Escitalopramum
Pramatis zawiera substancję czynną escytalopram. Pramatis należy do grupy leków
przeciwdepresyjnych, tzw. selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (ang. SSRI).
Leki te działają na układ serotoninowy w mózgu, zwiększając stężenie serotoniny. Zaburzenia
w układzie serotoninowym uważane są za istotny czynnik rozwoju depresji i pokrewnych chorób.
Lek Pramatis stosuje się wleczeniu depresji(epizodów dużej depresji) i zaburzeń lękowych(takich
jak zaburzenie lękowe z napadami lęku, z agorafobią lub bez agorafobii, fobia społeczna, zaburzenie
lękowe uogólnione i zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne).
Może upłynąć kilka tygodni, zanim pacjent poczuje się lepiej. Dlatego należy nieprzerwanie
przyjmować lek Pramatis, nawet jeśli początkowo nie zauważa się poprawy samopoczucia.
W razie braku poprawy lub pogorszenia samopoczucia należy skontaktować się z lekarzem.
Przed rozpoczęciem stosowania leku Pramatis należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą.
Należy poinformować lekarza o występujących u pacjenta zaburzeniach lub chorobach, aby mógł
wziąć je pod uwagę. Należy zwłaszcza powiedzieć, jeśli:
pacjent ma padaczkę. Stosowanie leku Pramatis należy przerwać, jeśli drgawki wystąpią po raz
pierwszy lub zwiększy się częstość napadów drgawkowych (patrz również punkt 4 „Możliwe
działania niepożądane”);
pacjent ma zaburzenia czynności wątrobylub nerek. Może być konieczne dostosowanie dawki
leku przez lekarza;
pacjent choruje na cukrzycę. Stosowanie leku Pramatis może zmieniać stężenie cukru we krwi
i może być konieczne dostosowanie dawkowania insuliny i (lub) doustnych leków
przeciwcukrzycowych;
u pacjenta stwierdzono zmniejszone stężenie soduwe krwi;
pacjent ma skłonność do krwawieńlub siniaków lub jeśli pacjentka jest w ciąży (patrz
„Ciąża”);
pacjent jest leczony elektrowstrząsami;
u pacjenta stwierdzono chorobę niedokrwienną serca;
pacjent ma lub miał w przeszłości zaburzenia czynności serca, bądź przebył niedawno zawał serca;
u pacjenta stwierdzono powolną spoczynkową czynność serca i (lub) może mieć niedobór soli
(np. na skutek długotrwałej, ciężkiej biegunki, wymiotów lub stosowania leków moczopędnych);
pacjent odczuwa szybkie lub nieregularne bicie serca, miewa omdlenia, zapaść lub zawroty głowy
podczas wstawania (co może wskazywać na zaburzenia czynności serca);
pacjent ma lub miał w przeszłości zaburzenia oka, takie jak pewien rodzaj jaskry (zwiększone
ciśnienie w oku).
U niektórych pacjentów z zaburzeniem afektywnym dwubiegunowym(zwanym dawniej
zaburzeniem maniakalno-depresyjnym) może rozpocząć się faza manii. Charakteryzuje się ona
występowaniem niezwykłych i szybko zmieniających się pomysłów, nieuzasadnionej radości
i nadmiernej aktywności fizycznej. Jeśli wystąpią wymienione objawy, należy skonsultować się
z lekarzem.
W pierwszych tygodniach leczenia mogą również wystąpić takie objawy, jak niepokój, zwłaszcza
ruchowy lub trudności w spokojnym siedzeniu lub staniu. O wystąpieniu tych objawów należy
niezwłocznie poinformować lekarza.
Leki takie, jak Pramatis (tak zwane SSRI) mogą spowodować wystąpienie objawów zaburzeń
czynności seksualnych (patrz punkt 4). W niektórych przypadkach objawy te utrzymywały się po
przerwaniu leczenia.
Pacjenci z depresją i (lub) zaburzeniem lękowym mogą mieć czasami myśli o wyrządzeniu sobie
krzywdy lub o samobójstwie. Myśli takie mogą się nasilić na początku stosowania leków
przeciwdepresyjnych, gdyż musi upłynąć pewien czas, zazwyczaj około 2 tygodni, a czasami dłużej,
zanim zaczną działać.
Dotyczyć to może bardziej następujących pacjentów:
Czasem pomocne może być poinformowanie krewnego lub przyjacielao depresji lub zaburzeniu
lękowym i poproszenie go o przeczytanie tej ulotki. Można taką osobę również poprosić o zwrócenie
uwagi, gdy zauważy nasilenie depresji lub lęku albo, gdy zaniepokoi go zmiana zachowania pacjenta.
Leku Pramatis nie należy zazwyczaj stosować u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat. Należy
również podkreślić, że podczas przyjmowania leków z tej grupy pacjenci w wieku poniżej 18 lat
narażeni są na zwiększone ryzyko działań niepożądanych, takich jak próby samobójcze, myśli
samobójcze i wrogość (głównie agresja, zachowania buntownicze oraz przejawy gniewu). Mimo to
lekarz może przepisać lek Pramatis pacjentom w wieku poniżej 18 lat, kiedy stwierdzi, że leży to
w ich najlepiej pojętym interesie. Jeśli lekarz przepisał lek Pramatis pacjentowi w wieku poniżej 18 lat
i budzi to jakiekolwiek wątpliwości, należy skonsultować się z danym lekarzem. W przypadku
rozwoju lub nasilenia wyżej wymienionych objawów u pacjentów w wieku poniżej 18 lat
przyjmujących Pramatis, należy poinformować o tym swojego lekarza.
Ponadto nie wykazano do tej pory długoterminowego bezpieczeństwa stosowania leku Pramatis w tej
grupie wiekowej w odniesieniu do wzrastania, dojrzewania oraz rozwoju poznawczego i rozwoju
zachowania.
Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta
obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować.
Należy poinformować lekarza o przyjmowaniu następujących leków:
nieselektywnych inhibitorów monoaminooksydazy (IMAO), zawierających jako substancję
czynną fenelzynę, iproniazyd, izokarboksazyd, nialamid i tranylcyprominę. Jeśli pacjent przyjmuje
którykolwiek z tych leków, musi odczekać 14 dni przed rozpoczęciem stosowania leku Pramatis.
Po zakończeniu stosowania leku Pramatis musi upłynąć 7 dni, zanim rozpocznie się przyjmowanie
któregoś z wymienionych leków;
odwracalnych, selektywnych inhibitorów MAO-A, zawierających moklobemid (również
stosowanych w leczeniu depresji)
nieodwracalnych inhibitorów MAO-B, zawierających selegilinę (stosowanych w leczeniu
choroby Parkinsona). Te leki zwiększają ryzyko działań niepożądanych;
antybiotyku linezolidu;
litu(leku stosowanego w leczeniu zaburzenia maniakalno-depresyjnego) oraz tryptofanu;
imipraminy i dezypraminy(obu stosowanych w leczeniu depresji);
sumatryptanu i podobnych leków(stosowanych w leczeniu migreny), tramadolu(stosowanego
w przypadku silnego bólu). Te leki zwiększają ryzyko działań niepożądanych;
buprenorfiny(stosowanej w przypadku silnego bólu), ponieważ zwiększa się ryzyko wystąpienia
zespołu serotoninowego, stanu potencjalnie zagrażającego życiu.
cymetydyny, lanzoprazolu i omeprazolu(leków stosowanych w chorobie wrzodowej żołądka),
flukonazolu(leku stosowanego w leczeniu zakażeń grzybiczych), fluwoksaminy(leku
przeciwdepresyjnego) i tyklopidyny(stosowanej w celu zmniejszenia ryzyka udaru). Te leki mogą
zwiększać stężenie leku Pramatis we krwi;
ziela dziurawca zwyczajnego( Hypericum perforatum) – roślinnego leku stosowanego w leczeniu
depresji;
kwasu acetylosalicylowego i niesteroidowych leków przeciwzapalnych – NLPZ(leków
stosowanych w celu zmniejszenia bólu lub rozrzedzenia krwi, tzw. antykoagulantów). Leki te
mogą zwiększyć skłonność do krwawień;
warfaryny, dipirydamolu fenprokumonu(leków stosowanych w celu rozrzedzenia krwi,
tzw. antykoagulantów). Lekarz prawdopodobnie sprawdzi czas krzepnięcia krwi pacjenta na
początku leczenia i podczas odstawiania leku Pramatis w celu skontrolowania, czy dawka
antykoagulanta jest nadal prawidłowa;
meflochiny(leku stosowanego w leczeniu malarii), bupropionu(stosowanego w leczeniu
depresji) i tramadolu(stosowanego w leczeniu silnego bólu) ze względu na możliwe ryzyko
obniżenia progu drgawkowego;
leków przeciwpsychotycznych(stosowanych w leczeniu schizofrenii, psychozy) i leków
przeciwdepresyjnych (trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych i leków z grupy SSRI) ze
względu na możliwe ryzyko obniżenia progu drgawkowego;
flekainidu propafenonu metoprololu(leków stosowanych w leczeniu chorób układu krążenia),
klomipraminy i nortryptyliny(leków przeciwdepresyjnych) i rysperydonu, tiorydazyny oraz
haloperydolu(leków przeciwpsychotycznych). Może być konieczne dostosowanie dawki leku
Pramatis;
leków, które zmniejszają stężenie we krwi potasu lub magnezu, gdyż zwiększa to ryzyko
zagrażających życiu zaburzeń rytmu serca.
Nie stosować leku Pramatis, jeśli pacjent przyjmuje leki regulujące rytm serca lub leki, które mogą
wpływać na rytm serca, takie jak leki przeciwarytmiczne klasy IA i III, leki przeciwpsychotyczne (np.
pochodne fenotiazyny, pimozyd, haloperydol), trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, niektóre leki
przeciwbakteryjne (tj. sparfloksacyna, moksyfloksacyna, dożylnie podawana erytromycyna,
pentamidyna), leki przeciwmalaryczne (zwłaszcza halofantryna), niektóre leki przeciwhistaminowe
(astemizol, hydroksyzyna, mizolastyna).
W razie wątpliwości, czy pacjent przyjmuje którykolwiek z wymienionych leków, należy poradzić się
lekarza.
Pramatis można przyjmować niezależnie od posiłków (patrz punkt 3 „Jak stosować Pramatis”). Tak
jak w przypadku wielu leków, nie zaleca się picia alkoholu podczas stosowania leku Pramatis, chociaż
interakcje leku z alkoholem nie powinny wystąpić.
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć
dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Nie należy stosować leku Pramatis w okresie ciąży lub karmienia piersią bez uprzedniego
przedyskutowania z lekarzem ryzyka i korzyści związanych z leczeniem.
Jeśli pacjentka przyjmuje Pramatis w ostatnich trzech miesiącach ciąży, powinna mieć świadomość, że
u noworodka mogą wystąpić następujące objawy: trudności w oddychaniu, siny odcień skóry,
drgawki, zmiany temperatury ciała, trudności w przyjmowaniu pokarmu, wymioty, małe stężenie
cukru we krwi, sztywność lub wiotkość mięśni, intensywne odruchy, drżenie, nerwowość, drażliwość,
letarg, uporczywy płacz, senność i trudności w zasypianiu. Jeśli u dziecka wystąpią którekolwiek
z tych objawów, należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem.
Należy się upewnić, że położna i (lub) lekarz wiedzą o przyjmowaniu przez pacjentkę leku Pramatis.
Takie leki, jak Pramatis, przyjmowane w czasie ciąży (zwłaszcza w ostatnich 3 miesiącach), mogą
zwiększyć ryzyko ciężkiego zaburzenia u dziecka, tzw. przetrwałego nadciśnienia płucnego
u noworodków, które powoduje przyspieszenie oddychania i sinienie skóry. Opisane objawy
występują zazwyczaj w ciągu pierwszych 24 godzin po urodzeniu. W takim przypadku należy
niezwłocznie skontaktować się z położną i (lub) lekarzem.
Jeśli lek Pramatis jest przyjmowany w czasie ciąży, nigdy nie należy przerywać jego stosowania
w sposób nagły.
Przyjmowanie leku Pramatis pod koniec ciąży może zwiększać ryzyko poważnego krwotoku z
pochwy, występującego krótko po porodzie, zwłaszcza jeśli w wywiadzie stwierdzono u pacjentki
zaburzenia krzepnięcia krwi. Jeśli pacjentka przyjmuje lek Pramatis, powinna poinformować o tym
lekarza lub położną, aby mogli udzielić pacjentce odpowiednich porad.
Escytalopram prawdopodobnie przenika do mleka kobiecego.
W badaniach na zwierzętach wykazano, że cytalopram (lek podobny do escytalopramu) obniża
jakość nasienia. Teoretycznie może to wpływać na płodność, choć dotychczas nie zaobserwowano
oddziaływania na płodność u ludzi.
Pacjent nie powinien prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn, zanim nie pozna wpływu leku
Pramatis na swój organizm.
Jeżeli stwierdzono wcześniej u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien
skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem tego leku.
Ten lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na tabletkę powlekaną, to znaczy lek uznaje się za
„wolny od sodu”.
Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić
się do lekarza lub farmaceuty.
Depresja
Zwykle zalecaną dawką jest 10 mg przyjmowanych raz na dobę. Lekarz może zwiększyć dawkę leku
maksymalnie do 20 mg na dobę.
Zaburzenie lękowe z napadami lęku
Dawką początkową jest 5 mg przyjmowanych raz na dobę w pierwszym tygodniu leczenia, przed
zwiększeniem dawki do 10 mg na dobę. Następnie lekarz może zwiększyć dawkę maksymalnie do
20 mg na dobę.
Fobia społeczna
Zwykle zalecaną dawką jest 10 mg przyjmowanych raz na dobę. Lekarz może zmniejszyć dawkę do
5 mg na dobę lub zwiększyć maksymalnie do 20 mg na dobę, zależnie od reakcji pacjenta na
leczenie.
Uogólnione zaburzenie lękowe
Zwykle zalecana dawka początkowa wynosi 10 mg przyjmowanych raz na dobę. Lekarz może
zwiększyć dawkę leku maksymalnie do 20 mg na dobę.
Zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne
Zwykle zalecana dawka początkowa wynosi 10 mg przyjmowanych raz na dobę. Lekarz może
zwiększyć dawkę leku maksymalnie do 20 mg na dobę.
Zalecana dawka początkowa leku Pramatis wynosi 5 mg przyjmowanych raz na dobę. Lekarz może
zwiększyć dawkę do 10 mg na dobę.
Leku Pramatis nie należy zazwyczaj stosować u dzieci i młodzieży. Dokładne informacje znajdują
się w punkcie 2 „Ostrzeżenia i środki ostrożności“).
Należy zachować ostrożność u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek. Lek należy
stosować zgodnie z zaleceniami lekarza.
Pacjenci z zaburzeniem czynności wątroby nie powinni przekraczać dawki 10 mg na dobę. Lek
należy stosować zgodnie z zaleceniami lekarza.
Pacjenci z tym znanym genotypem nie powinni przekraczać dawki 10 mg na dobę. Lek należy
stosować zgodnie z zaleceniami lekarza.
Lek można przyjmować niezależnie od posiłków. Tabletki należy popijać wodą.
Tylko Pramatis, 10 mg: w razie konieczności tabletki można podzielić na dwie równe dawki.
Tylko Pramatis, 20 mg: w razie konieczności tabletki można podzielić na cztery równe dawki.
Może upłynąć kilka tygodni, zanim pacjent poczuje się lepiej. Należy nieprzerwanie przyjmować
Pramatis, nawet jeśli uzyskanie poprawy samopoczucia zajmuje jakiś czas.
Nie wolno zmieniać dawki leku bez porozumienia z lekarzem.
Lek należy przyjmować tak długo, jak zalecił to lekarz. Zbyt wczesne przerwanie leczenia może
spowodować nawrót objawów. Zaleca się przyjmowanie leku przez co najmniej 6 miesięcy po
uzyskaniu poprawy samopoczucia.
W razie przyjęcia większej niż zalecana dawki leku Pramatis należy niezwłocznie skontaktować się
z lekarzemluboddziałem ratunkowym najbliższego szpitala, nawet jeśli nie występują żadne
objawy ani gorsze samopoczucie. Do objawów, które mogą wystąpić, należą: zawroty głowy, drżenie,
pobudzenie, drgawki, śpiączka, nudności, wymioty, zaburzenia rytmu serca, zmniejszenie ciśnienia
tętniczego krwi i zaburzenia równowagi wodno-elektrolitowej. Do lekarza lub szpitala należy zabrać
ze sobą opakowanie leku Pramatis.
Nie należy przyjmować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej tabletki. Jeśli pacjent
zapomni zażyć dawkę leku, a przypomni sobie o tym przed położeniem się spać, powinien wziąć
zapomnianą tabletkę. Następnego dnia należy przyjąć lek jak zwykle. Jeśli o pominiętej dawce pacjent
przypomni sobie w nocy, powinien opuścić tę dawkę i zażyć następną tabletkę o zwykłej porze.
Nie należy przerywać przyjmowania leku Pramatis bez zalecenia lekarza. Kończąc cykl leczenia,
dawkę leku Pramatis zazwyczaj zmniejsza się stopniowo przez kilka tygodni.
Po odstawieniu leku Pramatis, zwłaszcza nagłym, u pacjenta mogą wystąpić objawy odstawienia. Jest
to częste zjawisko po przerwaniu leczenia escytalopramem, zwłaszcza jeśli Pramatis był stosowany
przez długi czas i w dużych dawkach lub jeśli jego dawka była zmniejszana zbyt szybko.
U większości osób objawy te są łagodne i same ustępują w ciągu 2 tygodni. U niektórych pacjentów
jednak objawy mogą być ciężkie lub mogą trwać przez długi czas (2 do 3 miesięcy lub dłużej).
W razie wystąpienia ciężkich objawów odstawienia po przerwaniu przyjmowania leku Pramatis
należy skontaktować się z lekarzem. Lekarz może zalecić ponowne rozpoczęcie przyjmowania leku,
a następnie wolniejsze zmniejszanie jego dawki.
Do objawów odstawienia należą:zawroty głowy (chwiejność postawy lub brak równowagi), uczucie
mrowienia, wrażenie palenia i (rzadziej) prądu, przebiegającego np. w głowie, zaburzenia snu
(intensywne sny, koszmary senne lub niemożność zaśnięcia), lęk, bóle głowy, nudności, pocenie się
(również nocne poty), uczucie niepokoju lub pobudzenia, drżenie, uczucie splątania lub dezorientacji,
chwiejność emocjonalna lub drażliwość, biegunka (luźne stolce), zaburzenia widzenia, uczucie
trzepotania lub łomotania serca (kołatanie serca).
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się
do lekarza lub farmaceuty.
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Działania niepożądane zwykle ustępują po kilku tygodniach leczenia. Należy pamiętać, że wiele z tych
działań może być również objawem samej choroby, dlatego zmniejszą się po rozpoczęciu poprawy
samopoczucia.
Niezbyt często (mogą występować rzadziej niż u 1 na 100 osób)
nietypowe krwawienia, w tym krwawienia z przewodu pokarmowego.
Rzadko (mogą występować rzadziej niż u 1 na 1000 osób)
obrzęk skóry, języka, warg, gardła lub twarzy, pokrzywka albo trudności w oddychaniu lub
przełykaniu (ciężka reakcja alergiczna)
wysoka gorączka, pobudzenie, splątanie, drżenie i nagłe skurcze mięśni (mogą to być objawy
rzadko występującego stanu o nazwie zespół serotoninowy), (patrz punkt 2).
Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych)
trudności w oddawaniu moczu
napady drgawkowe, patrz także punkt 2 „Ostrzeżenia i środki ostrożności”
zażółcenie skóry i białkówek oczu (objawy zaburzenia czynności wątroby lub zapalenia wątroby)
szybkie, nieregularne bicie serca, omdlenie - mogą to być objawy zagrażających życiu zaburzeń
rytmu serca typu torsade de pointes
myśli o samookaleczeniu lub samobójstwie (patrz także „Ostrzeżenia i środki ostrożności)
nagły obrzęk skóry lub błon śluzowych (obrzęk naczynioruchowy)
Bardzo często (mogą występować częściej niż u 1 na 10 osób)
nudności
ból głowy
Często (mogą występować rzadziej niż u 1 na 10 osób)
zatkany nos lub wodnisty wyciek z nosa (zapalenie zatok)
zmniejszony lub zwiększony apetyt
lęk, niepokój, nietypowe marzenia senne, trudności w zasypianiu, uczucie senności, zawroty
głowy, ziewanie, drżenie, kłucie w obrębie skóry
biegunka, zaparcie, wymioty, suchość w ustach
nasilone pocenie się
ból mięśni i stawów
zaburzenia czynności seksualnych (opóźniony wytrysk, zaburzenia wzwodu, zmniejszony popęd
płciowy, u kobiet trudności w osiągnięciu orgazmu)
uczucie zmęczenia, gorączka
zwiększenie masy ciała
Niezbyt często (mogą występować rzadziej niż u 1 na 100 osób)
pokrzywka, wysypka, świąd
ścieranie się zębów, pobudzenie, nerwowość, napady paniki, splątanie
zaburzenia smaku, zaburzenia snu, omdlenie
rozszerzenie źrenic, zaburzenia widzenia, dzwonienie w uszach (szumy uszne)
wypadanie włosów
nadmierne krwawienie miesiączkowe
nieregularne miesiączkowanie
zmniejszenie masy ciała
szybka czynność serca
obrzęk rąk lub nóg
krwawienie z nosa
Rzadko (mogą występować rzadziej niż u 1 na 1000 osób)
agresja, depersonalizacja, omamy
powolna czynność serca
Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych):
zmniejszenie stężenia sodu we krwi (objawami są nudności i złe samopoczucie z osłabieniem
mięśni lub splątaniem)
zawroty głowy podczas wstawania, spowodowane niskim ciśnieniem tętniczym krwi
(niedociśnienie ortostatyczne)
nieprawidłowe wyniki testów czynnościowych wątroby (zwiększona aktywność enzymów
wątrobowych we krwi)
zaburzenia ruchu (mimowolne ruchy mięśni)
bolesny wzwód prącia (priapizm)
objawy nieprawidłowego krwawienia, np. w obrębie skóry i błon śluzowych (wybroczyny)
zwiększone wydzielanie hormonu antydiuretycznego (ADH), co powoduje zatrzymywanie wody
w organizmie, rozrzedzenie krwi oraz zmniejszenie ilości sodu
wydzielanie mleka u mężczyzn i u kobiet, które nie karmią piersią
mania
zmiana rytmu serca (tzw. „wydłużenie odstępu QT”, stwierdzone w badaniu oceniającym czynność
serca – EKG)
ciężki krwotok z pochwy, występujący krótko po porodzie (krwotok poporodowy), patrz
dodatkowe informacje w podpunkcie Ciąża w punkcie 2.
Ponadto wiadomo, że kilka działań niepożądanych wiąże się ze stosowaniem leków o działaniu
zbliżonym do escytalopramu (substancji czynnej leku Pramatis). Są to:
niepokój ruchowy (akatyzja)
utrata apetytu
zwiększone ryzyko złamań kości
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Działania niepożądane
można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów
Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów
Biobójczych: Al Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa
tel.: + 48 22 49 21 301/faks: + 48 22 49 21 309/strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na etykiecie lub na pudełku po
EXP. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania.
Butelki z HDPE
Po pierwszym otwarciu tabletki można przechowywać w rozpieczętowanej butelce z HDPE
maksymalnie przez 6 miesięcy. Nie przechowywać rozpieczętowanej butelki w temperaturze powyżej
25 C.
Po upływie sześciomiesięcznego okresu nie należy zażywać tabletek, które pozostały w butelce, ale
należy je usunąć.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać
farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić
środowisko.
Pramatis, 5 mg: białe, okrągłe tabletki powlekane o średnicy 5,7-6,3 mm.
Pramatis, 10 mg: białe, owalne tabletki powlekane długości 7,7-8,3 mm i szerokości 5,2-5,8 mm,
z rowkiem ułatwiającym przełamywanie po jednej stronie.
Pramatis, 20 mg: białe, okrągłe tabletki powlekane o średnicy 9,2-9,8 mm, z krzyżującymi się
rowkami ułatwiającymi przełamywanie po obu stronach.
Lek dostępny jest w następujących opakowaniach:
Blistry z folii OPA/Aluminium/PVC/Aluminium w tekturowym pudełku
Pramatis, 5 mg i Pramatis, 20 mg: 28 lub 30 tabletek
Pramatis, 10 mg: 28, 30 lub 56 tabletek
Butelki z HDPE z zakrętką PP zawierającą środek pochłaniający wilgoć w tekturowym pudełku
28 lub 30 tabletek
Podmiot odpowiedzialny
Sandoz GmbH
Biochemiestrasse 10
6250 Kundl, Austria
Wytwórca
Salutas Pharma GmbH
Otto-von-Guericke-Allee 1
39179 Barleben, Niemcy
Lek S.A.
ul. Domaniewska 50 C
02-672 Warszawa, Polska
Lek Pharmaceuticals d.d.
Verovškova 57
1526 Ljubljana, Słowenia
Lek S.A.
ul. Podlipie 16
95-010 Stryków, Polska
Sandoz Polska Sp. z o.o.
ul. Domaniewska 50 C
02-672 Warszawa
tel. 22 209 70 00
Data ostatniej aktualizacji ulotki: 10/2024
Logo Sandoz
Masz pytania o lek lub objawy? Lekarz online oceni Twój przypadek i, jeśli to potrzebne, wystawi e-receptę.