie ich wydalania.
Lansoprazol może zmniejszać biodostępność leków, których wchłanianie zależy od pH soku
żołądkowego (ketokonazol-lek przeciwgrzybiczy i i trakonazol-lek przeciwgrzybiczy, estry ampicyliny
Podczas stosowania preparatów zawierających inhibitory pompy protonowej, takich jak Zalanzo,
zwłaszcza w okresie dłuższym niż jeden rok, może zwiększyć się nieznacznie ryzyko wystąpienia
złamań kości biodrowej, kości nadgarstka lub kręgosłupa. Należy poinformować lekarza w przypadku
rozpoznanej osteoporozy lub przyjmowania leków z grupy kortykosteroidów (mogących zwiększać
ryzyko wystąpienia osteoporozy).
Mogą wystąpić działania niepożądane, np. zawroty głowy, zaburzenia równowagi, zaburzenia widzenia
i senność. W takich warunkach zdolność do reagowania może ulec pogorszeniu.
LekZalanzo zawiera sacharozę.W przypadku nietolerancji cukrów przed przyjęciem leku Zalanzo
należy skontaktować się z lekarzem.
Lek Zalanzo 15 mg zawiera barwnik azowyi może powodować reakcje alergiczne.
Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się
do lekarza lub farmaceuty.
W celu uzyskania optymalnego działania, lek należy przyjmować raz na dobę (rano lub wieczorem);
zaleca się przyjmowanie leku na czczo. Kapsułki należy połykać w całości popijając odpowiednią
ilością płynu.
Choroba wrzodowa dwunastnicy
Jedna kapsułka 30 mg raz na dobę przez 2 tygodnie. U pacjentów, u których w tym okresie nie
uzyskano wyleczenia, można kontynuować leczenie tą samą dawką przez 4 kolejne tygodnie.
Choroba wrzodowa żołądka
Jedna kapsułka 30 mg raz na dobę przez 4 tygodnie. Jeśli w tym okresie nie uzyskano wyleczenia
można kontynuować leczenie tą samą dawką przez 4 kolejne tygodnie.
Leczenie zakażenia Helicobacter pylori
Zalecane dawkowanie leku Zalanzo 30 mg: dwa razy na dobę przez 7 dni w połączeniu z jednym z
następujących schematów:
Refluksowe zapalenie przełyku
30 mg raz na dobę przez 4 tygodnie. Jeśli w tym okresie nie uzyskano wyleczenia, leczenie można
kontynuować tą samą dawką przez kolejne 4 tygodnie. Leczenie podtrzymujące w celu zapobiegania
nawrotom refluksowego zapalenia przełyku: 15 mg raz na dobę. W razie konieczności dawkę można
zwiększyć do 30 mg.
Leczenie łagodnych owrzodzeń żołądka i dwunastnicy u pacjentów wymagających stałego leczenia
NLPZ
30 mg raz na dobę przez 4 tygodnie. U pacjentów, u których w tym okresie nie uzyskano wyleczenia,
kurację można kontynuować przez kolejne 4 tygodnie. U pacjentów, u których występują owrzodzenia
trudne do wyleczenia lub ryzyko takich owrzodzeń, leczenie będzie trzeba prawdopodobnie
kontynuować przez dłuższy okres i (lub) większymi dawkami.
Zapobieganie owrzodzeniom żołądka i dwunastnicy towarzyszących leczeniu NLPZ u pacjentów z
grupy ryzyka (np. wiek powyżej 65 lat, obecna czy wcześniejsza choroba żołądka lub dwunastnicy),
wymagających stałego leczenia NLPZ
15 mg raz na dobę. Jeżeli leczenie jest nieskuteczne, należy stosować dawkę 30 mg raz na dobę.
Objawowa choroba refluksowa przełyku
15 lub 30 mg na dobę. Szybko uzyskuje się złagodzenie objawów. Dawkowanie należy dobierać
indywidualnie. Jeżeli nie uzyskano złagodzenia objawów po czterech tygodniach leczenia dawką 30 mg
raz na dobę, zaleca się przeprowadzenie dodatkowych badań diagnostycznych.
Zespół Zollingera-Ellisona
60 mg na dobę. Dawkowanie należy dobierać indywidualnie, a leczenie kontynuować tak długo jak jest
to konieczne. Stosowano dawki do 180 mg na dobę.
Lansoprazol w dawce większej niż 120 mg na dobę należy podawać w dwóch dawkach
podzielonych.
Pacjenci w podeszłym wieku
U pacjentów w tej grupie wiekowej konieczny może być indywidualny dobór dawkowania. O ile nie
istnieją istotne wskazania kliniczne, w leczeniu osób w podeszłym wieku nie należy stosować dawki
większej niż 30 mg na dobę.
Pacjenci z niewydolnością wątroby i nerek
U pacjentów z umiarkowaną lub ciężką niewydolnością wątroby zaleca się regularne kontrole oraz
zmniejszenie dawki dobowej do 50%.
Nie ma konieczności zmiany dawkowania u pacjentów z niewydolnością nerek.
Nie ustalono bezpieczeństwa stosowania leku u dzieci.
Sposób stosowania
Kapsułki należy połykać w całości. Jeżeli pacjent nie może połykać kapsułek w całości, można je
otworzyć i zawartość kapsułki wsypać do łyżki stołowej soku jabłkowego i natychmiast połknąć (pH
soku jabłkowego zapewnia stabilność leku). Mikrogranulek nie należy żuć ani kruszyć. U pacjentów ze
zgłębnikiem nosowo - żołądkowym zawartość kapsułki można zmieszać z 40 ml soku jabłkowego i
podać przez zgłębnik. Po podaniu leku zgłębnik należy przepłukać dodatkową porcją soku jabłkowego.
Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą.
Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Często (u więcej niż 1 na 100, mniej niż 1 na 10 pacjentów): bóle i zawroty głowy, nudności, biegunki,
zaparcia, wymioty, wzdęcia z oddawaniem wiatrów, suchość w gardle lub jamie ustnej, zwiększenie
aktywności enzymów wątrobowych, pokrzywka, świąd, osutka, zmęczenie, łagodne polipy żołądka.
Niezbyt często (u więcej niż 1 na 1000, mniej niż 1 na 100 pacjentów): małopłytkowość (zmniejszenie
liczby płytek krwi), eozynofilia (nadmiar liczby granulocytów kwasochłonnych - jednego z rodzajów
krwinek białych - w krwi), leukopenia (zmniejszenie liczby białych krwinek w krwi), depresja, bóle
stawów, bóle mięśni, obrzęki.
Rzadko (u więcej niż 1 na 10 000, mniej niż 1 na 1000 pacjentów): niedokrwistość, bezsenność,
omamy, splątanie, niepokój, zawroty głowy z zaburzeniami równowagi, parestezje (zaburzenia czucia),
senność, drżenia mięśniowe, zaburzenia widzenia, zapalenie języka, kandydoza (rodzaj grzybicy)
przełyku, zapalenie trzustki, zaburzenia smaku, zapalenie wątroby, żółtaczka, wybroczyny, plamica,
utrata owłosienia, rumień wielopostaciowy, nadwrażliwość na światło, śródmiąższowe zapalenie nerek,
ginekomastia (przerost piersi u mężczyzn), gorączka, wzmożona potliwość, obrzęk naczynioruchowy,
jadłowstręt, impotencja.
Bardzo rzadko (u mniej niż 1 na 10 000 pacjentów): agranulocytoza (całkowity lub prawie całkowity
brak granulocytów - pewnych krwinek białych - we krwi), pancytopenia (niedobór wszystkich rodzajów
krwinek), zapalenie okrężnicy, zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, bardzo ciężkie reakcje skórne
przebiegające z zaczerwienieniem, tworzeniem pęcherzy, nasilonymi zmianami zapalnymi i utratą
skóry, wstrząs anafilaktyczny (którego objawami są obrzęk twarzy, języka lub gardła, trudności z
przełykaniem, pokrzywka i trudności w oddychaniu), zwiększenie stężenia cholesterolu i triglicerydów,
zmniejszenie stężenia sodu w krwi.
Częstość nieznana: wysypka mogąca przebiegać z bólem stawów, omamy wzrokowe.
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie możliwe objawy niepożądane
niewymienione w ulotce, należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Jeżeli przyjmowano Zalanzo przez okres dłuższy niż trzy miesiące, istnieje możliwość,
zmniejszenia stężenia magnezu we krwi. Małe stężenie magnezu może objawiać się jako zmęczenie,
mimowolne skurcze mięśni, dezorientacja, drgawki, zawroty głowy, przyspieszona akcja serca.
W razie zaobserwowania któregoś z powyższych objawów, należy o tym niezwłocznie poinformować
lekarza. Małe stężenie magnezu może prowadzić do zmniejszenia stężenia potasu lub wapnia we
krwi. Lekarz może zalecić regularne przeprowadzanie badań krwi w celu kontrolowania stężenia
magnezu.
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać
bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu
Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, ul Al.
Jerozolimskie 181 C, 02-222 Warszawa, Tel.: + 48 22 49 21 301, Fax.: + 48 22 49 21 309, e-
mail: [email protected] .
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku. Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi
odpowiedzialnemu.
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Przechowywać w temperaturze do 25 C, w oryginalnym opakowaniu, chronić przed wilgocią.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu.
Kapsułki dojelitowe, twarde Zalanzo 15 mg są jasnożółte, nieprzezroczyste.
Kapsułki dojelitowe, twarde Zalanzo 30 mg są białe, nieprzezroczyste.
Dostępne opakowania:
30 mg: 28 kapsułek dojelitowych, twardych
15 mg: 28 kapsułek dojelitowych, twardych
Podmiot odpowiedzialny:
Exeltis Poland Sp. z o.o.
ul. Szamocka 8
01-748 Warszawa
Wytwórca:
LABORATORIOS LICONSA, , S.A.
Avda. Miralcampo, No 7, Poligono Industrial Miralcampo
19200 Azuqueca de Henares (Guadalajara)
Hiszpania
W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji należy zwrócić się do miejscowego
przedstawiciela podmiotu odpowiedzialnego:
Exeltis Poland Sp. z o.o.
ul. Szamocka 8
01-748 Warszawa
nr tel. 0-22 822 74 31
Data ostatniej aktualizacji ulotki:09.08.2018 r.
Najlepsze odpowiedniki z tą samą substancją czynną i działaniem terapeutycznym.
Konsultacja w sprawie dawkowania, działań niepożądanych, interakcji, przeciwwskazań i odnowienia recepty na Zalanzo – decyzja należy do lekarza, zgodnie z lokalnymi przepisami.