200 mg/ml roztwór do wstrzykiwań
400 mg/ml roztwór do wstrzykiwań
Glucosum
Glukoza jest cukrem prostym, naturalnym źródłem energii dla organizmu, wykorzystywanym głównie
przez komórki nerwowe, mięsień sercowy, mięśnie poprzecznie prążkowane i wątrobę. 1 gram
glukozy dostarcza 4 kcal energii.
Roztwory glukozy od 10% do 40% są płynami hipertonicznymi w stosunku do krwi.
100 ml roztworu 20% glukozy dostarcza 80 kcal.
100 ml roztworu 40% glukozy dostarcza 160 kcal.
Roztwory 40% poprzez swoje działanie osmotyczne powodują zmniejszenie ciśnienia
śródczaszkowego. Wykazują również działanie alkalizujące i moczopędne.
Wskazania do stosowania leku Glucosum Teva:
Przed rozpoczęciem stosowania leku Glucosum Teva należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą.
Podczas długotrwałego stosowania wlewów glukozy należy kontrolować skład elektrolitowy krwi,
stopień nawodnienia organizmu oraz okresowo - stężenie glukozy we krwi. Roztwory glukozy o
stężeniach powyżej 15 % powinny być podawane do naczyń centralnych, z wyjątkiem stanów
zagrożenia życia (ciężka hipoglikemia - znaczny spadek stężenia cukru we krwi). W przypadku
hipoglikemii i konieczności podania roztworu o dużym stężeniu do żyły obwodowej zaleca się
podawanie powolne. Po nagłym przerwaniu wlewu hipertonicznego roztworu glukozy może dojść do
wtórnego spadku stężenia glukozy we krwi.
Ostrożność należy zachować również w trakcie wlewów stężonych roztworów glukozy pacjentom z
posocznicą (sepsą), ciężkimi urazami, niedożywieniem znacznego stopnia, niedoborem witaminy B ,
hypofosfatemią oraz hemodilucją (rozcieńczeniem krwi).
Brak danych wskazujących na konieczność dostosowania dawkowania u pacjentów z zaburzeniami
czynności nerek i (lub) wątroby.
Roztworów glukozy nie należy mieszać z aminofiliną, barbituranami, erytromycyną,
hydrokortyzonem, warfaryną, kanamycyną, sulfonamidami, witaminą B oraz fenytoiną.
Nie należy podawać roztworu glukozy za pomocą tego samego zestawu do wlewów, przed
przetaczaniem krwi, podczas i po zakończeniu przetaczania.
Należy zachować ostrożność u pacjentów przyjmujących preparaty naparstnicy ponieważ stężone
roztwory glukozy mogą nasilać ich działanie.
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć
dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Nie przeprowadzono odpowiednich badań u kobiet w ciąży i u kobiet karmiących piersią.
O stosowaniu leku przez kobiety w ciąży i w okresie karmienia piersią decyduje lekarz.
Glukoza nie osłabia sprawności psychofizycznej i nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów
oraz obsługi maszyn.
Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić
się do lekarza lub farmaceuty.
Roztwór 20 % i 40 % glukozy stosuje się dożylnie, we wstrzyknięciach lub we wlewach kroplowych,
w dawkach dobieranych indywidualnie zależnie od stanu zdrowia, wieku i masy ciała pacjenta.
Zaleca się uważne monitorowanie stężenia glukozy i elektrolitów we krwi, zwłaszcza podczas
długotrwałego żywienia pozajelitowego.
Dorośli:
W razie przedawkowania glukozy należy podawać insulinę, wyrównać zaburzenia wodno-
elektrolitowe (konieczna kontrola wskaźników biochemicznych) i prowadzić leczenie objawowe.
Przedawkowanie glukozy może prowadzić do powstania hiperglikemii (zbyt wysokie stężenie glukozy
we krwi), glukozurii (obecność glukozy w moczu), odwodnienia, co w konsekwencji może
doprowadzić do śpiączki hiperosmolarnej a nawet do śmierci.
O przedawkowaniu należy jak najszybciej powiadomić lekarza, który zastosuje odpowiednie leczenie.
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Działania niepożądane podano poniżej zgodnie z klasyfikacją układów i narządów według
częstotliwości występowania (jeśli jest znana).
Częstotliwość występowania: Bardzo często: (≥1/10), Często: (≥1/100, <1>
(≥1/1000, <1>
przypadki).
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania
Częstotliwość nieznana: zaburzenia wodno-elektrolitowe (m.in. hipokaliemia, hipomagnezemia,
hipofosfatemia, hiponatremia), zaburzenia metaboliczne (hiperglikemia, śpiączka hiperglikemiczna,
hipermolarna, glukozuria i hipoglikemia - w wyniku hiperinsulinemii, w następstwie nagłego
zaprzestania podawania stężonego roztworu glukozy).
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
Częstotliwość nieznana: ból w miejscu podania, podrażnienie żyły
Pojedyncze przypadki: uczucie uderzenia gorąca (szczególnie przy zbyt szybkim podaniu)
Zaburzenia układu immunologicznego
Pojedyncze przypadki: reakcje anafilaktoidalne (u pacjentów chorych na astmę i cukrzycę)
Hipertoniczne roztwory glukozy mogą spowodować diurezę osmotyczną i odwodnienie organizmu.
Stężone roztwory glukozy (powyżej 15 %) uszkadzają śródbłonek naczyń żylnych, powodując
miejscowe zmiany zakrzepowo-zapalne w żyłach obwodowych.
Aby zapobiec wystąpieniu powikłań metabolicznych należy kontrolować stężenie glukozy we krwi i w
razie potrzeby podawać odpowiednie dawki egzogennej insuliny (bez dodatku insuliny organizm jest
w stanie metabolizować glukozę z szybkością około 0,25 g/kg mc./godzinę).
Zbyt szybkie podawanie glukozy może spowodować niewydolność krążenia, obrzęk płuc i obrzęki
obwodowe.
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać
bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych
Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych
Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa
Tel.: + 48 22 49 21 301
Faks: + 48 22 49 21 309
strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Przechowywać w temperaturze poniżej 25 C.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu po:
Termin ważności (EXP). Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Opakowania raz otwartego nie należy przechowywać i stosować powtórnie.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać
farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić
środowisko.
Przezroczysty, bezbarwny roztwór.
Ampułki ze szkła bezbarwnego o pojemności 10 ml.
10 lub 50 ampułek w tekturowym pudełku lub opakowanie zbiorcze 50 ampułek (5 opakowań po 10
ampułek).
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
Teva Pharmaceuticals Polska Sp. z o.o.
ul. Emilii Plater 53
00-113 Warszawa
tel.: (22) 345 93 00
Merckle GmbH
Ludwig-Merckle Str. 3
89143 Blaubeuren, Niemcy
Masz pytania o lek lub objawy? Lekarz online oceni Twój przypadek i, jeśli to potrzebne, wystawi e-receptę.