Ketoconazolum
Ketokonazol Polfarmex jest lekiem przeciwgrzybiczym z grupy pochodnych imidazolu,
przeznaczonym do stosowania ogólnoustrojowego.
w leczeniu:
w zapobieganiu:
Przed rozpoczęciem stosowania leku Ketokonazol Polfarmex należy zwrócić się do lekarza lub
farmaceuty.
Należy zachować szczególną ostrożność stosując Ketokonazol Polfarmex:
Zgłaszano przypadki wystąpienia reakcji anafilaktycznych (ciężka reakcja uczuleniowa) po przyjęciu
pierwszej dawki leku.
Podczas leczenia ketokonazolem nie należy pić alkoholu. Zgłaszano przypadki wystąpienia reakcji
disulfiramowej (zaczerwienienie twarzy, pulsujący ból głowy, nudności i wymioty, trudności w
oddychaniu). Objawy ustępują samoistnie w czasie kilku godzin.
Należy porozmawiać z lekarzem, nawet jeśli powyższe ostrzeżenia dotyczą sytuacji występujących w
przeszłości.
Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach stosowanych obecnie lub ostatnio a
także o lekach, które pacjent planuje stosować.
Ketokonazol hamuje metabolizm i zwiększa stężenie w osoczu astemizolu, terfenadyny, cyzaprydu,
cyklosporyny, inhibitorów reduktazy HMG-CoA (symwastatyny i lowastatyny), nasila działanie
nasenne i uspokajające benzodiazepin (głównie midazolamu i triazolamu) oraz działanie
przeciwzakrzepowe warfaryny.
Leki przeciwgrzybicze pochodne imidazolu nasilają działanie doustnych leków przeciwcukrzycowych.
Nie wiadomo, czy interakcja ta występuje w przypadku ketokonazolu.
Jednoczesne stosowanie ketokonazolu i leków metabolizowanych przez układ cytochromu P450
(terfenadyna, astemizol, mizolastyna, chinidyna, pimozyd, midazolam, triazolam, cyzapryd) zwiększa
ryzyko wystąpienia zagrażających życiu zaburzeń rytmu serca (arytmie komorowe z torsade de
pointeswłącznie).
Należy zachować szczególną ostrożność podczas jednoczesnego stosowania ketokonazolu
z doustnymi lekami przeciwzakrzepowymi, inhibitorami proteazy HIV (indynawir, sakwinawir),
lekami stosowanymi w onkologii (alkaloidy barwinka, busulfan, docetaksel), antagonistami kanału
wapniowego pochodnymi dihydropirydyny, werapamilem, cyklosporyną, digoksyną, buspironem,
alfentanylem, syldenafilem, alprazolamem, ebastyną.
Podczas jednoczesnego stosowania ketokonazolu z cyklosporyną zalecane jest kontrolowanie stężenia
cyklosporyny w osoczu i ewentualne zmniejszenie dawki. W trakcie jednoczesnego stosowania z
warfaryną zalecane jest kontrolowanie czasu protrombinowego.
W przypadku jednoczesnego stosowania z lekami zmniejszającymi kwaśność soku żołądkowego (np.
lekami zobojętniającymi, inhibitorami pompy protonowej, antagonistami receptora H ), ketokonazol
należy przyjmować co najmniej 2 godziny przed podaniem tych leków. Pacjentom z bezkwaśnością
(np. niektórzy pacjenci z AIDS) zaleca się przyjmowanie ketokonazolu z napojami typu „cola”.
U chorych na cukrzycę leczonych doustnymi lekami przeciwcukrzycowymi na początku leczenia
należy okresowo kontrolować stężenie glukozy we krwi.
Alkohol i leki o potencjalnym działaniu hepatotoksycznym stosowane jednocześnie z ketokonazolem
nasilają ryzyko uszkodzenia wątroby, zwłaszcza u pacjentów stosujących ketokonazol długotrwale
oraz u pacjentów z chorobami wątroby w wywiadzie.
Ketokonazol zwiększa stężenie fenytoiny a fenytoina zmniejsza stężenie ketokonazolu w osoczu.
Leki zobojętniające, leki przeciwcholinergiczne, antagoniści receptora H , inhibitory pompy
protonowej, sukralfat mogą znacznie zmniejszać wchłanianie ketokonazolu.
Ryfampicyna i izoniazyd zmniejszają stężenie ketokonazolu w osoczu; jednoczesne podawanie leków
nie jest zalecane.
W ciąży i w okresie karmienia piersią lub gdy istnieje podejrzenie, że kobieta jest w ciąży, lub gdy
planuje ciążę, przed zastosowaniem tego leku należy poradzić się lekarza lub farmaceuty.
Lek może być stosowany w ciąży jedynie w przypadkach, gdy korzyść dla matki przeważa nad
potencjalnym zagrożeniem dla płodu.
Lek przenika do mleka kobiecego. Nie należy go stosować u kobiet w okresie karmienia piersią. W
razie konieczności stosowania leku u matki, powinna ona zaprzestać karmienia piersią.
Jest mało prawdopodobne, aby lek powodował upośledzenie sprawności psychofizycznej, zdolności
prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
Lek zawiera laktozę. Jeżeli stwierdzono wcześniej u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów, pacjent
powinien skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem leku.
Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić
się do lekarza lub farmaceuty.
Zakażenia skóry, układu pokarmowego, zakażenia układowe:
200 mg 1 raz na dobę.
W zależności od reakcji na leczenie dawka dobowa może być zwiększona do dawki maksymalnej 400
mg raz na dobę.
Grzybica pochwy:
400 mg raz na dobę.
Zapobiegawczo u pacjentów ze zmniejszoną odpornością:
200 mg na dobę.
Leczniczo:
dzieci o masie ciała od 15 do 30 kg: 100 mg raz na dobę;
dzieci o masie ciała powyżej 30 kg: dawkowanie jak u dorosłych.
Zapobiegawczo:
4 do 8 mg/kg mc./dobę.
Lek podaje się doustnie w czasie posiłku.
Grzybica pochwy - 5 kolejnych dni; grzybice skóry wywołane przez dermatofity - około 4 tygodni,
łupież pstry - 10 dni; grzybica jamy ustnej i skóry, wywołana przez Candida- 2 do 3 tygodni;
zakażenia skóry owłosionej - 1 do 2 miesięcy; zakażenia paznokci - 6 do 12 miesięcy, w zależności od
szybkości wzrostu paznokci, do momentu aż cały paznokieć odrośnie; kandydoza układowa - 1 do 2
miesięcy, a nawet dłużej; kokcydioidomikoza, parakokcydioidomikoza, histoplazmoza - 3 do 6
miesięcy.
Leczenie należy kontynuować co najmniej przez 1 tydzień po ustąpieniu wszystkich objawów choroby
oraz do czasu uzyskania negatywnego wyniku badania mikrobiologicznego.
W przypadku przedawkowania zaleca się leczenie objawowe i wspomagające czynności życiowe. W
ciągu pierwszych godzin po przedawkowaniu można wykonać płukanie żołądka. W razie konieczności
można podać węgiel aktywowany.
Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Najczęściej występują: zaburzenia czynności przewodu pokarmowego (nudności, wymioty, bóle
brzucha, biegunka); wysypka; pokrzywka; świąd; bóle głowy.
Rzadziej: nieregularne miesiączkowanie; zawroty głowy; senność; gorączka z dreszczami;
światłowstręt; zaburzenia czucia.
Bardzo rzadko: małopłytkowość; łysienie; impotencja; przemijające zwiększenie ciśnienia
śródczaszkowego.
Zgłaszano przypadki przemijającej ginekomastii (powiększenie piersi u mężczyzn)
i oligospermii (zmniejszona liczba plemników), zwłaszcza u pacjentów stosujących dawki większe niż
400 mg na dobę.
U ok. 10% pacjentów obserwuje się niewielkie zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych. U
1 osoby na 10 000 leczonych ketokonazolem obserwuje się objawy toksycznego działania leku na
wątrobę (żółty kolor skóry, twardówek oczu i błon śluzowych, ciemne zabarwienie moczu,
odbarwione stolce, świąd skóry, utrata apetytu, bóle żołądka, uczucie nadmiernego osłabienia). W
większości przypadków objawy ustępują samoistnie po odstawieniu leku. Odnotowano kilka
przypadków zapalenia wątroby.
Zgłaszano wystąpienie reakcji anafilaktoidalnej po pierwszym podaniu leku oraz takich reakcji
nadwrażliwości na lek, jak pokrzywka lub obrzęk naczynioruchowy.
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie możliwe objawy niepożądane
niewymienione w ulotce, należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na pudełku i blistrze lub
pojemniku po napisie „EXP”. Termin ważności oznacza ostatni dzień danego miesiąca.
Przechowywać w suchym miejscu.
Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem.
Przechowywać w temperaturze poniżej 25 C.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać
farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić
środowisko.
Opakowanie zawiera 10 lub 20 tabletek.
Polfarmex S.A.
ul. Józefów 9
99-300 Kutno
Tel. (24) 357 44 44
Masz pytania o lek lub objawy? Lekarz online oceni Twój przypadek i, jeśli to potrzebne, wystawi e-receptę.